Krisiun, Incantation, Inactive Messiah, Estuary @ Underworld Club, 19/10/07

Η συναυλιακή σεζόν ξεκίνησε καλά για τους deathsters. Όταν πριν από αρκετό καιρό ανακοινώθηκε η περιβόητη Balkan Assassination Tour και οι προγραμματισμένες στάσεις στη χώρα μας, όλοι πιστεύω χάρηκαν, αφού θα βλέπαμε για πρώτη φορά τους Αμερικανούς θρύλους Incantation στο σανίδι. Χωρίς βέβαια να υποτιμώ τους, πραγματικά συμπαθείς, Krisiun, για μένα οι Αμερικανοί έπρεπε να είναι οι headliners. Αλλά αυτό είναι προσωπική εκτίμηση απλώς.

Το δύσκολο έργο του ζεστάματος ανέλαβαν οι Estuary, μπάντα την ύπαρξη της οποίας αγνοούσα. Προερχόμενοι από τις Η.Π.Α. και αυτοί, βγήκαν κατά τις 8 στη σκηνή του Underworld με δύναμη και τσαμπουκά, αλλά δε φάνηκαν να συγκινούν το λιγοστό, μέχρι εκείνη την ώρα, κοινό. Τι να κάνεις παραπάνω βέβαια όταν ανοίγεις μπροστά σε μετά βίας 50 άτομα. Η αλήθεια είναι όμως ότι με άφησαν λίγο άφωνο, αφού όταν ξεκίνησαν να παίζουν δεν πρόσεξα ότι ο οχετός που άκουγα απ' το μικρόφωνο προερχόταν από γυναικείο λαρύγγι. Πραγματικός βόθρος η κοπελιά, και εις ανώτερα! Εν τω μεταξύ, το hint της εμφάνισης ήταν ο κύριος που κρατούσε την κιθάρα και δεν ήταν άλλος από τον Jack Owen (Deicide, ex-Cannibal Corpse), touring member του γκρουπ για την περιοδεία. Αφού έπαιξαν για είκοσι λεπτά περίπου μας καληνύχτισαν.

Σειρά είχαν οι Inactive Messiah. Οι Έλληνες στήθηκαν στη σκηνή και, ενώ ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται, ξεκίνησαν να παίζουν. Δεν τους είχα ξαναδεί ποτέ ζωντανά και ήμουν περίεργος για το πώς ακούγονται on stage. Το στυλ της μουσικής τους δε μπορώ να πω ότι ταίριαζε πολύ με αυτό των υπόλοιπων γκρουπ. Πιο μελωδικοί, με harsh φωνητικά και samples, ήταν μία πιο ανάλαφρη νότα στο «πακέτο». Ένα μισάωρο μετά μας άφησαν και αυτοί και μείναμε να αδημονούμε όλοι για την εμφάνιση των Incantation.

Η ώρα είχε πάει 21.15. Ο κόσμος έχει αυξηθεί, αγγίζοντας τον σεβαστό αριθμό των 200 ατόμων περίπου. Από τα ηχεία του μαγαζιού ακούγεται το intro που προϊδεάζει για την επικείμενη εμφάνιση. Το intro είναι τόσο cult όσο και η μπάντα. Όσοι έχουν δει την ταινιάρα "The Evil Dead" με τον Bruce Campbell κατάλαβαν αμέσως περί τίνος πρόκειται. Το σημείο που οι ήρωες ακούνε την κασέτα με τις μαγνητοφωνήσεις του καθηγητή σχετικά με το Necronomicon... οι επικλήσεις... και οι Incantation εμφανίζονται στο σανίδι του club. Ο κόσμος επευφημεί και μετά από ένα γρήγορο «γεια σας» αρχίζει η σφαγή. "The Fallen Priest", "Lead To Desolation", "Oath Of Armageddon", o McEntee ξερνάει σκοτεινές επικλήσεις σε άγνωστους δαίμονες και γίνεται ένα με το σκοτάδι. Το κοινό επιδίδεται σε ατελείωτο headbanging. "Impending Diabolical Conquest", "Anoint The Chosen" και η μπάντα σε διαβολική φόρμα μας δίνει τα μυαλά στο χέρι. Το mosh καλά κρατεί και όλοι φαίνονται να περνάνε καλά. Το γκρουπ κλείνει την εμφάνιση του με το "Conquered God" (αν θυμάμαι καλά) και ένα χαμόγελο ευχαρίστησης έχει σχηματιστεί στο πρόσωπό μου. Το trio από την Πενσυλβάνια σάρωσε. Σίγουρα όλοι θα ήθελαν λίγο ακόμα, αλλά οι περιορισμοί είναι γνωστοί. Το ρολόι δείχνει 22.20.

Αναμένουμε τους Βραζιλιάνους. Δεν είμαι μεγάλος φαν του γκρουπ, αλλά θέλω να δω πως αποδίδουν και ζωντανά. Άλλωστε το γεγονός ότι περιοδεύουν ακόμα για το περσινό τους δίσκο "AssassiNation" σημαίνει ότι κάτι κάνουν καλά τα παλικάρια. Ξεκινάνε το check του εξοπλισμού τους και ο Alex Camargo δεν παραλείπει να δείξει και τα ελληνικά που έμαθε. «Hello "μαλάκα"» και ο κόσμος γελάει. Γύρω στις 22.40 αρχίζουν να παίζουν. Ο Alex μας ευχαριστεί που τους στηρίζουμε, είμαστε αδέλφια τους όπως λέει χαρακτηριστικά. Ο κόσμος ζεσταμένος από πριν μπαίνει κατευθείαν στο ρυθμό.

"Vengeance's Revelation", "Vicious Wrath", "Bloodcraft" και το αιματοκύλισμα συνεχίζεται ακατάπαυστο. Η μπάντα σφιχτοδεμένη, αποδίδει πολύ καλά, ενώ ανάμεσα στα τραγούδια δε σταματάει να μας ευχαριστεί. Δε λείπουν και οι αφιερώσεις, απ' τη μία στα υπόλοιπα γκρουπ που περιοδεύουν μαζί και απ' την άλλη στους δικούς μας Rotting Christ, τους οποίους θεωρούν πολύ καλούς φίλους και αδελφούς. Το σφυροκόπημα κρατεί αμείωτο, με τραγούδια δυναμίτες όπως τα "Ethereal World", "Servant Of Emptiness", "Murderer" και εκτός από ένα γερό mosh pit έχουμε και crowd surfing που λίγο έλειψε να γκρεμίσει τον κλιματισμό του μαγαζιού στα κεφάλια του κοινού.

Κάπου εκεί τα τρία αδέρφια κάνουν να φύγουν απ' τη σκηνή. Ο κόσμος φωνάζει και γι' άλλο και επιστρέφουν με διασκευή σε Venom. To τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Ολόκληρο το Underworld να τραγουδά "Evil in league with satan..." σε μια πιο γρήγορη, death metal εκτέλεση (η διασκευή υπάρχει και στο album "Works Of Carnage") και να επικρατεί πανικός. Τελικά έκλεισαν με το "Kings Of Killing" (επίσης ελπίζω να θυμάμαι καλά) περί τις εντεκάμιση και το club άρχισε να αδειάζει. Πραγματικά τους παραδέχθηκα τους Βραζιλιάνους κάφρους. Η εμφάνιση τους ήταν καταιγιστική και δεν έδινε χώρο για αμφισβήτηση. Μπορεί να μην έχουν την ιστορία των Incantation, αλλά είναι σημαντική δύναμη και κέρδισαν της εντυπώσεις.

Ο ήχος με άφησε ικανοποιημένο. Για τα δεδομένα του χώρου θα έλεγα ότι ήταν και πολύ καλός. Όλες οι μπάντες έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και μετέτρεψαν τη βραδιά σε ένα death metal ολοκαύτωμα. Κρίμα είναι που δεν είχε και περισσότερο κόσμο, αφού η τιμή του εισιτηρίου για ένα τόσο δυνατό πακέτο ήταν κάτι παραπάνω από καλή, αλλά δε θέλω να γκρινιάξω πάλι σχετικά με το συναυλιακό κοινό της Αθήνας. Όσοι παρευρέθησαν τουλάχιστον το ευχαριστήθηκαν, οι άλλοι απλά χάσανε.