Ένα live για τη Μαρία! (Rock 'N' Roll Children, The Ultimate Sin, Marauder κ.ά.) @ Κύτταρο Club, 27/06/14

Δεκάδες μουσικοί ένωσαν τις φωνές τους με τον κόσμο και ευχήθηκαν καλή ανάρρωση στη Μαρία

Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 01/07/2014 @ 13:51
Όπως έχει γίνει γνωστό από τις αρχές τις χρονιάς, η Μαρία Κολοκούρη (Tristessa) του γυναικείου black metal συγκροτήματος Astarte δίνει σκληρή μάχη με τον καρκίνο, γεγονός που συνεπάγεται συν τοις άλλοις πολλά έξοδα, τα οποία είναι δύσκολο να καλυφθούν. Με σκοπό λοιπόν τη συγκέντρωση χρημάτων που θα δοθούν στην οικογένειά της Μαρίας, το Rock Overdose σε συνεργασία με το Rock Hard και τη συμπαράσταση του Rocking.gr και του Metal Hammer, διοργάνωσε την Παρασκευή συναυλία στο Κύτταρο, ενώ αντίστοιχο event πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Eightball Live Stage της Θεσσαλονίκης.

Το Rocking.gr βρέθηκε την Παρασκευή το βράδυ στο Κύτταρο για να συμπαρασταθεί στην Μαρία, αλλά και για να σας μεταφέρει τις εντυπώσεις από αυτήν την σπουδαία πραγματικά προσπάθεια. Δέκα μπάντες και δεκάδες μουσικοί μοιράστηκαν την μουσική τους με τον κόσμο και ευχήθηκαν γρήγορη ανάρρωση, πλούσιο merchandise προσφέρθηκε σε αρκετά χαμηλές τιμές με τα έσοδα φυσικά να προορίζονται για τον ίδιο σκοπό, και όλοι όσοι βρέθηκαν στο χώρο μπορούσαν να γράψουν δύο λόγια συμπαράστασης στο βιβλίο ευχών που υπήρχε στην είσοδο, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο κουράγιο στη Μαρία.

Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν γύρω στις 20:00 οι Beggar's Blues Diary, καθώς έπρεπε να αποχωρήσουν νωρίς από τη στιγμή που αργότερα θα εμφανιζόντουσαν στην Ελευσίνα. Με σύμμαχό τους τον πολύ δυνατό και πάρα πολύ καλό ήχο, απέδωσαν άψογα το heavy rock 'n' roll υλικό τους και αποδείχθηκαν ιδανικοί για την έναρξη της βραδιάς. Καλύτερη στιγμή τους αποτέλεσε αναμφισβήτητα το "Lunatic" από τον τελευταίο τους δίσκο, "Desperate Rock 'N' Roll", που κυκλοφόρησε στις αρχές της χρονιάς. Αν δεν έχετε ακούσει το κομμάτι, δείτε το αντίστοιχο video clip και απολαύστε υπεύθυνα.

Το επόμενο εικοσάλεπτο άνηκε στους Schooldrivers, οι οποίοι ναι μεν αποτέλεσαν υφολογικά την λιγότερο μεταλλική μπάντα της βραδιάς, άφησαν όμως αρκετά καλές εντυπώσεις με τον πολύ καλά δουλεμένο hard 'n' alternative που παρουσίασαν. Μπορεί ο ήχος να μην τους βοήθησε (μην ξεχνάμε άλλωστε πως το δεκάλεπτο διάλειμμα ανάμεσα στις μπάντες μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο κατά συνθήκη soundcheck), έδωσαν όμως τον καλύτερό τους εαυτό, με ακρογωνιαίο λίθο τον πραγματικά εξαιρετικό τραγουδιστή τους, και φυσιολογικά θα συνεχίσουν να μας απασχολούν και στο μέλλον.

Τα πράγματα άρχισαν να σκληραίνουν επικίνδυνα στους Kinetic. Με την εξαίρεση του δεύτερου, περισσότερο old school κομματιού, πιθανότατα λόγω της guest εμφάνισης του Σάββα Μπετίνη από τους Acid Death, επιδόθηκαν σε μοντέρνο death metal, με εναλλαγές ανάμεσα σε αιχμηρά ανδρικά και γυναικεία φωνητικά, τα οποία άλλοτε κινούνταν στο ίδιο ύφος και άλλοτε ήταν καθαρά, προσδίδοντας αρκετή μελωδία στο τελικό αποτέλεσμα. Περισσότερο εντυπωσιακή στιγμή της εμφάνισης των Kinetic ήταν το καινούριο κομμάτι που παίχτηκε (τρίτο κατά σειρά), γεγονός που σημαίνει ότι η νέα δουλειά του συγκροτήματος θα πρέπει να αναμένεται με αρκετό ενδιαφέρον από τους φίλους του είδους.

Ο τίτλος του πιο ακραίου συγκροτήματος της βραδιάς πηγαίνει μάλλον στους Womb Of Maggots, οι οποίοι έχουν επιστρέψει στο παλιό τους όνομα και ύφος, μετά από μια περίπου δεκαετία ως Inactive Messiah. Η doom εισαγωγή οδήγησε σε ένα death / thrash ολοκαύτωμα, με βασικότερο χαρακτηριστικό τα περίεργα, πειραγμένα φωνητικά. Οι διασκευές στο "Roots Bloody Roots" των Sepultura (με τη συμμετοχή της Revekka των ObliviΩn) και τον ύμνο "Raining Blood" των Slayer (με την συμμετοχή του Sakis Darkface (W.E.B.) και του Ηλία Παπαδάκη των Memorain) συμπλήρωσαν με τον καλύτερο τρόπο το πρωτότυπο υλικό, και έτυχαν προφανώς της θερμής αποδοχής του κοινού.

Τρίτοι και τελευταίοι εκπρόσωποι του αμιγώς ακραίου ήχου ήταν οι pagan / folk black metallers Aherusia. Έχοντας περιορισμένο χρόνο στη διάθεσή τους, «έμαθαν τα κουμπιά» στην τρίλεπτη εισαγωγή και για τα επόμενα δεκαπέντε λεπτά επανέφεραν τον πολύ καλό ήχο στο Κύτταρο (ρόλο σε αυτό έπαιξε πιθανότατα και η παρουσία τους στη σκηνή ως trio). Χωρίς να είμαι φίλος του είδους, το εκφρασμένο μέσα από σωκρατικές ή παραδοσιακές φόρμες black metal που παρουσίασαν μου άρεσε αρκετά, και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι η εμφάνισή τους βρέθηκε ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες της βραδιάς.

Λίγα λεπτά μετά τις 22:30 στη σκηνή βρέθηκαν οι Anorimoi με σκοπό να διασκεδάσουν και να προβληματίσουν συνάμα το κοινό. H απαγγελία του ποιήματος "Η Δίαιτα" από τον Κόμη Vargsteiner έδωσε το σύνθημα και αρωγός στην προσπάθειά της μπάντας στάθηκε ο μπασίστας των Seduce The Heaven, Χρήστος Κόλλιας, ο οποίος αντικατέστησε τον Tafoplakium που βρίσκεται στο εξωτερικό για εγχείρηση αλλαγής φύλου (το τελευταίο διαγράψτε από τη μνήμη σας καθώς εμπίπτει στην κατηγορία «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα»). Κατά τα άλλα, το set των Ανώριμων περιελάμβανε μόνο heavy metal που ο κόσμος ευχαριστήθηκε με τη ψυχή του, κουνώντας τα χέρια του αριστερά - δεξιά σαν χαζός. Κερασάκι στην τούρτα αποτέλεσε η συμμετοχή του Invoker Peter των Dimlight στο εμβληματικό "Kama Sutra", χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως επισκιάστηκε ο πανταχού παρόντας Τραμπάκουλας.

Η συνέχεια άνηκε στους Prejudice Reborn και το είτε άμεσα επηρεασμένο από τις πιο groovy στιγμές των Metallica, είτε ακόμη πιο σκληρό υλικό τους. Η μπάντα απέδωσε ικανοποιητικότατα, έστειλε μήνυμα με το ομώνυμο κομμάτι του full-length ντεμπούτου, "Elpis", και κάλεσε τέλος στη σκηνή τον Δημήτρη Μεντζέλο από τα Ημισκούμπρια, για το "Rock Rap Heavy" μέσα από το ομώνυμο EP συνεργασίας. O Μεντζέλος «δικαιολόγησε» τη θέση του ως frontman μιας metal μπάντας λέγοντας πως η αγάπη του για το metal ξεκίνησε όταν είχε αγοράσει 15 χρονών το "The Number Of The Beast" των Iron Maiden σε βινύλιο (τα είχε πει και στη συνέντευξη που μας παραχώρησε πρόσφατα, τον είδα να μένει μέχρι το τέλος και τραγουδά μάλιστα και το "Edge Of Thorns" και το "Heaven And Hell"), το κομμάτι αποδόθηκε εξαιρετικά, και η εμφάνιση των Prejudice Reborn έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο.

Ένα αρκετά μεγάλο διάλειμμα για τα δεδομένα της βραδιάς, έφερε στη σκηνή του ήρωες του ελληνικού heavy metal Marauder, οι οποίοι δυστυχώς δεν κατάφεραν να βρουν τον ήχο που θα αναδείκνυε τις εκτελέσεις τους στον μέγιστο βαθμό. Η εμφάνισή τους βέβαια ήταν πολύ καλή, και απογειώθηκε όταν ο Στάθης Σταθάτος, τραγουδιστής της μπάντας στο πρώτο άλμπουμ, "Sense Of Metal", αλλά και στα demo αν δεν κάνω λάθος, βρέθηκε στη σκηνή για τον ύμνο "For Us The Metal Is Enough". Το «πιο κλασικό metal πεθαίνεις» ύφος του κομματιού σε συνδυασμό με την χαρακτηριστική, παλιακά χροιά της φωνής του Σταθάτου απλά δεν επιδέχεται περαιτέρω σχολιασμού. To set των Marauder έκλεισε ιδανικά με το γαμηστερό "The Greek Revolution Begins", τρίτο κομμάτι που ακούστηκε μέσα από το "1821" (μετά από τα "Free Like An Eagle" και "The Return Of The Warrior"), και τελευταίο συνολικά δείγμα της εγχώριας παραγωγής, καθώς θα ακολουθούσαν αποκλειστικά διασκευές.

Τους The Ultimate Sin, μπάντα διασκευών στον Ozzy Osbourne, δεν είχε τύχει να τους δω ποτέ ζωντανά, και οφείλω να παραδεχτώ ότι αποτέλεσαν την ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Με έναν τραγουδιστή που αναπαράγει άψογα τα φωνητικά του Οzzy, κιθαρίστα που διαθέτει τον ήχο του Zakk Wylde και rhythm section που σπέρνει (ειδικά ο drummer ήταν πραγματικό θηρίο), η διασκέδαση ήταν 100% εγγυημένη. Το κάτι παραπάνω στο special Black Sabbath set έδωσαν ο εξαιρετικός Jim Kotsis των Mahakala στο "N.I.B." και ο απολαυστικός Βίκτορας Αναστασόπουλος των Maidenance στο "Fairies Wear Boots", ενώ εξαιρετικά αποδόθηκαν από τη μπάντα τα "Bark At the Moon", "Crazy Train" και "Symptom Of The Universe". Αν πετύχετε τους The Ultimate Sin σε κάποιο «δικό τους» live μην διστάσετε να τους τιμήσετε, αξίζει πραγματικά τον κόπο να τους δείτε.

Λίγο το ότι σε σχέση με την προγραμματισμένη ώρα έναρξης υπήρξε μια μικρή καθυστέρηση, λίγο τα διαλείμματα που δεν περιορίστηκαν όλα στο δεκάλεπτο, και λίγο τα μερικά επιπλέον λεπτά στις εμφανίσεις κάποιων συγκροτημάτων, έφεραν τους Rock 'N' Roll Children στη σκηνή στις 01:25, αντί για τις 00:05. Παρά το προχωρημένο της ώρας και την παρουσία πλέον λίγου κόσμου στο Κύτταρο, η μπάντα δεν πτοήθηκε, και αντί για σαράντα λεπτά έπαιξε ογδόντα, διπλασιάζοντας τη αρχική διάρκεια του set.

O ήχος ήταν εξαιρετικός, όλες οι εκτελέσεις ήταν φυσικά άψογες, ενώ τον καλύτερό τους εαυτό έδωσαν οι αρκετοί, και αυτή την φορά, καλεσμένοι: Ο Tassos Krokodilos των Spitfire ερμήνευσε εξαιρετικά το "All The Fools Sailed Away", ο Steelianos Amirides (Enemy Of Reality) στη κιθάρα και ο Kostas Mantaris (Bad Karma) στο πλάι του Γιάννη Παπανικολάου γέμισαν το "Rainbow In The Dark", Anastasia Basta και Sakis Darkface (W.E.B.) σε ντουέτα με τον Γιάννη έσκισαν τα "Lady Of The Lake" και "We Rock" αντίστοιχα, ενώ τέλος ο Kostas Milonas (Ouloud / Sunburst) «έσκισε τα δέρματα» στο "Don't Talk To Strangers".

Αυτή τη φορά παίχτηκαν και κομμάτια εκτός της καριέρας του Ronnie James Dio, από επίσης θρυλικούς καλλιτέχνες όπως οι Iron Maiden, Bruce Dickinson και Judas Priest, ενώ ξεχώρισαν το εκπληκτικό "Joan Crawford" (Blue Oyster Cult) και το αγαπημένο "Edge Of Thorns" των Savatage. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη το πόσο δεμένη εμφανίζεται η μπάντα, ακόμη και στις διασκευές εκτός Dio, σκέφτομαι πως θα ήταν άδικο να μην δοκιμάσει κάποια στιγμή να γράψει τα δικά της τραγούδια. Το φινάλε μιας ακόμη φοβερής εμφάνισης και μιας συνολικά πολύ όμορφης βραδιάς έβαλε, όπως ήταν αναμενόμενο, το "Heaven And Hell", που τραγουδήθηκε από τους πενήντα περίπου που είχαν απομείνει με την φωνή πεντακοσίων.

Έχοντας κάνει τον μουσικό απολογισμό και αφού δώσουμε τα εύσημα σε όλους όσους συνεισέφεραν, αντί επιλόγου αξίζει να αναφερθούμε σε μερικά πράγματα που στην προκειμένη περίπτωση έχουν μεγαλύτερη σημασία. Καταρχάς, τα περισσότερα από 400 εισιτήρια που κόπηκαν, σε συνδυασμό με το merchandise που διατέθηκε, βοηθούν σημαντικά και υλικά και ηθικά την Μαρία και την οικογένειά της στον δύσκολο αγώνα που δίνουν. Ακόμη, οι περισσότεροι μουσικοί ανέφεραν ότι γνωρίζουν την Μαρία τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια, γεγονός που αποδεικνύει τους στενούς δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στα μέλη της ελληνικής σκηνής, ενώ αρκετοί ήταν οι μουσικοί που παρευρέθησαν απλά για να βοηθήσουν τον σκοπό.

Τέλος, όπως ανέφερε ο κιθαρίστας των Rock 'N' Roll Children και χειρουργός στο επάγγελμα, Μανώλης Τσίγκος, ο καρκίνος, για να επιτύχει τον σκοπό του, θέλει να μας βλέπει δυστυχισμένους, κάτι που σημαίνει πως η θετική στάση και η καλή ψυχολογία αποτελούν ένα ακόμη όπλο για την καταπολέμησή του. Από την πλευρά μας, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε καλή ανάρρωση στην Μαρία, ευελπιστώντας πως θα επιστρέψει σύντομα στους κανονικούς της ρυθμούς, στη μουσική και στις αγκαλιές όσων την αγαπούν. Για όσους δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν και θέλουν να ενισχύσουν οικονομικά την οικογένεια της Μαρίας, υπενθυμίζουμε ότι υπάρχουν οι εξής λογαριασμοί:

lloth_band@yahoo.gr - PayPal Account
Εθνική Τράπεζα
338/746058-93
IBAN GR5901103380000033874605893
Αντώνιος Μαίης -Antonios Maiis Nikolaos. swift code (Bic)ETHNGRAA

Night People (Dio)
Stranger In A Strange Land (Iron Maiden)
Rock 'N' Roll Children (Dio)
All The Fools Sailed Away (Dio)
Rainbow In The Dark (Dio)
Chemical Wedding (Bruce Dickinson)
Desert Plains (Judas Priest)
Joan Crawford (Blue Oyster Cult)
Lady Of The Lake (Rainbow)
Don't Talk To Strangers (Dio)
Edge Of Thorns (Savatage)
We Rock (Dio)
Heaven And Hell (Black Sabbath)
  • SHARE
  • TWEET