Cathedral, Infidel @ Gagarin 205, 25/03/07

Την τελευταία φορά που απολαύσαμε τους Cathedral στην Αθήνα, επί περιοδείας "Seventh Coming", το σκηνικό δεν ήταν ιδιαίτερα ρόδινο. Εκεί κοντά έπεφταν συναυλίες, όπως ένα πακέτο με Hate Eternal, Dying Fetus, Deeds Of Flesh και άλλο ένα γκρουπ που δε θυμάμαι, αλλά και ένα αρκετά πετυχημένο live των Moonspell. Μπορεί να κάνω λάθος βέβαια, δε θυμάμαι με σιγουριά ποια live έπεφταν κοντά στην ημερομηνία των Cathedral, αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι ο κόσμος προτίμησε τότε να δώσει τα χρήματα του σε άλλες συναυλίες. Ευτυχώς αυτή τη φορά, και παρόλο που διανύουμε καυτή συναυλιακά περίοδο, στο Gagarin μαζεύτηκαν γύρω στα 400 άτομα. Αν και για αυτό το γκρουπ πάλι λίγοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν...



Η συναυλία άνοιξε με τους Infidel, ένα γκρουπ γνωστό πλέον στους ελληνικούς κύκλους. Με doom σε παραδοσιακές φόρμες και με έναν καλό δίσκο στις αποσκευές τους, έκαναν τα μέγιστα στο πρώτο τους support μετά την κυκλοφορία του "I, Oathbreaker". Ήταν αρκετά καλύτεροι από την τελευταία φορά που τους είδα μαζί με τους Grand Magus. Η μεγάλη σκηνή του Gagarin δε συγκρίνεται με αυτή του Underworld, πράγμα που σίγουρα βοήθησε, συν το ότι, όσο να 'ναι, η μπάντα λογικά ωρίμασε και δούλεψε πάνω στα κομμάτια περισσότερο στο διάστημα που μεσολάβησε. Ο Πούσιος τα πήγε πολύ καλά με τα φωνητικά και οι κινήσεις τύπου Messiah Marcolin έκαναν ολίγον τι «μπαμ», κάτι που όμως δε με χάλασε καθόλου. Με την εμφάνισή τους κέρδισαν το χειροκρότημα του κοινού, το οποίο φάνηκε να τους απολαμβάνει...



Ενώ τελείωναν οι Infidel, ήμουν αρκετά ανυπόμονος, έχοντας νωπές στη μνήμη μου τις αναμνήσεις από την προηγούμενη εμφάνιση των Cathedral. Πιάσαμε κάγκελο με τον Φίλιππο (σ.σ. συντάκτης του Rocking.gr) κατά τη διάρκεια μεταξύ των set καθώς περιμέναμε να βγουν και τα στοιχήματα έπεφταν βροχή για το ποιο θα είναι το opening track. Η μπάντα βγήκε στη σκηνή κάτω από χειροκροτήματα και οι πρώτες νότες του “Utopian Blaster” άρχισαν να πέφτουν, με το κομμάτι να αποδεικνύεται ως το καλύτερο ξεκίνημα! Ο αρκετά κεφάτος Lee ξεσήκωνε τον κόσμο, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτικός. Όπως τελικά αποδείχθηκε, το set list ήταν κυρίως βασισμένο στους δίσκους από την αρχή της καριέρας τους μέχρι και το “Carnival Bizarre”. Φαντάζετε εύκολα πιστεύω τις αντιδράσεις…

Στα καπάκια λοιπόν πέφτουν τα “Soul Sacrifice” και “Grim Luxuria”, όμως σύντομα αντιλαμβανόμαστε ότι τα μπάσα ήταν αρκετά δυνατά, με αποτέλεσμα να μην ευχαριστιόμαστε τη συναυλία. Παρόλα αυτά, όταν μετακινηθήκαμε μπροστά στη σκηνή, ανάμεσα στα δύο ηχεία, αποδείχθηκε ότι ο ήχος προς το κέντρο ήταν κατά πολύ καλύτερος. Και να σου και το “North Berwick Witch Trials” από το νέο δίσκο, που κατά τη γνώμη μου είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η μπάντα από εποχής “Carnival Bizarre”. Στη συνέχεια το “Skullflower”, στο οποίο ο Lee «σταυρώθηκε» κρατώντας το μικρόφωνο μόνο με το στόμα του, αλλά και το “Night Of The Seagulls”, όπου σαν ζωντανός νεκρός με τα χέρια στραμμένα προς εμάς άρχισε να κινείται, ήταν δείγματα του πόσο απλά μπορεί κάποιος να «πιάσει» το feeling των κομματιών και να το μεταφέρει στο κοινό. Ο συμπολεμιστής Φίλιππος ήταν αρκετά ενθουσιασμένος στο τελευταίο και δεν τον αδικώ.

Εν συνεχεία έπαιξαν το “Autumn Twilight”, σε μία διαφορετική αλλά καλή εκτέλεση, με το «πορωτικό» μέρος να έρχεται με το “Ebony Tears”, που για μένα ήταν από τις καλύτερες στιγμές του live. “Congregation Of Sorcerers”, “Corpsecycle" και “Ride” ήταν οι τρεις κομματάρες που ακολούθησαν και ξαφνικά, ενώ είχε περάσει κάτι παραπάνω από μία ώρα, οι Cathedral μας καληνύχτισαν τυπικά πριν την επόμενη έξοδό τους στο encore. Εκείνη τη στιγμή μου πέρασε αστραπιαία η σκέψη «γιατί τόσο λίγο;». Το encore με “Vampire Sun” (έγινε κόλαση σε αυτό) και “Hopkins (The Witchfinder General)”, στο οποίο ο Lee παραδοσιακά «κρεμάστηκε» με το καλώδιο του μικροφώνου, ήταν ένα ιδανικό κλείσιμο, αλλά μας έμεινε το παράπονο καθώς πολλοί φώναζαν, όπως κι εγώ άλλωστε, να παίξουν το “Midnight Mountain”.

13 κομμάτια, με τα 9 από παλιές εποχές του γκρουπ, και τη συνολική διάρκεια του set να φτάνει τα 75 λεπτά. Ήταν ένα τρομερό set list, δε λέω, αλλά με μία προσθήκη του “Midnight Mountain” και κάποιου άλλου, όπως π.χ. το “Tree Of Life & Death” από το τελευταίο, θα είχαν ως αποτέλεσμα ένα κοινό να παραμιλάει, αντί να υπάρχουν αυτά τα μικρά παράπονα. Προσωπικά είναι το μόνο πράγμα που με ενόχλησε, καθώς δεν ήταν μεγάλος κόπος να παίξουν 2 ακόμα τραγούδια, από τη στιγμή που ο άλλος έχει πληρώσει να δει full set. Οι εντυπώσεις από την απόδοση τουλάχιστον ήταν οι καλύτερες, σε ένα live που όπως αποδείχθηκε δεν ήταν μέρος της περιοδείας για την προώθηση του “The Garden Of Unearthly Delights”, αλλά μία περιεκτική αναδρομή στο παρελθόν τους. Ευτυχώς πάντως που τελικά τους είδαμε σε καλές συνθήκες στο Gagarin, καθώς αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα έπαιζαν στο An Club. Ήταν άλλη μία συναυλία των Cathedral λοιπόν που άφησε καλές αναμνήσεις. Άντε και του χρόνου πάλι από τα μέρη μας…



Το πλήρες set list με αυτή τη σειρά: "Utopian Blaster", "Soul Sacrifice", "Grim Luxuria", "North Berwick Witch Trials", "Skullflower", "Night Of The Seagulls", "Autumn Twilight", "Ebony Tears", "Congregation Of Sorcerers", "Corpsecycle", "Ride"

Encore: "Vampire Sun", "Hopkins (The Witchfinder General)"