8ο Music Highway Festival (Mr. Highway Band, Sounds Like Barley, Coyote's Arrow, Golden Nugget) @ Κύτταρο, 15/03/19

Το Music Highway Festival έφτασε αισίως στην όγδοη χρονιά διεξαγωγής του και πλέον αποτελεί μια διοργάνωση-θεσμό για την ανεξάρτητη εγχώρια σκηνή. Εξάλλου, από εδώ έχουν περάσει συγκροτήματα όπως οι Dustbowl, οι Big Nose Attack, οι Villagers of Ioannina City, οι Bullets, οι Beggars, οι Empty Frame και πάρα πολλοί άλλοι. Χαρακτηριστικό του φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι καταφέρνει να συνδυάζει με επιτυχία φρέσκα αλλά και καταξιωμένα συγκροτήματα καταλήγοντας πάντα σε ένα αποτέλεσμα που δεν αφήνει περιθώρια να μείνει κανείς ανικανοποίητος.

Τη φετινή διοργάνωση ανοίξανε οι Golden Nugget οι οποίοι ανεβήκαν στη σκηνή γύρω στις 21:30. Αν και υφίστανται από το 2003, κάτι που είναι φανερό και από το πόσο δεμένοι είναι ενορχηστρωτικά, κυκλοφόρησαν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά το 2018.

Ηχητικά το συγκρότημα εμπνέεται από το hard rock της δεκαετίας του 1970, ένα είδος που δείχνει να γνωρίζει καλά, καταφέρνοντας να αποδώσει με συνέπεια το συναίσθημα και τις ιδιαιτερότητες του. Στη μουσική τους εξάλλου συναντά κανείς στοιχεία από τους Thin Lizzy και τους Mountain, μέχρι τους Black Sabbath και τους Blue Oyster Cult. Τεχνικά οι Golden Nugget αποδείχθηκαν άψογοι ενώ στα σαράντα πέντε λεπτά που διήρκησε η εμφάνιση τους, μας παρουσίασαν τον ομώνυμο πρώτο δίσκο τους αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού.

Τη σκυτάλη πήραν οι Coyote's Arrow, ένα συγκρότημα που, παρότι δημιουργήθηκε το 2014, εμπεριέχει στις τάξεις του πεπειραμένους μουσικούς με μεγάλη ιστορία κι εμπειρία. Από τις πρώτες νότες του "Testify" μέχρι και το τέλος της εμφάνισης τους, το συγκρότημα έδωσε τον καλύτερο του εαυτό δείχνοντας να περνάει καλά πάνω στη σκηνή κάτι που μεταδώσανε και στον κόσμο που είχε πλέον γεμίσει τον χώρο.

Ο Σταύρος Ex δεν σταμάτησε στιγμή να ξεσηκώνει το κοινό, ενώ οι μπασογραμμές της Μαρίας Κεΐσόγλου και τα κιθαριστικά ξεσπάσματα των Καλοφούτη και Μάνθου μας παρέσυραν σε μια αυθεντική rock 'n’ roll εμπειρία. Παράλληλα, το δυναμικό παίξιμο της Κολόμβου στα ντραμς και η σημαντική παρουσία της Μάνθου αποτέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες για την άψογη απόδοση του συγκροτήματος.

Μπλέκοντας διάφορα μουσικά είδη από το punk μέχρι την ψυχεδέλεια, οι Coyote's Arrow παρουσίασαν συνθέσεις από το "Desert" του 2016 και από το περσινό "Aho" και αποδείχθηκαν πραγματικός μουσικός οδοστρωτήρας σε μια εμφάνιση που δεν θα ξεχάσουμε εύκολα.

Ακολούθησαν οι Sounds Like Barley οι οποίοι έπαιξαν σχεδόν ολόκληρη την πρόσφατη κυκλοφορία τους "What's Done Is Done".

Με επιρροές που ξεκινάνε από το rock της δεκαετίας του 1960 και την americana και καταλήγουν στους Calexico και το desert rock, το συγκρότημα παρουσιάστηκε πολύ δεμένο δημιουργώντας ένα συμπαγές ηχητικό αποτέλεσμα και βυθίζοντας στη σκόνη της ερήμου όσους είχαν την ευκαιρία να τους δουν.

Άλλοτε σχεδόν υπνωτικοί, και άλλοτε τρομερά ηλεκτρισμένοι, οι Sounds Like Barley προσωπικά με εντυπωσίασαν με την εμφάνισή τους και με την ποιότητα των συνθέσεων τους καθώς φανερώνουν ένα συγκρότημα που ξέρει καλά τι κάνει κι έχει ακόμη πολλά να δώσει.

Κάπου εκεί, οι Mr. Highway Band, οι οποίοι πρόσφατα επέλεξαν τις δέκα κορυφαίες στιγμές του Music Highway Festival, ανέβηκαν στη σκηνή όπου με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του "Is That Myself" σε βινύλιο, έπαιξαν στην ολότητα του τον πρώτο τους δίσκο.

Είναι εντυπωσιακό το πώς με τα χρόνια τα τραγούδια του άλμπουμ έχουν πλέον εμποτιστεί με αυτή την αίσθηση του «κλασικού» και δικαίως θα αποτελούν, αν δεν αποτελούν ήδη δηλαδή, σημείο αναφοράς για το εγχώριο rock της δεκαετίας που φτάνει σύντομα στο τέλος της.

Τι να πρωτοπεί λοιπόν κανείς; Για το μυσταγωγικό "Maybe Sometimes" που ωριμάζει σαν καλό ουίσκι; Για το "Overdose" που έπεσε σαν δυναμίτης σείοντας ολόκληρο το Κύτταρο; Για την έκδηλη χαρά του συγκροτήματος στο "Hard Place", που έπαιξαν μαζί με τον Γιάννη Παχίδη στη φυσαρμόνικα και τον Θύμιο Σπηλιωτόπουλο στην κιθάρα, θυμίζοντας μας ότι πέρα από ένα πολύ καλό συγκρότημα, αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι και ο τρόπος που επιλέγουν να πορεύονται στην εγχώρια σκηνή; Για το πόσο όμορφα κομμάτια παραμένουν το "Tonight Today" και το "Train To North"; Για τη μοναδική εκτέλεση του "No One Can Bring Me Down" με τον Πάνο Φωτάκο στην κιθάρα, ή για το πραγματικά συγκλονιστικό "Revolution";

Ό, τι και να πω, δύσκολα περιγράφεται το πόσο ενδιαφέροντες, κι εκτελεστικά άψογοι παραμένουν στις ζωντανές τους εμφανίσεις οι Mr. Highway Band. Πρέπει κανείς να τους δει ζωντανά για να καταλάβει τι εννοώ. Και φυσικά, η ετήσια γιορτή του συγκροτήματος δεν τελείωσε εκεί καθώς, παρέα με τους Κώστα Νικολάου στο βιολί και τη Μαργαρίτα Τρίκκα στη φωνή, μας παρουσίασαν ένα ειδικό medley που ξεκίνησε με Water Boys και "Whiskey In The Jar" κι από εκεί μας ταξίδεψε στη συνολική δισκογραφία του συγκροτήματος καταλήγοντας στην πιο πρόσφατη δουλειά τους, "The Rebel Artist", που κυκλοφόρησε το 2017. Για το τέλος, μας κράτησαν μια διασκευή στο "The Ghost Of Tom Joad" του Bruce Springsteen ενώ έκλεισαν με το "The River And The Town" από τον δεύτερο δίσκο τους "Story Of My Life".

Το 8ο Music Highway Festival απέδειξε και φέτος ότι αποτελεί έναν ξεχωριστό θεσμό που τροφοδοτείται από την αγάπη και την έμπρακτη στήριξη των διοργανωτών, αλλά και του κοινού, για την εγχώρια μουσική σκηνή η οποία και φέτος είχε την τιμητική της. Όλα τα συγκροτήματα κέρδισαν το στοίχημα δίνοντας δυνατές εμφανίσεις, ενώ γενικότερα η διοργάνωση ήταν άψογη καθιστώντας το φεστιβάλ, για άλλη μία χρονιά, άκρως πετυχημένο σε όλα τα επίπεδα.

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής / Chris Lemonis Photography