Saturday Night Satan: «Η μουσική είναι αποτύπωση μιας περιόδου της ζωής σου»

Η προηγούμενη χρονιά ήταν κυριολεκτικά πολυάσχολη για τους Saturday Night Satan. Το αθηναϊκό συγκρότημα, εκτός του ότι κυκλοφόρησε την πρώτη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο "All Things Black", εμφανίστηκε και στο πλάϊ πολλών γνωστών ονομάτων (ενδεικτικά: Judas Priest, Green Lung, Lucifer, Mammothfest). Βάσει του συναυλιακού προγραμματισμού που έχουμε υπόψη μας, αυτό σε σερί προβλέπεται να συνεχιστεί και το τρέχον έτος, με τους Hällas να είναι οι πρώτοι για τους οποίους θα ανοίξουν οι Saturday Night Satan.

Είχαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον Δημήτρη και την Κατερίνα, τον σκληρό πυρήνα δηλαδή του συγκροτήματος, και να μάθουμε τη γνώμη τους για την αποδοχή που είχε ο πρώτος τους δίσκος, τα επόμενα σχέδιά τους, με ποιους επιθυμούν να μοιραστούν τη σκηνή, ποιες ήταν οι επιρροές εκείνες που τους κέντρισαν αρχικά το ενδιαφέρον ώστε να γίνουν μουσικοί. Ας δούμε λοιπόν τι είχαν να μας πούνε δύο άνθρωποι που δίνουν την εντύπωση ότι δε σταματάνε ποτέ να δουλεύουν πάνω σε αυτό που αγαπάνε!

Καλημέρα Δημήτρη και Κατερίνα. Καταρχάς, μπορείτε να μας κάνετε μια εισαγωγή στο πώς δημιουργήθηκε το συγκρότημά σας; Είναι απλώς ένα όχημα για να εκφράσετε την αγάπη σας για τον occult ήχο, ή κάτι παραπάνω;

Δημήτρης: Διάβασα κάπου πρόσφατα να αναφέρονται σε εμάς ως μία «συνεργασία ζωής» ανάμεσα σε εμένα και την Κατερίνα. Αυτή είναι και η αλήθεια γενικώς. Περάσαμε μία πολύ εσωστρεφή φάση παρέα, κατά την περίοδο του Covid-19 και αυτή ήταν που γέννησε και τους Saturday Night Satan. Είναι ωραίο που το μοιραζόμαστε όλο αυτό και δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Κάθε μουσικό εγχείρημα έχει τη δική του μαγεία, το συγκεκριμένο για μένα έχει αυτήν.

Νομίζω ότι η ανταπόκριση της οποίας έτυχε το ντεμπούτο σας "All Things Black" ήταν πολύ καλή στον μουσικό μας κόσμο. Την περιμένατε;

Δ: Δεν θα πω πως την περιμέναμε per se, αλλά σίγουρα την θέλαμε. Δώσαμε μεράκι και ενέργεια, κινηθήκαμε αυθόρμητα, πηγαία, με όπλα την εργατικότητα και την έμπνευση, χωρίς πολλά φρου φρου και αρώματα και το πράγμα βρήκε τον δρόμο του. Μας δόθηκαν και ευκαιρίες για κάποιες πολύ καλές συναυλίες, κάτι που θεωρώ πως βοήθησε.

Κατερίνα: Σίγουρα όχι! Και αυτό όχι επειδή δεν πίστευα στο υλικό μας, αλλά περισσότερο επειδή μου αρέσει να κρατάω μικρό καλάθι. Είναι κάτι σαν φιλοσοφία ζωής για μένα. Γνώριζα φυσικά και τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσει μία νεοσύστατη μπάντα κι έτσι είχα χαμηλές προσδοκίες. Μόνο χαρά και ευγνωμοσύνη μπορώ να νιώσω για ό,τι έχουμε ζήσει τους τελευταίους μήνες με τους Saturday Night Satan!

Κοιτάζοντας πίσω, ποια είναι τα συναισθήματά σας για το ντεμπούτο σας; Ικανοποίησε τα όνειρα που είχατε όταν το ηχογραφήσατε; Το βλέπετε σαν έναρξη για κάτι μεγαλύτερο;

Δ: Προσωπικά το βλέπω σαν κάτι που είναι δύσκολο να επαναλάβουμε ή και να ξεπεράσουμε. Σίγουρα ανεβάζει τον πήχη και μας δίνει το κίνητρο να προσπαθήσουμε παραπάνω στην συνέχεια. Έχουμε βέβαια ήδη στα χέρια μας 6-7 τραγούδια από τον διάδοχό του και δεν σου κρύβω πως είμαστε ενθουσιασμένοι!

K: Φυσικά και αποτελεί έναρξη για κάτι μεγαλύτερο και καλύτερο. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός! Έχουμε θέσει το All Things Black σαν βάση και προσπαθούμε για ακόμη καλύτερα πράγματα. Είναι νομίζω το σκοτεινό και εσωστρεφές μας album! Ήμασταν πολύ μόνοι μας εκείνη την περίοδο, καραντινιασμένοι, με θέα ένα μικρό δάσος μέσα στο οποίο και ήταν χτισμένο το παλιό μας σπίτι. Ήμασταν in the zone τελείως!

Στο δεύτερο άλμπουμ μας θα ακούσετε νέες επιρροές, νέους τρόπους παιξιμάτων και ενορχηστρώσεων, νέες στιχουργικές καταβολές και πιθανά κάποια έξτρα όργανα

Κοιτάζοντας μπροστά τώρα, ποια είναι τα σχέδιά σας για τον διάδοχό του; Αν, φυσικά, μπορείτε να μας τα αποκαλύψετε τώρα!

Δ: Πάντα έβλεπα την μουσική σαν την φωτογραφική αποτύπωση μιας περιόδου της ζωής σου. Αυτό που εύχομαι και ελπίζω, είναι το δεύτερο album μας να μπορέσει να αποτυπώσει με τόση σαφήνεια και ζωντάνια αυτό που ζούμε και αυτό που είμαστε την δεδομένη περίοδο, όπως συνέβη με το ντεμπούτο. Σίγουρα θα ακούσετε σε αυτό νέες επιρροές, νέους τρόπους παιξιμάτων και ενορχηστρώσεων, νέες στιχουργικές καταβολές και πιθανά κάποια έξτρα όργανα, όπως έγινε με το φλάουτο και το theremin στο ντεμπούτο.

Κ: Νομίζω θα ήθελα να έχει τα vibes του ντεμπούτο, χωρίς να είναι ίδιο με αυτό! Γενικώς ακόυμε πολλή και διαφορετική μουσική. Το καλοκαίρι εμπνευστήκαμε πάρα πολύ από classic rock συγκροτήματα, των late ‘60s ας πούμε. Ακούγαμε όμως και πολύ horror rock, gothic metal και NWOTHM! Πολλά ακούσματα, πολλές ιδέες. Δεν θα θέλαμε βέβαια να αλλάξουμε το ύφος μας! Ίδωμεν!

Έχετε μοιραστεί τη σκηνή με αρκετά ονόματα. Υπάρχει κάποιο όνομα με το οποίο ονειρεύεστε να μοιραστείτε τη σκηνή αλλά δεν το έχετε καταφέρει ακόμα;

Δ: Ναι φυσικά. Οι Blue Oyster Cult. Μετά μπορώ να αποσυρθώ! Δεν θέλω κάτι άλλο από τη ζωή μου! Χαχαχα!

Κ: ‘Εχουμε κοινά όνειρα με τον Δημήτρη, χρόνια τώρα!

Σκοπεύετε να ξανασυνεργαστείτε με τη Jinx Dawson; Κάπου μάλιστα πήρε το μάτι μου ότι θα παίξει σε λίγο καιρό στην Αθήνα με τους Coven της!

Δ: Φοβερή η Jinx, νομίζω έχει πιει το φίλτρο της νεότητας! Συμφωνία με τον διάβολο θα έλεγε κάποιος πιο πονηρεμένος (σ.σ. γέλια)! Ετοιμάζουμε μια νέα συνεργασία μαζί της είναι η αλήθεια. Είναι πιθανό όταν δημοσιευθεί αυτή η συνέντευξη να έχει αποκαλυφθεί ήδη. Αν όχι, τότε λίγες μέρες υπομονή ακόμη!

Κ: Που το πήρε το μάτι σου και δεν το έχουμε δει εμείς (σ.σ. γέλια);

Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές εκείνες που σας έκαναν να αποφασίσετε να γίνετε μουσικοί; Συμπίπτουν με αυτές που έχουν διαμορφώσει τον ήχο και το ύφος των Saturday Night Satan;

Δ: Παίζω μουσική από 6 ετών αν δεν κάνω λάθος. Έκανα τότε τα πρώτα μου ξεκινήματα με το πιάνο. Δεν θα έλεγα πως είχα ακούσει σκληρή μουσική ή εν γένει pop μουσική όταν ξεκίνησα. Μπάσο έπιασα κατ’ανάγκη. Κλασική σχολική μπάντα που είχε κιθαρίστες, αλλά κανένας στο σχολείο δεν έπαιζε μπάσο. Μια βρώμικη δουλειά που κάποιος έπρεπε να κάνει (γέλια). Ως παιδί που μεγάλωσε στα 90’s θα σου πω πως τότε ακούσαμε πολύ Scorpions που γενικά φοριούνταν στην Ελλάδα, ενώ από τα πρώτα albums που έπιασα στα χέρια μου ήταν το "…And Justice for All" των Metallica, το "Rust in Peace" των Megadeth και το "Smash" των The Offspring.

Κ: Rock μουσική πρώτη φορά άκουσα γύρω στα 12, στο εξοχικό μου στη Ραφήνα, όταν η τότε παιδική μου φίλη, μου έβαλε το "Child In Time" γιατί της είχαν φανεί -άκουσον άκουσον- αστείες οι τσιρίδες του Ian Gillan! Αυτό ήταν! Το ένα κομμάτι έφερε το άλλο, μέχρι που καταλήξαμε να ακούμε κάθε μεσημέρι το "In Rock", στην ώρα του παγωτού! Έκτοτε, στην εφηβεία μου έγινα φανατική των HIM, των Nirvana και της Avril Lavigne! Στα early 20s μου που αποφάσισα να ασχοληθώ με το τραγούδι είχα ως είδωλά μου τη Stevie Nicks, την Pj Harvey και φυσικά τη Jinx Dawson οι οποίες με καθόρισαν και μου έδωσαν την τωρινή μου ταυτότητα.

Είναι ωραίο να σε αντιπροσωπεύει και να μπορείς να νιώσεις περήφανος για ό,τι βγαίνει από το συγκρότημα, από τις δημοσιεύσεις στα social media μέχρι ένα video clip

Βλέποντας ότι έχετε γυρίσει προσεγμένα video clips, θα ήθελα να ρωτήσω πόσο σημαντικό θεωρείτε το οπτικό κομμάτι του συγκροτήματός σας σε σχέση με το ηχητικό. Θα λέγατε ότι υπάρχει μια κοινή και αλληλένδετη αισθητική μεταξύ οπτικού και ηχητικού κομματιού;

Δ: Είναι ωραίο ό,τι βγαίνει από το συγκρότημα, από το social media content μέχρι ένα video clip, να σε αντιπροσωπεύει, να μπορείς τρόπον τινά να νιώσεις περήφανος για αυτό. Ωστόσο πάντα θεωρώ την μουσική το βασικό μας όχημα, ενώ σημαντικά θεωρώ και τα εξώφυλλα των δίσκων φυσικά. Τα υπόλοιπα είναι το περιτύλιγμα. Παρ’ όλα αυτά, δεν σου κρύβω πως αναγνωρίζω το πόσο μπροστά μας πήγε και ακόμη μας πηγαίνει το "Devil In Disguise" ως μουσικό video. Δε νομίζω όμως πως θα ήταν κάτι, αν δεν είχε στην βάση του ένα καλό τραγούδι.

Έχετε διακριτούς ρόλους στο συγκρότημα αναφορικά με το ποιος γράφει τη μουσική και ποιος τους στίχους;

Δ: Νομίζω πως ο πιο στάνταρ τρόπος δουλειάς μας, είναι να κάνουμε κάποια jams με την Κατερίνα με ακουστική κιθάρα και φωνή, ακολούθως να ενορχηστρώνω μόνος μου τα τραγούδια στον υπολογιστή, να γράφω κάποιους στίχους κι εκείνη να ξαναμπαίνει στη δημιουργία στο τελικό στάδιο που είναι η φωνητική performance. Εκεί είναι κιόλας που πάντα τσακωνόμαστε, καθώς ό,τι γράψει δεν ξεγράφει σε αυτό το στάδιο (σ.σ. γέλια)! Θα έλεγα πως έχουμε βρει κάποια ισορροπία στις μεθόδους δημιουργίας και κάπως είναι η νόρμα μας πλέον.

Ποια είναι η σχέση σας με άλλα συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής; Υπάρχει πνεύμα συνεργασίας, υπάρχει πνεύμα ανταγωνισμού, υπάρχει πνεύμα αλληλοβοήθειας;

Δ: Επειδή είμαστε χρόνια στον χώρο ως μονάδες, έχουμε φυσικά φιλίες και συμπάθειες με πολλά συγκροτήματα και τα μέλη τους. Προσωπικά επικοινωνώ και με πολλούς μουσικούς καθημερινά, με τους οποίους μοιραζόμαστε πληροφορίες, πλάνα, τεχνογνωσία κ.α. Είμαι νοσταλγός των παλιών καλών ημερών που περνούσαμε ώρες στα λαηβάδικα και τα rock clubs, δημιουργώντας τότε τις πρώτες μας φιλίες μέσα στην εγχώρια μουσική κοινότητα. Νιώθω πως κάπως έχει χαθεί αυτό. Δεν μπορώ να πω πως έχουμε συνεργαστεί αρκετά με εγχώρια συγκροτήματα ως Saturday Night Satan, κάτι που δεν μας αρέσει και σκοπεύουμε να αλλάξουμε.

Κ: Για να υπάρχει ανταγωνισμός, πρέπει να είσαι ανταγωνιστικός. Πότε δεν ένιωσα έτσι για έναν μουσικό! Ο καθένας, η κάθε μπάντα, κάνει ό,τι μπορεί για να ακουστεί η μουσική της. Να μπορούν να παίζουν live, να κάνουν ωραία πράγματα, να αισθάνονται δημιουργικοί. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω φίλους μουσικούς και ακόμη πιο χαρούμενη που είναι τόσο ταλαντούχοι. Εύχομαι στο μέλλον να παίζουμε όσο συχνότερα γίνεται με συγκροτήματα της σκηνής μας.

Ποτέ δε νιώσαμε ανταγωνιστικά για άλλα συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής

Ακούτε καθόλου νέα μουσική; Αν ναι, έχετε ξεχωρίσει κάποιον δίσκο που θα θέλατε να προτείνετε στο αναγνωστικό μας κοινό;

Δ: Το νέο Lowen είναι πολύ ωραίο, το νέο album των Hail Spirit Noir επίσης, το νέο Opeth ήταν μια ευχάριστη έκπληξη! Δυστυχώς δεν έχω χρόνο να ακούσω νέα μουσική όσο θα ήθελα. Τα classics από την άλλη, παίζουν όλη μέρα στο repeat! Τώρα τελευταία ακούω αρκετά το Βρετανικό jazz-rock σχήμα Affinity. Άφησαν κι αυτοί το δικό τους στίγμα στα late ‘60s!

Κ: Βάζω τον τελευταίο δίσκο των Opeth και φυσικά την επιστροφή των Linkin Park ως τις δύο αγαπημένες μου κυκλοφορίες για το 2024. Το 2025 όπως φαίνεται θα είναι γεμάτο μουσική! Ανυπομονώ για το νέο King Diamond!

Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι που θέλετε να πετύχετε ως συγκρότημα; Δεύτερος δίσκος; Κάποια μεγαλύτερη περιοδεία;

Δ: Δεν βάζουμε μεγάλους και μακρινούς στόχους. Μπορεί όταν πίνω καμιά μπύρα παραπάνω να αιθεροβατώ λίγο βέβαια, δεν το αρνούμαι αυτό (σ.σ. γέλια). Ωστόσο μας αρέσει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα κατάματα και ρεαλιστικά. Έχουμε συγκεκριμένα προγράμματα, συγκεκριμένες καθημερινότητες κι έτσι και οι δυνατότητες που έχουμε να κάνουμε πράγματα ως συγκρότημα είναι επίσης συγκεκριμένες. Νομίζω πως αυτό που θα ήθελα περισσότερο θα ήταν να βγάλουμε έναν δεύτερο δίσκο, για τον οποίον θα είμαστε εξίσου υπερήφανοι με τον πρώτο. Δεν είναι λίγο άλλωστε!

Κ: Δεύτερος και καλύτερος δίσκος φυσικά και μεγαλύτερη περιοδεία! Μακάρι όλα αυτά να γίνουν, προσπαθούμε πολύ για αυτό και ευχόμαστε με πολλή δουλειά και αγάπη για αυτό που κάνουμε, να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε!

Οι Saturday Night Satan εμφανίζονται στις 8 Φεβρουαρίου στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα μαζί με τους Hällas. Εισιτήρια εδώ.