Συνέντευξη Zakk Wylde

Ένα πράγμα που οφείλει κάποιος να παραδεχτεί στον Ozzy είναι ότι οι μουσικοί που παίζουν μαζί του είναι από τους καλύτερους στον χώρο. Εκτός από μια σειρά ήδη γνωστών μουσικών όπως οι Bob Daisley, Lee Kerslake, Don Airey, και από ονόματα που είχαν μια μικρή καριέρα και καταξιώθηκαν με τον Ozzy, όπως οι Randy Rhoads, Jake E. Lee, πάντα είχε το «μάτι» και για κάποιους άγνωστους μουσικούς που αργότερα έγιναν παγκοσμίως διάσημοι, με τα ονόματα των Mike Inez και Zakk Wylde να είναι τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα.

Λίγοι μουσικοί έχουν το προνόμιο να τους σκέφτεσαι με το μικρό τους όνομα και αυτομάτως να έχεις στο μυαλό σου την εικόνα τους. Όταν κάποιος λέει «Bruce» ξέρεις ότι αναφέρεται στον ένα και μοναδικό Dickinson και όχι σε κάποιον άλλον. Όταν λες Zakk, στο μυαλό σου φέρνεις μούσια, μπύρες (μέχρι πρότινος), την bullseye Les Paul και φυσικά το χαρακτηριστικό του ήχο.

Στα πλαίσια της εμφάνισης του στο φετινό Rockwave, το Rocking.gr είχε την ευκαιρία για μια σύντομη τηλεφωνική επαφή με τον θρυλικό κιθαρίστα, Zakk Wylde. Για κάποιον περίεργο λόγο, είχα την εντύπωση ότι η προφορά του Zakk δεν θα ήταν και η καθαρότερη, αλλά με την πρώτη του κουβέντα οι φόβοι μου διαλύθηκαν σε μια συζήτηση που επικεντρώθηκε στον Ozzy, τους Black Label Society και τους Guns N' Roses.

(Σημείωση: όταν αναφέρθηκα στον Gus μου είπε κατά λέξη «great musician, great guy». Και από τα λεγόμενα του κατάλαβα ότι πραγματικά το εννοεί αυτό και δεν το είπε απλά για να το πει.)

Η πρώτη σου εμφάνιση στην Ελλάδα ήταν στο Rockwave 2005 και μαζί με τους Black Label Society (Zakk) είχαν παίξει τότε και οι Velvet Revolver (Slash) και Black Sabbath (Ozzy). Τώρα θα βρίσκεσαι ξανά μαζί με τον Ozzy και τον Slash. Μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το πώς παίρνεις μέρος στο Ozzy & Friends;
Είχαμε ένα barbeque στο σπίτι του Ozzy και εκεί τα κανονίσαμε όλα, μέχρι και ποια τραγούδια που θα παίζει ο καθένας από εμάς (γελώντας). Πέρα από την πλάκα, ο Ozzy είναι η οικογένεια μου. Ήμασταν μαζί από το 1987 και έχει βαφτίσει και τον γιο μου. Όταν έγινε το δυσάρεστο γεγονός με την αρρώστια του Iommi και η περιοδεία των Black Sabbath ακυρώθηκε, ο Ozzy ήθελε να κάνει κάτι το ιδιαίτερο για τους οπαδούς του. Έτσι βρέθηκε η φόρμουλα με τους Friends. Όπως είναι γνωστό πια στους περισσότερους, ξεκινάει ο Gus G., μετά είναι η σειρά των Slash-Gus-Butler να παίξουν τραγούδια των Sabbath, στη συνέχεια είμαι εγώ και το πάρτυ τελειώνει με όλους μαζί στη σκηνή. Έτσι, το αντιμετωπίζω όπως και όλοι μας. Ένα πάρτυ που όλοι περνάμε καλά.

Δεν είναι λίγο περίεργο να είναι ο πρώην και ο νυν κιθαρίστας του Ozzy μαζί;
Σε καμία περίπτωση. Ο Gus είναι ένας φοβερός κιθαρίστας και πολύ ευχάριστος σαν χαρακτήρας. Μην ξεχνάμε ότι η σχέση μου με τον Ozzy είναι ιδιαίτερη. Μετά το "Black Rain" (2007) αποφασίσαμε από κοινού να δοκιμάσουμε κάτι το διαφορετικό. Ο Ozzy να προχωρήσει με έναν καινούριο κιθαρίστα και εγώ να επικεντρωθώ ακόμα περισσότερο στους Black Label Society. Είμαι χαρούμενος που βρήκε κάποιον σαν τον Gus και οποιαδήποτε στιγμή εάν ο Gus δεν μπορεί για κάποιο λόγο να παίξει σε μερικά live και ο Ozzy με χρειάζεται θα είμαι πάντα δίπλα του. Όσο για τον Slash, τον ξέρω από το 1987 όταν βγήκε το "Appetite For Destruction" που με είχε «ξετινάξει».

Κάποια στιγμή('94-'95) βρέθηκες στο ίδιο studio μαζί με τους Guns N' Roses σε μια προσπάθεια του Axl να ενταχθείς στο συγκρότημα. Τι θυμάσαι από εκείνα τα sessions;
Εκείνη την περίοδο εγώ και οι Guns ήμασταν σε ένα σταυροδρόμι. Ο Axl ήθελε να δοκιμάσει κάτι το διαφορετικό και κάπου τότε ήταν που δοκίμασε το σχήμα με τους δύο lead κιθαρίστες και τον Paul Huge στη ρυθμική κιθάρα. Όσο για εμένα, μου είχαν μπει οι ιδέες για να φτιάξω ένα solo συγκρότημα. Κάναμε ορισμένα sessions δοκιμάζοντας riff, αλλά το πράγμα δεν προχώραγε. Βασικά, υπήρχε ένταση ανάμεσα στον Axl και τον Slash και γρήγορα κατάλαβα ότι, εάν δεν γινόταν κάτι μεταξύ τους για να τα βρούνε, δεν υπήρχε περίπτωση να πάμε παρακάτω. Έτσι απλά σταμάτησα να πηγαίνω στα sessions.

Φυσικά ο Axl δεν σου κράτησε «μούτρα» για τότε, καθώς πρόσφατα άνοιξες κάποιες συναυλίες για τους Guns N' Roses...
Μπορώ να σου απαριθμήσω εκατοντάδες καλλιτέχνες ή συγκροτήματα που ήμαστε φίλοι. Βέβαια, υπάρχουν και μερικά «metal» συγκροτήματα που δεν τα αντέχω! Οι Guns N' Roses και ειδικότερα ο Axl μου φέρθηκαν πάρα πολύ καλά στην περιοδεία. Μου έδωσε και το setlist των τραγουδιών τους και μου είπε «διάλεξε όποιο θέλεις και έλα μαζί μας να το παίξουμε». Έχουν το "Whole Lotta Rosie" στο setlist τους και θεώρησα ότι θα ήταν το ιδανικό να το παίξω μαζί τους, όπως και έγινε.

Έχεις κυκλοφορήσει μια σειρά από σπουδαία άλμπουμ με τον Ozzy. Προσωπικά το αγαπημένο μου από αυτά είναι το "Ozzmosis". Μπορείς να μας πεις κάτι για αυτό το άλμπουμ;
Η βασική διαφορά σε σχέση με το "No More Tears" είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του "Ozzmosis" ηχογραφήθηκε στο Παρίσι. Διαφορετική κουλτούρα, ατμόσφαιρα σε σχέση με το L.A.. Θυμάμαι το πρωί να βρίσκομαι στο studio και το βράδυ να είμαι στο δωμάτιο με μια ακουστική κιθάρα και να συνθέτω τραγούδια. Αυτά τα τραγούδια λίγο καιρό μετά κατέληξαν στο "Book Of Shadows" που είναι και το solo μου άλμπουμ.

Σε λίγες μέρες θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ζωντανά τους Lynyrd Skynyrd. Ξέρω ότι είναι από τα αγαπημένα σου συγκροτήματα και κατά μία έννοια οι Pride And Glory ήταν το δικό σου tribute στους Skynyrd. Καταρχήν τι να περιμένουμε από το live των Skynyrd και εάν υπάρχει περίπτωση να ξαναδούμε τους Pride And Glory;
Πρώτη φορά θα τους δείτε τους Skynyrd; Εάν ναι, τότε μην τους χάσετε για κανέναν λόγο! Όσο για τους Pride And Glory υπάρχει η σκέψη για να κάνουμε κάτι. Δεν ξέρω εάν θα είναι μια εμφάνιση ή μια σύντομη περιοδεία, αλλά είμαι σε συζητήσεις με τους James LoMenzo και Brian Tichy να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Πηγαίνοντας στο στρατόπεδο των Black Label Society, διάβασα ότι θα κυκλοφορήσετε σύντομα το DVD "Unblackened". Μπορείς να μας πεις τι θα περιέχει;
Το "Unblackened" είναι κάτι που θα μας κρατήσει απασχολημένους τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο. Στην ουσία θα είναι σαν το "The Song Remains Not The Same" με τη μόνη διαφορά ότι θα παρουσιάσουμε τραγούδια παιγμένα σε ηλεκτρο-ακουστικές εκτελέσεις. Θα έχει τραγούδια από τους Black Label Society, από το "Book Of Shadows", από τους Pride And Glory καθώς και ορισμένες διασκευές. Το σχέδιο είναι τον Αύγουστο να κάνουμε πρόβες, να μαγνητοσκοπήσουμε το show μας στο L.A., να κυκλοφορήσει το DVD και να κάνουμε τρεις μήνες περιοδεία για την υποστήριξη του DVD. Όπως καταλαβαίνεις θα είναι ένα special show, θα έχουμε αρκετούς guests και είναι κάτι που το δουλεύουμε για αρκετό καιρό και ήμαστε ενθουσιασμένοι για αυτό το σχέδιο.

Μπορείς να μας αναφέρεις μερικούς προσκεκλημένους; Και ποιά είναι τα σχέδια για νέο άλμπουμ των Black Label Society;
Στο μυαλό μου τα έχω κανονίσει όλα. Και στα λόγια είναι όλοι οκ! Αλλά εάν δεν τους δω την ημέρα της συναυλίας μπροστά μου δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν. Οπότε θα πρέπει να περιμένετε για να δείτε. Από το “Order Of The Black” έχουν περάσει μόνο δύο χρόνια οπότε δεν έχουμε λείψει και πάρα πολύ. Έτσι όπως το βλέπω κάποια στιγμή το 2013 θα μπούμε στο studio με σκοπό να κυκλοφορήσει όταν κυκλοφορήσει(γελώντας). Μετά από αυτό που έπαθα με την υγεία μου δεν θέλω να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια.

Η επομένη ερώτηση είναι σχετική με την υγεία σου. Πώς είσαι τώρα και πώς νιώθεις που δεν πίνεις;
Είναι γνωστό ότι έπινα λίιιιιιιγο(πολλά γέλια). Το θέμα είναι ότι, παρόλο που έπινα, είχα πάντα τον έλεγχο. Ήξερα που βρισκόμουν και δεν τα είχα κάνει ποτέ θάλασσα επί σκηνής. Έτσι συνέχιζα. Ίσως το μυαλό μου να έλεγχε το πότο, αλλά το σώμα μου όχι. Κάποια στιγμή έγινε ό,τι έγινε και από τότε πολύ απλά το σταμάτησα. Καμία φορά χρειάζεται όχι απλά να χτυπήσει καμπανάκι αλλά καμπάνα για να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά! Το έπαθα, σταμάτησα να πίνω και όλα είναι ΟΚ.

Υπάρχει η φήμη ότι σε περίπτωση που γίνει ένα reunion των Pantera θα είσαι η προφανής επιλογή για τη θέση του κιθαρίστα;
Όλοι ξέρουν ότι η σχέση μου με τον Dimebag Darrell ήταν πάρα πολύ στενή. Ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους μου. Το θέμα βέβαια δεν είμαι εγώ. Πρέπει να λύσουν τις διαφορές τους πρώτα ο Anselmo με τον Vinnie Paul. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Μετά πρέπει να αποφασίσουν εάν θέλουν να γίνει ένα reunion και το τελευταίο βήμα θα είναι να βρουν τον κιθαρίστα. Ας γίνουν πρώτα αυτά και εάν φτάσουμε στο τελευταίο στάδιο και με θέλουν θα είμαι εκεί δίπλα τους.

Πρόσφατα είδαμε και μια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς σου, αφού κυκλοφόρησες το βιβλίο "Bringing Metal to the Children: The Complete Berzerker's Guide to World Tour Domination". Για τους οπαδούς σου που δεν το έχουν διαβάσει μπορείς να μας πεις τι περιλαμβάνει;
Είναι μάλλον το "This Is Spinal Tap" των μουσικών βιβλίων. Νομίζω ότι αυτή είναι η καλύτερη περιγραφή. Είναι ένας συνδυασμός αυτοβιογραφίας, περιστατικών και συμβουλών για το ποια πράγματα να ΜΗΝ κάνεις εάν θέλεις να πετύχεις στην μουσική βιομηχανία. Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Eric Hendrikx, που γράψαμε μαζί το βιβλίο, που είναι μέσα στα μουσικά δρώμενα και μπορούσε να καταλάβει ακριβώς για αυτά που μιλούσα. Για τα περισσότερα γεγονότα που αναφέρομαι τα έχω παρουσιάσει με έναν χιουμοριστικό τρόπο, αλλά τα άτομα που βρίσκονται σε παρόμοια θέση με αυτά που λέω μέσα θα καταλάβουν ότι τα λέω πολύ σοβαρά.

Καθώς ο χρόνος που έχουμε τελειώνει, μια τελευταία ερώτηση: Τόσο εσύ όσο και ο Gus είχατε μια μεγάλη ευκαιρία που την αρπάξατε από τα μαλλιά. Θεωρείς ότι στην μουσική βιομηχανία και γενικότερα στη ζωή όλοι θα έχουν μια ευκαιρία;
Τις ευκαιρίες τις δημιουργείς μόνος σου. Θα μπορούσα εγώ μετά το πρώτο studio άλμπουμ με τον Ozzy να τα είχα πάει άσχημα και να με είχε διώξει. Όμως δεν έμεινα στάσιμος. Με τον καιρό έγινα καλύτερος κιθαρίστας και κατά συνέπεια και καλύτερος συνθέτης. Για τα φωνητικά δεν ξέρω, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία (γελώντας). Όταν αποφάσισα να φύγω το 1995 από τον Ozzy, υπήρχαν άνθρωποι που μου έλεγαν να μην το κάνω. Και πολλά άλλα παραδείγματα. Το ίδιο και ο Gus. Από κάπου τον τσέκαρε ο Ozzy και τον πήρε. Με το να κάθεσαι σπίτι σου περιμένοντας απλά να συμβεί αυτό που θέλεις δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Βγες έξω, αγωνίσου για αυτό που επιθυμείς και τότε θα έχεις περισσότερες πιθανότητες να γίνει.

Zakk, ευχαριστώ πάρα πολύ για την συνέντευξη.
Κι εγώ σε ευχαριστώ. Έλα μετά το live να τα πούμε και πείστε τους διοργανωτές να φέρουν τους Black Label Society στην Ελλάδα.