Συνέντευξη: Andre Matos

Ο Andre Matos έχει αφήσει το στίγμα του στο μελωδικό power metal ως μέλος των Viper, Angra και Shaaman. Στα πλαίσια της φετινής του επιστροφής, με ένα σόλο άλμπουμ, ο Βραζιλιάνος τραγουδιστής επισκέφτηκε την Ελλάδα και προσέφερε ένα μοναδικό ακουστικό live στο Revenge of Rock, συνοδευόμενος από τον κιθαρίστα Andre "Zaza" Hernandes και με προσκεκλημένο τον τραγουδιστή των Moonspell, Fernando Ribeiro. Λίγες ώρες πριν τη συναυλία, στην αυλή της εισόδου του Ηρωδείου, ο Andre Matos μίλησε στο rocking.gr για την τελευταία του δουλειά και σχολίασε μερικές από τις πτυχές της καριέρας του.

Μετά από 20 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, ως μέλος συγκροτημάτων, παρουσιάζεις το πρώτο σου άλμπουμ ως σόλο καλλιτέχνης και λέγεται "Time To Be Free". Αισθάνεσαι ελεύθερος πλέον;
Αυτό δε σημαίνει πως δεν ήμουν ελεύθερος πριν. Κατάφερα να εκφραστώ όσο καλύτερα μπορούσα με τις καλύτερες δυνατές μπάντες. Προφανώς ήρθαν στιγμές που τα πράγματα δε λειτουργούσαν τόσο καλά. Πιστεύω πως όταν είσαι μέλος ενός συγκροτήματος, σου επιβάλλεται ένα μουσικό στυλ. Τώρα πια, ως σόλο καλλιτέχνης, παρατηρώ πως δεν περιορίζομαι σε ένα μόνο στυλ. Μπορώ να περιπλανηθώ ανάμεσα σε διάφορα ερεθίσματα και επιρροές από το παρελθόν μου και ταυτόχρονα να επεξεργαστώ κάποια νέα σύγχρονα στοιχεία. Το παρόν μου είναι ένας πολύ καλός συνδυασμός του παρελθόντος με το μέλλον. Νομίζω πως αυτό μπορούμε να το δούμε σα μια νέα μορφή ελευθερίας.

Πώς ήταν η συνεργασία σου με τον Roy Z;
Ήταν μια καλή περίοδος αναζήτησης και ευρημάτων για μένα. Ο Roy κι εγώ γίναμε καλοί φίλοι. Γράψαμε μαζί και ένα κομμάτι από το καινούριο άλμπουμ (σ.σ.: το "How Long (Unleashed Away)"). Βασικά, μας έμαθε νέους τρόπους συμπεριφοράς μέσα στο στούντιο, νέους τρόπους αντιμετώπισης της διαδικασίας παραγωγής. Πρέπει να του αποδώσω ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για τον ήχο που έχει πλέον η μουσική μου. Δεν είναι μόνο ένας ταλαντούχος παραγωγός, είναι επίσης ένας πολύ καλός μουσικός και ένας φοβερός τύπος. Είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες εμπειρίες παραγωγής δίσκου που είχα ποτέ.

Έχεις υπόψη σου τις άλλες δουλειές του Roy Z και του Sascha Paeth;
Φυσικά. Με τον Sascha δουλεύουμε μαζί εδώ και 15 χρόνια. Είχαμε φτιάξει μαζί κι ένα side-project, τους Virgo. Πρόκειται για κάποιον που εμπιστεύομαι απολύτως. Ξέρω, όταν του παραδίδω τη δουλειά μου, ότι πάντα θα με εκπλήξει στο τέλος. Με τον Roy ήταν η πρώτη φορά που δουλέψαμε μαζί. Προφανώς τον ήξερα από τις συνεργασίες του με τον Bruce Dickinson, τον Rob Halford και τους Judas Priest, τους Helloween... Πρόσφατα συνεργάστηκε και με τον Sebastian Bach. Γνώριζα και τη μπάντα του που λέγεται Tribe Of Gypsies. Μου άρεσε πολύ η δουλειά του. Πιστεύω πως είναι ένας Carlos Santana του metal. Είναι μεγάλη τύχη για μένα να έχω στον ίδιο δίσκο τον καλύτερο στην Αμερική και τον καλύτερο στην Ευρώπη. Αυτή η συνεργασία συνδυάζει με τον καλύτερο τρόπο όλα τα στοιχεία αυτού του δίσκου.

Ο ήχος του καινούριου δίσκου μοιάζει να πλησιάζει πολύ τον ήχο του "Holy Land". Συμφωνείς;
Δε θα έλεγα ότι μοιάζουν ως προς τον ήχο. Πιστεύω πως ηχούν πολύ διαφορετικά. Οι ιδέες, όμως, όντως μοιάζουν. Προσπάθησα να συμπεριλάβω σε αυτό το δίσκο όλες τις καλές επιρροές μου. Νομίζω πως η περίοδος με τους Angra είναι η πιο εμφανής, ίσως γιατί πέρασα μαζί τους το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου. Ήμασταν μαζί για 9 χρόνια και προφανώς αυτό φαίνεται στο δίσκο μου. Δεν είναι όμως τα μόνα στοιχεία του παρελθόντος που μπορείς να βρεις. Υπάρχουν στοιχεία από όλες τις άλλες μπάντες από τις οποίες πέρασα. Αυτό είναι το προσόν του άλμπουμ. Χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη ποικιλομορφία σε σχέση με το "Holy Land", που είναι, βέβαια, το καλύτερο άλμπουμ που έκανα με τους Angra.

Υπάρχει κάποια ενιαία θεματολογία στα τραγούδια του καινούριου σου άλμπουμ; Ένα concept;
Ναι, υπάρχει ένα concept και για αυτό το ονόμασα "Time To Be Free". Πιστεύω πως η ελευθερία είναι κάτι που πρέπει να ψάξεις μέσα σου. Με ανησυχεί ο τρόπος που εξελίσσεται ο κόσμος στις μέρες μας. Γίνεται ένας κόσμος υπερβολικά γρήγορος, υπερβολικά δικτυωμένος, υπερβολικά τεχνολογικός, κατά κάποιον τρόπο. Δεν εννοώ πως η τεχνολογία είναι κάτι κακό. Μας προσφέρει πολλές ανέσεις, αλλά υπάρχει ένα τίμημα. Οι άνθρωποι μπαίνουν όλο και περισσότερο σε έναν εικονικό κόσμο και ξεχνούν μερικές βασικές ανθρώπινες αξίες. Πιστεύω πως η μουσική παραμένει κάτι που μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους πίσω από κάποιο ιδανικό και να σώσει λίγη από την ανθρωπιά που χάνεται εξαιτίας της ταχύτητας της ανάπτυξης. Ίσως είναι αυτό που προσπαθεί να ξυπνήσει αυτό το άλμπουμ. Η μουσική πάντα ήταν ένα δυνατό μέσο για να σε «κρατάει ξύπνιο», για να σε κάνει να συνειδητοποιείς κάποια πράγματα, για να σε απομακρύνει από τη ρουτίνα που ζουν όλοι. Μου φαίνεται ενδιαφέρον αυτό, σα σκέψη, ειδικά όταν βρίσκομαι σε έναν τέτοιο χώρο (σ.σ.: μπροστά στο Ηρώδειο) που εμπνέει την ίδια ιδέα με αυτό που σκεφτόμουν για το concept του άλμπουμ. Μια επιστροφή στις στοιχειώδεις αξίες. Αν το χάσουμε αυτό, πιθανόν όλος ο κόσμος να χαθεί μαζί του. Υπάρχουν ήδη κάποια σημάδια. Το ξέρεις καλύτερα από εμένα, εφόσον χιόνισε πολύ στην Ελλάδα πριν μερικές μέρες. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, ίσως χάσουμε την ουσία της ζωής. Πρέπει λοιπόν να βρούμε την ελευθερία μέσα μας και όχι στον εξωτερικό υλικό κόσμο.

Είσαι ο μόνος που εργάστηκε και ως συνθέτης και ως ενορχηστρωτής του άλμπουμ;
Σίγουρα όχι. Τη μπάντα μου τη θεωρώ μια πραγματική μπάντα. Μπορεί να λεγόμαστε «Andre Matos», αλλά δεν πρόκειται για ένα σόλο project, είναι κατά κάποιο τρόπο μια «σόλο-μπάντα». Όλα τα μέλη βοήθησαν στη γραφή των κομματιών και στην ενορχήστρωση. Επίσης, στον συνθετικό τομέα συμμετείχαν και κάποιοι εξωτερικοί συνεργάτες. Νομίζω πως η λύση του «σόλο» το επιτρέπει αυτό. Οι παραγωγοί είχαν κι εκείνοι συμμετοχή στις ενορχηστρώσεις. Πραγματικά προτιμώ να δουλεύω έτσι, γιατί ο τρόπος αυτός είναι πιο πλούσιος και δημιουργεί ένα καλύτερο κλίμα. Δε θα αισθανόμουν άνετα αν ήμουν «το αφεντικό» ή «ο δικτάτορας» που επιβάλλει πράγματα στους άλλους και τους λέει να σκάσουν. Ξέρεις δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κανείς να περνάει καλά, υιοθετώντας μια τέτοια συμπεριφορά.

Μπορείς να ρωτήσεις τον Yngwie Malmsteen.
(Γελάει) Μιλούσαμε για εκείνον προηγουμένως, ακριβώς για αυτό το λόγο! Βλέπεις κάποιον σαν τον Yngwie Malmsteen, που είναι τόσο μεγάλος μουσικός! Γιατί να έχει την ανάγκη να φέρεται έτσι;

Ο ταλαντούχος ντράμερ σου, ο Eloy Casagrande, είναι πραγματικά μόνο δεκαέξι χρονών;
Ναι, είναι δεκαέξι χρονών. Θα γίνει δεκαεπτά σε λίγο καιρό. Μάλλον τότε θα χρειαστεί να βρω κάποιον άλλο. Έναν δεκαπεντάχρονο, ίσως (γελάει). Πρόκειται για ένα μεγάλο ταλέντο και είναι πολύ γνωστός στη Βραζιλία. Είχε ήδη κερδίσει το βραβείο «Best Drummer of the Americas» όταν ήταν δεκατεσσάρων χρονών, σε έναν διεθνή διαγωνισμό. Ο πραγματικός λόγος που τον διαλέξαμε ήταν γιατί ταίριαζε με το στυλ της μπάντας. Όταν τον είδαμε να παίζει, το καταλάβαμε αμέσως. Είναι άνετος τύπος και πολύ προσγειωμένος. Από την πλευρά του, φαίνεται να το απολαμβάνει και να μαθαίνει πολλά από αυτή την εμπειρία. Το απολαμβάνουμε κι εμείς, βέβαια, γιατί έφερε φρεσκάδα στη μπάντα, «νέο αίμα». Ήταν καλό για μας να αισθανθούμε αυτή την ενέργεια και να την ακολουθήσουμε. Είναι λοιπόν ένας καλός συνδυασμός.

Ο Luis Mariutti είναι συνεργάτης σου εδώ και δεκαέξι χρόνια, όσο δηλαδή η ηλικία του Eloy! Περάσατε μαζί από τους Angra και τους Shaaman. Ποιό είναι αυτό το στοιχείο που σε ενώνει με εκείνον και με τον αδερφό του;
(Γελάει) Είναι η εμπιστοσύνη, πάνω απ' όλα. Ο τρόπος σκέψης μας είναι κοινός και ο τρόπος συμπεριφοράς μας δείχνει εκατέρωθεν μεγάλο σεβασμό. Υπάρχει μια αίσθηση αφοσίωσης μεταξύ μας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ήταν ο λόγος για τον οποίο δεν αισθάνθηκα χαμένος όταν μου πρωτοήρθε η ιδέα να φτιάξω μια «σόλο-μπάντα». Είχα αυτούς τους πολύ καλούς φίλους να στέκουν πίσω μου. Το να έχεις πραγματικούς φίλους σε τέτοιες στιγμές είναι στ' αλήθεια ένα εξαιρετικό δώρο. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί.

Μπορείς να μας μιλήσεις για το πώς χώρισαν οι δρόμοι σας με τους Angra;
Το πρόβλημα με τους Angra ήταν οι διαφωνίες σχετικά με την κατεύθυνση που η μπάντα θα έπρεπε να πάρει. Αυτό ήταν συνδεδεμένο με το μάνατζμεντ της μπάντας εκείνη την εποχή. Οι περισσότεροι στους Angra δε θέλαμε να ακολουθήσουμε τους δρόμους που μας επέβαλλαν. Πιστεύαμε πως αυτό εμπόδιζε τη μουσική μας εξέλιξή. Από την άλλη, αυτό ήταν και το αίτιο των κακών σχέσεων ανάμεσα στα μέλη της μπάντας. Είχαμε χωριστεί σε δύο πλευρές με αντίθετες γνώμες. Όταν δεν υπάρχει πραγματική επικοινωνία, όταν δε μπορούμε να συμφωνήσουμε κι όταν δε διαφαίνεται κάποια λύση, αυτό σίγουρα επηρεάζει τη δημιουργικότητα και την απόδοση μιας μπάντας. Το κοινό βλέπει αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Είχε φτάσει η στιγμή να πάρουμε μια απόφαση και τελικά χωρίσαμε τους δρόμους μας. Δε γνωρίζαμε, εκείνη τη στιγμή, αν η μπάντα θα συνέχιζε. Είχαμε πραγματικά ανάγκη να δηλώσουμε με κάποιο τρόπο πως δε συμφωνούσαμε με ορισμένες συμπεριφορές. Φτιάξαμε λοιπόν μια άλλη μπάντα (σ.σ.: με τους αδερφούς Mariutti), τους Shaaman. Ήταν σημαντικό για μας να χτίσουμε μια καριέρα χωρίς να βρισκόμαστε στη σκιά των Angra. Έπρεπε λοιπόν να πλάσουμε διαφορετικό μουσικό στυλ, για παράδειγμα.

Υπάρχει πιθανότητα reunion με τους Angra;
Δεν είναι μέσα στα σχέδιά μου. Είμαι πραγματικά ικανοποιημένος με την παρούσα κατάσταση. Δε βλέπω το λόγο ενός reunion με τους Angra, εκτός βέβαια από το να ικανοποιήσουμε κάποιους fan που θα ήθελαν να μας δουν να παίζουμε μαζί ζωντανά. Αμφιβάλλω για το αν κάτι καινούριο θα μπορούσε να βγει μέσα από ένα reunion. Πιθανόν κάποια στιγμή να γίνει ένα reunion, ώστε να ξαναζήσουμε τις παλιές εποχές και να παίξουμε μαζί τα παλιά κομμάτια. Κάτι σαν αναβίωση των παλιών Angra. Αλλά δεν πιστεύω πια στη μπάντα. Δε μπορούμε να συνθέτουμε μαζί. Έχουμε χάσει αυτό που μας συνέδεε. Δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας και πιστεύω πως αυτό είναι απαραίτητο, όταν θέλεις να συνεχίσεις να κάνεις κάτι καινούριο και πρωτότυπο.

Ποιά είναι η γνώμη σου για τον Eduardo Falaschi που σε διαδέχτηκε πίσω από το μικρόφωνο των Angra;
Δεν έχω γνώμη. Στην πραγματικότητα αν είχα κάποια γνώμη, ίσως θα ήταν καλύτερο να μην την εκφράσω, γιατί δε θέλω να επηρεάσω κανέναν. Τον επέλεξαν για τη θέση του τραγουδιστή των Angra και από όσο ξέρω έκανε τη δουλειά του με επαγγελματισμό. Δεν είναι ο δικός μου ρόλος να κρίνω το αν είναι καλός ή όχι. Είναι κάτι που θα προτιμούσα να κρατήσω για τον εαυτό μου, εφόσον πρόκειται για μια γνώμη τελείως προσωπική. Πρέπει να σεβαστώ τον επαγγελματισμό του.

Παρατηρείς κάποια εξέλιξη στα φωνητικά σου;
Ελπίζω (γελάει)! Πιστεύω πως ναι. Με τα χρόνια, μαθαίνεις πολλά πράγματα. Όπως σου είπα, άρχισα να ξαναμαθαίνω κάποια πράγματα με τον Roy Z. Μου έμαθε νέους τρόπους να τραγουδάω στο στούντιο. Ήταν μια έκπληξη για μένα. Πιστεύω πως υπάρχει εξέλιξη. Μαθαίνω και γίνομαι πιο επιδέξιος με τον καιρό. Στην αρχή υπήρχε μια τάση προς ένα στυλ και μετά αυτό το στυλ άλλαζε, ξανά και ξανά. Σε αυτό το δίσκο πιστεύω πως κατάφερα να ενώσω όλες αυτές τις επιδεξιότητες μεταξύ τους. Όταν η μουσική ζητάει κάποιο συγκεκριμένο είδος ερμηνείας, πρέπει να καταφέρεις να το αποδώσεις σωστά. Είναι πολύ σημαντικό για έναν τραγουδιστή, πιστεύω. Ό,τι ζητάει η μουσική, μάλλον είμαι πλέον ικανός να της το δώσω. Ως προς αυτό αισθάνομαι ελεύθερος.

Συνεπώς ο τίτλος του άλμπουμ είναι ο καταλληλότερος.
(Γελάει) Ξέρεις, δεν ήταν δική μου επιλογή ο τίτλος. Ήταν ιδέα του Roy. Δεν είχα βρει τίτλο και ο Roy μου είπε την ιδέα του και τότε συνειδητοποίησα ότι υπήρχε μια άμεση σχέση με το concept του άλμπουμ.

Χάρισες τη φωνή σου σε πολλές metal όπερες. Ποίες είναι οι εμπειρίες που αποκόμισες από αυτές;
Αισθάνομαι πως είχα μια απλή συμμετοχή στις metal όπερες και δε μου προσέφεραν κάποια σημαντική εμπειρία. Πρόκειται για δίσκους που ηχογραφήθηκαν σε στούντιο και που φτιάχτηκαν κομμάτι-κομμάτι. Αν είχαμε μαζευτεί όλοι οι τραγουδιστές σε ένα στούντιο και τραγουδούσαμε μαζί, τότε σίγουρα θα ήταν μια διαφορετική εμπειρία. Αλλά ο τρόπος που έγιναν δε διαφέρει πολύ από οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ. Αυτό που πραγματικά έφερε μια διαφορετική εμπειρία στη ζωή μου ήταν το γεγονός ότι ερμήνευσα τον κεντρικό ρόλο στη rock όπερα "Tommy" των The Who, με την ορχήστρα και τη χορωδία του San Paulo, το 2006. Ήταν μια από τις εντονότερες συγκινήσεις που ένοιωσα στη καριέρα μου. Ίσως γιατί πάντρεψα τις δύο πλευρές του εαυτού μου, το ροκ και την κλασσική μουσική. Η μουσική του "Tommy" είναι καταπληκτική. Χρειάστηκε επιπλέον να μάθω να ερμηνεύω σαν ηθοποιός. Είχαμε έναν acting-coach για τραγουδιστές και ήρθα σε επαφή με πολλούς επαγγελματίες τραγουδιστές. Ήταν μια πλούσια εμπειρία και σίγουρα θα ήθελα να την επαναλάβω μια μέρα.

Φαντάζομαι πως είσαι θαυμαστής του Geoff Tate (σ.σ.: τραγουδιστής των Queensrÿche), που είναι ένας πραγματικός ηθοποιός επί σκηνής.
Ναι, όπως στο "Operation: Mindcrime". Υπήρξα μεγάλος θαυμαστής του και ακόμη είμαι. Πρόκειται για μία από τις επιρροές μου, δεν το αρνούμαι. Πάντως, το "Operation: Mindcrime" είναι ίσως το καλύτερο άλμπουμ του metal. Ίσως... Δεν ξέρω. Διστάζω ανάμεσα σε αυτό και το "Powerslave" των Iron Maiden (γέλια).



Μιας και ανέφερες τους Iron Maiden, είναι γνωστό πως ήσουν υποψήφιος για τη θέση του τραγουδιστή όταν έφυγε ο Bruce Dickinson. Πες μας τί συνέβη και ποία είναι η γνώμη σου για το γεγονός ότι τη θέση κέρδισε τότε ο Blaze Bayley.
Μου άρεσε ο Blaze Bayley πριν γίνει μέλος των Iron Maiden, όταν έπαιζε με τη μπάντα του, τους Wolfsbane. Τους είχα ακούσει και μου θύμιζε τον David Lee Roth. Μου άρεσε το ύφος της μπάντας και ο τρόπος που τραγουδούσε. Πιστεύω πως ήταν λάθος επιλογή για τους Iron Maiden, εξαιτίας του τύπου της φωνής του. Η φωνή του δεν είναι κατάλληλη για να τραγουδήσει τέτοια τραγούδια. Είναι λίγο σκληρό για αυτόν, γιατί δεν είναι κακός τραγουδιστής. Τον βάλανε στη λάθος θέση και κυρίως σε μια θέση που έφερε πολύ μεγάλη ευθύνη. Λυπάμαι για αυτόν. Τον έχω γνωρίσει και έχουμε συναντηθεί πολλές φορές. Είναι ωραίος τύπος. Πάντως, εκείνη την εποχή, όταν γινόταν η επιλογή του αντικαταστάτη του Bruce Dickinson, ήμουν πολύ νέος. Νομίζω πως ήμουν 21 ετών. Δεν είχα καν ηχογραφήσει το "Angels Cry" με τους Angra ακόμα. Είχα μόνο τα δύο άλμπουμ με τους Viper και ένα demo του "Angels Cry". Η ΕΜΙ έψαχνε υποψήφιους για τη θέση του τραγουδιστή των Iron Maiden στη Βραζιλία. Κάποιος με πρότεινε, δεν ξέρω ποιός, και ήρθαν σε επαφή με τον μάνατζέρ μου και τους στείλαμε το υλικό. Βέβαια, δεν πίστευα πως θα επέλεγαν εμένα, γιατί πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι οι Iron Maiden είναι μια πολύ βρετανική μπάντα. Δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να ανεβαίνει στη σκηνή με μια σημαία της Μεγάλης Βρετανίας! Θα ήταν λίγο παράξενο (γέλια).

Θα μπορούσαμε να βλέπαμε τον Eddie με τη σημαία της Βραζιλίας.
Τον Eddie με τη σημαία της Βραζιλίας! Αυτό θα ήταν πολύ καλό μάρκετινγκ (γέλια)! Πραγματικά, δεν ονειρεύτηκα ποτέ να γίνω ο αντικαταστάτης του Dickinson. Είναι καλύτερα έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, γιατί η καριέρα μου θα ήταν τελείως διαφορετική και δεν ξέρω τι θα μπορούσε να μου είχε συμβεί. Είμαι ευγνώμων που κατάφερα να δώσω στην καριέρα μου τη μορφή που έχει σήμερα. Πάντως λένε πως ήμουν ένας από τους τρείς φιναλίστ και αυτό είναι ήδη ένα μεγάλο βραβείο για μένα.

Μπορείς να εξηγήσεις σε εμάς, που δεν έχουμε σχέση με τη βραζιλιάνικη κουλτούρα, τη διαφορά ανάμεσα στα παραδοσιακά στοιχεία της βραζιλιάνικης μουσικής, που χρησιμοποιείς εσύ στα έργα σου, και εκείνα που χρησιμοποίησαν οι Sepultura στο "Roots";
Οι Sepultura χρησιμοποίησαν τα tribal στοιχεία. Ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για τους ρυθμούς και τις δομές των διαφόρων έθνικ μουσικών της Βραζιλίας. Στη δική μας περίπτωση, ειδικά στο "Holy Land" με τους Angra, ερευνούσαμε τέτοια μουσικά στυλ, αλλά κυρίως ως προς τη μελωδία και τις αρμονίες, χωρίς να περιοριστούμε στους ρυθμούς. Κάναμε μια πιο λεπτή ανάλυση της μουσικής της Βραζιλίας, ενώ οι Sepultura πήραν τα πιο δυνατά στοιχεία της, δηλαδή καθαρά το ρυθμό. Τα υπόλοιπα στοιχεία δεν είχαν καμία σχέση με τη μουσική της Βραζιλίας.

Ποιά είναι η γνώμη σου σχετικά με την έκταση που έχει πάρει στις μέρες μας η ανταλλαγή μουσικών αρχείων στο internet και το παράνομο downloading; Σε επηρεάζει αυτό το φαινόμενο;
Νομίζω πως επηρεάζει συνολικά τη μουσική βιομηχανία. Φοβάμαι πως εξαιτίας αυτού του φαινομένου θα μειωθούν τα ποσά που πηγαίνουν στην παραγωγή, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ενός προϊόντος χαμηλότερης ποιότητας. Δε νομίζω πως μπορούμε να σταματήσουμε την τεχνολογία, εκτός αν οι κυβερνήσεις φτιάξουν ειδικούς νόμους με σοβαρότητα. Από την άλλη πλευρά, αυτό λειτουργεί λίγο και ως διαφήμιση, ειδικά για τις underground μπάντες. Ίσως πρέπει να περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα. Πιστεύω πως τα cd δεν πρόκειται να εξαφανιστούν. Συνέβη κάτι ανάλογο όταν δημιουργήθηκαν οι βιντεοκασέτες. Πολλοί έλεγαν ότι θα πέθαινε το σινεμά. Το βλέπουμε σήμερα πως έκαναν λάθος. Είμαστε κατά κάποιο τρόπο τυχεροί, γιατί ο τομέας μας αφορά ένα κοινό που στηρίζει τους καλλιτέχνες και συλλέγει τους δίσκους . Δεν υποφέρουμε εξαιτίας του downloading όσο άλλα μουσικά είδη.

Σε ευχαριστούμε πολύ.
Εγώ σας ευχαριστώ.