Συνέντευξη Pet The Preacher (Christian Von Larsen)

«Δεν ξεκινήσαμε να παίζουμε stoner, αλλά περισσότερο ήταν κάτι που μας προέκυψε στην πορεία»

Από τους Χρήστο Καραδημήτρη, Κώστα Πολύζο, 27/04/2015 @ 13:17
Ήταν ένα πραγματικά κρύο βράδυ στο Manchester όταν περιμέναμε να δούμε τους Audrey Horne να δίνουν ένα καταπληκτικό show σε ένα πιο τα πιο περίεργα μέρη στα οποία έχουμε βρεθεί για να παρακολουθήσουμε συναυλία. Λίγες ώρες νωρίτερα συναντηθήκαμε με τον Christian Von Larsen, ντράμερ των Pet The Preacher, στο λεωφορείο με το οποίο περιόδευαν μαζί με τους Audrey Horne. Μιλήσαμε για την δημιουργία και την εξέλιξη της μπάντας, για το stoner rock, αλλά και για το πόσο διαφορετικό είναι να περιοδεύεις με ένα μεγάλο λεωφορείο αντί για ένα μικρό van.

Χ.Κ.: Φαντάζομαι είναι η πρώτη φορά που μιλάς με κάποιον από την Ελλάδα, σωστά;
Ναι, όντως είναι...

Χ.Κ.: Περιοδεύσατε με τους Acid King, τώρα με τους Audrey Horne, οπότε πώς πάνε τα πράγματα για τους Pet The Preacher;
Πάει φανταστικά! Κάναμε κάποιες περιοδείες, εμφανίστηκε αρκετός κόσμος και μας στήριξε, οπότε μπορούμε να πούμε πως τα πράγματα πάνε καλά...

Χ.Κ.: Υπήρξαν κάμποσες αλλαγές τα τελευταία χρόνια. Υπογράψατε με την Napalm Records, κυκλοφορήσατε καινούριο δίσκο για τον οποίο πήρατε αρκετά καλές κριτικές και κάνατε και όλες αυτές τις περιοδείες. Πιστεύεις πως όλα αυτά που συμβαίνουν σας οδηγούν στα επόμενα βήματα της καριέρας σας;
Ναι, από την αρχή τα πράγματα έδειχναν να εξελίσσονται αργά και βήμα, βήμα. Έτσι το είχαμε σχεδιάσει από την αρχή. Ξέρεις, να δώσουμε κάποιες συναυλίες, να βρούμε μια εταιρεία και όλα αυτά τα σχετικά. Τώρα που τα έχουμε κάνει όλα αυτά, μπορείς να πεις πως είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα...

Κ.Π.: Το οποίο ποιό πιστεύεις πως ίσως είναι;
Η περιοδεία που κάνουμε τώρα είναι το μοναδικό πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν κάποιες σκέψεις, τις οποίες έχουμε συζητήσει, αλλά για την ώρα κυρίως έχουμε επικεντρωθεί στην περιοδεία...

Χ.Κ.: Έχεις διακρίνει αλλαγές στις αντιδράσεις του κοινού από περιοδεία σε περιοδεία; Βλέπεις να αυξάνεται το ακροατήριό σας καθώς περνάει ο καιρός;
Λίγο ναι... περισσότερος κόσμος εμφανίζεται...

Χ.Κ.: Πόσο εύκολο είναι να είσαι μια rock που παίζει stoner rock από την Δανία; Οι δύο δανέζικες μπάντες που μου έρχονται στο μυαλό είναι οι Mercyful Fate και οι Volbeat και δεν νομίζω πως γνωρίζω πέραν από εσάς άλλη stoner μπάντα...
Έχουμε και τους D.A.D. από τη Δανία...

Χ.Κ.: Ναι, και τους Pretty Maids...
...αλλά δεν έχουμε κανένα άλλο stoner συγκρότημα..

Χ.Κ.: Οπότε ποιά νομίζεις πως είναι θέση σας στην τοπική σκηνή, όντας μια μπάντα που παίζει stoner rock;
Δεν ξέρω. Δεν μας βλέπω σαν μια stoner μπάντα από τη Δανία. Γενικά δεν μας βλέπω καθόλου σαν μια μεγάλη μπάντα στη χώρα μας. Η σκηνή στην Δανία είναι πολύ μικρή. Όταν ξεκινούσαμε θεωρώ πως ήμασταν οι μοναδικοί και ίσως άλλη μια μπάντα που ήξερα και που παίζαμε stoner rock, αλλά βαθμιαία ή σκηνή γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη, με περισσότερα συγκροτήματα να εμφανίζονται. Μπορεί αυτό να γίνεται κάπως αργά, αλλά εξελίσσεται. Το σίγουρο είναι πως δεν είναι και καμία μεγάλη σκηνή αυτή της Δανίας.

Pet The Preacher

Χ.Κ.: Πώς και αποφασίσατε να παίξετε αυτού του είδους τη μουσική;
Δεν το κάναμε! Η πρώτη μας μπάντα ήταν περισσότερο μια straight rock 'n' roll μπάντα, πιο κοντά σε αυτό που παίζουν οι Audrey Horne και για αρκετά χρόνια παίζαμε έτσι με διαφορετικό τραγουδιστή. Κάποια στιγμή αποχώρησε και καταλάβαμε πως αυτό το είδος δεν μας ταίριαζε και έπρεπε να κάνουμε κάτι άλλο. Συναντηθήκαμε λοιπόν και ξεκινήσαμε ουσιαστικά από το μηδέν, δοκιμάζοντας διάφορα πράγματα και κάποια στιγμή παίξαμε νομίζω το "Into A Darken Night" το οποίο ήταν το πρώτο τραγούδι που γράψαμε το οποίο πήγαινε «νταν νταν» (σ.σ.: τραγουδάει το riff) και το οποίο ήταν πραγματικά heavy και σκεφτήκαμε πως ακουγόταν πολύ γαμάτο και πως έπρεπε να εμβαθύνουμε περισσότερο σε αυτό τον ήχο. Οπότε δεν ήταν πως ξεκινήσαμε να παίζουμε stoner, αλλά περισσότερο πως μας προέκυψε στην πορεία.  

Κ.Π.: Και αναφορικά με τις επιρροές σας; Ποιές μπάντες θεωρείς πως διαμόρφωσαν τον ήχο σας;
Όλα τα είδη. Όλοι έχουμε διαφορετικά ακούσματα. Από το Hendrix και τα ‘70s rock, ενώ σταδιακά αρχίσαμε να εντρυφούμε όλο και περισσότερο την stoner σκηνή και μπάντες όπως οι Elder, με τους οποίους είχαμε περιοδεύσει πριν από δυο χρόνια και που αποτέλεσαν μεγάλη επιρροή για εμένα. Φυσικά και οι Acid King και όλες αυτές οι μπάντες από τις Η.Π.Α. Πιστεύω πως μπορείς να διακρίνεις αυτές τις επιρροές από τον πρώτο δίσκο που κάναμε αλλά και στον καινούργιο μας δίσκο, ο οποίος είναι αρκετά διαφορετικός και ακόμα πιο heavy...

Χ.Κ.: Κάτι που έχω παρατηρήσει είναι πως πέρα από το περίεργο όνομα που έχετε και οι τίτλοι των δίσκων σας είναι εξίσου περίεργοι... "The Banjo", "The Cave & The Sunlight". Προσπαθείτε να μας πείτε κάτι με αυτούς τους τίτλους που ίσως κρύβουν κάποιο βαθύτερο νόημα;
Το όνομα της μπάντας προέκυψε κάποια στιγμή που προσπαθούσαμε να γράψουμε καινούρια μουσική σε φάση τζαμαρίσματος, εντελώς brainstorming φάση, πίνοντας μπύρες και προτείνοντας ονόματα. Σε στυλ «τι λες για αυτό το όνομα ...μπα είναι σκατά ...μπλα μπλα μπλα...». Νομίζω πως ήταν ο Torben (σ.σ.: Pedersen: μπασίστας) που είπε το Pet The Precher, αλλά δεν είχα συμφωνήσει εκείνο το βράδυ. Την επόμενη μέρα πρέπει να με πήρε τηλέφωνο ή μου έστειλε μήνυμα ο Christian (σ.σ.: Hede Madsen: κιθάρα / φωνή) και μου είπε πως το όνομα της μπάντας θα ήταν το Pet The Preacher και σκέφτηκα τελικά πως πρόκειται για γαμάτο όνομα. Νομίζω πως είναι cool και πιασάρικο. Δεν υπάρχει κάποιο βαθύτερο νόημα από πίσω. Έχουμε απαντήσει πάρα πολλές φορές αυτή την ερώτηση οπότε έχουμε πλέον μπει στη διαδικασία να καταλάβουμε τι μπορεί να σημαίνει. Για εμένα σημαίνει κάτι του στυλ: «μπορείς να μιλάς, αλλά να είσαι ήρεμος γιατί δεν είσαι και κανένας σπουδαίος». Κάτι τέτοιο νομίζω πως σκέφτομαι...

Χ.Κ.: Και τι συμβαίνει με τους τίτλους των δίσκων σας;
Με το "The Banjo"... πραγματικά δεν θυμάμαι... νομίζω πως είχαμε και ένα νούμερο κολλημένο αρχικά, κάτι του στυλ "The Banjo #2". Προφανώς κάτι μας τράβηξε και επιλέξαμε αυτόν τον τίτλο. Για το "The Cave & The Sunlight" o Christian έχει κάποιο βαθύτερο μήνυμα και θα μπορούσε να μιλήσει περισσότερο για αυτό. Σίγουρα όμως υπάρχει κάποιου είδους βαθύτερο μήνυμα και είναι αρκετά «ηλιόλουστο»...

Χ.Κ.: Έχετε ένα video από τον καινούριο σας δίσκο στο youtube και με ξάφνιασε που έχετε κόψει το solo. Γιατί μια μπάντα σαν εσάς πρέπει να κάνει τέτοιου είδους συμβιβασμό;
Α... αυτό έγινε λόγω της εταιρείας. Θέλανε να γίνει έτσι και εμείς έπρεπε να...

Χ.Κ.: Να συμφωνήσετε.
Ναι, ακριβώς. Αυτός είναι ο λόγος... Σίγουρα δεν ήταν μόνο η εταιρεία ...θα ήταν πολύ μεγάλη η διάρκεια του video αν το αφήναμε όπως είναι στον δίσκο... καταλαβαίνεις...

Χ.Κ.: Διαφωνώ με αυτή τη λογική γιατί θεωρώ πως είναι αρκετά σημαντικό το κομμάτι αυτό για τη μουσική που παίζετε...
Είναι ...συμφωνώ.

Pet The Preacher

Χ.Κ.: Επίσης θεωρώ πως με αυτό τον τρόπο χάνεται κάποιο από τα βασικά σας στοιχεία... αυτό το heavy / blues συναίσθημα. Αλήθεια, ακούτε καθόλου blues πέρα από το stoner και το doom;
Μπα, όχι ιδιαίτερα. Κάποιες φορές ίσως, αλλά δεν έχω καθόλου επηρεαστεί από αυτά. Μου αρέσει να ακούω που και που αλλά δεν είναι και το καλύτερό μου...

Κ.Π.: Ήταν η διαδικασία σύνθεσης για τον τελευταίο σας δίσκο διαφορετική από αυτή που είχατε ακολουθήσει για τον πρώτο; Μουσικά τα πράγματα έχουν αλλάξει, οπότε μήπως άλλαξε και ο τρόπος προετοιμασίας του δίσκου;
Ναι φυσικά κάτι άλλαξε. Αλλάξαμε τον ήχο μας και τα πάντα έγινα λίγο πιο αργά. Δεν νομίζω πως υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου δίσκου ως προς τη διαδικασία. Απλά συναντηθήκαμε όλοι μαζί, ο Christian έγραψε κάποιος στίχους και μετά όλοι μας γράψαμε και παίξαμε κάτι, τα οποία τα δείξαμε ο ένας στον άλλον και προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι από αυτά.

Κ.Π.: Οπότε, συνθέτει ο καθένας χωριστά ή η μουσική σας προκύπτει από τζαμάρισμα;
Μπαίνουμε στο στούντιο που προβάρουμε και ηχογραφούμε τα πάντα που παίζουμε. Μετά τα ακούμε προσπαθώντας να κρατήσουμε τα καλύτερα μέρη και να φτιάξουμε τα τραγούδια. Στη συνέχεια μπαίνουμε στο στούντιο και τα ηχογραφούμε live.

Χ.Κ.: Ο πρώτος σας δίσκος βγήκε από μια πολύ μικρή εταιρεία σε σχέση με τον δεύτερο που κυκλοφόρησε μέσω της Napalm. Ποιές διαφορές διέκρινες; Είναι ακόμα ο ρόλος μια μεγάλης εταιρείας σημαντικός;
Φυσικά και στις μέρες μας μπορείς να κάνεις τα πάντα μόνος σου, αλλά σίγουρα μπορέσαμε να διακρίνουμε τη διαφορά γιατί τα πάντα φάνηκαν ξαφνικά να μεγαλώνουν όταν κυκλοφόρησε το CD με τις κριτικές που είχαμε στο internet και όλα αυτά… ήταν πολύ μεγάλο όλο αυτό. Όταν παίξαμε στο Desert Fest συναντήσαμε τον ατζέντη μας που κάνει τις δημόσιες σχέσεις και διαχειρίζεται όλες τις κριτικές και ο οποίος μας είπε πως εκείνη τη μέρα του είχαν στείλει δώδεκα κριτικές και πως όλο το μήνα λάμβανε γύρω στις δέκατη μέρα. Για τον πρώτο μας δίσκο είχαμε δέκα όλο τον χρόνο! Οπότε η μεγαλύτερη εταιρεία σημαίνει και μεγαλύτερη δύναμη...

Κ.Π.: Οπότε όλα έχουν να κάνουν με την προώθηση...
Ναι, ακριβώς. Και πλέον έχουμε πολύ μεγαλύτερη. Αλλά και η πρώτη μας εταιρεία ήταν μια γαμημένα cool δισκογραφική γιατί υπήρχε πολύ μεγάλη οικειότητα και ήμασταν πολύ κοντά με τα παιδιά. Ήταν μια πολύ καλή εταιρεία αλλά όταν σου δίνονται τέτοιες ευκαιρίες  πρέπει να τις αρπάξεις...

Κ.Π: Δεν χωράνε συναισθηματισμοί δηλαδή...
Όχι. Είναι πολύ καλά μέχρι στιγμής τα πράγματα και δεν έχουμε βιώσει κάτι άσχημο για την ώρα με καμία από τις δυο εταιρείες...

Χ.Κ.: Περιοδεύετε τώρα με τους Audrey Horne. Υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία στην μουσική σας αλλά είναι μια εντελώς διαφορετική μπάντα...
Ναι, είναι...

Χ.Κ.: Για μια μπάντα του δικού σας επιπέδου, θεωρείς πως είναι καλύτερο να περιοδεύετε με συγκροτήματα πιο κοντά στον ήχο σας ή με κάποια που έχουν διαφορετική ηχητική προσέγγιση;
Νομίζω πως όταν βλέπω μια συναυλία μου αρέσει περισσότερο αν οι μπάντες που θα ακούσω διαφοροποιούνται, γιατί αν για παράδειγμα όλοι παίζουν αργά ο κόσμος θα μπουχτίσει. Οπότε μου αρέσει να υπάρχει αλλαγή. Δες αυτή την περιοδεία. Έχουμε τους 77 οι οποίοι έχουν αυτόν τον AC/DC παλμό, εμείς φέρνουμε αυτόν τον πιο δυναμικό stoner και blues ήχο και μετά βγαίνουν οι Audrey Horne και απλά κάνουν πάρτι. Πιστεύω πως αυτή είναι μια ωραία βραδιά για όσους ακούνε γενικά rock μουσική.

Χ.Κ.: Αν διάλεγες μια μπάντα με την οποία θα περιόδευες στην Ευρώπη, ποιά θα ήταν;
Μάλλον θα διάλεγα τους Corrosion Of Conformity.

Κ.Π.: Και αυτό θα το έκανες γιατί σου αρέσουν οι Corrosion Of Conformity ή επειδή θεωρείς πως θα είχες να κερδίσεις πολλά ανοίγοντας για αυτούς;
Δεν ξέρω. Μάλλον αισθάνομαι πως παίζοντας κάθε βράδυ πριν από αυτούς και βλέποντας μια επανασυνδεμένη μπάντα κάθε βράδυ  θα ήταν γαμάτο. Οπότε και τα δύο...

Χ.Κ.: Έχεις καμία επαφή με την ελληνική stoner σκηνή;
Δεν θα το έλεγα. Κάποιοι μας γράφουν στο facebook να τσεκάρουμε την τάδε μπάντα, αλλά ως εκεί...

Κ.Π.: Υπάρχει κοινό πάντως. Κάθε βδομάδα όλο και κάποια heavy rock / stoner μπάντα έρχεται για live...
Α, ok...

X.K.: Για παράδειγμα οι Clutch έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια και κάθε φορά κάνουν sold out όλο και μεγαλύτερους χώρους. Τελευταία φορά πρέπει να είχαν 3 με 4 χιλιάδες κόσμο...
Το ίδιο συμβαίνει και στη Δανία. Και εδώ ξεκίνησαν από μικρά venue και σταδιακά έφτασαν να παίζουν σε μεγαλύτερα μέρη.

Χ.Κ.: Ίσως να έχεις ακούσει κάποιες μπάντες όπως τους Nightstalker ή τους Planet Of Zeus...
Α ναι... Γερμανοί δεν είναι αυτοί οι Nightstalker, σωστά;

Χ.Κ.: Όχι, είναι Έλληνες...
Ωχ, σκατά! Βασικά παίξαμε σε κάποιο φεστιβάλ μαζί τους, νομίζω το Freaky Valley... νόμιζα πως ήταν Γερμανοί ρε φίλε (γέλια).

Χ.Κ.: Υπάρχουν κάποια σχέδια για το μέλλον; Έχετε κάτι στο μυαλό σας για τον νέο δίσκο; Αυτή είναι η δεύτερη συνεχόμενη περιοδεία σας οπότε μήπως βλέπετε να ξαναβγαίνετε στον δρόμο;
Όχι. Τώρα κάνουμε αυτή την περιοδεία και είμαστε επικεντρωμένοι σε αυτό. Μετά θα κάτσουμε να ξεκουραστούμε για κάποιο διάστημα. Αυτή τη στιγμή πάντως δεν έχουμε κάτι στο μυαλό μας για το μέλλον.

Κ.Π.: Δεν δουλεύετε πάνω σε καινούριο υλικό δηλαδή όσο περιοδεύετε;
Α ...όχι! Φυσικά και γράφουμε μουσική και όλα αυτά, απλά δεν έχουμε ακόμα κάποια σχέδια. Για μένα το τελευταίο άλμπουμ είναι πολύ φρέσκο ακόμα.

Χ.Κ.: Έχετε προσαρμοστεί με το να είστε στον δρόμο για τόσο μεγάλο διάστημα;
Ναι, Είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύουμε έτσι και είναι πολύ γαμάτη εμπειρία. Κοιμάσαι και ξυπνάς την άλλη μέρα έξω από το venue και απλά πας μέσα και παίζεις. Είναι αρκετά περίεργο γιατί όλες τις προηγούμενες φορές κάναμε περιοδείες με πολύ μικρά λεωφορεία και κάθε μέρα έπρεπε να καθόμαστε σε όλο το ταξίδι. Έπρεπε να κάνουμε check in στα ξενοδοχεία και κάθε βράδυ μεθάγαμε και έπρεπε να ξυπνάμε στις οκτώ το πρωί και ήμασταν σκατά (γέλια)και έπρεπε να ξαναμπούμε στο mini van και να ξανακάνουμε το ίδιο από την αρχή. Τώρα θα πιούμε και μετά θα γυρίσουμε στο λεωφορείο να πιούμε κι άλλο και ο οδηγός θα οδηγήσει και εμείς θα πέσουμε για ύπνο, το οποίο είναι πολύ καλό. Δεν είναι πια τόσο δύσκολο, είναι σαν διακοπές (γέλια).

Χ.Κ.: Μια χαρά λοιπόν! Πώς θα περιέγραφες μια ζωντανή εμφάνιση των Pet The Preacher σε κάποιον που δεν σας έχει δει live;
Δυναμικό...  Τα δίνουμε όλα και υπάρχει πολύ ενέργεια.

Ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα και στην Ελλάδα. Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου.
Και εγώ σας ευχαριστώ...
  • SHARE
  • TWEET