Saxon interview

03/11/2004 @ 06:25
Saxon... Ένα όνομα, μια ιστορία. Όταν πρέπει να γράψεις κάτι για ένα τέτοιο συγκρότημα που το όνομά του είναι στενά συνδεδεμένο με κάποιες από τις ωραιότερες στιγμές της "σκληρής" μουσικής αλλά και τις ζωές ανθρώπων για τα τελευταία 25 χρόνια τότε σε πλημμυρίζει ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης. Όταν μάλιστα καλείσαι να γνωρίσεις την βασική αιτία που οι Saxon είναι αυτό που όλοι ξέρουμε σήμερα και ακούει στο όνομα Biff Byford τότε σε κυριεύει ένα δέος. Την ημέρα, λοιπόν, της ζωντανής τους εμφάνισης στη Αθήνα ο υπογράφων βρέθηκε από νωρίς στον συναυλιακό χώρο για χάρη του Rocking.gr και μετά το απαραίτητο soundcheck o κύριος Byford και ο Doug Scarratt (κιθάρα) μου μίλησαν για το νέο πολύ καλό δημιούργημά τους "Lionheart" αλλά και για το γεμάτο επιτυχίες παρελθόν τους.

Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω και που σας έχουμε πάλι στην Ελλάδα...
D.S.: Χαίρομαι που είμαστε εδώ.

Όσον αφορά στο νέο album τι έχει αλλάξει στους Saxon από το προηγούμενο "Killing Grounds";
D.S.: Ξοδέψαμε πολύ χρόνο με τα τραγούδια του νέου album, γράψαμε πολλά τραγούδια και δεν τα κρατήσαμε όλα. Πιστεύω ότι αυτό στο οποίο καταλήξαμε είναι ένα album γεμάτο καλά τραγούδια. Δουλέψαμε αρκετά σκληρά για να το καταφέρουμε αυτό και μάλιστα, για να το κρατήσουμε σε ένα υψηλό επίπεδο.

Άρα ήταν επιλογή σας να καθυστερήσετε τόσο την κυκλοφορία του "Lionheart";
D.S.: Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με το "Killing Grounds". Περάσαμε πολύ καιρό με αυτό οπότε δεν είχαμε χρόνο για κάτι καινούριο και ήταν και το "Chronicles" (Dvd) που κυκλοφόρησε ενδιάμεσα άρα...





Γιατί, λοιπόν, επιλέξατε το συγκεκριμένο τίτλο και θεματολογία για το νέο album; Ενδιαφέρεστε για την Ιστορία και τους βρετανικούς μύθους;
D.S.: Ναι, είναι αλήθεια ότι ασχολούμαστε με την παγκόσμια αλλά και ιδιαίτερα με την αγγλική Ιστορία . Είναι ρομαντικό άλλωστε να θυμόμαστε τον "Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο" ο οποίος είναι ένα τεράστιο όνομα φυσικά για την Αγγλία. Ο Biff είχε πει άλλωστε ένα χρόνο πριν όταν ξεκινούσαμε το album, να γράψουμε ένα τραγούδι για τον "Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο" οπότε βρισκόταν στο πίσω μέρος του μυαλού μας έτσι κι αλλιώς.
B.B.: Περιμέναμε απλά ένα riff που να ταιριάζει... ένα "Lionheart" riff.

Θα τοποθετούσατε το "Lionheart" ανάμεσα στα καλύτερα album σας;
B.B.: Είναι ένα ιδιαίτερο album. Δε θα έλεγα ότι είναι το καλύτερό μας αλλά είναι ένα ιδιαίτερο album. To artwork είναι καλό, τα κομμάτια είναι υπέροχα έχει πάρει πολύ καλές κριτικές, σε όλους αρέσει. Είναι ένα πολύ καλό album!

Μπορείτε να θυμηθείτε ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη περίοδος των Saxon όλα αυτά τα χρόνια;
D.S.: Ναι σίγουρα θυμάμαι άσχημες περιόδους...
Β.Β.: Καλύτερα άσε με να απαντήσω εγώ αυτή την ερώτηση... Και εγώ, βέβαια θυμάμαι τέτοιες... Πιστεύω ότι όταν "ξεφορτωνόμαστε" μέλη του group είναι πάντα άσχημο, μια δύσκολη φάση για τους Saxon γιατί όλοι είναι δυσαρεστημένοι. Είναι πάντα μια πολύ άσχημη περίοδος.

Γιατί, λοιπόν, ο Fritz Randow (ex-drummer) έφυγε από το group και ποια είναι η σχέση που έχετε μαζί του;
B.B.: Είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Δεν ήταν διαθέσιμος. Ήταν απασχολημένος και έπρεπε να βρούμε κάποιον άλλο και ο Jorg ήταν η πρώτη μας επιλογή.

Και πως προέκυψε αυτή η συνεργασία με τον Jorg Michael των Stratovarius;
Β.Β.: Είχαμε ήδη γράψει το album και έμενε να περάσουμε τα drums. Είναι αλήθεια ότι έτσι ξεκίνησαν όλα.

Είναι αλήθεια ότι χρησιμοποιήσατε παλιά όργανα ηχογράφησης για να κάνετε τον ήχο σας πιο κλασσικό;
B.B.: Ναι πραγματικά. Συνδυάσαμε τον αναλογικό και τον ψηφιακό ήχο και δουλέψαμε με πολλά παλιά όργανα όπως μικρόφωνα από την δεκαετία του '50, γι’αυτό μιλάμε για έναν ιδιαίτερο δίσκο που ο ακροατής αισθάνεται κοντά του το group.

Στο "Lionheart" συναντούμε μια σύνθεση του σκληρού ήχου των Saxon και τις κλασσικές κοφτερές κιθάρες τους με πολλά καινούρια στοιχεία όπως τα μελωδικά solos και κάποια keyboards.
D.S.: Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι είναι τόσο διαφορετικό από το "Killing Grounds". Το "Lionheart" είναι κι αυτό μια σύνθεση κλασσικού metal με μοντέρνες επιρροές. Θεωρώ ότι όλα τα album των Saxon είναι βασικά πολύ μελωδικά. Άλλωστε ο Biff είναι ένας μελωδικός τραγουδιστής και ένα πράγμα που χαρακτηρίζει το group είναι ότι ενώ παίζουμε κάποιες φορές πολύ δυνατά riffs έχουμε ταυτόχρονα πολλά μελωδικά σημεία και γι' αυτό τα τραγούδια μας μένουν στην μνήμη του κόσμου. Οπότε δεν πιστεύω ότι το νέο album είναι πιο μελωδικό από τα προηγούμενα.
Β.Β.: Δεν έχουμε άλλωστε keyboards στα περισσότερα τραγούδια παρά μόνο στο "The Return" και στην αρχή του "Searching For Atlantis". Υποθέτω όμως ότι η άποψη σου ότι είναι πιο μελωδικό μάλλον είναι σωστή. Είναι δύσκολο για εμάς να πούμε...
D.S.: Ναι όντως...
Β.Β.: Είναι δύσκολο για εμάς να ακούσουμε ένα δικό μας album με την δικιά σου αθωότητα. Άλλωστε εμείς το έχουμε δημιουργήσει και για εμάς είναι πιο ευθύ και heavy. Αλλά για σένα είναι πιο μελωδικό... Αν σου άρεσε είναι αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Να βγάλουμε δηλαδή ένα album που θα αρέσει στον κόσμο.
D.S.: Αν σκεφτείς το "Beyond The Grave" και το "Lionheart" είναι πολύ τραγουδιστικά...

Τι πιστεύετε για το παρόν του heavy metal;
D.S.: Βρίσκεται τώρα σε καλή φάση. Υπάρχει κόσμος που θυμήθηκε ότι υπάρχει.

Και για το μέλλον του; Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα συγκροτήματα που πιστεύεις ότι αξίζουν;
D.S.: Είναι πολύ δύσκολο να πεις. Είναι καλά τα πράγματα σήμερα γιατί άνθρωποι έχουν γυρίσει στις rock και heavy metal μπάντες και υπάρχουν και κάποια αγγλικά συγκροτήματα όπως οι Darkness οι οποίοι θύμισαν ξαφνικά σε όλους ότι αυτά τα groups είναι, πράγματι, πολύ καλά και ότι τους άρεσε κάποτε αυτή η μουσική. Έτσι άρχισαν να ψάχνουν τον μουσικό χώρο στον οποίο ανήκαν και να ανακαλύπτουν παλιά albums πάλι.

Λοιπόν, 25 χρόνια γεμάτα επιτυχίες, ζωντανές εμφανίσεις τόσα albums αλλά και αγωνίες. Ένιωσες ποτέ κουρασμένος;
B.B.: Όχι ποτέ.
D.S.: Ίσως τώρα... (χα,χα!).
Β.Β.: Όχι ποτέ, ποτέ.

Πρέπει να έχετε τεράστια δύναμη, λοιπόν...
Β.Β.: Ναι όντως!

Έχετε μάθει κάτι για τους Stratovarius από τον Jorg;
D.S.: Όχι, τίποτα. Μόνο κάποιες φήμες που κυκλοφορούν.
Β.Β.: Ο κιθαρίστας τους (Timo Tolkki) είναι πολύ άρρωστος. Κατά τ' άλλα ότι ξέρουν όλοι. Κανείς δεν ξέρει για το μέλλον τους.

Ποιες ήταν οι βασικές επιρροές σας όταν ξεκινήσατε το '79;
B.B.: Απλά άκουγα πολύ rock μουσική.

Ξεχώριζες κάποιο συγκεκριμένο συγκρότημα, κάποιον μουσικό, κάποιον rock τραγουδιστή;
Β.Β.: Συνηθίζαμε να βλέπουμε πολλά συγκροτήματα τη δεκαετία του '70 όπως τους AC/DC και τον Bon Scott που πήγαινα να τους δω συνέχεια σε clubs και pubs, συγκροτήματα όπως οι Nazareth που έπαιζαν σε μικρούς χώρους, τους Uriah Heep με τον πρώτο τους τραγουδιστή, Deep Purple, Black Sabbath, αρκετές αμερικάνικες μπάντες όπως οι Mountain, Black Oak Arkansas. Αυτά τα συγκροτήματα συνήθιζα να παρακολουθώ.

Συγκροτήματα classic rock δηλαδή;
B.B.: Υποθέτω ότι δεν ήταν και τόσο classic τότε ε (χα,χα!);

Πιστεύεις ότι ο rock τρόπος ζωής μπορεί να συνδυαστεί με τον ρόλο σου σαν πατέρας και σύζυγος;
B.B.: Όχι! Πρέπει να θυμάσαι ότι οι Saxon είναι σαν μια μεγάλη οικογένεια. Όταν βρισκόμαστε σε περιοδεία είμαστε σαν συμμορία. Βασικά είναι, λοιπόν, η δεύτερη οικογένειά μου. Η πρώτη ασφαλώς είναι πιο σημαντική αλλά είμαι με τα παιδιά κάθε βράδυ και μόνο αν τους νιώσεις σαν οικογένεια μπορείς να τα καταφέρεις να συνεχίσεις.

Υπάρχει κάποια ζωντανή εμφάνιση που να θυμόσαστε περισσότερο;
B.B.: Το χτεσινό βράδυ ήταν πολύ καλό στη Θεσσαλονίκη... Είχαμε μάλιστα κόσμο και από άλλες χώρες όπως το Βέλγιο και τα Σκόπια.

Τι έχεις να πεις για το ελληνικό κοινό που σας παρακολουθεί όλα αυτά τα 25 χρόνια;
B.B.: Το ελληνικό κοινό είναι από τα καλύτερα των Saxon στον κόσμο. Δεν λέω το καλύτερο γιατί είναι δύσκολο να ξέρεις ποιο είναι το καλύτερο. Αλλά πάντα είναι δίπλα μας. Είναι ένα, σίγουρα, παθιασμένο κοινό και μάλλον το πιο παθιασμένο...


Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να ευχηθώ τα καλύτερα για το σημερινό live.
B.B.: Κι εμείς ευχαριστούμε...θα τα πούμε στο live.

Δημήτρης Μπάρμπας

  • SHARE
  • TWEET