Mondo Drag: «Αγαπάμε και θα αγαπάμε για πάντα τον Ντέμη!»

Με αφορμή τον φετινό, τέταρτο δίσκο των Mondo Drag, "The Occultation Of Light", επικοινωνήσαμε με τον ιθύνοντα νου του συγκροτήματος, John Gamino (πλήκτρα, φωνή). Εκείνος μας μίλησε περί της psychedelic rock σκηνής της Iowa το 2011, τους κλασικούς δίσκους που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στον σχηματισμό του παλιακού ήχου του συγκροτήματος και δεν παρέλειψε να τονίσει πως, λόγω μόδας, υπάρχουν πολλές μπάντες που χρησιμοποιούν την ταμπέλα psychedelic rock, μα στην πραγματικότητα δεν είναι. Περισσότερα παρακάτω...

Μιας και αυτή είναι η πρώτη σας συνέντευξη εδώ, θα ήθελα να μας συστηθείτε... Ποιοι είναι αυτοί οι Mondo Drag που περιπλανιούνται στον μουσικό μας κόσμο και τι θέλουν να επιτύχουν;

Είμαστε μια psychedelic/progressive μπάντα με βάση το Oakland της California. Είναι δύσκολο να πούμε τι ακριβώς θέλουμε να πετύχουμε, διότι το να παίζουμε και να γράφουμε μουσική είναι ο λόγος που ζούμε. Το γεγονός ότι το κάνουμε αυτό για μια δεκαετία μοιάζει επίτευγμα από μόνο του. Θέλουμε να στρέψουμε την προσοχή του κόσμου στην καλή μουσική και τις νέες ιδέες και, πραγματικά, να τους προκαλέσουμε να εξερευνήσουν τις δύσβατες περιοχές του μυαλού τους.

Διάβασα κάπου πως οι Mondo Drag δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στον δικό μας χωροχρόνο. Τελικά, υπάρχουν δύο μουσικές φιλοσοφίες; Αυτή που προσπαθεί να εξερευνήσει τα όρια της καινοτομίας και αυτή που σκάβει στο παρελθόν για να βάλει το δικό της λιθαράκι στη μουσική που προτιμούν ως ακροατές οι δημιουργοί της;

Κι όμως, άσχετα από το τι λένε οι άλλοι, υπάρχουμε σε αυτόν τον χρόνο. Προσπαθούμε να πάρουμε αυτά που ξέρουμε σήμερα και να τα χρησιμοποιήσουμε για να χτίσουμε πάνω στα θεμέλια που οι προηγούμενες γενιές μουσικών έχουν στρώσει μπροστά μας. Σίγουρα, διαλέξαμε τον εξοπλισμό μας και τις μεθόδους ηχογράφησης να αντικατοπτρίζουν τα αντίστοιχα των '70s, ωστόσο εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είμαστε οι εαυτοί μας με μοναδικό τρόπο και απλά κάνουμε αυτό που κάνουμε.

Η μουσική μοιάζει να περιγράφεται διαφορετικά τη σήμερον ημέρα. Παλιά αυτό που παίζετε θα το λέγαμε rock - ή έστω hard rock για να περιγράψουμε και τις βαριές κιθάρες. Τώρα μιλάμε για heavy psych με krautrock-space rock επιρροές κ.ο.κ. Εσείς πώς θα περιγράφατε το ηχητικό σας αποτέλεσμα και ποιοι κλασικοί δίσκοι είναι οι μεγάλες επιρροές σας;

Τον τελευταίο καιρό λέμε πως είμαστε ένα heavy psych/prog συγκρότημα. Ελπίζουμε αυτή η περιγραφή να είναι κοντά σε αυτό που βγαίνει προς τα έξω από τη μουσική μας. Δίχως αμφιβολία, έτσι πιστεύουμε ότι ακουγόμαστε. Οι δημιουργικές μας επιρροές και οι ήχοι που ακούμε στη μουσική μας εκτείνονται από Peter Green μέχρι Klaus Schulze, από Uriah Heep μέχρι Goblin. Είναι μεγάλο το εύρος και γίνεται συνέχεια ακόμα μεγαλύτερο. Μερικοί από τους κλασικούς δίσκους που μας έχουν επηρεάσει είναι το "Meddle" των Pink Floyd, το "Look At Yourself" των Uriah Heep, το "Death Walks Behind You" των Atomic Rooster και -ας πούμε- το "In The Court Of The Crimson King" των King Crimson.

Γνωρίζω πως χρησιμοποιείτε υπηρεσίες όπως το BandCamp ή το Spotify. Σας βοηθάνε καθόλου; Βγαίνει κανένα φράγκο;

Το BandCamp παράγει περισσότερο κι ευκολότερο να παρακολουθηθεί εισόδημα απ’ ό,τι υπηρεσίες streaming σαν το Spotify. Και τα δύο βοηθάνε στο να ακουστεί η μουσική μας από καινούργιους ακροατές. Έχουμε το δικό μας προφίλ στο Spotify κι εδώ και κάποιον καιρό φτιάχνω playlists. Αυτές βοηθάνε τον κόσμο να μπει στο ίδιο μουσικό τριπάκι με εμάς και ίσως να καταλάβει καλύτερα από πού προερχόμαστε. Τώρα, έχει αυτό μεταφραστεί σε εισόδημα; Ίσως λίγο, αλλά με κάθε ειλικρίνεια, δεν έχω δεδομένα για να υποστηρίξω αυτήν την υπόθεση.

Σας άκουσα πρώτη φορά με το φοβερό ομώνυμο άλμπουμ σας. Δίσκος που μεγαλώνει ακρόαση με την ακρόαση! Απ’ όσο ξέρω, ηχογραφήθηκε εν μέρει με κάποια πρώην μέλη των Radio Moscow, οι οποίοι έπειτα προσχώρησαν στους, πολύ δημοφιλείς στην Ελλάδα, Blues Pills. Πες μας την ιστορία πίσω από τη δημιουργία του δίσκου.

Ο ομώνυμος δίσκος μας ηχογραφήθηκε τους χειμώνες του 2011 και 2012 στην Iowa. Ο αρχικός μας μπασίστας και ο αρχικός μας ντράμερ/τραγουδιστής είχαν αποχωρήσει την άνοιξη του 2011 έπειτα από μια θυελλώδη περιοδεία. Ο Cory Berry και ο Zack Anderson είχαν φύγει από τους Radio Moscow κι επέστρεψαν στην Iowa το 2011. Ήμασταν φίλοι χρόνια, είχαμε δώσει αρκετές συναυλίες με τους Radio Moscow, οπότε ήταν λογικό να τους βρούμε και να ηχογραφήσουμε μαζί. Την εποχή των ηχογραφήσεων, η Elin Larsson είχε έρθει στις Η.Π.Α. για πρώτη φορά στη ζωή της και μαζί με τον Zack και τον Cory σχημάτισαν τους Blues Pills. Με άλλα λόγια, υπήρχε πολύ psychedelic rock στην Iowa το 2011! Μετά την ηχογράφηση, ο Zack μετακόμισε στη Σουηδία και ο Cory ακολούθησε λίγο αργότερα.

Με τον καινούργιο δίσκο παρατηρούμε μια πρόοδο... Σαν να ακούω πιο οργανικές συνθέσεις; Μοιάζει, επίσης, λίγο πιο σκοτεινό, όπως υπονοεί και ο τίτλος.

Αισθανόμαστε πως με τον νέο δίσκο βελτιστοποιήσαμε τις ικανότητές μας στη συνθετική διαδικασία και στην ενορχήστρωση. Όντως, αφήνει μια πιο οργανική αίσθηση από το προηγούμενο, γιατί είχαμε ένα full-time περιοδεύον συγκρότημα όταν κλειστήκαμε στο στούντιο και ηχογραφήσαμε κυρίως σε ζωντανό χρόνο. Ο μπασίστας και ο ντράμερ μας μάς επέτρεψαν, επίσης, να κάνουμε περισσότερα, μουσικά, από αυτά που μπορούσαμε να κάνουμε στις προηγούμενες ηχογραφήσεις μας.

Ποιοι είναι οι ρόλοι σας κατά τη σύνθεση των κομματιών;

Γράφουμε με κάποιους διαφορετικούς τρόπους. Εγώ γράφω όλους τους στίχους και αρκετή από τη μουσική. Αλλά κάνουμε όλη την ενορχήστρωση μαζί, ως συγκρότημα. Μερικές φορές, οι πρώτες ιδέες ενός κομματιού προκύπτουν με το να τζαμάρουμε ελεύθερα μεταξύ μας. Μερικές φορές, άλλα μέλη ρίχνουν στο τραπέζι riffs ή ιδέες, τις δουλεύουμε και αναπτύσσουμε ένα ολόκληρο κομμάτι γύρω τους. Το να έχεις πολλαπλές πηγές δημιουργικότητας βοηθάει να έχεις πιο σφαιρικό ήχο.

Ποιος είναι ο καλύτερος στίχος που έχεις γράψει;

Χμμμμμ, αυτή είναι δύσκολη ερώτηση, κυρίως επειδή δεν μπορώ καθόλου να καυχιέμαι. Αν έπρεπε να διαλέξω τον αγαπημένο μου στίχο από τον καινούργιο δίσκο, ο οποίος να περικλείει την ιδέα πίσω από αυτόν, θα έλεγα ότι το εξής από το "Dying Light" έχει πιάσει ακριβώς το νόημα: Shadows lie with light behind/The growing dark, expanding eye/Shadows rise, leaving light behind/Mountains climb against the sky.

Σε ενοχλεί ποτέ που υπάρχουν υπερβολικά πολλά συγκροτήματα σε όλο αυτό το psychedelic rock revival; Είναι μόδα; Το καθιστά πιο δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς;

Σίγουρα έχει γίνει κάτι μοδάτο. Κάθε συγκρότημα ισχυρίζεται πως είναι psych στις μέρες μας, αλλά στα μάτια μας δεν ταιριάζουν στον ορισμό που έχουμε γι’ αυτό το είδος. Ποτέ δεν δυσκολευτήκαμε να ξεχωρίσουμε διότι έχουμε ιδιαίτερη ενορχήστρωση (πολλά πλήκτρα και synth) και ποτέ δεν ήμασταν ένα συγκρότημα που ακολουθεί μόδες. Οι Mondo Drag υπάρχουν εδώ και δέκα χρόνια και απλά δουλεύουμε όλον αυτόν τον καιρό για να βελτιστοποιήσουμε τον ήχο μας, όχι για να ακουστούμε όπως αυτοί που είναι στη μόδα την εκάστοτε χρονική στιγμή.

Ποια είναι η καλύτερη εμπειρία που είχες στον δρόμο;

Θα έλεγα ότι είναι το σύνολο των εμπειριών που έχω συλλέξει. Ταξιδεύεις και βλέπεις νέα μέρη, ανθρώπους με συγκλονιστικά διαφορετικά υπόβαθρα από σένα... Γνωρίζεις ξένους με τους οποίους έχεις πολλά κοινά, παρόλο που έρχεστε από εντελώς διαφορετικά μέρη.

Κανένα σχέδιο για το μέλλον;

Πάντα δουλεύουμε πάνω σε περισσότερες περιοδείες, αλλά δεν έχω τίποτα να ανακοινώσω τώρα.

Τι σου αρέσει από τον κόσμο που ζούμε τώρα, το 2016, και τι απεχθάνεσαι;

Μου αρέσουν οι σύνδεσμοι που δημιουργούμε με άλλους μουσικούς και καλλιτέχνες κατά τις περιοδείες αλλά και online. Αποκαλύπτουν πως υπάρχουν ακόμα καλοί άνθρωποι εκεί έξω που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. Ζούμε σε πολύ περίεργες, σκοτεινές εποχές στον κόσμο και στις Η.Π.Α. ειδικότερα. Απεχθάνομαι τον πλούτο, την εισοδηματική ανισότητα, τους αχρείαστους πολέμους που δεν σταματάνε ποτέ, την εταιρική απληστία και τους θρησκευτικούς εξτρεμιστές.

Πρότεινέ μας ένα βίντεο στο YouTube.

Αυτό εδώ.

Τα τελευταία λόγια προς τους ακροατές σας στην Ελλάδα σου ανήκουν.

Λάτρεις της μουσικής στην Ελλάδα, θέλουμε να έρθουμε να παίξουμε στη φοβερή σας χώρα όσο πιο σύντομα γίνεται! Αγαπάμε και θα αγαπάμε για πάντα τον Ντέμη! Cheers!