The Butterfly Effect

Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κόσμος που παρακολουθούσε τα όσα σπουδαία λάμβαναν χώρα στη μακρινή Αυστραλία, τη δεκαετία των 00s ως και περίπου τα μέσα περίπου των 10s. Όταν σπουδαία συγκροτήματα ξεπετάγονταν το ένα μετά το άλλο και τρομερές δουλειές παράγονταν από μια τόσο φρέσκια και τόσο ιδιαίτερη σκηνή, η οποία περιλάμβανε ενδεικτικά ονόματα, όπως οι Cog, οι Dead Letter Circus, οι Karnivool και οι The Butterfly Effect, σε ένα alternative και progressive (της σχολής Tool) ηχητικό/υφολογικό μίγμα που ήταν πράγματι ξεχωριστό.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, καμία από τις παραπάνω μπάντες δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη για τακτική δισκογραφική παρουσία, προτάσσοντας πάντα την ποιότητα έναντι της ποσότητας. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό αναπόφευκτες δυσκολίες που φέρνει η γεωγραφική απόσταση από τις αγορές της Αμερικής και της Ευρώπης, περιορίζοντας τις εκτός των συνόρων ευκαιρίες για ζωντανές εμφανίσεις, ή ακόμα και τη διανομή των φυσικών προϊόντων, συνετέλεσαν στο να μην απολαμβάνουν τα εν λόγω σχήματα της αναγνώρισης που τους αξίζει. Επειδή, όμως, πάντα υπάρχει χρόνος για επανόρθωση, η δισκογραφική επιστροφή των The Butterfly Effect αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ασχοληθούμε με αυτή.

Περνώντας στο κυρίως θέμα μας, λοιπόν, οι The Butterfly Effect επιστρέφουν μετά από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια δισκογραφικής απουσίας κι ενώ έχουν στο παλμαρέ τους τρία υπέροχα άλμπουμ: το "Begins Here" (2003), το "Imago" (2006) και το "Final Conversation Of Kings" (2008). Παρόλο που η μουσική που παίζουν δεν είναι ιδιαίτερα απλή (ούτε και τόσο δύσκολη βέβαια) οι Αυστραλοί είναι από εκείνου του είδους τις μπάντες που αρκεί μόνο ένα τραγούδι όπως το "Beautiful Mine" ή το "In A Memory" για να μαγέψει έναν ανυποψίαστο ακροατή.

Παρόλο που από το 2010 είχαν ήδη ξεκινήσει να δουλεύουν πάνω στην τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά, το 2012, λόγω προσωπικών και καλλιτεχνικών διαφορών, αποχώρησε ο τραγουδιστής Clint Boge, με την μπάντα να μένει μεν ενεργή αλλά να μην κάνει κάτι ιδιαίτερα ουσιώδες μέχρι το 2017, όταν κι ο Boge επέστρεψε στη θέση του. Τους πήρε πάλι λίγο χρόνο, όμως έφτασε επιτέλους η στιγμή ώστε να κυκλοφορήσει το τέταρτο στούντιο άλμπουμ, τιτλοφορούμενο απλά ως "IV".

Οποιαδήποτε αμφιβολία ή ενδοιασμός μπορεί να προκαλείται από τη μακροχρόνια δισκογραφική εποχή διαγράφεται σχεδόν μονομιάς, καθότι το "IV" είναι άμεσα εμφανές πως αποτελεί ένα ακόμα σπουδαίο άλμπουμ της παρέας από το Brisbane, συνεχίζοντας στο ποιοτικό επίπεδο των τριών πρώτων δουλειών τους. Με ταυτότητα αναλλοίωτη, με ήχο γνώριμο αλλά συνάμα φρέσκο, με τον Boge να αποδεικνύει πως παραμένει ένας εξαίρετος ερμηνευτής και πάνω από όλα με πραγματικά καλά τραγούδια.

Στις συνθέσεις του άλμπουμ υπάρχει εντυπωσιακή ισορροπία μεταξύ έντασης και μελωδικότητας, όπως στο "So Tired", καθώς και μεγάλα ρεφραίν όπως αυτό του "The Other Side". Οι prog δόσεις είναι τοποθετημένες με μαθηματική ακρίβεια, κάνοντας μια σύνθεση πιο ενδιαφέρουσα κι όχι να χάνει την ουσία ή τη συνοχή της, όπως στο "Waves Of Tides", ενώ υπάρχουν κάμποσες μελωδικές γραμμές που σε κάνουν να θες να τις τραγουδήσεις παρέα με τον Boge τους δυνατούς (κατά βάση προσωπικούς και φορτισμένους) στίχους του, όπως ενδεικτικά στο "Unbroken". Κάθε στιγμή του "IV" μοιάζει προσεκτικά φτιαγμένη και τοποθετημένη, συμβάλλοντας στη σύνθεση ενός εν τέλει απολαυστικού άλμπουμ, που ως κερασάκι στην τούρτα έχει τον μοναδικό Forrester Savell, παρέα με τον εξίσου σπουδαίο Nick Didia, να υπογράφουν το ιδανικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Δεδομένης της ποιότητας των προγενέστερων δουλειών της μπάντας ίσως ακούγεται κάπως πρόωρα ενθουσιώδες, αλλά η αίσθηση μου είναι πως προϊόντος του χρόνου το "IV" διαθέτει τη δυναμική - και φυσικά τα τραγούδια - ώστε να κατασταλάξει ως και στην κορυφή της δισκογραφίας των The Butterfly Effect, κι αυτό είναι κάτι που ομολογώ πως δεν το περίμενα. Όσοι είναι ήδη εξοικειωμένοι μαζί τους (ή την αυστραλιανή alt/prog σκηνή εν γένει) οφείλουν να σπεύσουν άμεσα. Για τους υπόλοιπους, τα πράγματα ίσως είναι ακόμα καλύτερα, καθότι πέραν από ένα σπουδαίο άλμπουμ, το "IV" μπορεί να αποτελέσει την είσοδο σε μια σκηνή γεμάτη μουσικούς θησαυρούς, όπως αυτός εδώ.