Slowdive

Πέμπτη κυκλοφορία για τους γίγαντες του shoegaze, έξι χρόνια μετά το αριστουργηματικό "Slowdive". Στο μνημειώδες ομότιτλο άλμπουμ τους η τραγουδίστρια Rachel Goswell, ο Neil Halstead, ο Christian Savill, ο μπασίστας Nick Chaplin και ο ντράμερ Simon Scott πέτυχαν μια απίθανη επιστροφή δύο ολόκληρων δεκαετιών! Ο νέος δίσκος είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίς το post production με τον Halstead σε ρόλο βασικού συνθέτη και παραγωγού. Στο δελτίο τύπου γράφτηκε ότι δούλεψε στο home studio τα νέα κομμάτια με ηλεκτρονικό υπόβαθρο, που όμως άλλαξαν το δέρμα τους όταν πλέον συμμετείχαν στην διαδικασία των ηχογραφήσεων και οι υπόλοιποι τέσσερις divers. Αν και ο βασικός κορμός των συνθέσεων είναι χτισμένος πάνω στα synths, οι χαρακτηριστικές κιθάρες των Slowdive είναι εκεί και πάντα βυθισμένες σε άπειρο reverb. Η Rachel είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι «Συμβαίνει κάτι που δεν μπορεί να μετρηθεί όταν οι πέντε μάς συγκεντρωνόμαστε σε ένα δωμάτιο». Η ισχύ εν τη ενώση δεν λένε;

Η ηχογράφηση του "Everything Is Alive" έγινε όπως πάντα στα Courtyard Studio λιγάκι έξω από το Oxfordshire, με τη σημαντική συμβολή του Shawn Everett (The War On Drugs). Ο Everett έκανε τη μίξη στα έξι από τα οκτώ κομμάτια του δίσκου. Στο εναρκτήριο "Shanty" με την εισαγωγή των modular synths οι Slowdive ισορροπούν μεταξύ δύο κόσμων. Από την νοσταλγικότητα του χθές, στον προθάλαμο της αβεβαιότητας που χαρακτηρίζει το σήμερα. Τα καταφέρνουν. Οριακά. Σε μια νέα θαρραλέα εποχή όπου κάθε συζήτηση περί νόηματος έχει αντικατασταθεί από το επίκαιρο ή το viral, αυτή η εσκεμμένη απονοηματοποίηση της μουσικής δεν αγγίζει την shoegaze κοινότητα που έχει μάθει χρόνια τώρα να ζει στην αντηλιά της post-punk. Στο versus του "Shanty" μου θύμισαν τους αδικοχαμένους Λονδρέζους Bowery Electric. Το instrumental "Prayer Remembered" ρίχνει ταχύτητες για να ανεβάσει ατμόσφαιρα και μας οδηγεί στην ζεστή αγκαλιά της εναλλακτικής ονειρικής pop.

To "Alife" ένα από τα αρκετά single του "Everything Is Alive" φέρνει διάθεση από τα 80’s, φωτίζοντας συγχρόνως την νοσταλγική «μπλέ» πλευρά των Slowdive. Μέχρι το επόμενο η κορυφαία στιγμή του "Everything Is Alive". Στο ίδιο μοτίβο αλλά με χαμηλότερο πήχη ξεδιπλώνεται και το "Andalucia Plays". Και εδώ οι ταχύτητες έχουν εξαφανιστεί τελείως από τον συνθετικό πλάνο. Η φωνη του Halstead μας ταξιδεύει έξω από την ράθυμη θάλασσα του χρόνου και προς τα μακρινά αστέρια. Το "Kisses" με την χαλαρή post-punk αισθητική έγινε συνώνυμο και σήμα κατατεθέν της νέας κυκλοφορίας, καθώς ντεμπούταρε πρώτο σε σχέση με τα υπόλοιπα singles του "Everything Is Alive". Τα επόμενα "Skin In The Game" και "Chained To A Cloud" βρίσκουν το κουιντέτο από το Leicester να φλερτάρει περισσότερο από ποτέ με το κινηματογραφικό rock και την electronica. Το κλείσιμο του τελευταίου δανείζεται εδάφια από την κλασικότροπη κληρονομιά των Philip Glass και Nils Frahm. Ένα ενδιαφέρον δείγμα της προόδου των Slowdive που με ειλικρίνεια κοιτούν το αύριο χωρίς να μπαίνουν στη διαδικασία καινοφανών τακτικών. Το "The Slab" ολοκληρώνει την ακρόαση μιας επιτυχημένης κυκλοφορίας που όμως δεν καταφέρνει να μπεί στα παπούτσια του προκατόχου της. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν μιλάμε για ιστορικά υψηλά της Βρετανικής shoegaze σκηνής. Το "Everything Is Alive" είναι μια τίμια κυκλοφορία που αναμένεται να θέλξει με την γοητεία του τα νεότερα ακροατήρια.

Spotify
Bandcamp