Royal Southern Brotherhood

Η σύμπραξη των μουσικών που οδήγησε στην δημιουργία των Royal Southern Brotherhood προσφέρει -εκτός από την ένωση των ταλέντων τους- την έμπρακτη απόδειξη της προέλευσης του rock and roll αλλά και την ανοικτή φιλοσοφία αυτού, τουλάχιστον όπως αυτή ορίστηκε στις απαρχές της ιστορίας του ιδιώματος.

Ο τραγουδιστής και συνθέτης Cyril Neville (μέλος των Meters και των Neville Brothers) φέρνει την παράδοση της Νέας Ορλεάνης και της R&B και ενώνει το μίτο με το southern rock που αντιπροσωπεύει ο τραγουδιστής και κιθαρίστας Devon Allman, γιος του θρύλου Gregg των Allman Brothers. Προσθέστε στην εξίσωση τον bluesman Mike Zitto στην κιθάρα (και τη σύνθεση) και το rhythm section των southern / jam εργατών Yonrico Scott και Charlie Wooton, οι οποίοι συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στο αποτέλεσμα, και έχετε ένα συγκρότημα το οποίο δημιουργεί μουσική χωρίς να περιορίζεται σε συγκεκριμένα ιδιώματα και στυλ. Έτσι κι εμείς απολαμβάνουμε έργα (το "Heartsoulblood" αποτελεί το δεύτερο στουντιακό τους άλμπουμ ενώ έχει προηγηθεί και ένα βραβευμένο live DVD) γεμάτα εκπλήξεις και πολλές διαφορετικές «γεύσεις».

Όπως και η πρώτη τους δουλειά, έτσι και το φετινό άλμπουμ είναι ένα ταξίδι που δεν γνωρίζεις από την αρχή του τις στάσεις (ή για να είμαι πιο ακριβής την σειρά αυτών) στις οποίες θα σταματήσεις πριν τον τελικό προορισμό. Έτσι από το εναρκτήριο "World Blues", το οποίο θα μπορούσε να προέρχεται από το άλμπουμ κάποιου από τους προαναφερθέντες Allman, περνάμε σε αρχετυπικό rock and roll με το ..."Rock And Rol" και αμέσως έπειτα στο καταπληκτικό "Groove On" με το Santanικό θέμα και το funky "Here It Is" το οποίο θα ορκιζόσουν ότι το έχεις ακούσει σε κάποια ταινία της σχολής του Blaxploitation.

Κάπως έτσι, και ακόμα ομορφότερα, το ταξίδι θα συνεχιστεί με εναλλαγές μεταξύ καθαρής soul ("Shoulda Known", "She's My Lady"), κλασικών blues ("Let's Ride"), ακόμα και gospel ("Takes A Village"). Η ηχογράφηση βγάζει «ζεστασιά» και μαρτυρά πως όλα έγιναν ζωντανά από ένα συγκρότημα που δέθηκε στις συναυλίες και θέλησε να αποτυπώσει την χημεία αυτή και στο στούντιο, λίγο πριν το απολαύσουμε ζωντανά και στη χώρα μας. Οι Allman και Neville εναλλάσονται κυρίως στα φωνητικά, υποστηρίζοντας υπέροχα όλα τα ιδώματα με τα οποία καταπιάνονται. Ο πρώτος έχει τα γονίδια του πατέρα του και αρκετό από το βάθος της ερμηνείας του, ενώ ο δεύτερος κουβαλά με τη φωνή του και τον στίχο του όλη την ιστορία της μαύρης μουσικής και της μαύρης κοινότητας.

Μια μουσική αδελφότητα όνομα και πράμα οι Royal Southern Brotherhood, μας προσφέρουν ένα άλμπουμ ζεστό στο παίξιμο, καλοκαιρινό στο άκουσμα και γεμάτο διαφορετικά χρώματα, το οποίο ξεπερνά τον προκάτοχό του και δείχνει ένα οργανισμό ζωντανό και σε εξέλιξη. Για να είμαστε βέβαια απόλυτα σωστοί, η εξέλιξη βρίσκεται περισσότερο στη χημεία του συγκροτήματος και λιγότερο στην πρωτοπορία της μουσικής.