Poets Of The Fall

Περίπου είκοσι χρόνια από το ντεμπούτο της, η παρέα από τη χώρα των χιλίων λιμνών δε λέει να βάλει μυαλό. Ο κόσμος γύρω τους αλλάζει. Η μουσική βιομηχανία τρέχει για να προφτάσει. Μόδες εμφανίστηκαν, χάθηκαν και ξαναγύρισαν. Τα πάντα, τα πάντα όμως, ήρθαν ανάποδα. Εκείνοι συνεχίζουν ως άλλη ορχήστρα στον Τιτανικό να παίζουν μελαγχολικές μελωδίες με τον τρόπο που μόνο αυτοί ξέρουν, στα πλαίσια του ύφους που μία φορά κι έναν καιρό τους άνοιξε την πόρτα για τα ραδιόφωνα του κόσμου.

Προς τιμήν τους, και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν μιλάμε για κάτι φτιαχτό ή προσποιητό. Δεν κάνουν μια απελπισμένη προσπάθεια επιστροφής. Όποιος έχει ακούσει έστω το "Late Goodbye", το "Sorry Go 'Round" ή το προφανές χιτ, ξέρει πού πάει να μπει. Αυτός ήταν ο ήχος τους από την πρώτη στιγμή, με αυτόν πορεύτηκαν στις δύο περασμένες δεκαετίες, σε αυτόν στηρίζονται στο παρόν, και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου αυτόν θα συνεχίσουν να υπηρετούν στο μέλλον. Στην ένατη δουλειά τους δεν υπάρχει τίποτα ξένο.

Σε πρώτη ακρόαση ίσως παραξενέψουν κάπως η πιο έντονη από το αναμενόμενο θεατρικότητα και ορισμένες τραβηγμένες, για τα δεδομένα του σχήματος, διάρκειες. Κοιτώντας πιο προσεκτικά η εικόνα καθαρίζει. Το αρχικό σοκ του "Firedancer" δίνει τη θέση του στον γνώριμο, παιχνιδιάρικο αέρα του "Requiem For My Harlequin". Η σύγχρονη AOR υφή του "Revelations" στο έτοιμο για αναπτήρες ρεφραίν του "Heroes And Villains". Όλα τα συστατικά είναι ακόμα εδώ. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι αναλογίες· κι αυτές όχι σε πραγματικά μεγάλο βαθμό.

Οι Poets Of The Fall συνεχίζουν τη μοναχική τους πορεία, χωρίς να κοιτάζουν προς τα έντονα φώτα του mainstream. Δεν σπάνε κανέναν κανόνα. Δεν προσπαθούν να πουλήσουν παραμύθια. Δεν σκαρφαλώνουν σε καμία απάτητη κορυφή. Δεν έχουν ανάγκη για τίποτα από αυτά. Πιάνουν από εκεί που είχαν αφήσει στο "Ultraviolet" και φτιάχνουν τραγούδια για την αγάπη, το σκοτάδι και την ελπίδα. Σαν το ταξιδιάρικο "Weaver Of Dreams" με τις ακουστικές. Ή το νουάρ "Hello Cabaret" με το ονειρικό ανέβασμα στη γέφυρα. Αυτό τους είναι αρκετό.