Duff McKagan's Loaded
The Taking
Eagle Rock Entertainment (2011)
Από τον Παναγιώτη Λουκά, 03/05/2011
Με χρονολογική σειρά: Duff (2009), Slash (2010), Duff (2011), Slash (2012). Εάν ο Slash κυκλοφορήσει, όπως έχει δηλώσει, το νέο του άλμπουμ το 2012, το αποτέλεσμα στη μεταξύ τους «μονομαχία» θα είναι 2-2. Ο αντικαταστάτης του Weiland στους Velvet Revolver έχει γίνει ένα κακό serial και κάπου έχει αρχίσει να κουράζει με όλες τις φήμες και το ονόματα που ακούγονται.
Ο Duff έκανε ένα αποτυχημένο πέρασμα από τους Jane's Addiction, έπαιξε μαζί με τους Guns N' Roses σε συναυλία τους στο Λονδίνο και από το 2009 προετοίμαζε το "The Taking". Το καινούριο άλμπουμ τούς βρίσκει σε νέα, μικρότερη εταιρεία, με τον αρχικό του τίτλο να είναι "The Soundtrack", καθώς θα κυκλοφορήσει σύντομα μια ταινία στο ύφος του "Α Hard Days Night", με τους Loaded να είναι οι πρωταγωνιστές, ενώ θα υπάρχουν και cameos εμφανίσεις από τους Lemmy, Ben Shepherd και Kim Thayil, ανάμεσα σε άλλους. Το σχέδιο ήταν το άλμπουμ να κυκλοφορήσει μαζί με την ταινία, αλλά προς το παρόν είναι ακόμα άγνωστο το πότε θα κυκλοφορήσει αυτή.
Στην πρώτη επαφή με το δίσκο έτρεξα να τσεκάρω εάν είχα βάλει κατά λάθος Down, γιατί το "Lords Of Abbadon" και το "Executioner's Song" θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται σε κυκλοφορία των τελευταίων. Ακούγοντας το "The Taking" διαπίστωσα ότι ο μεν Slash κυκλοφόρησε το δίσκο του με διάφορους τραγουδιστές, προσαρμόζοντας το κάθε τραγούδι στο στυλ τους, ενώ o Duff προτίμησε στο δικό του άλμπουμ αρκετά τραγούδια να θυμίζουν διάφορα group. Εκτός από τους Down, που ήταν μια έκπληξη, έχουμε και λίγο από Alice In Chains στο "She's An Anchor", Foo Fighters στο "We Win" και πάει λέγοντας.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι τα τραγούδια δεν είναι καλά, κάθε άλλο, αλλά θα προτιμούσα να είχε βάλει περισσότερο το στίγμα του, παρά να καταφύγει στην εύκολη λύση, δημιουργώντας τραγούδια που θυμίζουν τα παραπάνω συγκροτήματα. Ένα credit θα πρέπει να δώσουμε σίγουρα στην κιθαριστική δουλειά που έχει κάνει ο Mike Squires, αλλά και στα φωνητικά του Duff, που είναι περισσότερο δουλεμένα από πότε.
Σε μια αποστροφή των δηλώσεων του Duff πληροφορηθήκαμε και την αμοιβή του παραγωγού τους, Terry Date (200,000 $), με τον Duff να δηλώνει ευθέως ότι δεν ήταν σε θέση να πληρώσει αυτό το πόσο, αλλά καθώς ο Date ήθελε να εμπλακεί στο project κατέληξαν σε άλλου είδους συμφωνία. Φυσικά, ο Date δεν έριξε τα standard του και από θέμα παραγωγής το άλμπουμ είμαι μια χαρά, απλά η μουσική κατεύθυνση που πήρε ο Duff δε θεωρώ ότι θα βοηθήσει το άλμπουμ να μείνει στη συνείδηση των ακροατών.
Όπως είπα και παραπάνω, το θέμα με τους Velvet Revolver έχει κουράσει. Εκτός από τον Corey Taylor και ο Sammy Hagar δήλωσε ότι του είχε γίνει πρόταση για τη θέση του τραγουδιστή. Μήπως τελικά οι Velvet Revolver έχουν τραγουδιστή και δεν το ξέρουνε; Εσείς τι λέτε;
Ο Duff έκανε ένα αποτυχημένο πέρασμα από τους Jane's Addiction, έπαιξε μαζί με τους Guns N' Roses σε συναυλία τους στο Λονδίνο και από το 2009 προετοίμαζε το "The Taking". Το καινούριο άλμπουμ τούς βρίσκει σε νέα, μικρότερη εταιρεία, με τον αρχικό του τίτλο να είναι "The Soundtrack", καθώς θα κυκλοφορήσει σύντομα μια ταινία στο ύφος του "Α Hard Days Night", με τους Loaded να είναι οι πρωταγωνιστές, ενώ θα υπάρχουν και cameos εμφανίσεις από τους Lemmy, Ben Shepherd και Kim Thayil, ανάμεσα σε άλλους. Το σχέδιο ήταν το άλμπουμ να κυκλοφορήσει μαζί με την ταινία, αλλά προς το παρόν είναι ακόμα άγνωστο το πότε θα κυκλοφορήσει αυτή.
Στην πρώτη επαφή με το δίσκο έτρεξα να τσεκάρω εάν είχα βάλει κατά λάθος Down, γιατί το "Lords Of Abbadon" και το "Executioner's Song" θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται σε κυκλοφορία των τελευταίων. Ακούγοντας το "The Taking" διαπίστωσα ότι ο μεν Slash κυκλοφόρησε το δίσκο του με διάφορους τραγουδιστές, προσαρμόζοντας το κάθε τραγούδι στο στυλ τους, ενώ o Duff προτίμησε στο δικό του άλμπουμ αρκετά τραγούδια να θυμίζουν διάφορα group. Εκτός από τους Down, που ήταν μια έκπληξη, έχουμε και λίγο από Alice In Chains στο "She's An Anchor", Foo Fighters στο "We Win" και πάει λέγοντας.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι τα τραγούδια δεν είναι καλά, κάθε άλλο, αλλά θα προτιμούσα να είχε βάλει περισσότερο το στίγμα του, παρά να καταφύγει στην εύκολη λύση, δημιουργώντας τραγούδια που θυμίζουν τα παραπάνω συγκροτήματα. Ένα credit θα πρέπει να δώσουμε σίγουρα στην κιθαριστική δουλειά που έχει κάνει ο Mike Squires, αλλά και στα φωνητικά του Duff, που είναι περισσότερο δουλεμένα από πότε.
Σε μια αποστροφή των δηλώσεων του Duff πληροφορηθήκαμε και την αμοιβή του παραγωγού τους, Terry Date (200,000 $), με τον Duff να δηλώνει ευθέως ότι δεν ήταν σε θέση να πληρώσει αυτό το πόσο, αλλά καθώς ο Date ήθελε να εμπλακεί στο project κατέληξαν σε άλλου είδους συμφωνία. Φυσικά, ο Date δεν έριξε τα standard του και από θέμα παραγωγής το άλμπουμ είμαι μια χαρά, απλά η μουσική κατεύθυνση που πήρε ο Duff δε θεωρώ ότι θα βοηθήσει το άλμπουμ να μείνει στη συνείδηση των ακροατών.
Όπως είπα και παραπάνω, το θέμα με τους Velvet Revolver έχει κουράσει. Εκτός από τον Corey Taylor και ο Sammy Hagar δήλωσε ότι του είχε γίνει πρόταση για τη θέση του τραγουδιστή. Μήπως τελικά οι Velvet Revolver έχουν τραγουδιστή και δεν το ξέρουνε; Εσείς τι λέτε;