Bongzilla

Η αυθεντική τριάδα των Muleboy στο μπάσο (παλιά τον θυμάμαι στις κιθάρες) και τα φωνητικά, τον Spanky (κιθάρες) και τον Magma στα τύμπανα, παρουσιάζει έξι αρκετά μαστουρωτικές, αλλά όμορφα ψυχεδελικές stoner/doom συνθέσεις που δεν μπορείς με τίποτα να πεις ότι είναι αδιάφορες. Δεν είναι η μουσική που εξελίσσεται. Δεν είναι ο ήχος που πλέον τραβάει τον κόσμο. Δεν έχει το ενδιαφέρον που είχε πριν είκοσι και δέκα χρόνια (και πιο πρόσφατα στη χώρα μας). Έχει όμως μια συνεχόμενη καλή ροή και μια ικανότητα να σε κρατάει από το κεφάλι και να μην σε αφήνει.

Χωρίς δεύτερες κιθάρες και χωρίς πολλά πολλά. Όμως το ένα riff διαδέχεται το άλλο δίχως έλεος. Τα σκισμένα, σάπια και εμετικά φωνητικά, ενδεχομένως αταίριαστα στα αυτιά των περισσότερων stoner ακροατών, βρομίζουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Όλα κυλούν όπως μπορείς να τα φανταστείς. Το "Sundae Driver" ανοίγει ωραία τον δίσκο. Ανεβοκατεβαίνει, είναι όσο παραμορφωμένο πάει. Μυρίζει Electric Wizard και όλο το σινάφι. To "Free Τhe Weed" που ακολουθεί είναι ακόμα πιο σαπιο και θα έλεγα βαρύ. Ασήκωτο και δυνατό. Άσχημα όμορφο και ιδιαιτέρως ακραίο. Το "Space Rock" ακούγεται πιο ωραίο από όλα. Είναι σαν να ανήκει σε άλλο δίσκο. Έχει μόνο καλά. Είναι επικό και ατμοσφαιρικό. Είναι πραγματικά ο λόγος για να ακούσεις αυτό τον δίσκο. Από εκεί και πέρα, τίποτα. Δεν αξίζει η συνέχεια. Δεν θα βρεις τίποτα νέο, τίποτα εμπνευσμένο, τίποτα καινούργιο.

O δίσκος είναι μαστούρα. Ακούγεται ξάπλα και με κλειστά μάτια. Ακούγεται υπό την επήρεια. Δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο μουσικά. Αξίζει όμως η αυθεντικότητα του. Το αληθινό jamάρισμά του. Αξίζει το σουρεαλιστικό ταξίδι από την έρημο σε μια ακόμα πιο ζεστή παραλία. Ας πούμε ότι είναι ένα σκληρό stoner metal που γνωρίζει που ακριβώς απευθύνεται. Όσοι γουστάρετε θα το βρείτε.

Spotify
Bandcamp