Η αναγέννηση του βινυλίου
26/08/2011 @ 11:27
Μία κοινή τάση σε αρκετές δυτικές χώρες, άσχετα με το πόσο υγιής είναι η μουσική τους αγορά, δείχνει ξεκάθαρα πως η εποχή του βινυλίου επέστρεψε.
Σύμφωνα με το Economist, οι πωλήσεις των LP τον προηγούμενο χρόνο σημείωσαν αύξηση σε χώρες όπως η Βρετανία και η Γερμανία, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες οι πωλήσεις βινυλίου σημείωσαν άνοδο 39%, σε σύγκριση με τα περσινά δεδομένα. Στην Ισπανία, οι πωλήσεις βινυλίων αυξήθηκαν από 16.000 το 2005 σε 104.000 μέσα στο 2010. Και μπορεί να είναι μία αύξηση από μία αρχικά μικρή βάση, αλλά κάθε αύξηση που αφορά σε πωλήσεις τέτοιου είδους στην Ισπανία, όπου η αγορά βρίσκεται σε κρίση, αξίζει αναφοράς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το βινύλιο επανέρχεται στο προσκήνιο. Η πρώτη ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '90, χάρις στη δημοτικότητα της dance μουσικής. Οι έφηβοι ονειρεύονταν να γίνουν DJ στα clubs της Ibiza και αγόραζαν εξοπλισμό, όμως στην πορεία ανακάλυπταν πως το να είσαι DJ είναι δύσκολο και απαιτεί να κουβαλάς ένα βαρύ φορτίο κι έτσι σταδιακά πολλοί χρησιμοποίησαν laptops και στικάκια, αντί του βινυλίου.
Στις μέρες μας, οι πιο φανατικού ακόλουθοι του βινυλίου είναι οι άνθρωποι της rock. Ο Chris Muratore, της εταιρίας ερευνών Nielsen, σημειώνει πως παραπάνω από τα μισά βινύλια με τις κορυφαίες πωλήσεις στις ΗΠΑ φέτος ήταν κυκλοφορίες από indie συγκροτήματα, όπως ο Bon Iver και οι Fleet Foxes. Πέρυσι, το βινύλιο με τις περισσότερες πωλήσεις ήταν το "The Suburbs" των Arcade Fire. Από τους υπόλοιπους δίσκους, οι περισσότεροι είναι επανεκδόσεις κλασικών άλμπουμ. Φαίνεται πως οι ίδιοι άνθρωποι, γεννημένοι τις δεκαετίες του '60 και του '70, που πείσθηκαν να περάσουν από τα LP σε CD πριν 20 χρόνια, τώρα επιστρέφουν στην αγορά βινυλίου για μία ακόμη φορά.
Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; O Oliver Goss της Record Pressing, εργοστάσιο βινυλίων στο San Fransisco, λέει ότι είναι ένας συνδυασμός ευκολίας και ομορφιάς. Πολλοί δίσκοι βινυλίου δίνουν στους αγοραστές και κωδικό ώστε να κατεβάσουν το άλμπουμ από το διαδίκτυο, μία κίνηση σαφώς πιο βολική από τα CD. Και επιπλέον, στους fan αρέσει να έχουν στην κατοχή τους κάτι μεγάλο και βαρύ. Μερικοί υποστηρίζουν πως μισά από τα βινύλια που αγοράζονται, δεν παίζονται ποτέ.
Το βινύλιο, ακόμα, είναι και ένας παράγοντας διάκρισης. Ο Steve Redmond, εκπρόσωπος της ετήσιας Record Store Day της Βρετανίας, εξηγεί. «Είναι απλά πιο cool από το να κατεβάζεις μέσω internet». Άνθρωποι παλαιότερα αγόραζαν bootleg CD και ιαπωνικές εκδόσεις των άλμπουμ, επειδή περιείχαν μουσική την οποία κανένας από τους φίλους τους δε θα μπορούσε να αποκτήσει. Τώρα που σχεδόν όλα τα τραγούδια, σε όλες τις εκδοχές, είναι διαθέσιμα και δωρεάν σε διαδικτυακούς τόπους streaming μουσικής, όπως το Spotify, ή ακόμη και σε ένα πειρατικό site, οι fan χρειάζονται κάτι καινούργιο για το οποίο θα μπορούν να καυχηθούν. Αυτό το limited edition βινύλιο, σε ημιδιαφανές μπλε, είναι ιδανικό για αυτή τη δουλειά.
Σύμφωνα με το Economist, οι πωλήσεις των LP τον προηγούμενο χρόνο σημείωσαν αύξηση σε χώρες όπως η Βρετανία και η Γερμανία, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες οι πωλήσεις βινυλίου σημείωσαν άνοδο 39%, σε σύγκριση με τα περσινά δεδομένα. Στην Ισπανία, οι πωλήσεις βινυλίων αυξήθηκαν από 16.000 το 2005 σε 104.000 μέσα στο 2010. Και μπορεί να είναι μία αύξηση από μία αρχικά μικρή βάση, αλλά κάθε αύξηση που αφορά σε πωλήσεις τέτοιου είδους στην Ισπανία, όπου η αγορά βρίσκεται σε κρίση, αξίζει αναφοράς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το βινύλιο επανέρχεται στο προσκήνιο. Η πρώτη ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '90, χάρις στη δημοτικότητα της dance μουσικής. Οι έφηβοι ονειρεύονταν να γίνουν DJ στα clubs της Ibiza και αγόραζαν εξοπλισμό, όμως στην πορεία ανακάλυπταν πως το να είσαι DJ είναι δύσκολο και απαιτεί να κουβαλάς ένα βαρύ φορτίο κι έτσι σταδιακά πολλοί χρησιμοποίησαν laptops και στικάκια, αντί του βινυλίου.
Στις μέρες μας, οι πιο φανατικού ακόλουθοι του βινυλίου είναι οι άνθρωποι της rock. Ο Chris Muratore, της εταιρίας ερευνών Nielsen, σημειώνει πως παραπάνω από τα μισά βινύλια με τις κορυφαίες πωλήσεις στις ΗΠΑ φέτος ήταν κυκλοφορίες από indie συγκροτήματα, όπως ο Bon Iver και οι Fleet Foxes. Πέρυσι, το βινύλιο με τις περισσότερες πωλήσεις ήταν το "The Suburbs" των Arcade Fire. Από τους υπόλοιπους δίσκους, οι περισσότεροι είναι επανεκδόσεις κλασικών άλμπουμ. Φαίνεται πως οι ίδιοι άνθρωποι, γεννημένοι τις δεκαετίες του '60 και του '70, που πείσθηκαν να περάσουν από τα LP σε CD πριν 20 χρόνια, τώρα επιστρέφουν στην αγορά βινυλίου για μία ακόμη φορά.
Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; O Oliver Goss της Record Pressing, εργοστάσιο βινυλίων στο San Fransisco, λέει ότι είναι ένας συνδυασμός ευκολίας και ομορφιάς. Πολλοί δίσκοι βινυλίου δίνουν στους αγοραστές και κωδικό ώστε να κατεβάσουν το άλμπουμ από το διαδίκτυο, μία κίνηση σαφώς πιο βολική από τα CD. Και επιπλέον, στους fan αρέσει να έχουν στην κατοχή τους κάτι μεγάλο και βαρύ. Μερικοί υποστηρίζουν πως μισά από τα βινύλια που αγοράζονται, δεν παίζονται ποτέ.
Το βινύλιο, ακόμα, είναι και ένας παράγοντας διάκρισης. Ο Steve Redmond, εκπρόσωπος της ετήσιας Record Store Day της Βρετανίας, εξηγεί. «Είναι απλά πιο cool από το να κατεβάζεις μέσω internet». Άνθρωποι παλαιότερα αγόραζαν bootleg CD και ιαπωνικές εκδόσεις των άλμπουμ, επειδή περιείχαν μουσική την οποία κανένας από τους φίλους τους δε θα μπορούσε να αποκτήσει. Τώρα που σχεδόν όλα τα τραγούδια, σε όλες τις εκδοχές, είναι διαθέσιμα και δωρεάν σε διαδικτυακούς τόπους streaming μουσικής, όπως το Spotify, ή ακόμη και σε ένα πειρατικό site, οι fan χρειάζονται κάτι καινούργιο για το οποίο θα μπορούν να καυχηθούν. Αυτό το limited edition βινύλιο, σε ημιδιαφανές μπλε, είναι ιδανικό για αυτή τη δουλειά.