Blue Oyster Cult σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 12-13/12/09

Από τους Γιάννη Βόλκα, Κώστα Σακκαλή, 15/12/2009 @ 10:58
Setlist:
ME262
Nosferatu
E.T.I
7 Screaming Diz-Busters
Sinful Love
Veteran Of The Psychic Wars
Dancin’ In The Ruins
Joan Crawford
Career Of Evil
Dominance And Submission
Encore
Astronomy



Όσοι επέζησαν του εγκεφαλικού ας μάθουν ότι, όχι, αυτό δεν είναι το setlist που τελικά παίχτηκε στη συναυλία. Για την ακρίβεια κανένα από τα παραπάνω τραγούδια δεν ακούστηκαν το Σάββατο στο Gagarin. Και αυτό ακριβώς καταδεικνύει την μεγαλοσύνη αυτού του συγκροτήματος που μπορεί να δίνει εκπληκτικές συναυλίες κρατώντας στο περιθώριο εξίσου μεγάλες επιτυχίες, όσο και οπαδικά αγαπημένα.



Η φράση κλειδί στα παραπάνω είναι βέβαια η «εκπληκτική συναυλία». Σε ένα Gagarin όπου δεν έπεφτε καρφίτσα, οι Blue Oyster Cult απέδωσαν για κάτι λιγότερο από δύο ώρες δυναμικό, γεμάτο ένταση και συναισθήματα δεινοσαυρικό rock, παρουσιάζοντας τα πιο δύσκολα να φαντάζουν τόσο απλά. Να ξεκινήσουμε από τον ήχο; Δε θυμάμαι να έχω ακούσει καλύτερο στο συγκεκριμένο συναυλιακό χώρο. Προσθέτοντας και την περυσινή εμπειρία του Θεάτρου Βράχων ίσως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε όσοι κατηγορούμε τους χώρους για τον κακό ήχο και να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε και τις ευθύνες των συγκροτημάτων. Να προχωρήσουμε στο δέσιμο της μπάντας; Μπορεί μόλις δύο από τα αυθεντικά μέλη να συμμετέχουν σε αυτή τους τη μορφή αλλά η μπάντα είναι πιο στέρεη και από οπλισμένο σκυρόδεμα με τους Danny Miranda στο μπάσο και κυρίως τον απίστευτο Richie Castellano στα πλήκτρα, την κιθάρα ακόμα και τη φωνή, να έχουν δώσει νέα πνοή στο συγκρότημα.



Χρειάζεται να αναφέρουμε την τεχνική κατάρτιση; Μα κάποια πράγματα εννοούνται όταν έχουμε στην κιθάρα τον Donald "Buck Dharma" Roeser να αποδεικνύει γιατί θεωρείται ένας από τους καλύτερους, αν όχι και υποτιμημένους, κιθαρίστες της γενιάς του. Ή μήπως την επικοινωνία με το κοινό που ανέλαβε εργολαβικά ο Eric Bloom; Η ερώτηση «Cities on flame...» από το συγκρότημα και η απάντηση με μία φωνή από σύσσωμο το ακροατήριο «...with rock ‘n’ roll» καθώς και η μαζική συμμετοχή σε τραγούδια όπως τα "Godzilla", "Burnin’ For You" και φυσικά "Don’t Fear The Reaper" δεν αφήνουν αμφιβολίες για το ποιος είχε τον έλεγχο της βραδιάς.



Προτιμότερο λοιπόν να σταθούμε στις συγκινήσεις που ήταν αρκετές, όπως οι πρώτες στιγμές του "Then Came The Last Days Of May" (κι ας χάθηκε λίγο η ατμόσφαιρα μετά από κάποια solo που τράβηξαν λίγο παραπάνω, σκηνικό που επαναλήφθηκε και στο "Godzilla"), η έκπληξη του "The Vigil", το μπάσιμο της συναυλίας με τα "The Red And The Black" και "Before A Kiss, A Redcap" διαδοχικά να ξεκινούν τις πρώτες σπίθες και, περισσότερο από όλα, το ανατρίχιασμα της φοβερής εκτέλεσης του "Shooting Shark" (με στίχους της Patti Smith παρακαλώ), απρόσμενη προσθήκη και ανώτερο της στούντιο εκτέλεσης.



Στεκόμαστε σε αυτά λοιπόν και οι όποιες γκρίνιες για το τι δεν παίχτηκε σε αυτή τη συναυλία ανήκουν περισσότερο σε αυτούς που δεν ήρθαν. Οι υπόλοιποι ξέρουμε.

Setlist:
The Red And The Black
Before A Kiss, A Redcap
Burnin’ For You
Cities On Flame With Rock ‘N’ Roll
Buck’s Boogie
Shooting Shark
The Vigil
Black Blade
Then Came The Last Days Of May
Godzilla (bass solo - inc "Another One Bites The Dust", "We Will Rock You", "Bohemian Rapsody" - drums solo)
(Don’t Fear) The Reaper
----------------------------
See You In Black
Hot Rails To Hell


Κώστας Σακκαλής






Όταν μπαίνουμε σε ένα δισκοπωλείο έχουμε το μυαλό μας στις καινούργιες κυκλοφορίες αλλά συχνά πυκνά θέλουμε να καλύψουμε τα κενά της δισκοθήκης και ανατρέχουμε στα παλιά, κλασικά και γνώριμα ακούσματα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις συναυλίες. Είναι σημαντικό να στηρίζουμε τα φρέσκα ονόματα που εμφανίζονται αλλά βλέπουμε πάντα με θετικό μάτι όταν μας δίνεται η ευκαιρία να παρακολουθήσουμε ζωντανά ένα από τα μεγάλα ονόματα του παρελθόντος. Στην rock εγκυκλοπαίδεια λοιπόν, οι Blue Oyster Cult αποτελούν ένα τεράστιο και σημαντικό κεφάλαιο.



Άνοιγμα της βραδιάς με τους παλαίμαχους Νorthwind που βλέποντας τους στην σκηνή να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή, μια φράση μου καρφώθηκε στο μυαλό. We sold our soul for rock 'n' roll! Rock και metal με αρχές και τιμιότητα (όπως είχε πει κάποτε ένας παλιόφιλος). Αρκετά θερμή και η ανταπόκριση του κοινού που έδειξε ότι ξέρει να σέβεται το παρελθόν, εγχώριο και μη.



Blue Oyster Cult! Για την ακρίβεια οι ο Eric Bloom και ο Buck Dharma από την αυθεντική σύνθεση πλαισιωμένοι όμως με αξιολογότατους μουσικούς. Ο Richie Castellano στην τρίτη κιθάρα, στα πλήκτρα αλλά και στα φωνητικά πρόσφερε τα μέγιστα στο «γέμισμα» του ήχου. Εντυπωσιακός ο Jules Radino στα ντραμς ο οποίος σε συνδυασμό με τον συμπαθέστατο Danny Miranda έστρωναν τον δρόμο για να μεγαλουργήσουν οι Bloom και Dharma.

Μπορεί ο πολύς κόσμος να γνωρίζει τους B.O.C μόνο από το "Don' t Fear The Reaper" αλλά οι Αμερικανοί μας θύμισαν ότι έχουν πολύ περισσότερες επιτυχίες, τόσες που το set-list μιας βραδιάς δεν τα χώρεσε. "Burnin' For You", "Cities On Flame With Rock ‘N’ Roll", "Golden Age Of Leather", "Godzilla" (μαζί με ένα Queen medley) αλλά και "Buck' s Boogie", "Hot Rails To Hell" και πολλά ακόμα.

Πολλές φορές ακούγονται σχόλια όπως «Δεινόσαυροι, γερόντια, γιατί συνεχίζουν ακόμα» και άλλα πολλά, αλλά μετά από μια βραδιά σαν αυτή η απάντηση είναι τόσο απλή. Τα γερόντια ξέρουν πώς να μας κάνουν να περάσουμε καλά. These old guys rock!


Γιάννης Βόλκας
  • SHARE
  • TWEET