Athens Open Air: Μία πρώτη άποψη
12/07/2004 @ 07:24
H ώρα ήταν ήδη 17:00 όταν πρωτόφτασα στην πλαζ Αλίμου, το μέρος που μετά από αλλαγές επί αλλαγών θα φιλοξενούσε το Athens Open Air. Πολύς κόσμος ήταν ήδη έξω περιμένοντας να μπει. Η αναμονή για όλους ήταν μεγάλη μια και το billing και αυτού του διημέρου μετά το Rockwave ήταν αρκετά χορταστικό. Τα περισσότερα συγκροτήματα ήταν εκφραστές βέβαια κυρίως του ακραίου ήχου αλλά παρόλα αυτά ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να δει κάποιος τόσους αστέρες μαζί. Ειδικά για μένα άλλη μια επίσκεψη των Motorhead στη χώρα μας αποτελεί αναμφίβολα γεγονός-μαγνήτη. Περίμενα ότι την ώρα που έμπαινα στο χώρο του festival θα είχε ξεκινήσει το gig ήδη μια και η επίσημη ώρα έναρξης του ήταν 16:45.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά αντίκρισα ένα θέαμα που εκ πρώτης μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση: Ο χώρος ήταν σε «μακρόστενη» μορφή παράλληλα με τη θάλασσα(!). Εκείνη την ώρα -και ενώ ο ήλιος έκαιγε παρά πολύ- αρκετός κόσμος δίπλα από την «περίφραξη» του χώρου έκανε αμέριμνος το μπάνιο του. Οκ σκέφτηκα, “open air” festival είναι, heavy feeling υπήρχε, ήταν σίγουρα μια καινούργια εμπειρία. Έκανα μια βόλτα τριγύρω αντιμετωπίζοντας μάτια κάπως προβληματισμένα, αναρωτομενα αν όλα θα πάνε καλά. Η σκηνή φαινόταν πολύ μικρή για τέτοιου είδους συναυλία. Όπως την βλέπαμε από τα αριστερά τελείωνε ακριβώς πάνω στην ακροθαλασσιά! Έπειτα με μια πρώτη πρόχειρη μάτια δεν υπήρχαν τουαλέτες αλλά και ένα ασθενοφόρο μήπως και συμβεί το οτιδήποτε. Εκείνη τη στιγμή δεν πολυέδωσα σημασία, ήταν άπλα προσωπικές εσωτερικές παρατηρήσεις.
Μ’ αύτα και μ’ αυτά είχε πάει ήδη 18:00. Οι πρώτες μουρμούρες έκαναν την εμφάνιση τους μια και είχε ήδη περάσει μια ώρα. Ορισμένοι roadies των συγκροτημάτων ήταν συνεχώς εναλλασσόμενοι πάνω στην σκηνή μάλλον για διευθέτηση των όποιων τελευταίων λεπτομερειών αλλά και για sound check (στις 18:00!). Tα πηγαδάκια παράπονων και παρατηρήσεων ήταν πια εμφανή. Αναμονή... αναμονή... αναμονή...
Αναμονή λοιπόν μέχρι τις 19:00 και κάτι που οι The Haunted ανέβηκαν στην σκηνή. Mα καλά οι Circle II Circle δεν ήταν να ξεκινήσουν την συναυλία; Τι έγινε; Μήπως ακύρωσαν και αυτοί; Αυτά ήταν μερικά από τα πρώτα εύλογα ερωτήματα όλων. Εν μέσω φημών, όπως ότι δεν είχε πάει κανείς να πάρει από το ξενοδοχείο τους Circle II Circle(!) και τους άλλους και αλλά τέτοια, το συγκεκριμένο γκρουπ βγήκε λυσσασμένα στη σκηνή προσπαθώντας μάλλον να «χρυσώσει το χάπι». Ξεκίνησαν να παίζουν όσο πιο καλά μπορούσαν. Οι οπαδοί από κάτω τους προσπάθησαν να ανταποδώσουν το welcome και άρχισαν να χτυπιούνται στο ρυθμό της μπάντας. Ξάφνου ένα πυκνό κύμα άμμου σηκώθηκε αμέσως «πνίγοντας» οπαδούς και γκρουπ.
Οι The Haunted συνέχισαν απτόητοι αποδεικνύοντας ότι σέβονται έστω και με αυτές τις συνθήκες το κοινό που ομολογουμένως έδειξε ότι τους γουστάρει πολύ. Δυστυχώς όμως δεν είχαν ένα πολύ βασικό πράγμα: HXO. Ο τρόπος που ήταν στημένα τα ηχεία έδινε την εντύπωση κακού bootleg. Ο ήχος «πήγαινε» πάνω-κάτω, αριστερά-δεξιά σπάζοντας όλων μας τα νεύρα θυμίζοντας εκτελέσεις παλιού τρανζίστορ. Εκτός αυτού όντας live έψαχναν για μικρόφωνο που να λειτουργεί. Δεν άντεξαν παραπάνω από 40-45 λεπτά και αφού ευχαρίστησαν το κοινό εγκατέλειψαν την (ο Θεός να την κάνει) σκηνή.
Σειρά και μετά από μια ακόμη καθυστέρηση είχαν οι tribute band των Savatage, Circle II Circle. Ζητάω συγγνώμη από τους οπαδούς τους για τον όρο αλλά δυστυχώς αυτό θύμιζαν σε μένα. Εκτός από ένα δικό τους κομμάτι που ξεκίνησε την εμφάνιση τους, τα υπόλοιπα ήταν διασκευές σε αγαπημένα κομμάτια των Savatage. Χαμός όπως αναμενόταν έγινε στο "Edge Of Thorns" (αν το ξεχώρισα καλά). Η κατάσταση του ήχου τα ίδια χαλιά με τους προηγούμενους. Οι οπαδοί που πήγαν μπροστά - μπροστά έγιναν και αυτοί χαλιά από τη σκόνη. Μετά από ένα μισάωρο και κάτι οι Circle II Circle έφυγαν φανερά απογοητευμένοι από τον τρόπο αντιμετώπισης τους (τον ηχητικό κυρίως).
Έπειτα από μια ακόμα καθυστέρηση την σκυτάλη επί σκηνής πήραν οι Sentenced. Το group έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για να διασκεδάσει τους οπαδούς που είχαν αρχίσει να «παίρνουν ανάποδες». Έπαιξαν κομμάτια από τα τελευταία κυρίως albums τους, ένα καινούργιο και το κλασσικό “Nepenthe” στο οποίο έγινε ένας ψιλοχαμός. Η κατάσταση όμως παρέμεινε η ίδια: Ήχος που έκανε ζιγκ-ζαγκ στον αέρα, απίστευτα κύματα σκόνης που είχαν κάνει τους περισσότερους σαν εργάτες οικοδομής. Ξαφνικά και ενώ οι Sentenced θα έπαιζαν 2-3 ακόμα κομμάτια και θα έδιναν τη θέση τους στους Dimmu Borgir «έσκασε» η βόμβα μεγατόνων: οι Dimmu Borgir ακύρωσαν! Το νέο διαδόθηκε σχετικά σύντομα. Το γιατί άγνωστο. Συνομιλώντας με συντάκτη μεγάλου μηνιαίου περιοδικού μου είπε ότι λόγω καθυστέρησης -η ώρα ήταν ήδη 23:00- δεν προλάβαιναν την μετέπειτα πτήσης τους. Αλήθεια, ψέματα, φήμες;
Όπως και να το πει κανείς το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: το δεύτερο κατά σειρά μεγαλύτερο όνομα της βραδιάς δεν θα έπαιζε! Ήμασταν όλοι αμήχανα προσκολλημένοι στην σκηνή και τα πέριξ αναμένοντας το τι θα συνέβαινε στα επόμενα λεπτά. Οι rodies των Motorhead είχαν αρχίσει το sound check και τα συναφή. Μερικοί μη πιστεύοντας τα μάτια τους και τις οποίες φήμες φώναζαν ρυθμικά “Borgir, Borgir” αλλά μάταια. Οι Dimmu Borgir δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Το κοινό «σιγόβραζε» από θυμό. Εκείνη τη στιγμή ανεβαίνει στην σκηνή ο διοργανωτής ο οποίος λέει ότι σε 5 λεπτά θα εμφανιζόντουσαν οι Motorhead. Μέγα λάθος! Κάπου εκεί χάθηκε η μπάλα! Το κοινό εκσφεντόνιζε ότι μπουκάλι υπήρχε. Aκούγονταν ιαχές του στυλ «τα λεφτά μας πίσω», «είστε μ...ες» κλπ.
Το φυτίλι είχε ανάψει! Ευτυχώς σαν σωστοί επαγγελματίες που είναι γυρω στις 23:30 βγήκαν στη σκηνή οι Μοtorhead και αποφεύχθηκε το οποίο μοιραίο. Οι Motorhead είχαν τον καλύτερο ήχο της βραδιάς συγκριτικά με τους άλλους αλλά και πάλι ήταν αισχρός. Στα 14 χρόνια που τους παρακολουθώ δεν τους έχω ξανακούσει έτσι. Το set τους βασίστηκε σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους όπως τα «No Class», «Shoot You In The Back», «Metropolis», «Doctor Rock», «Over The Top» κλπ αλλά και σε αγαπημένα μεταγενέστερα κομμάτια. Να ομολογήσω ότι παρόλο που η απόδοση του group ήταν πολύ καλή, εντούτοις η φωνή του Lemmy «έχανε» σε κάποια σημεία κάνοντας «παραφωνίες». Ίσως να ήταν από τη πολύ άμμο! Η μπάντα συνολικά έπαιξε 70 λεπτά κάνοντας 1 encore και ένα πεντάλεπτο drum solo, όπερ σημαίνει περίπου 60 λεπτά καθαρού χρόνου παιξίματος. Για την ιστορία παραθέτω το πλήρες set list των Motorhead:
We Are Motorhead
No class
Shoot You In The Back
Civil War
God Save The Queen
Metropolis
Doctor Rock
Ramones
Over The Top
Damage Case
Sacrifice (drum solo)
You Better Run
Goin’ To Brazil
Killed By Death
Iron Fist
Ace Of Spades/Overkill (encore)
Εν κατακλείδι και επειδή ήδη πολλά έχουν γραφτεί και ακουστεί για το φεστιβάλ αυτό θα συμφωνήσω με όλους τους προλαλήσαντες: Ήταν ΜΑΚΡΑΝ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΧΕΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ! Πραγματικά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΣ κόσμος ένιωθε προσβεβλημένος και «ταπεινωμένος» από την οργάνωση και την όλη συμπεριφορά των υπευθύνων. Το μοιραίο αποφεύχθηκε στο παρά πέντε... Κρίμα γιατί κάποιους μήνες πριν οι οιωνοί ήταν ευοίωνοι... Το εν λόγω φεστιβάλ ας γίνει μάθημα σε όλους του ιθύνοντες που ασχολούνται ενεργά με το heavy metal και ΜΑΚΑΡΙ να μην ξανασυμβεί κάτι ανάλογο. Άντε γιατί...
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά αντίκρισα ένα θέαμα που εκ πρώτης μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση: Ο χώρος ήταν σε «μακρόστενη» μορφή παράλληλα με τη θάλασσα(!). Εκείνη την ώρα -και ενώ ο ήλιος έκαιγε παρά πολύ- αρκετός κόσμος δίπλα από την «περίφραξη» του χώρου έκανε αμέριμνος το μπάνιο του. Οκ σκέφτηκα, “open air” festival είναι, heavy feeling υπήρχε, ήταν σίγουρα μια καινούργια εμπειρία. Έκανα μια βόλτα τριγύρω αντιμετωπίζοντας μάτια κάπως προβληματισμένα, αναρωτομενα αν όλα θα πάνε καλά. Η σκηνή φαινόταν πολύ μικρή για τέτοιου είδους συναυλία. Όπως την βλέπαμε από τα αριστερά τελείωνε ακριβώς πάνω στην ακροθαλασσιά! Έπειτα με μια πρώτη πρόχειρη μάτια δεν υπήρχαν τουαλέτες αλλά και ένα ασθενοφόρο μήπως και συμβεί το οτιδήποτε. Εκείνη τη στιγμή δεν πολυέδωσα σημασία, ήταν άπλα προσωπικές εσωτερικές παρατηρήσεις.
Μ’ αύτα και μ’ αυτά είχε πάει ήδη 18:00. Οι πρώτες μουρμούρες έκαναν την εμφάνιση τους μια και είχε ήδη περάσει μια ώρα. Ορισμένοι roadies των συγκροτημάτων ήταν συνεχώς εναλλασσόμενοι πάνω στην σκηνή μάλλον για διευθέτηση των όποιων τελευταίων λεπτομερειών αλλά και για sound check (στις 18:00!). Tα πηγαδάκια παράπονων και παρατηρήσεων ήταν πια εμφανή. Αναμονή... αναμονή... αναμονή...
Αναμονή λοιπόν μέχρι τις 19:00 και κάτι που οι The Haunted ανέβηκαν στην σκηνή. Mα καλά οι Circle II Circle δεν ήταν να ξεκινήσουν την συναυλία; Τι έγινε; Μήπως ακύρωσαν και αυτοί; Αυτά ήταν μερικά από τα πρώτα εύλογα ερωτήματα όλων. Εν μέσω φημών, όπως ότι δεν είχε πάει κανείς να πάρει από το ξενοδοχείο τους Circle II Circle(!) και τους άλλους και αλλά τέτοια, το συγκεκριμένο γκρουπ βγήκε λυσσασμένα στη σκηνή προσπαθώντας μάλλον να «χρυσώσει το χάπι». Ξεκίνησαν να παίζουν όσο πιο καλά μπορούσαν. Οι οπαδοί από κάτω τους προσπάθησαν να ανταποδώσουν το welcome και άρχισαν να χτυπιούνται στο ρυθμό της μπάντας. Ξάφνου ένα πυκνό κύμα άμμου σηκώθηκε αμέσως «πνίγοντας» οπαδούς και γκρουπ.
Οι The Haunted συνέχισαν απτόητοι αποδεικνύοντας ότι σέβονται έστω και με αυτές τις συνθήκες το κοινό που ομολογουμένως έδειξε ότι τους γουστάρει πολύ. Δυστυχώς όμως δεν είχαν ένα πολύ βασικό πράγμα: HXO. Ο τρόπος που ήταν στημένα τα ηχεία έδινε την εντύπωση κακού bootleg. Ο ήχος «πήγαινε» πάνω-κάτω, αριστερά-δεξιά σπάζοντας όλων μας τα νεύρα θυμίζοντας εκτελέσεις παλιού τρανζίστορ. Εκτός αυτού όντας live έψαχναν για μικρόφωνο που να λειτουργεί. Δεν άντεξαν παραπάνω από 40-45 λεπτά και αφού ευχαρίστησαν το κοινό εγκατέλειψαν την (ο Θεός να την κάνει) σκηνή.
Σειρά και μετά από μια ακόμη καθυστέρηση είχαν οι tribute band των Savatage, Circle II Circle. Ζητάω συγγνώμη από τους οπαδούς τους για τον όρο αλλά δυστυχώς αυτό θύμιζαν σε μένα. Εκτός από ένα δικό τους κομμάτι που ξεκίνησε την εμφάνιση τους, τα υπόλοιπα ήταν διασκευές σε αγαπημένα κομμάτια των Savatage. Χαμός όπως αναμενόταν έγινε στο "Edge Of Thorns" (αν το ξεχώρισα καλά). Η κατάσταση του ήχου τα ίδια χαλιά με τους προηγούμενους. Οι οπαδοί που πήγαν μπροστά - μπροστά έγιναν και αυτοί χαλιά από τη σκόνη. Μετά από ένα μισάωρο και κάτι οι Circle II Circle έφυγαν φανερά απογοητευμένοι από τον τρόπο αντιμετώπισης τους (τον ηχητικό κυρίως).
Έπειτα από μια ακόμα καθυστέρηση την σκυτάλη επί σκηνής πήραν οι Sentenced. Το group έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για να διασκεδάσει τους οπαδούς που είχαν αρχίσει να «παίρνουν ανάποδες». Έπαιξαν κομμάτια από τα τελευταία κυρίως albums τους, ένα καινούργιο και το κλασσικό “Nepenthe” στο οποίο έγινε ένας ψιλοχαμός. Η κατάσταση όμως παρέμεινε η ίδια: Ήχος που έκανε ζιγκ-ζαγκ στον αέρα, απίστευτα κύματα σκόνης που είχαν κάνει τους περισσότερους σαν εργάτες οικοδομής. Ξαφνικά και ενώ οι Sentenced θα έπαιζαν 2-3 ακόμα κομμάτια και θα έδιναν τη θέση τους στους Dimmu Borgir «έσκασε» η βόμβα μεγατόνων: οι Dimmu Borgir ακύρωσαν! Το νέο διαδόθηκε σχετικά σύντομα. Το γιατί άγνωστο. Συνομιλώντας με συντάκτη μεγάλου μηνιαίου περιοδικού μου είπε ότι λόγω καθυστέρησης -η ώρα ήταν ήδη 23:00- δεν προλάβαιναν την μετέπειτα πτήσης τους. Αλήθεια, ψέματα, φήμες;
Όπως και να το πει κανείς το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: το δεύτερο κατά σειρά μεγαλύτερο όνομα της βραδιάς δεν θα έπαιζε! Ήμασταν όλοι αμήχανα προσκολλημένοι στην σκηνή και τα πέριξ αναμένοντας το τι θα συνέβαινε στα επόμενα λεπτά. Οι rodies των Motorhead είχαν αρχίσει το sound check και τα συναφή. Μερικοί μη πιστεύοντας τα μάτια τους και τις οποίες φήμες φώναζαν ρυθμικά “Borgir, Borgir” αλλά μάταια. Οι Dimmu Borgir δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Το κοινό «σιγόβραζε» από θυμό. Εκείνη τη στιγμή ανεβαίνει στην σκηνή ο διοργανωτής ο οποίος λέει ότι σε 5 λεπτά θα εμφανιζόντουσαν οι Motorhead. Μέγα λάθος! Κάπου εκεί χάθηκε η μπάλα! Το κοινό εκσφεντόνιζε ότι μπουκάλι υπήρχε. Aκούγονταν ιαχές του στυλ «τα λεφτά μας πίσω», «είστε μ...ες» κλπ.
Το φυτίλι είχε ανάψει! Ευτυχώς σαν σωστοί επαγγελματίες που είναι γυρω στις 23:30 βγήκαν στη σκηνή οι Μοtorhead και αποφεύχθηκε το οποίο μοιραίο. Οι Motorhead είχαν τον καλύτερο ήχο της βραδιάς συγκριτικά με τους άλλους αλλά και πάλι ήταν αισχρός. Στα 14 χρόνια που τους παρακολουθώ δεν τους έχω ξανακούσει έτσι. Το set τους βασίστηκε σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους όπως τα «No Class», «Shoot You In The Back», «Metropolis», «Doctor Rock», «Over The Top» κλπ αλλά και σε αγαπημένα μεταγενέστερα κομμάτια. Να ομολογήσω ότι παρόλο που η απόδοση του group ήταν πολύ καλή, εντούτοις η φωνή του Lemmy «έχανε» σε κάποια σημεία κάνοντας «παραφωνίες». Ίσως να ήταν από τη πολύ άμμο! Η μπάντα συνολικά έπαιξε 70 λεπτά κάνοντας 1 encore και ένα πεντάλεπτο drum solo, όπερ σημαίνει περίπου 60 λεπτά καθαρού χρόνου παιξίματος. Για την ιστορία παραθέτω το πλήρες set list των Motorhead:
We Are Motorhead
No class
Shoot You In The Back
Civil War
God Save The Queen
Metropolis
Doctor Rock
Ramones
Over The Top
Damage Case
Sacrifice (drum solo)
You Better Run
Goin’ To Brazil
Killed By Death
Iron Fist
Ace Of Spades/Overkill (encore)
Εν κατακλείδι και επειδή ήδη πολλά έχουν γραφτεί και ακουστεί για το φεστιβάλ αυτό θα συμφωνήσω με όλους τους προλαλήσαντες: Ήταν ΜΑΚΡΑΝ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΧΕΙ ΔΙΟΡΓΑΝΩΘΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ! Πραγματικά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΣ κόσμος ένιωθε προσβεβλημένος και «ταπεινωμένος» από την οργάνωση και την όλη συμπεριφορά των υπευθύνων. Το μοιραίο αποφεύχθηκε στο παρά πέντε... Κρίμα γιατί κάποιους μήνες πριν οι οιωνοί ήταν ευοίωνοι... Το εν λόγω φεστιβάλ ας γίνει μάθημα σε όλους του ιθύνοντες που ασχολούνται ενεργά με το heavy metal και ΜΑΚΑΡΙ να μην ξανασυμβεί κάτι ανάλογο. Άντε γιατί...
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
