Riverside: «Ακολουθούμε τον δικό μας δρόμο, φτιάχνουμε άλμπουμ για ό,τι θέλουμε, όπως το θέλουμε»

Οι Πολωνοί Riverside έκαναν ποδαρικό στο 2023 με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς το "ID.Entity", το όγδοο άλμπουμ τους, αποτελεί ένα πραγματικό tour de force μουσικής δημιουργίας. Ύστερα από τέσσερα χρόνια αναμονής, και με διάφορα side-projects να μεσολαβούν στο ενδιάμεσο, οι Riverside επιστρέφουν ορεξάτοι, ανανεωμένοι, και πολύ πιο εξωστρεφείς απ’ όσο μας είχαν συνηθίσει, σε έναν δίσκο που σίγουρα θα συζητηθεί για τις καινοτομίες του, όσο και για τα στοιχεία του DNA τους που διατηρεί ίδια. Με αφορμή, λοιπόν, το νέο τους έργο, αδράξαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε μαζί τους για να μάθουμε μερικά πράγματα για το "ID.Entity". Παρά το φορτωμένο τους πρόγραμμα, ο εξαιρετικός κιθαρίστας Maciej Meller - πλέον και επίσημο μέλος των Riverside - βρήκε λίγο χρόνο για να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.

Καλησπέρα από έναν μακροχρόνιο θαυμαστή, και ελπίζω να έχεις ένα υπέροχο νέο έτος! Επίτρεψέ μου να ξεκινήσω συγχαίροντάς σας για το πιο πρόσφατο άλμπουμ σας, το απίστευτο "ID.Entity"! Ποιες είναι οι αντιδράσεις που έχετε συγκεντρώσει μέχρι στιγμής;

Λοιπόν, θα το μάθουμε μετά την μέρα της κυκλοφορίας του! Οι πρώτες κριτικές έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και φαίνεται ότι το άλμπουμ έχει αρέσει πολύ. Οι βαθμολογίες είναι υψηλές και θα ήταν ωραίο αν έμεναν έτσι.

Tο θέμα της ταυτότητας αφορά και στους Riverside, το πού βρισκόμαστε ως συγκρότημα, ποιοι είμαστε μετά από όλες αυτές τις αλλαγές

Τι ακριβώς σημαίνει ο τίτλος για το άλμπουμ; Είναι ένα επιστέγασμα ολόκληρης της καριέρας σας, μια αλλαγή στην προσωπικότητα των Riverside ή ένα ειρωνικό σχόλιο για την ιδέα των σταθερών και αμετάβλητων ταυτοτήτων; Ίσως κάτι εντελώς διαφορετικό;

Το θέμα της ταυτότητας, αλλά και της κρίσης της στις μέρες μας, προτάθηκε από τον Mariusz, και μας άρεσε πάρα πολύ η ιδέα. Αποφάσισε να το παρατηρήσει και να το περιγράψει από διάφορες οπτικές γωνίες και σε διάφορα επίπεδα – όπως ακριβώς έκανε με όλα ίσως τα άλμπουμ των Riverside. Οπότε, έχουμε σίγουρα να κάνουμε με ένα concept άλμπουμ που θέτει πολλά επίκαιρα ερωτήματα: "Πού βρισκόμαστε ως άνθρωποι, ως κοινωνία;", "Σε ποιο βαθμό πρέπει να προσποιούμαστε ότι είμαστε κάποιοι άλλοι, ή να ικανοποιούμε τις προσδοκίες κάποιου άλλου για να γίνουμε αποδεκτοί;", "Είμαστε ακόμα ικανοί να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις ή υποκύπτουμε στη χειραγώγηση και την κοινωνική μηχανική;" και πολλά άλλα.

Αλλά το θέμα της ταυτότητας αφορά και στους Riverside, το πού βρισκόμαστε ως συγκρότημα, ποιοι είμαστε μετά από όλες αυτές τις αλλαγές, πώς βλέπουμε τους εαυτούς μας και πώς μας βλέπει το κοινό. Υπάρχει επίσης ένα τρίτο επίπεδο, που σχετίζεται περισσότερο με τις προσωπικές εμπειρίες και παρατηρήσεις του Mariusz – άλλωστε, αυτός έχει γράψει όλους τους στίχους. Αυτό το είδος της ματιάς από διαφορετικές οπτικές γωνίες υπήρχε πάντα στα άλμπουμ των Riverside, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν ήταν ποτέ τόσο άμεσο και τόσο έντονο όσο στο "ID.Entity.".

Το άλμπουμ ακούγεται πολύχρωμο, περιπετειώδες, πολυεπίπεδο και πραγματικά διασκεδαστικό. Έχετε δηλώσει, ωστόσο, ότι η δημιουργία του ήταν μια εξαντλητική διαδικασία. Θα μπορούσες να μας δώσεις κάποια εικόνα για τις προκλήσεις και τις εκπλήξεις στις οποίες σκοντάψατε κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του "ID.Entity";

Ήταν αναμφισβήτητα μια πρόκληση η δημιουργία και η ηχογράφηση μεταξύ συναυλιών. Μας έβγαλε από τον ρυθμό μας και μας απέσπασε λίγο την προσοχή από το άλμπουμ. Η πραγματική πρόκληση ήταν να δουλέψουμε υπό την πίεση του χρόνου. Μας ενδιέφερε το άλμπουμ να κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο – το οποίο είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο κενό ανάμεσα σε άλμπουμ των Riverside ούτως ή άλλως. Εν μέρει δουλέψαμε με νέα ομάδα, αυτή τη φορά από δύο διαφορετικά στούντιο - το The Boogie Town και το Serakos. Βγήκαμε επανειλημμένα από τη "ζώνη ασφαλείας" μας (που είναι και ένα από τα θέματα του άλμπουμ), και ως αποτέλεσμα αναζητήσαμε τη νέα μας ταυτότητα. Δεν ήταν εύκολο, αλλά πιστεύουμε ότι άξιζε τον κόπο, γιατί το αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό.

Οι Riverside ανέπτυξαν το δικό τους ξεχωριστό και μοναδικό στυλ"

"Are you neo or are you post?", ένας στίχος που μου άρεσε πολύ από το εναρκτήριο τραγούδι "Friend or Foe?", καθώς μου έφερε στο μυαλό την τάση να κατατάσσεται ο ήχος των συγκροτημάτων σε μια κατηγορία για να γίνουν πιο εμπορεύσιμα. Καθώς σας αρέσει να εμβαθύνετε σε διαφορετικά ηχοτοπία και να πειραματίζεστε, θα ήθελα πραγματικά να ακούσω πώς προσεγγίζετε την όλη λογική της κατηγοριοποίησης της μουσικής.

Υποθέτω ότι όλα αυτά υποτίθεται ότι θα βοηθούσαν και θα διευκόλυναν την πλοήγηση στον μουσικό κόσμο, αλλά τελικά μάλλον κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Οι περισσότεροι από εμάς προφανώς αισθανόμαστε καλύτερα όταν μπορούμε να ταξινομήσουμε και να συστηματοποιήσουμε ορισμένα πράγματα για τον εαυτό μας – συμπεριλαμβανομένης της μουσικής. Οι ακροατές συχνά ορίζουν τη μουσική μας ως "progressive rock", συγκρίνοντας ταυτόχρονα κάθε τραγούδι με άλλους καλλιτέχνες. Είναι δύσκολο να το πολεμήσουμε μετά από 20 χρόνια, γιατί δεν θα κερδίσουμε όπως και να ‘χει - η ανάγκη για την "τιθάσευση" του καινούργιου είναι ισχυρότερη! Από τη δική μας οπτική γωνία, οι Riverside ανέπτυξαν το δικό τους ξεχωριστό και μοναδικό στυλ, το οποίο εξελίχθηκε προς διαφορετικές κατευθύνσεις με κάθε άλμπουμ. Εμείς κάνουμε τη δουλειά μας.

Το εξαιρετικό εξώφυλλο φιλοτεχνήθηκε από κάποιον άλλο, τον Πολωνό καλλιτέχνη Jarek Kubicki, κι όχι από τον επί χρόνια συνεργάτη Travis Smith. Τι σας έκανε να επιλέξετε έναν διαφορετικό καλλιτέχνη αυτή τη φορά;

Αυτή είναι μια άλλη διαφορά που σχετίζεται με το σημείο στο οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η ομάδα. Γυρίζουμε μια νέα σελίδα, χρειαζόμασταν κάποια διαφορετική, φρέσκια προοπτική και σίγουρα περισσότερα χρώματα - αυτό μας έκανε το θέμα του άλμπουμ να σκεφτούμε. Έχουμε ξανασυνεργαστεί με τον Jarek σε μεμονωμένα πρότζεκτ μας, τα οποία βγήκαν υπέροχα. Όταν προέκυψε το θέμα της αλλαγής του γραφίστα, ο Mariusz πρότεινε αμέσως τον Jarek. Το αποτέλεσμα είναι υπέροχο. Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που υπήρξε ένας τόσο επιδραστικός γραφιστικός σχεδιασμός που εναρμονίζεται απόλυτα με το περιεχόμενο του άλμπουμ.

Το κεντρικό κομμάτι του άλμπουμ είναι αναμφισβήτητα το "The Place Where I Belong". Είναι ένα υπέροχο τραγούδι, έχοντας κάτι οικείο από κάθε προηγούμενο άλμπουμ σας, και είναι ένα υπέροχο ηχητικό ταξίδι στο σύνολό του. Μπορείς να μιλήσεις λίγο για τη μουσική, αλλά και τους φορτισμένους στίχους, οι οποίοι αγγίζουν τις έννοιες της ιδεολογίας, της φυλής, της τάξης και του φύλου;

Μου φαίνεται ότι δεν υπάρχουν θέματα γνωστά από τα προηγούμενα άλμπουμ. Αυτή η σουίτα διαφέρει από τα προηγούμενα "Longs" των Riverside. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για διάφορα μουσικά θραύσματα, που ενώνονται από την ιστορία που λένε οι στίχοι, δεμένα με ένα μουσικό θέμα (συγχορδίες από την αρχή και το τέλος).

Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μερικούς από τους καλύτερους στίχους του Mariusz – αν όχι τους καλύτερους –, που ανά στιγμές αποτελούν ουσιαστικά τις πεποιθήσεις των σημερινών Riverside. Ένα τεράστιο μέρος ασχολείται με την πτυχή του να ανεβάζουμε συνεχώς τον πήχη, με την καθημερινή ρουτίνα (σ.μ. "the rat race"), τις υπερβολικές προσδοκίες και τις καταστάσεις όπου πρέπει να είμαστε οι καλύτεροι για να "γίνουμε κάποιοι". Ως μπάντα και ως άτομα λέμε ΟΧΙ σε αυτό. Ακολουθούμε το δικό μας δρόμο, συμπεριφερόμαστε με το δικό μας τρόπο, και φτιάχνουμε άλμπουμ για ό,τι θέλουμε, όπως το θέλουμε. Καλούμε τον καθένα να μας συντροφεύσει σ’ αυτό το ταξίδι, και θα παραδεχτώ ότι έχουμε μια πραγματικά φανταστική παρέα από ακροατές μας, αλλά αν βρίσκεται έξω από το δρόμο κάποιου, μπορεί πάντα να φύγει εν τέλει.

Έχουμε την ταυτότητα των Riverside από τα προηγούμενα άλμπουμ, αλλά τροποποιημένη από διάφορα γεγονότα που έγιναν στην πορεία

Ακούμε συνθεσάιζερ της δεκαετίας του '80 στο "Friend or Foe?", ήχους από jazzy χάλκινα στο "Big Tech Brother", σκληρά riffs στο "Post-Truth", και ίχνη reggae στο κομμάτι που κλείνει, το "Self-Aware". Αν μη τι άλλο, αυτό είναι απόδειξη του μεγάλου μουσικού εδάφους που καλύπτετε στο νέο άλμπουμ. Ήταν κάτι που προέκυψε φυσιολογικά, ή πήγατε συνειδητά προς όσο το δυνατόν περισσότερες κατευθύνσεις;

Συνδέσαμε την ταυτότητα με την ποικιλομορφία, με το πολυεπίπεδο και τα πολλά χρώματα, κάτι που τελικά αποτυπώθηκε στο γραφιστικό επίπεδο. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς με τη μουσική. Προφανώς δεν ήταν στόχος μας να σπάσουμε κάποια στυλιστικά ρεκόρ, αλλά έπρεπε να είναι ενδιαφέρουσα, ποικιλόμορφη, πολύχρωμη, και φυσικά να ακούγεται ως Riverside. Επομένως, έχουμε την ταυτότητα των Riverside όπως τη γνωρίζουμε από τα προηγούμενα άλμπουμ, αλλά είναι επίσης τροποποιημένη από διάφορα γεγονότα που έγιναν στην πορεία – όπως συμβαίνει και στη ζωή.

Κάποια μουσική πρόταση από το 2022; Τι διασκέδασες να ακούς;

Δυστυχώς, δεν έχω ακούσει πολλές νέες κυκλοφορίες τον τελευταίο χρόνο, και ακόμα κι αν έχω ακούσει, τίποτα δεν μου έχει μείνει στο μυαλό. Αντ' αυτού, άκουσα μερικά παλιά κομμάτια από βινύλια και αρκετές mix εκδόσεις του "ID.Entity".

Ένα τεράστιο ευχαριστώ για το χρόνο που αφιέρωσες για αυτή τη συνέντευξη, και πάλι συγχαρητήρια για ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ. Ελπίζω να σας δούμε ζωντανά στην Ελλάδα σύντομα. Μπορείς να κλείσεις τη συνέντευξη με όποιον τρόπο θέλεις!

Σ’ ευχαριστώ για τη συνέντευξη, κι ελπίζω να σας δούμε σε συναυλίες στην όμορφη χώρα σας.