Περιήγηση στη σκοτεινή Αθήνα με τους Mechanimal, The Man & His Failures και Incirrina

Η Αθήνα είναι μια πόλη γεμάτη κρυμμένα μυστικά, μουσικά και παντός είδους. Τα σκοτάδια της οι βέροι Αθηναίοι έχουμε μάθει να τα αγαπάμε, λίγο περισσότερο ίσως όσοι αρεσκόμαστε σε σκληρότερες ή σκοτεινότερες μουσικές. Λαμπρά παραδείγματα εκπροσώπησης αυτών των μουσικών θα βρεθούν μαζί στη σκηνή το Σάββατο που μας έρχεται, γιορτάζοντας με έναν τρόπο δικό τους αυτή τη γιορτινή περίοδο.

Ο λόγος αρχικά για τους Mechanimal με την πολύχρονη εμπειρία στην πλάτη τους. Πάνω από δέκα χρόνια οι Mechanimal συνθέτους για το σκοτάδι, με αποκορύφωμα ίσως το εξαιρετικό «Θρήνος» που δανείζεται τη φωνή της Θέκλας Τσελεπή για να δημιουργήσει industrial οπτικά ηχοτοπία με μια όμορφη δόση υπαρξιακού χάους. Έπειτα, το τρίο των The Man & His Failures, που αν και βρίσκεται για λίγο καιρό στο μουσικό προσκήνιο, τα μέλη τους μόνο πρωτοεμφανιζόμενα δεν μπορείς να τα πεις, εφόσον έχουν βρεθεί σε πολλές μεριές της εγχώριας σκηνής. Ακόμη, έχουμε και τους Incirrina, όνομα που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα την εγχώρια σκηνή τα τελευταία πέντε χρόνια με τους δύο εξαιρετικούς τους δίσκους αλλά και τα δημοφιλή για τα φιλικά προς το χορό live τους.

Με ευκαιρία λοιπόν την επερχόμενη κοινή τους εμφάνιση, μαζευτήκαμε για μία πολύ ενδιαφέρουσα, συλλογική συνέντευξη, όπου τα τρία σχήματα μας μιλούν για τις απόψεις τους περί του dark synthwave ήχου, της εγχώριας σκηνής, των συναυλιών, της πόλης της Αθήνας και πολλά ακόμη.

Καλησπέρα και καλωσήλθατε στο Rocking.gr! Μια σκοτεινή, κι ελπίζουμε και κρύα νύχτα του Δεκεμβρίου θα βρεθείτε όλοι μαζί στη σκηνή του Death Disco για μια σύμπραξη που τα πλήκτρα θα είναι ο πρωταγωνιστής. Πως καταλήξατε σε αυτή την κοινή εμφάνιση;

Mechanimal: Είμαστε συνοδοιπόροι.

The Man & His Failures: Καλησπέρα και από εμάς και ευχαριστούμε για την πρόσκληση. Το σκεπτικό ήταν απλό: Μας αρέσει η εποχή αυτή για μια τελευταία συναυλία πριν φύγει η χρονιά και αν παρατηρήσεις κάθε χρόνο τον μηνά Δεκέμβρη πάντα κάνουμε κάτι, το venue το αγαπάμε και το νιώθουμε πολύ δικό μας και με τις μπάντες έχουμε δεσμούς ετών και με τους Mechanimal και φυσικά με τους Incirrina. Οπότε πραγματικά πρόκειται για ένα οικογενειακό κλίμα με φίλους που έχουν υπάρξει και συνεργάτες και αγαπάμε πολύ τις δουλειές τους. Τι πιο όμορφο για να κλείσει συναυλιακά το 2023 για εμάς και να παρουσιάσουμε κομμάτια στον κόσμο που τον ενδιαφέρει, από όλη την μέχρι τώρα πορεία των The Man & His Failures.

Incirrina: Καλησπέρα, ευχαριστούμε πολύ για την φιλοξενία στο Rocking.gr! Ανυπομονούμε για αυτή τη συναυλία ώστε  να κλείσει όμορφα το 2023 παρέα με τους αγαπημένους Mechanimal και The Man & His Failures. Με τις 2 αυτές μπάντες  μας συνδέουν σχέσεις φιλίας και βαθιάς εκτίμησης, οπότε μόλις μας πρότεινε ο Μάνος να παίξουμε παρέα στις 23 Δεκεμβρίου πετάξαμε από τη χαρά μας.

Mechanimal: Νομίζω ότι η Μεσόγειος έχει μια πολύ ισχυρή και διαρκή σχέση με το σκοτάδι

Ποια είναι η σχέση του καθενός σας με τον σκοτεινό ήχο, τα synths και το darkwave; Πως καταλήξατε σε αυτή τη μεριά της μουσικής και πως έγινε τελικά και δική σας προσωπική ενασχόληση;

Mechanimal: Ο Γιάννης ήταν στη σκηνή από την αρχή, με μπάντες όπως οι Rehearsed Dreams και Raw. Καθώς τα synths άρχισαν να γίνονται δημοφιλή, άρχισε να πειραματίζεται με ηλεκτρονικά και δημιούργησε τον Ion alter ego, που είναι κυρίως ηλεκτρονικός και ambient ήχος, ήταν επίσης ιδρυτής της Elfish Tapes, μιας εταιρείας που παρήγαγε συνθετικές πειραματικές ηχογραφήσεις. Πάντα μου άρεσε ο σκοτεινός ήχος, είτε αυτός ήταν hip hop, country, punk ή techno.

Σε κάποιο σημείο, περίπου 11 χρόνια πριν, αποφασίσαμε να συνεργαστούμε, οπότε δημιουργήσαμε τους MECHANIMAL, ένα post punk, βιομηχανικό καλλιτεχνικό project με σκοτεινό υπόβαθρο.

The Man & His Failures: Προσωπικά ως Μάνος, είμαι μέρος της σκηνής πολλά χρόνια πια και ως μουσικός και ως Dj. Από την προηγούμενη μου μπάντα, τους Mani Deum, μέχρι τώρα τους The Man & His Failures αλλά και τις σόλο παραγωγές μου σαν Asylum Promises, έτσι μου βγαίνει να γράφω στίχους, μουσική και sound design και δεν νομίζω να το αλλάξω στα γεράματα. Τώρα αν με ρωτάς για την πορεία μου, πως έφτασα εκεί, είναι πάρα πολύ απλή: είμαι παιδί των 90's, οπότε έζησα όλη την έκρηξη του Gothic metal, με τους Paradise Lost, Sentenced, Anathema, Katatonia, My Dying Bride, Amorphis και άλλους, να βγάζουν μοναδικούς δίσκους για την εποχή και να δημιουργούν ένα ολόκληρο είδος. Ε, όλοι αυτοί με συνοπτικές διαδικασίες, με οδήγησαν στους Sisters Of Mercy, The Cure, Bauhaus, Joy Division και Fields of The Nephilim και από τους προαναφερθέντες πήγα και στον ηλεκτρονικό ήχο και στο EBM/Industrial. Νομίζω την δική μου πορεία, την έχουν πάρα πολλοί άνθρωποι της γενιάς μου, σε αυτό τον ήχο.

Incirrina: Ασχολούμαστε με την μουσική από μικροί, παίζαμε με διάφορες μπάντες και σχήματα και όταν γνωριστήκαμε πραγματοποιήσαμε ένα όνειρο που είχαμε και οι δύο από χρόνια, να κάνουμε μια μπάντα που να βασίζεται αποκλειστικά στα synths. Ο σκοτεινός ήχος προέκυψε αυθόρμητα, λόγω ακουσμάτων και  ιδιοσυγκρασίας που είναι κοινή και στους δύο μας.

The Man And His Failures: Η Αθήνα ήταν και είναι μια σκληρή πόλη από πολλές απόψεις, για εμένα σίγουρα βρίσκεται αποτύπωμα της στην μουσική μας

Υπάρχει μια μυστική σύνδεση της βραδινής Αθήνας με τη σκοτεινή synthwave – darkwave μουσική. Είστε όλοι σχήματα που βασίζεστε στην Αθήνα. Πως βιώνετε αυτή τη σχέση και γιατί νομίζετε ότι τα δυο τους, αισθητικά τουλάχιστον, ταιριάζουν;

Mechanimal: Νομίζω ότι η Μεσόγειος έχει μια πολύ ισχυρή και διαρκή σχέση με το σκοτάδι, αφού είναι η σκιά όλου του φωτός που μας περιβάλλει, αγαπάμε την τραγωδία, τη γιορτάζουμε. Είμαστε μια πόλη, χτισμένη πάνω σε αρχαία ερείπια, οπότε ο ηλεκτρονικός ήχος είναι καλά πεπλεγμένος με τον πυρήνα της σύγχρονης αρχαίας ατμόσφαιρας και βιομηχανικής ανάπτυξης.

The Man & His Failures: Η Αθήνα ήταν και είναι μια σκληρή πόλη από πολλές απόψεις και πια είναι πραγματικά δύσκολο να ζήσεις με αξιοπρέπεια στο κέντρο της. Για εμένα σίγουρα βρίσκεται αποτύπωμα της στην μουσική μας και στους στίχους και μάλιστα είναι και πολύ εύκολο να το εντοπίσει κανείς. Την έχω ζήσει πολύ την νύχτα και ως dj και αυτή είναι μια πλευρά της που βγαίνουν γυμνές οι προσωπικότητες των ανθρώπων και οταν το εντοπίζεις αυτό καταλαβαίνεις πολλά και κυρίως σε τι τοξικό αστικό περιβάλλον ζούμε. Δεν έχω χειρότερο από ατάκες πως είναι το «νέο Βερολίνο» ή πως «την αγαπάμε να την μισούμε» και άλλα παλαβά. Σίγουρα κρύβει ομορφιές εντός της, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, θέλει γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο.

Incirrina: Η Αθήνα είναι η πόλη που λατρεύουμε (κι ας μας διαλύει στην καθημερινότητα). Στην underground της εκδοχή και στις πιο μυστικές της διαδρομές είναι που αισθανόμαστε πιο άνετα. Τα βιώματα και οι δυνατές στιγμές που έχουμε ζήσει στις γωνιές της και στα μουσικά και όχι μόνο στέκια της συνδέονται άμεσα με την μουσική αυτή και τους ανθρώπους γύρω από αυτήν. Μας πληγώνει πολύ όμως αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια -η επέλαση του λεγόμενου gentrification- και η βάρβαρη αποτύπωση του καπιταλισμού και της εξουσίας πάνω στα μέρη που έχουμε αγαπήσει, κλάψει, φωνάξει, τραγουδήσει...

Incirrina: κεντρικά θέματα του “Lip Led Scream” είναι η βιοπολιτική, η κοινωνική βία, η απομόνωση, αλλά και η πίστη στην αλληλεγγύη και την κριτική σκέψη, κάποιες  μνήμες και αισθήσεις από την παιδική ηλικία

Ας μιλήσουμε τώρα και για τις τελευταίες σας δισκογραφικές δουλείες. Έχουμε το περσινό δίσκο “Lip Led Scream” των Incirrina, τα singles “Collapsing Youth” και “Lethe” από The Man And His Failures καθώς και φυσικά το περσινό “Living With Animal Ghosts” των Mechanimal, που έχει την ιδιαιτερότητα να φιλοξενεί remixes άλλων καλλιτεχνών στα κομμάτια τους. Μιλήστε μας για το πως προέκυψαν αυτές οι δημιουργίες.

Mechanimal: Κυκλοφορήσαμε επίσης ένα single μέσω της Smash Records το καλοκαίρι, με τίτλο "Armour".

The Man & His Failures: Τα δυο τελευταία μας singles ουσιαστικά αποτελούν μια πρόγευση του δίσκου που ετοιμάζεται εδώ και κάμποσο καιρό και έχει τίτλο "Survival Kit". Δυστυχώς προέκυψαν διάφορα που μας έχουν καθυστερήσει αλλά πραγματικά αυτά τα δυο singles θέλαμε να τα κυκλοφορήσουμε, να ακούσει και ο κόσμος επιτέλους νέο υλικό και χαιρόμαστε πολύ όταν τα παίζουμε live. Συνοδεύονται και από δυο όμορφα remixes από Votre Chien και Savva_Toss , που είναι ειλικρινά τιμή μας που συνεργαστήκαμε.

Incirrina: Τα τραγούδια του “Lip Led Scream” φτιάχτηκαν μέσα στην περίοδο 2020-2021 όπου, όπως όλος ο κόσμος, βιώναμε μια πρωτόγνωρη και εξωφρενική κατάσταση, σε συνδυασμό με πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις στην προσωπική μας ζωή. Συζητώντας με τον Κωνσταντίνο Λόντο (που είναι ο στιχουργός μας και το “κρυφό” 3ο μέλος της μπάντας) για όλα αυτά που συνέβαιναν και που νοιώθαμε ,προέκυψαν αυτά τα κομμάτια-για αυτό και στιχουργικά τα κεντρικά θέματα είναι η βιοπολιτική, η κοινωνική βία, η απομόνωση, αλλά και η πίστη στην αλληλεγγύη και την κριτική σκέψη, κάποιες  μνήμες και αισθήσεις από την παιδική ηλικία... ενώ μουσικά, ο ήχος που προέκυψε ήταν πιο “σκληρός” και σκοτεινός σε σχέση με το πρώτο μας άλμπουμ.

The Man And His Failures: Οι άνθρωποι και οι καλλιτέχνες αυτοοργανώνονται πια πιο εύκολα και αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι

Έχετε βρεθεί όλοι σας σε πολλές σκηνές τόσο στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στο εξωτερικό. Ο καθένας από τη θέση του είτε ως παλαιότερο σχήμα με εμπειρία είτε ως νεότερο, πως θα σχολιάζατε τη ζωντανή darkwave εμπειρία; Τι σημαίνει για εσάς η ζωντανή εμφάνιση;

Mechanimal: Εκτιμούμε όλη την αγάπη που λαμβάνουμε από το dark wave κοινό, αλλά δε νομίζω ότι είμαστε μια παραδοσιακή σκοτεινή μπάντα. Αγαπάμε τη μουσική και νιώθουμε ότι απλά δημιουργούμε μουσική. Το γεγονός ότι έχουμε ένα σκοτεινό υπόβαθρο μας οδηγεί συνήθως σε εμφανίσεις σε dark wave σόου με άλλες μπάντες που έχουν παρόμοια ύφος, ωστόσο, το φως είναι εξίσου σημαντικό για εμάς. Ο σκοτεινός ήχος φαίνεται να έρχεται και να φεύγει με τον χρόνο, και καθώς οι καιροί γίνονται ολοένα και σκοτεινότεροι, νομίζω ότι αυτό είναι το κυρίαρχο συναίσθημα παντού, είτε πρόκειται για dark wave, punk ή hip hop. Τώρα, όταν παίζουμε σε συναυλίες, μπορεί να είναι δίπλα μας μια dark techno μπάντα ή ένα σκοτεινό hip hop σχήμα  ή ακόμα και μελαγχολικό pop, και εκεί είναι που νιώθουμε πιο άνετα.

The Man & His Failures: Για εμάς το να επικοινωνούμε την μουσική μας με κόσμο σε μια σκηνή είναι κάτι που πραγματικά μας γεμίζει άπειρα. Αυτή η ανταλλαγή ενέργειας με τον κόσμο, το vibe του χώρου που μας φιλοξενεί, όλη η νύχτα πως θα κυλήσει, είναι οριακά εξωπραγματική εμπειρία και θέλω να την ζώ όσο μπορώ.

Incirrina: Η  ζωντανή εμφάνιση είναι η στιγμή για την οποία πραγματικά αξίζει να ασχολείται  κάποιος με την μουσική, είναι η στιγμή που μοιράζεται με άλλους ανθρώπους ένα κομμάτι της ψυχής και της ενέργειάς του και αυτή είναι μια πολύ δυνατή εμπειρία, αναντικατάστατη και πολύτιμη. Τα live τα θεωρούμε τελετουργίες- τις μόνες μάλλον  που έχουμε στην ζωή μας -, μας γεμίζουν χαρά, μας τροφοδοτούν και δίνουν ένα ακόμα νόημα στα πράγματα και η αναμονή τους ,όπως και το feedback μετά από αυτά, κάνουν πιο υποφερτό τον ζόφο της καθημερινότητας.

Mechanimal: Εκτιμούμε όλη την αγάπη που λαμβάνουμε από το dark wave κοινό, αλλά δε νομίζω ότι είμαστε μια παραδοσιακή σκοτεινή μπάντα

Έχω προσωπικά παρατηρήσει πως μετά το παγκόσμιο κακό, κοινό και καλλιτέχνες διψούν για συναυλίες και αυτή η δίψα αντί να σταματά, μοιάζει να μεγαλώνει. Νιώθω πως οργανώνονται και έχουν μεγάλη απήχηση πολύ περισσότερα events είτε σε μικρούς, είτε σε μεγάλους χώρους! Έχετε παρατηρήσει εσείς ως καλλιτέχνες αλλά και ως μέλη του κοινού κάτι τέτοιο;

Mechanimal: Οι συναυλίες σίγουρα γίνονται μεγαλύτερες όσον αφορά τη συμμετοχή και τη συχνότητα.

The Man & His Failures: Είναι πολύ εύστοχη η παρατήρηση σου και φυσικά μας γεμίζει χαρά που συμβαίνει. Οι άνθρωποι και οι καλλιτέχνες αυτοοργανώνονται πια πιο εύκολα και αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι. Το ίδιο και το κοινό που στηρίζει πραγματικά πολύ πια τα σχήματα που παίζουν στην πόλη του. Εύχομαι να συνεχίσει να αναπτύσσεται αυτό σταθερά.

Incirrina: Ναι το έχουμε παρατηρήσει και είναι κάτι που μας χαροποιεί και μας δίνει λίγη ελπίδα -με όλες τις δραστηριότητες και εργασίες  να ψηφιοποιούνται  και να φιλτράρονται μέσα από μια οθόνη, και τις εμπειρίες να μεταλλάσσονται σε μια ξερή αποστειρωμένη θέαση, από την οποία απουσιάζουν όλες οι υπόλοιπες αισθήσεις, το μέλλον (και όχι μόνο για τις συναυλίες) προβλέπεται ιδιαίτερα δυσοίωνο. Μας τρομάζει και μας απωθεί πάρα πολύ η ευκολία με την οποία κλειστήκαμε παγκοσμίως το κάθε άτομο  στο κλουβί του και μακάρι αυτή η δίψα που αναφέρεις, να αποτελέσει δύναμη που να αποτρέψει να ξανασυμβεί τέτοια κατάσταση.

Incirrina: Πολλά ηλεκτρονικά μουσικά όργανα έχουν γίνει πιο προσιτά οικονομικά και μπορούν περισσότεροι άνθρωποι πλέον να έχουν τον αντίστοιχο εξοπλισμό για τέτοιες μουσικές

Μια γενικότερη συγκυρία βρίσκει το σκοτεινό synthwave σε μία πολύ ευοίωνη θέση, μιας που από τη μία οι synth ήχοι έχουν πάρει τα πάνω τους με την άνοδο και εγκαθίδρυση της retrowave αισθητικής αλλά και της νέας σχολής του post punk των τελευταίων ετών, όλα δείχνουν πως τα συστατικά είναι πλέον δημοφιλή. Πως νιώθετε που η μουσική που αγαπάτε είναι ξανά στο προσκήνιο και δεν σχολιάζεται ως κάτι που είναι απλά θύμηση άλλων δεκαετιών;

Mechanimal: Θα ήμασταν εξαιρετικά λυπημένοι αν ακουγόμασταν σαν μια ρετρό synth μπάντα, οπότε είμαστε πολύ χαρούμενοι που ανήκουμε σε μια σκηνή που έχει λίγο από νοσταλγία στον ήχο της, αλλά, πάνω απ' όλα, είναι προοδευτική.

The Man & His Failures: Για να είμαι ειλικρινής δεν νιώθω ιδιαίτερα μέρος κάποιας synthwave σκηνής, το synthwave ως είδος το αντιλαμβάνομαι περισσότερο ως μια απενεχοποίηση του metal κοινού να ακούσει synths και οι δομές του είδους είναι και τέτοιες, ωστόσο εννοείται και εκεί βρίσκω πράγματα που μου αρέσουν ανα καιρούς. Με το σύγχρονο post punk επίσης συμβαίνει το ίδιο, βιαζόμαστε να βαφτίσουμε με αυτό τον όρο μπάντες που απλά έχουν ένα μικρό σχετικό vibe, post punk όμως είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Ωστόσο η μουσική αλίμονο αν παραμένει στάσιμη και δεν εξελίσσεται, αν ήταν διαφορετικά θα ακούγαμε πέντε πράγματα. Ισχύει εδώ και μια δεκαετία μια άνοδος και μια τάση στον σκοτεινό ήχο γενικότερα θα έλεγα και αυτό για σχήματα σαν εμάς είναι καλό και μας κάνει να νιώθουμε άνετα. Πίστεψε με, έχω ζήσει και την εποχή που με την μπάντα μου όπου και να παίζαμε ήμασταν "οι γκοθάδες" και δεν έμπαινε κανείς στην διαδικασία να μας ακούσει λίγο παραπάνω, γιατί το vibe της εποχής ήταν άλλο. Οπότε σαφώς τα πράγματα πια είναι πολύ καλύτερα και το κοινό πιο ανοιχτό σε προτάσεις και αισθητικές καταθέσεις.

Incirrina: Είναι ωραίο να μοιράζεσαι αυτό που αγαπάς με άλλους ανθρώπους και να μην είσαι μόνος σου σε αυτό που δημιουργείς– αν και αυτό δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να αποτελεί κριτήριο για να κάνει κάποιος μουσική ή οποιοδήποτε είδος τέχνης ή   ενασχόλησης με οτιδήποτε γενικά. Πάντως από παλιά, οι μουσικές αυτού του είδους γοήτευαν τους ανθρώπους με τους οποίους συνήθως κάναμε κι εμείς παρέα ( μελαγχολικά φρικιά, μας έλεγαν κάποιοι),φυσικά χαιρόμαστε που τώρα η συγκυρία είναι τέτοια ώστε να υπάρχει το κατάλληλο πεδίο δράσης και ανάπτυξης του είδους και να μην είναι μόνο μια θύμηση  του παρελθόντος (που και να ήταν,εμάς  δεν θα μας πείραζε). Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης το γεγονός ότι  και πολλά  ηλεκτρονικά  μουσικά όργανα έχουν γίνει πιο προσιτά οικονομικά και μπορούν περισσότεροι  άνθρωποι πλέον να έχουν τον αντίστοιχο εξοπλισμό για τέτοιες μουσικές.

Σε παρόμοιο μοτίβο, έχετε εντοπίσει νέους εγχώριους καλλιτέχνες που σας έχουν κάνει εντύπωση στον ήχο σας; Θέλετε να μας αναφέρετε μερικούς;

Mechanimal: Οι μπάντες που παίζουμε μαζί στις 23 Δεκεμβρίου είναι και αδέλφια και έμπνευση για εμάς. Μου αρέσει πολύ η techno σκηνή αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, μου αρέσει επίσης ο Johnny Labelle και πολλά από τα πιο dark hip hop σχήματα που προέρχονται από την Ελλάδα.

The Man & His Failures: Πολλούς και διάφορους, φίλους και συνεργάτες ανά καιρούς: Selofan, Tango Mangalore, Eddie Dark, Γεμάτος Αράχνες, ρε φίλε! , Radio Sect, Anima Triste, Opened Paradise, Data Fragments, Grey Gallows, Night In Athens, Kalte Nacht, Chain Cult για να πω μερικούς, για να μη αναφέρω πόσο μπαντάρες είναι οι Incirrina και Mechanimal. Υπάρχει πραγματικά πολύ ωραία πολυσύνθετή σκηνή και αξίζει να ασχοληθεί κάποιος μαζί της.

Incirrina: Υπάρχουν τόσες πολλές και ωραίες μπάντες και άτομα!! Θα αναφέρουμε ενδεικτικά τις εξής, Hekate, Ηλεκτρώγλη, Γεμάτος Αράχνες Ρε Φιλε...που έχουν πιο συνθοπανκ ήχο και πολύ ωραία ενέργεια.

Mechanimal: Φέτος ήταν, ίσως, το πρώτο ολοκληρωτικά dark φεστιβάλ στην Ελλάδα από το Death Disco

Γενικότερα μιλώντας, τόσο σαν ακροατές όσο και ως καλλιτέχνες της μουσικής που δημιουργείτε και αγαπάτε, νιώθετε πως υπάρχει, ή έστω ξαναγεννιέται, συνεκτική darkwave σκηνή στην Ελλάδα; Ποια είναι τα σημεία αναφοράς της;

Mechanimal: Φέτος ήταν, ίσως, το πρώτο ολοκληρωτικά dark φεστιβάλ στην Ελλάδα από το Death Disco και ήταν εκπληκτικό να βλέπεις πόσο έχει εξελιχθεί αυτός ο ήχος στην χώρα μας.

The Man & His Failures: Σίγουρα πια βλέπω μεγαλύτερη συνεκτικότητα στην σκηνή, απ'οτι παλιά. Τα σημεία αναφοράς είναι σαφή νομίζω, αφού όλοι βράζουμε σε ένα κοινό καζάνι.

Incirrina: Το βασικότερο σημείο αναφοράς  των  ατόμων  που απαρτίζουν την σκηνή είναι, πέρα από  την κοινή αγάπη για τον σκοτεινό ήχο και τις μουσικές του είδους, μια γενικότερη αισθητική και κουλτούρα που ,όπως σε όλες τις “σκηνές”, σε όλες τις εποχές, σχετίζεται με όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της κοινωνικής και προσωπικής ζωής του ατόμου(πχ λογοτεχνικά αναγνώσματα, πολιτικές πεποιθήσεις, ενδυματολογικές προτιμήσεις ,διασκέδαση, συνήθειες κλπ)-κοινώς το “στυλ” ζωής και πολλές φορές ο τρόπος σκέψης. Το κατά πόσον αυτή η σκηνή είναι συνεκτική περισσότερο ή λιγότερο είναι μεγάλο θέμα, κοινωνιολογικό ίσως. Σίγουρα το ζητούμενο είναι η συμπόρευση και το μοίρασμα και το ιδανικό θα ήταν τα άτομα που την απαρτίζουν να μοιράζονταν τις ίδιες ιδέες και αξίες, ωστόσο αυτό στην ιστορία του ανθρώπινου είδους πάρα πολύ σπάνια έχει συμβεί.

Τι είναι αυτό που τελικά σας γοήτευσε στην γλυκιά μελαγχολία του ευρύτερου post punk; Ποια είναι αυτά τα συναισθήματα μέσα σας και μέσα μας που μας ωθούν σε έναν ρυθμικό, καταθλιπτικό χορό;

Mechanimal: Το μέλλον, η μελαγχολία και η άνευ ελέγχου επιθυμία για πρόοδο και αλλαγή.

The Man & His Failures: Νομίζω είναι εντελώς ιδιοσυγκρασιακό το ζήτημα του πως αντιλαμβάνεται ο καθένας την μουσική. Εμένα από μικρό παιδί με τραβούσε αυτός ο κόσμος, ενώ σαν άνθρωπος δεν είμαι απαραίτητα έτσι. Εκεί όμως ένιωθα πιο άνετα και πιο γεμάτα. Κάπως σαν να ξεσπάς, να το ξορκίζεις, να βγαίνει από μέσα σου και τελικά να λειτουργεί επουλωτικά.

Incirrina: Το τι μπορεί να γοητεύσει το κάθε άτομο, είναι μάλλον θέμα ιδιοσυγκρασίας και βιωμάτων. Εμείς και οι δύο είμαστε αρκετά μελαγχολικοί και μοναχικοί, απαισιόδοξοι ,με μπόλικα αποθέματα ευσυγκινησίας, οργής, παρορμητικότητας και επιρρεπείς στα δράματα (κυρίως η Ειρήνη), βασανιζόμαστε από τα πολύ μικρά μέχρι τα πολύ μεγάλα της ζωής γύρω μας-γενικά δεν ξυπνάμε το πρωί μες την καλή χαρά. Τα ίδια συναισθήματα που μας σπρώχνουν στην δημιουργία ηχητικών  κόσμων είναι και αυτά που συντελούν στο να μας έλκει αυτή η σκηνή.  Αυτά συχνά  θεωρούνται ως “εφηβικά” ή  και “παιδικά”  συναισθήματα (λες και είναι κακό να αισθάνεσαι σαν παιδί)  που θα έπρεπε με την πάροδο των ετών να τα έχουμε προσπεράσει. Ε λοιπόν δεν τα έχουμε προσπεράσει, άσε που όσο μεγαλώνουμε ,διογκώνονται και αυτά.

Incirrina: Τα ίδια συναισθήματα που μας σπρώχνουν στην δημιουργία ηχητικών  κόσμων είναι και αυτά που συντελούν στο να μας έλκει αυτή η σκηνή

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια, συναυλιακά αλλά και δισκογραφικά;

Mechanimal: Όσον αφορά τα μελλοντικά μας σχέδια, βρισκόμαστε στη διαδικασία ηχογράφησης ενός νέου άλμπουμ.

The Man & His Failures: Ένα full album και πολλές συναυλίες, όσες γίνεται και αντέχουμε. Απο το 2024 θα περάσουμε και από πόλεις που δεν έχουμε επισκεφθεί ως The Man & His Failures, έρχονται και μερικές καλές εκπλήξεις, οπότε θέλω να ελπίζω πως το 2024 θα είναι μια καλή χρονιά.

Incirrina: Σχεδιάζουμε κάποιες συναυλίες για το 2024 και έχουμε μπει στην διαδικασία δημιουργίας καινούριων κομματιών, με σκοπό να γίνει κάποια στιγμή ένα 3ο άλμπουμ.

Τι να περιμένουμε από εσάς αυτό το σχεδόν χριστουγεννιάτικο Σάββατο;

Mechanimal: Στη συναυλία μας, θα δείτε τις Θέκλα Τσελέπη και Χριστιάνα Στυλιανού πάνω στην σκηνή μαζί μας. Μπορείτε να περιμένετε μια τελετή.

The Man &His Failures: Τον καλύτερο μας εαυτό και από τις τρεις μπάντες και εμείς θα περιμένουμε να κουνηθείτε στο beat.

Incirrina: Να περιμένετε μια συναυλία που την κάνουμε με πολλή αγάπη και οι 3 μπάντες και στην οποία θέλουμε να δώσουμε όλη μας την ψυχή για να συν-κινηθούμε… όλοι μαζί!

Ευχαριστούμε πάρα πολύ όλους σας για το χρόνο σας! Μπορείτε να κλείσετε αυτή την συνέντευξη με ένα μήνυμα που θα ήθελε να αφιερώσει ο καθένας σας στους αναγνώστες του Rocking.gr!

Mechanimal: As a wise band once said, “06:21:03:11 Up Evil” (σ.σ., αναφορά στους Front 242)

The Man & His Failures: Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την συνέντευξη, ευχόμαστε να κλείσει υπέροχα η χρονιά σε όλους σας, να είστε υγιείς και δυνατοί και το 2024 να σας μας βρει όλους καλά και αντιδραστικούς.

Incirrina: Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή την συνέντευξη! Ευχόμαστε στους αναγνώστες του Rocking.gr καλή χρονιά για το 2024 και παντοτινή όρεξη και ενέργεια για την μουσική και τις στιγμές  που αυτή προσφέρει.