Katatonia: «Η μουσική μας θα μπορούσε να θεωρείται ένα είδος από μόνη της»

Ο μπασίστας των Katatonia, Niklas Sandin, μας μιλάει για το νέο άλμπουμ, "Sky Void Of Stars" και τα στοιχεία που δεν διαπραγματεύεται το συγκρότημα

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 10/01/2023 @ 12:52

Η είδηση θα ήταν αν οι Katatonia κατάφερναν να βγάλουν ένα νέο άλμπουμ που δεν θα ήταν εξαιρετικό ή εν πάση περιπτώσει στα δικά τους επίπεδα. Υπό αυτήν την έννοια, δεν υπάρχει κάποιο νέο εδώ, καθώς το 12ο στούντιο άλμπουμ των Σουηδών, το "Sky Void Of Stars" είναι για μια ακόμα φορά όσο καλό όσο μας έχουν συνηθίσει και αναμένεται να ικανοποιήσει το έπακρο τις προσδοκίες των οπαδών τους. Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του, ο μπασίστας του συγκροτήματος, Niklas Sandin, αν και με jet lag όντας άρτια αφιχθείς στη χώρα του από την περιοδεία στις ΗΠΑ, ήταν αρκετά ομιλητικός και είχε πολλά και ενδιαφέροντα να μας πει, τόσο για το νέο άλμπουμ, όσο για τον αδιαπραγμάτευτο χαρακτήρα της μπάντας, τους στίχους του Jonas Renkse, την κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα, τα οποία θα βρείτε παρακάτω.

Katatonia - Niklas Sandin

Γεια σου Niklas, τι κάνεις;

Είμαι καλά. Λίγο κουρασμένος όμως. Έχω τζετ λαγκ από την περιοδεία στις ΗΠΑ.

Ξέρω ότι μόλις επιστρέψατε από τις ΗΠΑ, κι απ' όσο ξέρω βρήκατε κρύο καιρό στη Σουηδία, έτσι δεν είναι;

Ω ναι, κάνει πολύ κρύο. Ήταν φρικτό όταν προσγειωθήκαμε. Σχεδόν πάγωσαν τα δάχτυλά μου.

Tι είναι χειρότερο, λες; Το κρύο ή το τζετ λαγκ; (γέλια)

Είναι ένας συνδυασμός και των δύο! Αλλά νομίζω ότι το κρύο μπορεί πραγματικά να σε βοηθήσει να σηκωθείς, λίγο ξυπνάς όταν βγεις έξω.

Τώρα που γίνονται ξανά περιοδείες έχει πλημμυρίσει η αγορά, καθώς είναι πολλές μπάντες που περιοδεύουν ταυτόχρονα

Πήγε καλά η περιοδεία στις ΗΠΑ; Πώς ήταν να βρίσκεσαι ξανά στις ΗΠΑ για περιοδεία;

Πήγε καλά και ένιωσα ότι ο κόσμος το εκτιμούσε πραγματικά και ερχόταν στις συναυλίες, παρόλο που τώρα που γίνονται ξανά περιοδείες έχει σχεδόν πλημμυρίσει η αγορά, καθώς είναι πολλές μπάντες που περιοδεύουν ταυτόχρονα. Όμως, ένιωσα ότι ο κόσμος ήταν πραγματικά χαρούμενος που επιστρέψαμε και φυσικά είμαστε κι εμείς πολύ ενθουσιασμένοι που επιστρέψαμε στο δρόμο. Έχουν περάσει πέντε-έξι χρόνια από τότε που ήμασταν εκεί για περιοδεία την τελευταία φορά. Βέβαια, βρεθήκαμε εκεί αρκετά πρόσφατα, για μια συναυλία στο Λας Βέγκας, στο πλαίσιο του Psycho Las Vegas Festival, αλλά αυτό ήταν μόνο για περίπου μιάμιση μέρα στη χώρα, οπότε ίσα που μετράει. Ήταν σχεδόν σαν έφυγα από το αεροδρόμιο και να επέστρεψα ξανά την άλλη μέρα.

Ωραία, τώρα δεν θα χρονοτριβήσω άλλο, θα μπω κατευθείαν στο θέμα και θα σας συγχαρώ για το "Sky Void Of Stars". Για μένα, οι Katatonia μοιάζει αδύνατο να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ που να μην είναι πραγματικά καλό... Δεν μπορώ να το εκφράσω με άλλο τρόπο.

Σ’ ευχαριστώ. Είναι πολύ ωραίο και πολύ ευχάριστο να το ακούω.

Ο δημιουργικός στόχος με κάθε νέο δίσκο των Katatonia είναι να κυκλοφορήσουμε ένα «Katatonia άλμπουμ»

Ναι, αλλά είναι επίσης αλήθεια. Πρέπει να είναι το πέμπτο άλμπουμ με εσένα στο συγκρότημα και το δωδέκατο άλμπουμ του συγκροτήματος συνολικά. Πώς καταφέρνετε, λοιπόν, να διατηρήσετε τους εαυτούς σας φρέσκους, ενθουσιασμένους και εμπνευσμένους κάθε φορά που μπαίνετε στο στούντιο για να γράψετε ένα νέο άλμπουμ; Και ποιος ήταν ο δημιουργικός σας στόχος μετά το "City Burials";

Όπως πάντα, ο δημιουργικός στόχος με κάθε νέο δίσκο των Katatonia είναι να κυκλοφορήσουμε ένα «Katatonia άλμπουμ»! Κάτι που να μην συμβιβάζεται και να μην επηρεάζεται από τις εξωτερικές πιέσεις. Απλά να φτιάξουμε κάτι που ο Jonas να μπορεί ανεμπόδιστα να δημιουργήσει γύρω από μας και να διατηρήσει την ακεραιότητα του. Κι αν βγάζει κάποιο νόημα, απλά να το κάνουμε με τους δικούς μας όρους, ως Katatonia. Νομίζω ότι αυτή είναι η καλύτερη στρατηγική για να κυκλοφορείς ένα πολύ σπουδαίο άλμπουμ, ξανά και ξανά. Είναι προτιμότερο από το να σκεφτόμαστε υπερβολικά τι θα ικανοποιούσε τον κόσμο ή να έχουμε στο νου μας αν θα υπήρχε κάποιος που θα είχε οποιαδήποτε ιδέα για το πώς να πουλήσουμε περισσότερα άλμπουμ και να πάμε προς ένα διαφορετικό στυλ, ή να γράψουμε τραγούδια που δεν θα ήταν πραγματικά αυθεντικά και πιστά στον ήχο του συγκροτήματος.

Όλα τα κομμάτια του νέου άλμπουμ σε κάνουν να θες να τα παίξεις ζωντανά

Λειτούργησε κάτι διαφορετικά αυτήν τη φορά ενώ φτιάχνατε το άλμπουμ; Έχετε μια τυπική φόρμουλα που ακολουθείτε ή σας αρέσει να αλλάζετε λίγο τα πράγματα; Σκέφτομαι ότι το "City Burials" βγήκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ αυτό τώρα είναι μετά την πανδημία. Επηρέασαν όλα αυτά το αποτέλεσμα με κάποιον τρόπο;

Νομίζω ότι αυτό που ενέπνευσε το αποτέλεσμα ήταν η πολύ μεγάλη πείνα μας να παίξουμε ζωντανά και να μπορέσουμε να ξαναβγούμε στο δρόμο. Και πιστεύω, επίσης, ότι αυτό χρωμάτισε το άλμπουμ, αφού σχεδόν όλα τα κομμάτια σε κάνουν να θες να τα παίξεις ζωντανά. Έτσι, νομίζω ότι σε αυτήν την περίπτωση, η πανδημία ενέπνευσε εν μέρει πολλά τα κομμάτια. Κατά τ’ άλλα όμως, όσον αφορά στη διαδικασία και τον τρόπο που λειτουργούμε, ήταν όπως και στο παρελθόν, όπου ο Jonas έγραφε όλη τη μουσική, κάτι που έκανε τώρα για αυτόν και τον τελευταίο δίσκο. Και στο παρελθόν, φυσικά, συνεισέφερε με πολλά πράγματα. Ύστερα, οι υπόλοιποι τα ακούμε στο στάδιο της προ-παραγωγής και εξασκούμαστε στο σπίτι με το δικό μας όργανο, στη δική μου περίπτωση το μπάσο. Έτσι, κάθομαι στο στούντιό μου σπίτι και κάνω εξάσκηση τα τραγούδια πριν μπω στο στούντιο για να ηχογραφήσω.

Katatonia

Όπως ανέφερες - και αναφέρεται και στο δελτίο τύπου - ο Jonas έγραψε όλα τα κομμάτια, όλη τη μουσική για τα κομμάτια. Όμως, εσύ και οι υπόλοιποι, που είστε πολύ καλοί μουσικοί και καταρτισμένοι στο είδος, είμαι σίγουρος ότι βάζετε την προσωπικότητά σας στη μουσική. Ποιο είναι λοιπόν το στοιχείο που προσπαθείτε να βάλετε στη μουσική που φέρνει ο Jonas;

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να επεμβαίνω πολύ στη μουσική. Είμαι της άποψης ότι όταν αισθάνομαι ότι κάτι είναι ήδη σπουδαίο, τότε δεν χρειάζεται να βάλω τον εγωισμό μου μπροστά και να το αλλάξω απλά και μόνο για να το αλλάξω... Οπότε, θα το κάνω μόνο όταν νιώθω ότι μπορώ να συνεισφέρω κάτι που θα ωφελήσει το τραγούδι από τη σκοπιά του μπάσου. Και τότε τις περισσότερες φορές βγαίνει κι ωραίο.

Ο Jonas είναι πολύ πρόθυμος να ακούσει και να έχει και άλλους ανθρώπους να συνεισφέρουν, οπότε κάθε τόσο προτείνω κάποιες μικρό-αλλαγές, τις οποίες τις πιο πολλές φορές τις δέχεται, αλλά συμβαίνει βέβαια να έχει και τις προτιμήσεις του, και να θέλει να το κρατήσει όπως το έγραψε. Και πάλι είμαι απόλυτα σύμφωνος. Οπότε, υπάρχουν περισσότερο αυτά τα μικρά σημεία όπου νιώθω ότι μπορώ να συνεισφέρω κάτι που θα μπορούσε να ωφελήσει το τραγούδι. Το κάνω, αλλά ποτέ από εγωισμό.

Κυκλοφορήσαμε το "City Burials", τόσο για τη δική μας πνευματική υγεία, όσο και για να δώσουμε στους οπαδούς να ακούσουν κάτι, σαν αντιπερισπασμό από τις πρώτες μέρες της πανδημίας

Τώρα, προτού επιστρέψουμε στο νέο δίσκο, μια ερώτηση σχετικά με τον προηγούμενο. Κυκλοφορήσατε το "City Burials" εν μέσω της πανδημίας και για μερικούς από τους οπαδούς σας αυτό το είδος εσωστρεφούς μουσικής ήταν μια ευπρόσδεκτη παρέα σε αυτούς τους παράξενους και δύσκολους καιρούς. Και νομίζω ότι είχε καλή υποδοχή σε γενικές γραμμές. Όμως, οι περισσότεροι μουσικοί με τους οποίους συνομιλώ και οι οποίοι κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ κατά τη διάρκεια εκείνων των ημερών, που δεν γινόντουσαν περιοδείες, λένε ότι τα άλμπουμ δεν πήγαν τόσο καλά, εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Είναι αυτό κάτι που συνέβη και στη δική σας περίπτωση;

Φυσικά, είχαμε τη συζήτηση με την προηγούμενη εταιρεία μας για το αν θα το κυκλοφορήσουμε ή όχι, αλλά ήμασταν πάντα σταθεροί στην απόφαση μας ότι θέλαμε να το κυκλοφορήσουμε όπως το είχαμε προγραμματίσει. Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι δεν θα μπορούσαμε να το προωθήσουμε τόσο πολύ όσο αν, ενδεχομένως, περιμέναμε. Θέλαμε μόνο να το βγάλουμε εκεί έξω και ήξερα ότι, τόσο εμείς όσο και το κοινό, το περιμέναμε πραγματικά με ανυπομονησία και το επιζητούσαμε. Ανυπομονούσαμε να το κυκλοφορήσουμε. Το κάναμε τόσο για τη δική μας πνευματική υγεία, όσο και για να δώσουμε στους οπαδούς κάτι να ακούσουν, σαν αντιπερισπασμό από τις πρώτες μέρες της πανδημίας. Εκ των υστέρων, μπορεί και να μας ωφέλησε μακροπρόθεσμα, καθώς τα φεστιβάλ εξακολουθούσαν να κλείνουν μπάντες εκείνη την περίοδο. Παρόλο που δεν μπορούσαν να διοργανώσουν φεστιβάλ, έκλειναν συγκροτήματα για το απώτερο μέλλον, ξέρεις για τις αναβληθείσες ημερομηνίες. Και αν δεν είχες βγάλει δίσκο τότε, δεν σε έκλειναν. Έχω την εντύπωση ότι εν τέλει ήταν μια συνολικά καλή απόφαση.

Οι άνθρωποι της Napalm δείχνουν ότι είναι πολύ πρόθυμοι να είναι παρόντες, καθώς κι ότι γουστάρουν τη μουσική, κάτι που είναι πολύ σημαντικό

Πριν λίγους μήνες ανακοινώθηκε ότι υπογράψατε με τη Napalm Records, αποτελώντας άλλη μια μεγάλη προσθήκη στο καταπληκτικό ρόστερ των συγκροτημάτων που χτίζει η εταιρεία τα τελευταία δύο χρόνια. Πόσο εύκολο ήταν για εσάς να αλλάξετε μια εταιρεία με την οποία συνεργάζεστε αρκετό καιρό τώρα και πώς είναι τα πράγματα στο νέο στρατόπεδο; Ποια είναι η διαφορά για εσάς;

Η διαφορά που μπορώ να δω κατευθείαν είναι ότι δίνω πολύ περισσότερες συνεντεύξεις από ό,τι στο παρελθόν. Οπότε, νομίζω ότι είναι πολύ πρόθυμοι και καλοί στο να προωθούν το συγκρότημα και αυτό το βλέπουμε ήδη. Όμως, πέρα από αυτό, νομίζω ότι ο χρόνος θα δείξει γιατί, όπως ανέφερες, είναι πολύ φρέσκο και δεν έχει περάσει αρκετός καιρός. Αλλά ως τώρα έχουμε μόνο καλά και θετικά πράγματα να πούμε. Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι της εταιρείας ήρθαν όταν παίζαμε στη Νέα Υόρκη και παρακολούθησαν τη συναυλία, κι ήταν υπέροχο που τους γνωρίσαμε. Αυτό δείχνει κιόλας ότι είναι πολύ πρόθυμοι να είναι παρόντες, καθώς κι ότι γουστάρουν τη μουσική, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.

Τώρα ας πάμε στα τραγούδια του άλμπουμ. Γιατί επιλέξατε το "Atrium" ως το πρώτο single του άλμπουμ; Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά που σας έκαναν να επιλέξετε πρώτα αυτό; Το ρωτάω, γιατί με τα περισσότερα άλμπουμ των Katatonia, εγώ δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο τραγούδι θα ήταν το καλύτερο ως πρώτο single...

Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Νομίζω ότι ο λόγος που το επιλέξαμε είναι επειδή είναι πολύ πιασάρικο και κολλητικό. Το ακούς μια φορά και μετά σου καρφώνεται στο μυαλό. Έχει αυτό το κάτι, ξέρεις… δεν θα ήθελα να πω ότι μπορεί να γίνει επιτυχία, αλλά έχει αυτό το είδος της ατμόσφαιρας όπου αμέσως το ερωτεύεσαι. Τουλάχιστον αυτό συνέβη σε εμένα όταν το άκουσα στην προ-παραγωγή για πρώτη φορά. Θεωρώ, λοιπόν, ότι γι' αυτό το λόγο το επιλέξαμε ως πρώτο single.

Φαίνεται να υπάρχει πιο εκτεταμένη χρήση ηλεκτρονικών στοιχείων αυτήν τη φορά, όπως στην εισαγωγή του "Opaline". Είναι αυτό ένα κομμάτι του ήχου των Katatonia που θέλετε να εξερευνήσετε περισσότερο στο μέλλον;

Ναι, ενδεχομένως... Νομίζω ότι κατά κάποιο τρόπο το νέο άλμπουμ είναι λίγο πιο pop. Έχει περισσότερο μία τυποποιημένη δομή των τραγουδιών. Έχει πολλά hooks και έχει αυτού του είδους τα στοιχεία που ... δεν βρίσκω τη σωστή λέξη ή φράση, αλλά να… είναι πιασάρικα, ξέρεις, σου μένουν. Κι όντως αυτή η εισαγωγή έχει κάτι πολύ καινούργιο και πολύ αναπάντεχο... θα εκπλήξει λίγο τον κόσμο όταν το ακούσει, όπως εξέπληξε κάποιους φίλους στους οποίους έχω βάλει ν’ ακούσουν το άλμπουμ. Ανήκει ίσως στις πιο ιδιαίτερες στιγμές και είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές του δίσκου.

Katatonia

Δεν περίμενα να ακούσω τη φωνή του Joel Ekelof σ’ ένα τραγούδι των Katatonia, και πραγματικά εξεπλάγην με το "Impermanence". Λατρεύω τη φωνή του και ταιριάζει απόλυτα. Πώς συνέβη, λοιπόν, αυτό; Ποια είναι η ιστορία; Έχει να κάνει με την περιοδεία σας στις ΗΠΑ με τους Soen;

Ο Jonas τον γνωρίζει από παλιά, κι ήθελε να έχει κάποιον να κάνει guest φωνητικά σε αυτό το κομμάτι. Και νομίζω ότι όσον αφορά το στυλ με το οποίο τραγουδάει και το πώς θα ταίριαζε στο πλαίσιο των Katatonia ήταν η προφανής επιλογή. Την ίδια στιγμή, όμως, δεν είναι τόσο ταιριαστό ώστε να χάνεται, όπως όταν κάποιος guest δεν φέρνει καθόλου το δικό του χαρακτήρα… καταλαβαίνεις πώς το εννοώ; Ο Joel συμβάλλει πραγματικά και προσθέτει μια διαφορετική διάσταση στο τραγούδι. Επίσης, πιστεύω ότι είναι αρκετά ωραίο το γεγονός ότι είναι τόσο μεγάλο τμήμα του τραγουδιού όπου τραγουδάει και συμμετέχει. Οπότε, αποτελεί μια πολύ ωραία προσθήκη στο άλμπουμ. Και ήταν, επίσης, υπέροχο που τους είδαμε και τους συναντήσαμε στις ΗΠΑ, αφού κάναμε δύο συναυλίες μαζί τους στο Ντάλας και στο Όστιν, στο Τέξας.

Ωραία, λοιπόν, το δεύτερο single και εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ λέγεται "Austerity" (σσ. Λιτότητα), μια λέξη που ξέρουμε πολύ καλά εδώ στην Ελλάδα και με όλη την οικονομική χρηματοπιστωτική κρίση που είχαμε κάποτε, και μόλις πιστέψαμε ότι ξεφύγαμε από αυτή, άντε πάλι από την αρχή, με τις κρίσεις που προκαλούν όσα συμβαίνουν, το πρόβλημα στα logistics κι όλα αυτά... Εντάξει, ξεφεύγω. Αλλά για τι πράγμα μιλάει αυτό το τραγούδι; Προφανώς είναι επίσης ένα από τα πιο πιασάρικα τραγούδια του άλμπουμ.

Για ποιο πράγμα μιλάει; Δεν μπορώ να γνωρίζω το πλαίσιο γύρω από το τι σκεφτόταν ο Jonas πίσω από αυτό, επειδή ποτέ στην πραγματικότητα δεν αποκαλύπτει πάρα πολλά. Και νιώθω έχει αρχίσει να γίνεται μια τυπική απάντηση εκ μέρους μου, αλλά είναι κάτι που βρίσκεται στην κρίση - ή ίσως στο αυτί - του καθενός, να ερμηνεύσει ο ίδιος τι σημαίνει. Θεωρώ πως αυτό είναι κάτι σπουδαίο με τα φωνητικά του Jonas, επειδή δεν μπορείς να ξέρεις ακριβώς τι θέλει να πει και οι στίχοι του σημαίνουν τόσα πολλά πράγματα όσα και οι ακροατές που τους ακούνε.

Προτιμώ να έχω τη δική μου εμπειρία των τραγουδιών, αντί να κάθομαι και να ανατέμνω τα τραγούδια. Αυτό το κάνει πιο συναρπαστικό και για μένα

Όντως! Γενικά, ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία στη μουσική των Katatonia είναι οι στίχοι του Jonas. Και κατά ένα ειρωνικό τρόπο, είμαι αρκετά σίγουρος ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το συναίσθημα που θέλει να περάσει, χωρίς πραγματικά να καταλαβαίνουν πολύ το νόημα. Αλλά τους λατρεύουν, κι εγώ είμαι ένας από αυτούς... Αλήθεια, έχεις ποτέ την περιέργεια να τον ρωτήσεις να σου πει τι πραγματεύεται ένα τραγούδι; Ξέρεις, λέξη προς λέξη, φράση προς φράση... Το έχεις κάνει ποτέ αυτό; Είμαι περίεργος.

Δεν το έχω κάνει ποτέ, κυρίως επειδή προτιμώ να είμαι στην άλλη πλευρά του φάσματος, παρά να ξέρω τα πάντα και να μου τα εξηγούν καταφανώς. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο μπορώ να έχω τη δική μου εμπειρία των τραγουδιών, αν αυτό βγάζει νόημα, αντί να κάθομαι και να ανατέμνω τα τραγούδια. Αυτό το κάνει πιο συναρπαστικό και για μένα. Αλλά, επίσης, με κάνει κάπως ακατάλληλο όταν δίνω συνεντεύξεις και με ρωτάνε για το νόημα των τραγουδιών...

Ξέρεις, θα μπορούσε να είναι πιο απογοητευτικό αν μου έλεγες «ξέρεις αυτά τα τραγούδια μιλάνε για αυτό κι εκείνο» και εγώ είχα κάτι εντελώς διαφορετικό στο μυαλό μου...

Ακριβώς! Και για το άτομο που ακούει ή διαβάζει αυτήν τη συνέντευξη, έχοντας τη δική του ιδέα για το τι πραγματεύεται το τραγούδι, θα του την κατέστρεφε εντελώς και θα το μπέρδευε. Μπορεί να κάνει τις δικές του υποθέσεις για το τι σημαίνουν οι στίχοι των Katatonia, οπότε είναι καλύτερα να διατηρήσουμε το μυστήριο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Jonas είναι ένας μεγάλος ποιητής. Ζωγραφίζει εικόνες με τις λέξεις που επιλέγει και καταφέρνει με κάποιο τρόπο να εκφράζει το συναίσθημα που θέλει. Δεν ξέρω πώς το κάνει...

Ναι! Ω, ναι! Σίγουρα! Και νομίζω ότι αυτό είναι επίσης που το κάνει ενδιαφέρον και είναι σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο. Σαν να χρησιμοποιείς τη φαντασία σου για να σχεδιάσεις τα τοπία και πώς φαίνονται τα πάντα και πώς φαίνονται οι άνθρωποι, αντί να έχεις μια εικόνα σε κάθε πλευρά, σε κάθε σελίδα. Κάπως έτσι είναι και εδώ, που έχεις την ευκαιρία να βάλεις τις δικές σου εμπειρίες και συναισθήματα στους στίχους. Και νομίζω ότι αυτός είναι και ο λόγος που οι στίχοι σημαίνουν τόσα πολλά για τους ανθρώπους.

Οι Katatonia θα μπορούσαν να αποτελούν ένα είδος από μόνοι τους

Πήρα το πρώτο μου άλμπουμ των Katatonia στα τέλη της δεκαετίας του '90 (με tape trading) και αν θυμάμαι καλά το πρώτο άλμπουμ που αγόρασα σε CD πρέπει να ήταν το "Last Fair Deal Gone Down", πριν από πάνω από είκοσι χρόνια. Και από τότε είμαι οπαδός και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το πόσο έχει αλλάξει η μουσική της μπάντας, παρ’ όλο που ο χαρακτήρας έχει μείνει λίγο πολύ ανέπαφος κατά τη γνώμη μου. Κάνω όλο αυτό τον πρόλογο μόνο και μόνο για να πω ότι μου μοιάζει κάπως περίεργο το να χαρακτηρίζονται οι Katatonia ως progressive metal, καθώς μεγάλωσα γνωρίζοντας μπάντες όπως οι Dream Theater, οι Fates Warning και οι Queensryche ως prog metal, και οι Katatonia θεωρούνταν κάτι διαφορετικό. Μέσα στα χρόνια, οι Katatonia έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ένα progressive metal συγκρότημα, το οποίο δεν μοιάζει σωστό με τον τρόπο που μόλις ανέφερα, αλλά από την άλλη πάλι, το καταλαβαίνω, είναι αναπόφευκτο. Γιατί, πώς αλλιώς θα μπορούσες να ονομάσεις τη μουσική που παίζει αυτή η μπάντα; Ποιες είναι οι σκέψεις σου γύρω από αυτήν τη συζήτηση περί ειδών και ταμπελών;

Ω ναι, αυτή είναι μια μεγάλη και δύσκολη ερώτηση και μπερδεύομαι κι εγώ μερικές φορές όταν ο κόσμος αποκαλεί τους Katatonia progressive μπάντα. Μια progressive metal ή rock μπάντα. Νομίζω ότι οι προοδευτικές πλευρές αφορούν στην ενσωμάτωση πολλών διαφορετικών στοιχείων, όπως και το ότι μερικές φορές έχουμε ορισμένα πολύ βαριά και περίπλοκα είδη ρυθμών στα ντραμς. Επίσης, η μουσική μας μπορεί να ακούγεται πολύ ήπια και ηλεκτρονική και λυπηρή, ενώ άλλες φορές αφήνει μία ηλιαχτίδα ελπίδας. Οπότε, ενδεχομένως, με αυτόν τον τρόπο να μπορεί να χαρακτηριστεί ως προοδευτική, αλλά είναι πολύ διαφορετικό από το προοδευτικό είδος μουσικής που θα αποκαλούσα «progressive», το οποίο είναι πιο κοντά σε ονόματα που ανέφερες, όπως οι Dream Theater κι οι υπόλοιποι. Οπότε, δεν ξέρω…

Πάντα δυσκολευόμουν να προσδιορίσω τους Katatonia. Μου φαίνεται ότι οι Katatonia θα μπορούσαν να είναι από μόνοι τους ένα είδος. Νομίζω ότι είναι δύσκολο να του βάλεις μια σταθερή ταμπέλα, και νομίζω ότι γίνεται λίγο πολύ αφηρημένο κατά κάποιο τρόπο. Γίνεται ακόμα πιο δύσκολο, όταν είμαστε σε περιοδεία και ο κόσμος αναγνωρίζει ότι είμαστε μουσικό συγκρότημα όταν βγαίνουμε έξω και καθόμαστε να φάμε κάτι, οπότε κάνουν ερωτήσεις του τύπου «Α, πώς ακούγεται η μπάντα σας; Τι είδος παίζετε; Πώς θα το περιέγραφες;». Και εσύ είσαι σε φάση… «Όχι... πρέπει να πας μέσα και να ακούσεις στο Spotify και να αποφασίσεις μόνος σου…» (γέλια). Έχω ακούσει τόσες πολλές διαφορετικές απόψεις για το τι είδους μουσική παίζουμε που νομίζω ότι είναι σχεδόν τόσα είδη όσοι και οι άνθρωποι που ερμηνεύουν τα τραγούδια μας. Πόσες πολλές απόψεις υπάρχουν εκεί έξω;

Ναι, μου θυμίζει κάπως την ταινία των Monty Python, "Η Ζωή του Μπράιαν"... Όσο πιο πολύ λες ότι δεν είσαι prog, τόσο πιο πολλοί σε αποκαλούν prog μπάντα...

Ναι, ναι! (γέλια)

Αν ήμασταν μεγαλύτερη μπάντα αλλά όχι με τους δικούς μας όρους, θα ήταν φρικτό

Καθώς περνούν τα χρόνια και ο κατάλογός σας διευρύνεται, ποτέ δεν φοβηθήκατε να ξεπεράσετε τα όρια. Υπήρξε κάποια στιγμή που νιώσατε να σας πιέζουν οι προσδοκίες των οπαδών, ενώ θέλατε να εξερευνήσετε κάποιους νέους ήχους;

Όχι, δεν θα το έλεγα. Είναι πολύ έντονα ενσωματωμένο στον τρόπο που λειτουργούμε ότι θα πράττουμε μόνο με τους δικούς μας όρους. Οπότε, αν θα ήταν κάποιο κομμάτι της μουσικής που θα θέλαμε να ενσωματώσουμε ή προσπαθούσαμε να εξερευνήσουμε έναν νέο ήχο, το πιο πιθανό είναι ότι θα το κάναμε, αφού αυτό είναι το ζητούμενο των Katatonia. Ο τίτλος του "Dead End Kings" είχε επίσης να κάνει μ’ αυτό το θέμα. Ήμασταν σε μία φάση που σκεφτόμασταν πως «είμαστε βασιλιάδες σε ένα αδιέξοδο, αλλά έχουμε βρεθεί σε αυτό με τους δικούς μας όρους, οπότε προτιμάμε να είμαστε βασιλιάδες σε ένα αδιέξοδο παρά να είμαστε πολύ επιτυχημένοι με σύγχρονους όρους»... Ξέρεις, με το πώς αντιλαμβανόμαστε την επιτυχία με σύγχρονους όρους. Αν ήμασταν μεγαλύτερη μπάντα, αλλά όχι με τους δικούς μας όρους, θα ήταν φρικτό. Νομίζω ότι δεν θα λαμβάνουμε τις προσδοκίες υπόψη. Βγάζουμε μουσική που υποστηρίζουμε 200% και μετά ο κόσμος είναι ευπρόσδεκτος να ανέβει στο τρένο. Αλλά θα είναι πάντα το δικό μας τρένο, στο εκατό τοις εκατό.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε ποτέ να αποκαλέσουμε κάποια τραγούδια ως επιτυχίες, αλλά είναι δύσκολο να τα παίξουμε στις συναυλίες μας

Με τόσα πολλά σπουδαία τραγούδια από τον παλιό σας κατάλογο και μερικά νέα σπουδαία, πώς σκοπεύετε να διαχειριστείτε τις μελλοντικές ζωντανές εμφανίσεις; Θα εναλλάσσετε τα set-lists; Θα επικεντρωθείτε στο νέο σας άλμπουμ; Ποιο είναι το σχέδιο;

Το σχέδιο τώρα για τον επερχόμενο κύκλο περιοδειών θα είναι να δώσουμε έμφαση στο νέο άλμπουμ, "Sky Void of Stars", αλλά θα παίξουμε επίσης, φυσικά, αγαπημένα τραγούδια των οπαδών. Ακόμα κι αν μερικές φορές ίσως κουραζόμαστε λίγο από κάποια από αυτά, ο κόσμος έρχεται εκεί για να ακούσει και κάποιες από τις παλαιότερες κυκλοφορίες. Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε ποτέ να αποκαλέσουμε κάποια τραγούδια ως επιτυχίες, αλλά είναι δύσκολο να μην τα παίξουμε. Και μας αρέσει να τα παίζουμε live. Προσέχουμε πολύ το κοινό και τους οπαδούς όταν δημιουργούμε το set-list, για να στήσουμε μια αξέχαστη βραδιά και να μην την κάνουμε να αφορά πάρα πολύ εμάς ή το τι θα θέλαμε να παίξουμε. Έτσι, ο κόσμος μπορεί να περιμένει να ακούσει και τα παλιά κλασικά κομμάτια, δεν θα είχε νόημα να μην το κάνουμε...

Πηγαίνοντας απλά σε μια συναυλία για να παίξεις, μπορεί να είναι ήδη μείον ο προϋπολογισμός

Διάβαζα μια συνέντευξη με τον Devin Townsend ο οποίος έκανε κάποιες ενδιαφέροντες επισημάνσεις σχετικά με το πως ο covid άφησε τη μουσική βιομηχανίας διαλυμένη για πολλούς καλλιτέχνες και ότι δεν είναι βιώσιμο να περιοδεύεις κανονικά με τον πληθωρισμό και όλα τα έξοδα (βενζίνη, ξενοδοχεία, φαγητό) να ανεβαίνουν, αλλά και με πολλούς τεχνικούς να φεύγουν από τη βιομηχανία. Είναι μια πρόκληση που αντιμετωπίζετε κι εσείς;

Φυσικά, είναι η σκληρή πραγματικότητα ότι αυτό συνέβη. Πολλοί άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει αυτόν τον κλάδο επειδή δεν υπήρχε δουλειά για μεγάλο χρονικό διάστημα και έπρεπε να βρουν μια άλλη πηγή εισοδήματος. Και οι τιμές της βενζίνης έχουν αυξηθεί και όλα τα έξοδα έχουν αυξηθεί και μπορείς να το διαπιστώσεις ακόμα κι από το βάλεις απλώς βενζίνη στο όχημα που παίρνεις για να πας στην επόμενη συναυλία. Το να έχεις και συνεργείο είναι ακόμη πιο ακριβό, διότι φυσικά η κατάσταση διαβίωσης όλων γίνεται πιο ακριβή.

Αλλά, νομίζω το παρατήρησα αυτό κυρίως όταν έπαιζα με την άλλη μου μπάντα, τους Lik, που είναι μια death metal μπάντα και που είναι πιο "do-it-yourself". Παρατηρήσαμε ότι στις τελευταίες μας συναυλίες που κάναμε όταν πηγαίναμε με το αυτοκίνητο στη Δανία και μετά στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, ότι η τιμή της βενζίνης και τα χρήματα για τη βενζίνη έφαγαν σχεδόν όλο τον προϋπολογισμό, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει... (γέλια). Οπότε, πηγαίνοντας απλά σε μια συναυλία και να παίζεις, μπορεί να είναι ήδη μείον ο προϋπολογισμός.

Katatonia

Ένα από τα τελευταία live που είδαμε πριν το lockdown του 2020 ήταν η συναυλία σας με τους Katatonia, εδώ στην Αθήνα. Θυμάσαι τίποτα από εκείνη τη βραδιά; Θυμάμαι ότι παίξατε υπέροχα, αλλά όλα όσα συνέβησαν μετά τα επισκίασαν κάπως όλα... Υπάρχει περίπτωση να σας ξαναδούμε σύντομα;

Πραγματικά ελπίζω ότι θα επιστρέψουμε το συντομότερο, γιατί όλοι μας εκτιμούμε πραγματικά και διασκεδάζουμε παίζοντας για το ελληνικό κοινό. Κι η Αθήνα είναι μια πολύ ωραία και όμορφη πόλη. Ελπίζω λοιπόν ότι θα επιστρέψουμε σύντομα.

Θυμάμαι ότι τότε συνειδητοποιούσαμε ή αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι κάτι πραγματικά απειλητικό συνέβαινε γύρω μας. Και θυμάμαι ότι μιλούσα με τον τότε τεχνικό των ντραμς μας και μας εξηγούσε πώς ήταν η κατάσταση στη Σλοβενία και ότι ο κόσμος έτρεχε στο νοσοκομείο και τα νοσοκομεία ήταν υπερπλήρη. Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε ένα είδος μετα-αποκαλυπτικής ταινίας. Οπότε τότε ήταν κάπως σαν να άρχισε να σου τα σκάει η πραγματικότητα. Αυτό θυμάμαι.

Αλλά, μετά η συναυλία ήταν σαν μια τέλεια διαφυγή από αυτές τις σκέψεις. Και θυμάμαι ότι ήταν πραγματικά υπέροχη και όμορφη.

Η αναπόφευκτη ερώτηση αυτήν την εποχή του χρόνου είναι αν είχατε κάποιο άλμπουμ που ξεχωρίζει για εσάς για το 2022. Είσαι ο τύπος που κάνει λίστες για το τέλος του έτους ή δεν παρακολουθείς τόσο πολύ τη νέα μουσική;

Νομίζω ότι το καλύτερο άλμπουμ, τουλάχιστον πρόσφατα, που έχω ακούσει... Δεν έχω αποφασίσει για το καλύτερο της χρονιάς, αλλά ένα άλμπουμ που άκουσα σήμερα και φυσικά και το προηγούμενο διάστημα, είναι το νέο άλμπουμ των First Aid Kit. Είναι ένα Σουηδικό ντουέτο, δύο πολύ ταλαντούχες γυναίκες που έχουν πολύ όμορφες φωνές και νομίζω ότι το τελευταίο τους άλμπουμ είναι τέλειο. Οπότε αυτό θα πρότεινα. Είμαι απαίσιος όταν πρόκειται για τίτλους άλμπουμ και τραγουδιών. Δεν θυμάμαι πώς λέγεται, αλλά είναι το τελευταίο. Νομίζω ότι κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες.

Εντάξει! Αυτά από μένα, οπότε σε ευχαριστώ Niklas. Ελπίζω να σου άρεσε η συζήτηση. Εμένα πραγματικά μου άρεσε.

Ω, ναι! Πάρα πολύ.

Ελπίζω ότι θα επιστρέψουμε σύντομα στην Αθήνα και θα μπορώ να φάω κάνα σουβλάκι

Ελπίζω να σε δω στην Ελλάδα αργά ή γρήγορα και για άλλη μια φορά συγχαρητήρια για το σπουδαίο νέο άλμπουμ...

Σας ευχαριστώ πολύ! Πραγματικά ελπίζω ότι θα επιστρέψουμε σύντομα και θα μπορώ να φάω κάνα σουβλάκι.

Αμέ, αυτό στο κερνάω εγώ!

Άψογα! Στην υγειά μας φίλε!

  • SHARE
  • TWEET