Ας μην λησμονάμε τι χώρα είμαστε

...και ας ανοίξουν επιτέλους οι «λίστες Ρουβά»

Από τον Αντώνη Μουστάκα, 30/04/2015 @ 09:55
Ο Ρουβάς θα τραγουδήσει το "Άξιον Εστί". Θα κάνει ένα άλμα αντιστοίχως μεγάλο με το «από μέτριες κινηματογραφικές ταινίες θα κάνω αρχαίο δράμα» του. Όχι το απόλυτο άλμα, δηλαδή να τον επιλέξει ο Θεοδωράκης ή ανάλογου διαμετρήματος καλλιτέχνης για ερμηνευτή, αλλά παρ' όλα αυτά ένα σχεδόν αδιανόητο.

Το άλμα μεγάλο και μάλιστα άνευ λόγου και αιτίας. Αν θέλεις να περάσεις στην ποιότητα μπορείς να το κάνεις με σταθερά βήματα που θα αποδείκνυαν και το φυσιολογικό του πράγματος, την εξέλιξη σου ως άνθρωπος. Σε προώθησαν αρχικά ως αντικείμενο του πόθου για δεκαπεντάχρονες. Ok. Μετά αφού μεγάλωσες θα μπορούσες να δοκιμάσεις και μερικούς καλύτερους στίχους, να κάνεις μια συμμετοχή σε συναυλία για τον Λευτέρη Παπαδόπουλο  και κάποια στιγμή να τραγουδήσεις και με τον Νταλάρα (ασφαλής και δοκιμασμένη επιλογή, θα βρίσουν όλοι τον Νταλάρα και θα την βγάλεις καθαρή). Τέλος πάντων -και για να μην είμαι μόνο καυστικός- να φτάσεις γενικά από το εύκολο (ευγενικά) σε κάτι λίγο πιο ουσιαστικό.

Όταν όμως οι στίχοι που τραγουδάς παραμένουν ίδιοι μετά από είκοσι και βάλε χρόνια καριέρας και από τα «μακαρόνια» και το «σκάσε» η εξέλιξη σου φτάνει σε κάτι σαν το «πως να μιλήσω λογικά, που σε ζητάω παράφορα, έτσι σε αγαπάω, έτσι σε αγαπάω, ναι» τότε το πράγμα βρωμάει. Ποιά η ανάγκη να τραγουδήσεις ποίηση; Πότε αναφέρθηκες σε κάτι διαφορετικό σε συνέντευξή σου;

Ανάγκη λοιπόν δεν υπάρχει από την πλευρά του καλλιτέχνη -εκτός από ένα παράσημο στο βιογραφικό «έχει ερμηνεύσει και το "Άξιον Εστί" σε εκδήλωση δήμου»- και μιας αυτοεπιβεβαίωσης.

Η ανάγκη έρχεται φυσικά από τους διοργανωτές και παραγωγούς παραστάσεων και εκδηλώσεων. Φέρτε τους όμορφους να κάνουμε εισιτήρια. Αυτό το πράγμα είμαστε και αυτό θα γίνεται από εδώ και πέρα σε μεγαλύτερο βαθμό. Μοντέλα στα σίριαλ, όμορφες στις πίστες και τώρα όμορφοι στα ορατόρια. Φυσιολογική εξέλιξη.

Το κοινό λοιπόν θα πάει και θα πληρώσει εισιτήριο να δει "Βάκχες" επειδή παίζει ο όμορφος. Για αυτό και θα τον ξαναφωνάξουν. Το ζητάει ο οργανισμός μας. Θα πας και από περιέργεια. Θα πας για όλους τους λάθος λόγους. Και η τέχνη θα κερδίσει κάτι; Μάλλον όχι. Κανείς δεν θα αγαπήσει τον Ευριπίδη και τον Ελύτη από αυτές τις παραστάσεις.

Ας μην λησμονούμε λοιπόν ποια χώρα είμαστε. Εμείς ανατροφοδοτούμε την κατάσταση. Ο Ρουβάς μπορεί να τραγουδήσει ό,τι θέλει και όποτε θέλει. Όσοι φωνάζουν «με ποιό δικαίωμα» και λοιπές αηδίες να μας δείξουν τις βιβλιοθήκες τους και τις μουσικές τους λίστες για να δούμε το πόσο «σοκαρισμένοι» πραγματικά νιώθουν από την «ιεροσυλία» του Ρουβά. Να μας πουν που την βγάζουν τα βράδια και ποιες ταινίες βλέπουν στον κινηματογράφο. Σε μια χώρα που το "Fast & Furious 27" γεμίζει αίθουσες, ο Σεφερλής έχει κατακτήσει την τηλεόραση και ο Σφακιανάκης «εκτελεί» King Crimson καθισμένος σε θρόνο με μεταφρασμένους τους στίχους στο background, τι ακριβώς περιμέναμε;

Εμείς είμαστε ο Ρουβάς. Θεωρούμε πως μπορούμε να κάνουμε τα πάντα και με επιτυχία, χωρίς κανένα υπόβαθρο όμως. Εμείς πληρώνουμε για κιτς, trash και υποκουλτούρα ενώ ταυτόχρονα δεν θέλουμε και να ξεπέσει ο Ελύτης - χωρίς να τον έχουμε διαβάσει.

Τελικά όμως εμείς είμαστε που προσκαλούμε τον Σάκη να τραγουδήσει Ελύτη και εμείς θα πάμε να τον παρακολουθήσουμε. Δεν θυμάμαι να πήρε μόνος του την πρωτοβουλία και να τραγούδησε ήλιους νοητούς στο δικό του πρόγραμμα ενώ του έσκαγαν φιλιά οι θαυμάστριες στην πίστα.
  • SHARE
  • TWEET