Αν και ξεκίνησε τις μουσικές του αναζητήσεις με τις Τρύπες, εξιλεώθηκε γρήγορα και τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια παραμένει αφοσιωμένος οπαδός του κλασικού heavy metal και του doom, με αδυναμία στους Solitude Aeturnus, τους Candlemass και τους Manilla Road. Λατρεύει τη δύναμη του riff και αντιστέκεται με πείσμα στο groove. Δίνει το «παρών» σε συναυλίες και festival με καταστροφική συχνότητα ως προς την οικονομική ευημερία του, πάντα παρέα με λίγους καλούς φίλους και πολλές μπύρες και τσίπουρα. Όποια metal πέτρα και να σηκώσεις θα τον βρεις από κάτω. Κυριολεκτικά, γιατί εκτός από εξέχων μουσικοκριτικός είναι και γεωλόγος.