The Vision Bleak

Έπειτα από μακροχρόνια παραμονή μου στα κοσμοπολίτικα (!) "Carpathia" και αφού επιδόθηκα σε άσεμνες πράξεις, ανείπωτες, αριθμητικά, φορές με την "Elisabeth Dane", ήρθε η ώρα, στα τέλη του 2007, να περιπλανηθώ στα μυστικιστικά και ανατολίτικα μονοπάτια της "Amala & Kamala", ως προστάζουν οι ορέξεις των The Vision Bleak.

Οι εν λόγω δαιμόνιοι κύριοι σίγουρα δε χρειάζονται συστάσεις, αν και δεν έχουν ταράξει εμφανώς τα νερά της δισκογραφίας με το ιδιαίτερο horror / gothic / doom στυλ τους - αντ' αυτού, αρέσκονται να περιπατούν σε αλλόκοτες και avant garde στοές, μιμούμενοι αρουραίους και άλλα τρωκτικά, κάνοντας σπίτι τους την αφάνεια και κοιτώντας την ύστατη στιγμή με θράσος και αλαζονεία τα μουσικά μας πεδία, απειλώντας με λεηλασίες. Πολυπράγμονες και ευδαίμονες, τολμούν να μας ταξιδέψουν σε άλλους τόπους, αυτή τη φορά ξεφεύγοντας αρκετά από το κλειστοφοβικό δυτικό μοτίβο, την υγρασία και την doomοπροδιάθεση, κάνοντας το πρώτο ίσως μεγάλο άνοιγμά τους στον κόσμο της Ανατολής, με μελωδίες που φλερτάρουν συνήθως συγκροτήματα όπως οι Orphaned Land και, γιατί όχι και, οι Solitude Aeturnus.

"The Wolves Go Hunt Their Prey" το όνομα αυτού του νέου τους εγχειρήματος που αποτελείται από εννέα συνθέσεις με άρωμα κεχριμπαριού, δάφνης, γιασεμιού και σάπιου μήλου. Από την εισαγωγή του "Amala & Kamala" έως το κλείσιμο του άλμπουμ με το "By Our Brotherhood With Seth", οι The Vision Bleak δεν εγκαταλείπουν την παραδοσιακή τους φόρμουλα με την ευφάνταστη αναλογία «ανατριχίλα - thrashοδιαστροφή - τρόμος», αντιθέτως την ενισχύουν, αναμειγνύοντας επιτυχώς τα μυστικά του ανατολικού πολιτισμού, του Όσιρι, της Ίσιδας και της Κάτω Αιγύπτου.

Κορυφαία στιγμή του άλμπουμ ίσως η «τριλαγνεία» (όπως λέμε τριλογία) του The Black Pharaoh, η οποία αποκαλύπτει πλήρως τη διείσδυση στον ανατολίτικο ήχο, μιας και επιστρατεύονται διάφορα μουσικά όργανα για την επίτευξη του επιθυμητού στόχου. Αξιοσημείωτη βέβαια παραμένει και η δράση των ξεσηκωτικών "She-Wolf" και "Evil Is Of Old Date".

Όσοι δεν έχετε πειστεί ακόμη από τα παραπάνω της αλλόφρων γραφούσης, να κλείσω με κάτι τελευταίο για να συνεχίσω ύστερα ανενόχλητη την ακρόαση του συγκεκριμένου cd, το οποίο ήδη κατέχει περίοπτη θέση στη φετινή μου εικοσάδα: οι The Vision Bleak μου δίνουν την αίσθηση πως είναι κάτι σαν τον Albert Einstein το 1921, όπου πολλοί τον αμφισβήτησαν, κάγχασαν, τον θεώρησαν ακόμη και παράφρονα, αλλά 78 χρόνια αργότερα ανακηρύχτηκε προσωπικότητα του αιώνα και το όνομά του έχει πια ταυτιστεί με την έννοια της ιδιοφυίας. Οι λύκοι ξεχύθηκαν στους δρόμους και καραδοκούν...

* Τσεκάρετε επίσης και τη διασκευή τους στο "Nights In White Satin" των Moody Blues, την οποία θα βρείτε στο demo τους, "Songs Of Good Taste".