The Amazing

Picture You

Partisan (2015)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 14/09/2015
65 λεπτά ενός υπέροχα νοσταλγικού dream pop ταξιδιού μέσα σε αστικό τοπίο, με ανεπαίσθητες '60s psych και '70s prog αναφορές να απογειώνουν το αποτέλεσμα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
«Δεν έχω ιδέα πώς να περιγράψω τα τραγούδια των δίσκων μου. Μου αρέσουν και τα απεχθάνομαι όλα το ίδιο. Αν διατυπώνεις θεωρίες για τα τραγούδια, σκοτώνεις την ένταση και το πάθος. Απλά βγάλε τον σκασμό και παίξε, αλλά παίξε καλά.»

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον ιθύνοντα νου πίσω από τους Σουηδούς The Amazing, τον κύριο Christoffer Gunrup. Θα ισχυριστώ ότι απευθύνεται αποκλειστικά στους δημιουργούς της μουσικής και όχι στους ακροατές, ούτως ώστε να προχωρήσω ανερυθρίαστα σε ακόμη μια κατά προσέγγιση αποτύπωση ήχων σε λέξεις.

Αν πιστέψουμε τις διδαχές του Gunrup, τότε ετούτος ο δίσκος, ο τρίτος της καριέρας των The Amazing, γράφτηκε σε tabula rasa από το χέρι του υποσυνείδητου του δημιουργού του. Και πράγματι, το αποτέλεσμα -ένας τόσο ρευστός δίσκος που αποτελείται από αλληλένδετες ψηφίδες ενός και μόνο ταξιδιού- θα μπορούσε να είναι γέννημα μιας τέτοιας διεργασίας.

Από την άλλη, όμως, πόσο συμπτωματικά μπορεί να έπεσαν στα σωστά σημεία ώστε να γίνονται ένα με το αιθέριο, νοσταλγικό '90s dream pop σύνολο οι σταγόνες από την ψυχεδέλεια των '60s, το prog των '70s και την singer-songwriter αύρα των μεγάλων κατασταλαγμένων μουσικών; Μόνο αν κοιτάξεις προσεκτικά από το παράθυρο ενός εκ των γλυκύτερων ταξιδιών του 2015 θα καταλάβεις ότι αυτές οι τσιμπιές είναι που έδωσαν την μαγεία στις ούτως ή άλλως υπέροχες μελωδίες που κατακλύζουν το "Picture You".

Το μπάσιμο γίνεται με ιδανικό τρόπο: το "Broken" έχει την μαγεία της μοναχικής περιπλάνησης σε αστικό τοπίο τη νύχτα. Η υπέροχη φωνή του Gunrup είναι ιδιαίτερα πειστική. Αμέσως μετά, το ομώνυμο κομμάτι που πλησιάζει τα δέκα λεπτά ξεκινάει με συμβατική, ραδιοφωνική χαρμολύπη ανώτατου επιπέδου και από τη μέση και μετά ξεκινάει το χάσιμο. Όταν φτάσεις στο τέλος, έχει ήδη γίνει κατανοητό, σε περίπτωση που δεν τους ήξερες, ότι δεν μιλάμε για τον τυπικό indie δίσκο, μα για κάτι πολύ παραπάνω.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Παρόμοιο twist, μα σε άλλη κατεύθυνση έχει και το εκπληκτικό "Fryshusfunk", που στα επτάμιση λεπτά του κάνει υπέροχα παιχνιδίσματα με πλήκτρα και αρπίσματα, για να φτάσει σε riff-άτο heavy psych τελείωμα, ανόμοιο συγκριτικά με οτιδήποτε άλλο υπάρχει μέσα στο άλμπουμ.

Έτσι είναι τα πράγματα στο "Picture You". Προχωράς μετά και βρίσκεις λίγο Nick Drake στο "The Headless Boy", proto-prog rock τριπάρισμα στο "Captured Light", μελαγχολία των Red House Painters στο "Winter Dress"... Ναι, είναι ένας από τους καλύτερους indie δίσκους του 2015, με μεγάλη ευκολία. Έτσι, αβίαστα.
  • SHARE
  • TWEET