Orango

Θέλω να πιστεύω ότι ο λόγος που οι Orango κάνουν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στο Rocking.gr με αυτό, το έκτο άλμπουμ τους, είναι επειδή τα προηγούμενα απλώς δεν είναι τόσο καλά ώστε να πέσουν στην αντίληψή μας. Γιατί αν είναι τότε μιλάμε για σφάλμα ολκής και αναλαμβάνω πρώτος την ευθύνη. Βλέπετε οι Orango του "The Mules Of Nana" ταιριάζουν ακριβώς με ένα από τα αγαπημένα μας είδη, ως site αλλά και ως ελληνικό κοινό καθώς φαίνεται. Αυτό του σκανδιναβικού '70s rock revival.

Θεωρώντας ότι πλέον υπάρχει μία κοινά αποδεκτή βάση για το τι κουβαλάει ο συγκεκριμένος όρος από την εν λόγω δεκαετία, δεν χρειάζεται παραπομπή σε συγκεκριμένα συγκροτήματα του τότε. Από την άλλη έχοντας γίνει σημείο αναφοράς τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να μην αναφερθούν ως συγγενικό συγκρότημα οι Graveyard ενώ στα αυτιά του γράφοντα κάπου στη μέση, χρονικά και ηχητικά, θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει και τους (παλιούς, καλούς) Thunder. Αυτό που φέρνουν ως διαφορετικό μαζί τους οι Orango είναι το ξεκάθαρο southern στοιχείο που με τον τρόπο που το προσεγγίζουν μπορεί να φέρει στο μυαλό τους καλούς Black Crowes. Άφθονα riff ξεπηδάνε από κάθε τραγούδι χωρίς καθυστέρηση, χωρίς ντροπές και γύρω από αυτά χτίζονται άλλοτε τραγούδια για ρυθμικό χτύπημα ποδιού στο έδαφος, άλλοτε για σήκωμα γροθιάς στον αέρα και άλλοτε για μία βαθιά ρουφηξιά bourbon και τσιγάρου.

Σε όλη τη διάρκεια του δίσκου το παίξιμο των μουσικών είναι τόσο μετρημένο και χωρίς αυταρέσκεια που απολαμβάνεις να ακούς κάθε τραγούδι. Πολύ περισσότερο όμως όταν σε κάποιο συνδυάζονται τόσο η προαναφερθείσα οικονομία παιξίματος όσο και ένα γαμημένα εθιστικό και ανεβαστικό ρεφρέν όπως στο "Tides Are Breaking". Μάλιστα, λες και για να αποδείξει του λόγου το αληθές, το τραγούδι κλείνει με ένα αβάσταχτο coda που σε κάνει να διψάς για μία ακόμα επανάληψη του ρεφρέν μόνο και μόνο για να σε κάνει να ψάχνεις μανιωδώς το repeat. Είναι η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά και ξεχωρίζει μία σύνθεση που θα μπορούσε να είναι κλισαρισμένη αλλά γίνεται μεγαλειώδης.

Κι αν η αναφορά γίνεται σε ένα τραγούδι σίγουρα αυτό αδικεί τουλάχιστον μισή ντουζίνα ακόμα που θα μπορούσαν (και κάποια από αυτά είναι) δυνητικά single που θα διαφήμιζαν με τον καλύτερο τρόπο τους Orango και το καταπληκτικό (αν δεν το καταλάβατε μέχρι τώρα) "The Mules Of Nana". Στον ήχο του ο δίσκος της χρονιάς θα τολμήσω να πω από τώρα. Και ο ήχος του έχει πολλούς οπαδούς οπότε do the math.