Oathbreaker

Rheia

Deathwish Inc. (2016)
Από τον Γαβριήλ Φιλιππόπουλο, 28/09/2016
Ο καινούργιος δίσκος δεν είναι εύκολος. Δεν έχει αυτόν τον τσαμπουκά του in your face hardcore, παρά black metal θύελλες και post-rock απανεμιές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Κρίσιμος, -η, -ο (επίθετο): που θα κρίνει, που θα έχει δηλαδή αποφασιστικό χαρακτήρα για την εξέλιξη ή την κατάληξη μιας υπόθεσης. Με όρους μουσικής ετυμολογίας το επίθετο κρίσιμος (δίσκος), κρίσιμη (μπάντα) χρησιμοποιείται κατά κόρον για να περιγράψει τη σημαντικότητα μίας κατάστασης που επιφέρει ένα συγκρότημα ή ένας καλλιτέχνης με τις δημιουργίες του.

Πίσω στο 2011 ένα συγκρότημα από τη Γάνδη του Βελγίου ήρθε να ταράξει συθέμελα τα μουσικά τεκταινόμενα, στην Ευρώπη αρχικά (για το παραπέρα βλέπουμε). Οι Oathbreaker μοιράζονται μέλη με τους Amenra και είναι βασικοί πυλώνες της κολλεκτίβας Church of Ra. Το blackened hardcore τους είναι τόσο ευφάνταστο και οξυδερκές που το ντεμπούτο τους "Maelstrom" κατατάσσεται εύκολα στις πιο σημαντικές κυκλοφορίες της δεκαετίας που διανύουμε. Το "Eros|Anteros" που ακολούθησε δύο χρόνια μετά απλά επιβεβαίωσε πως όσοι και όσες μυριστήκαμε αυτό το συγκρότημα στην αρχή του μάλλον θα αποζημιωθούμε με μεγάλα πράγματα στα χρόνια που έρχονται.

Και τα χρόνια ήρθαν, είναι 2016 και οι Oathbreaker κυκλοφόρησαν το τρίτο άλμπουμ τους "Rheia" το οποίο -συνηθίζεται να- είναι και το καθοριστικό στην καριέρα μίας μπάντας που αξίζει την προσοχή μας. Παραμένοντας κοντά στην αισθητική του "Eros|Anteros", ο καινούργιος δίσκος έχει μία αισθητή στροφή σε πιο εσωτερικευμένα συναισθήματα. Πλέον ο καμβάς που η τετράδα ξεδιπλώνει την «αρρώστια» της δεν είναι ο εξωτερικός χώρος, αλλά τα ενδότερα της ψυχής και του μυαλού μας (ρίξτε μία ματιά στο βίντεο των "10:56" / "Second Son of R." και θα καταλάβετε).

Ο καινούργιος δίσκος δεν είναι καθόλου εύκολος. Δεν έχει αυτόν τον τσαμπουκά του in your face hardcore. Θέλει ακροάσεις και υπομονή και σίγουρα δεν είναι για γρήγορη κατανάλωση και τσιτάτα. Ξεκινά εντυπωσιακά με ένα μελωδικό συναισθηματικό δίλεπτο ("10:56") για να μπει άμεσα ένα από τα πιο εντυπωσιακά τραγούδια που έχουν συνθέσει ever, το "Second Son of R.". Ένας black metal ορυμαγδός που σε βομβαρδίζει για έξι λεπτά μέχρι να έρθει άλλη μία θύελλα ονόματι "Being Able to Feel Nothing" που θα σε καθηλώσει για άλλα επτά λεπτά. Θα κάνεις μία παύση με την μπαλάντα "Stay Here / Accroche-Moi" για να ξαναπέσεις με τα μούτρα στο σκότος του "Needles In Your Skin". Από εκείνο το σημείο και έπειτα το συγκρότημα τεντώνει πάρα πολύ τα μουσικά του όρια κάνοντας υπερβάσεις. Και όσον αφορά το είδος που είχαν επιλέξει να υπηρετήσουν, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο το υπηρετούσαν.

Η Caro Tanghe φαίνεται πως πλέον δεν θέλει μόνο να ουρλιάζει (όταν το κάνει σου σπαράζει η ψυχή αλλά αυτό είναι άλλης τάξης ζήτημα) αλλά να τραγουδήσει μελωδικά ή να απαγγείλει όπως το κάνει η Julie Christmas. Βάζοντας το "Immortals" να παίζει συνειδητοποιώ πως το "Mariner" των Cult Of Luna με την Julie στα φωνητικά επηρέασε άμεσα ένα σορό συγκροτήματα, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Μιας και πλέον οι Oathbreaker δεν καλουπώνονται εύκολα και το black metal τους το μπολιάζουν με post-rock και post-metal ήχους θα την πω την αμαρτία μου. Οι Deafheaven είναι πολύ περισσότερο καθοριστικοί για ένα πλήθος συγκροτημάτων εκεί έξω (από διαφορετικά ιδιώματα) απ’ όσο θέλουν να παραδεχθούν οι φίλοι μου οι μεταλάδες (αφήστε στην άκρη τις μαλακίες περί pitchfork metal και ακούστε πάλι τον τελευταίο δίσκο των Vektor).

Οι Oathbreaker, λοιπόν, συνεχίζουν να είναι μία κρίσιμη μπάντα καθώς η μουσική τους έχει αυτόν τον αποφασιστικό χαρακτήρα για την εξέλιξη ή την κατάληξη μιας υπόθεσης. Τώρα ποια υπόθεση θα είναι αυτή μένει να φανεί.

  • SHARE
  • TWEET