Nightbringer

Το black metal ανέκαθεν βρισκόταν σε ένα σταυροδρόμι. Από την μία υπήρχαν και υπάρχουν συγκροτήματα που επιμένουν να διατηρούν έναν πρωτόλειο και παραδοσιακό ήζο, με έντονη πάντα retro διάθεση, από την άλλη οι προσπάθειες για έναν αέρα ανανέωσης οι οποίες αυξομειώνονται ανάλογα την περίοδο. Το θετικό με την ιστορία του ιδιώματος είναι ότι επικράτησε η λογική του να κάνει ο καθένας αυτό που θέλει και κάτι τέτοιο συμβαίνει με αυτούς του Αμερικάνους.

Οι Nightbringer αποδεικνύονται ένα από τα συνεπέστερα συγκροτήματα της black metal σκηνής των τελευταίων ετών. Το "Hierophany Of The Open Grave" είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους του ιδιώματος την τελευταία δεκαετία, στα βήματα του οποίου κινείται και το φετινό τους άλμπουμ.

Παραμένουν βέβαια πιστοί σε ορθόδοξα μονοπάτια, όσο και αν το προηγηθέν "Ego Dominus Tuus" φλέρταρε με ένα σχετικά ευρύτερο κοινό, καθώς ήταν ένα άκουσμα πιο προσιτό. Με τον τους πέμπτο δίσκο που φέρει τον τίτλο "Terra Damnata" δεν λειτουργούν μόνο πιο ορθόδοξα, αλλά επαναφέρουν και αυτή την αίσθηση της φρίκης που τόσο είχε λείψει από το προηγούμενο τους άλμπουμ.

Δείχνουν μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα σε κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά και τόσο συνθετικά όσο και εκτελεστικά τα καταφέρουν άψογα. Συνδυάζουν τα δύστροπα περάσματα των Deathspell Omega με πιο μεγαλοπρεπείς στιγμές και ατμοσφαιρικές μελωδίες.

Αυτό που κυριαρχεί για μια ακόμη φορά είναι τα χαρακτηριστικά riff τα οποία είτε διαγράφουν σιδηροδρομικές τροχιές, είτε προσφέρουν μελωδίες που χαράσσονται στο μυαλό, είτε ακολουθούν αργά περάσματα, ενώ το rhythm section αλλά και τα οργιώδη φωνητικά δημιουργούν άλλοτε το χάος και άλλοτε τους εφιάλτες που χρειάζονται σε αυτά τα ηχοτόπια. Οι Nightbringer μπορούν και συνδυάζουν την επιθετικότητα με την τεχνική, χωρίς αυτό να αποτελεί τροχοπέδη  στην ηχητική και συνθετική συνοχή της μουσικής του.

Το "Terra Damnata" είναι ένας συμπαγής και ολοκληρωμένος black metal δίσκος που σε καμιά στιγμή δεν χάνει το ενδιαφέρον του και την ποιότητά του.