Natvre's

Τους Natvre's τους είχαμε παρουσιάσει πριν από ενάμιση χρόνο περίπου με την πρώτη τους δουλειά "Wrath" το οποίο ήταν και μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες εκείνης της χρονιάς. Ένα μικρό κρυμμένο διαμαντένιο μασούρι μαύρης τέχνης το οποίο έσκασε στα μούτρα μας/σας αφήνοντας πίσω του θύματα.

Οι Θεσσαλονικείς έχουν μία εξαιρετική αντίληψη στο πως βάζουν τις επιρροές τους από μία εποχή όπου στο black metal το ένα αριστούργημα διαδεχόταν το άλλο. Ένας οργασμός ενός μουσικού ιδιώματος που θα καθόριζε γενιές και γενιές μουσικών και μουσικόφιλων. Το να φιλτράρεις σωστά (όπου «σωστά» βάζει ο καθένας το υποκειμενικό του κριτήριο) αυτές τις επιρροές και να δημιουργείς black metal το 2017 δεν το θεωρώ πολύ εύκολο πράγμα. Οι Natvre's στο "Early Cvlts" σίγουρα δεν κάνουν κάποια υπέρβαση. Ας συμφωνήσουμε σε αυτό. Ωστόσο κατάφεραν να βγάλουν έναν δίσκο ο οποίος έχει τόσες γαμηστερές αναφορές και τόσο όμορφα δοσμένες μέσα στη διάρκεια του δίσκου που τους βγάζεις το καπέλο. Ακόμα και στην δομή του. Δεν επιθυμούν να σε κάνουν να σκεφτείς περαιτέρω παρόλο που το νέο τους άλμπουμ δεν σε πιάνει από τα μούτρα όπως το ντεμπούτο τους. Τα υλικά είναι απλά (όχι εύκολα) και πωρωτικά.

Μπαίνει ο δίσκος με το "Tundra" το οποίο είναι ένα ambient opening track το οποίο θυμίζει έντονα τις ambient κυκλοφορίες των Burzum για να ακολουθήσει στα καπάκια το "Night Of The Sun" το οποίο έχει μέσα κάτι απολαυστικά (κάτι σαν) πλήκτρα που νομίζεις ότι έχουν βγει από το Filosofem για να καταλήξει σε ένα όργιο "In The Shadοw Of The Horns" meets "De Mysteriis Dom Sathanas". Για να περάσεις στο "Death Of The Earth" όπου τα Mayhem στοιχεία είναι εκεί για να σου σηκώσουν την τρίχα και να έρθει μετά το ομώνυμο τραγούδι και να αρχίσεις να μοιράζεις punk/black/thrash σφαλιάρες. Μέχρι και την καλύτερη σύνθεση του δίσκου το «Prototype II» που είναι ένας ύμνος black/thrash τερορισμού έτοιμος να βγάλει τους Natvre's από τα σύνορα αυτής της χώρας.

Τα riff της μπάντας είναι τόσο επιθετικά όσο θα ήθελες για έναν δίσκο που τιμά τις ρίζες του σε σημείο να  καταλήγει να σε βάζει στα παπούτσια εκείνων των τυχερών που έζησαν την «τρομοκρατία» του black metal στα '90s. Και είναι και αυτά τα γαμήμενα τα φωνητικά από την άβυσσο, έτοιμα να σε κατασπαράξουν...