Latitudes

Τρίτος δίσκος για τους Άγγλους κι όμως ελάχιστοι έχουν ασχοληθεί μαζί τους. Αυτή τη φορά, οποίος δεν το κάνει, θα είναι λάθος του. Η ηχογράφηση έγινε από τον Chris Fielding στα Skyhammer Studio (Undersmile, Electric Wizard, Winterfylleth) και το master της κυκλοφορίας από τον James Plotkin.

Είναι φανταστικά ενδιαφέρον να προσπαθήσεις να διακρίνεις, πως οι Latitudes καταφέρνουν και μπλέκουν την ατμόσφαιρα των πατεράδων του είδους Neurosis, με το post-rock των Russian Circles, το progressive των Intronaut, τον θόρυβο των Sunn 0))) και μια απίστευτα υγρή, κρύα και σκοτεινή βρετανίλα!

Οι μουσικές τους είναι όσο πολύπλοκες φαντάζεσαι. Ο ήχος τους είναι σύγχρονος, βαρύς και έξυπνος. Οι συνθέσεις κρύβουν πρόοδο, φρέσκιες ιδέες και ταλέντο. Υπάρχουν λίγα κομμάτια τους που έχουν φωνητικά, με ένα σύγχρονο folk στοιχείο που ανά στιγμές σε γυρίζει σε παλιές φωνές των In The Woods και των Anathema. Στο ξεκίνημα με το εννιάλεπτο "Ordalian", μπαίνεις με την μία σε όλα αυτά που τους κάνουν μοναδικούς. Έρχεσαι άμεσα και απέναντι στην ρευστότητα των αλλεπάλληλων εναλλαγών των ρυθμών, μαζί με την προσεκτική και πολύπλοκη σύνθεση των κομματιών και την απίθανη ενορχήστρωση των οργάνων. Το κομμάτι είναι σκοτεινό και ατμοσφαιρικό όσο λίγα. Δυναμώνει σταδιακά και χτίζει ένα εξαιρετικό περιβάλλον που στηρίζεται σε riff-άρες, αδιανόητα τύμπανα και φανταστική ένταση. Είναι ορχηστρικό και πάρα πολύ προοδευτικό. Αυτό το έπος έχει μέσα ότι γουστάρω στα βαριά και σύγχρονα αυτά metal παρακλάδια που εκπροσωπούν. Οι κιθάρες, σε σημεία σου παρανοούν το μυαλό και παράγουν έναν διαβολικό και τόσο επίμονο ήχο που σε τρυπάει βαθιά και σε σημαδεύει. Στο "Body Within A Body" που ακολουθεί, έρχονται τα φωνητικά και η μελωδία. Ακόμα ένα πανέμορφο κομμάτι που δείχνει ξανά το τεράστιο ταλέντο τους. Σφυροκόπημα στο μπάσο όπου χρειάζεται και ήσυχες συγχορδίες στα πλήκτρα όταν έχεις ήδη χαθεί. Δεν γίνεται να περιγράψω τα συναισθήματα που σε συνδυασμό με το σκοτάδι μπορεί να σου προσφέρει το ήρεμο σημείο στο μέσο του κομματιού. Προσοχή, ακούστε το με χαμηλά φώτα, μόνοι σας και με συντροφιά μόνο τις σκέψεις σας. Στο τελείωμα του κομματιού, οι φωνές μαζί με τις εκπληκτικές κιθαριστικές εναλλαγές, με πάνε πολλά χρόνια πίσω σε κάποια επικά και επιβλητικά περάσματα των Saviour Machine και των Virgin Black (ποιος θα τους θυμάται τώρα αυτούς... πες μου).

Μετά το υπέροχο μπάσιμο των δυο πρώτων εξαιρετικών κομματιών, έρχεται μια μικρή drone γέφυρα με το "Amnio", που δρα κατασταλτικά και σε καθαρίζει για να συνεχίσεις στο απόλυτο σκοτάδι που σε περιμένει. To "Gyre", που ακολουθεί, είναι τόσο εξουθενωτικά βαρύ και γρήγορο, που δεν μπορείς να αντισταθείς στα ασταμάτητα χτυπήματα του. Οι κιθάρες του περίπλοκες, αλλά όμορφες. Ο θόρυβος του σκληρός, αλλά ταιριαστός. Νευρικό, αλλά δημιουργικό, δεν λυπάται τίποτα και θριαμβεύει μετά από έξι λεπτά πολέμου. Χωρίς ανάσα, περνάς στο "In Rushes Bound" και παρότι πιο μελωδικό, διακατέχει μαύρα κι άραχνα πεδία στις κιθάρες που το κατατάσσουν σαν το πιο σατανικό, ηχητικά τουλάχιστον, κομμάτι του δίσκου. Μια αιθέρια φωνή περνάει πάνω από το στιβαρό μπάσο, τα κοφτά τύμπανα και τα παράφρονα σμήνη κιθάρων, που πλημμυρίζουν τον χώρο με εξαιρετικές αντιθέσεις γεμάτες αδρεναλίνη. Στο "Altarpieces" μετά, όλα είναι πιο ξεκάθαρα. Ευθεία σύνθεση γεμάτη ενέργεια και ενθουσιασμό. Αλματώδεις ρυθμοί που σαγηνεύουν τις μελωδίες. Πληθωρική μουσική επένδυση σε ένα παιχνιδιάρικο μεν, αλλά εκρηκτικό κομμάτι μουσικής. Μεταβάλλεται κι αυτό όσο περίπλοκα πρέπει και θυμίζει παλιούς Mastodon και Baroness, στα πιο βαριά τους. Είναι μια σύνθεση την οποία μπορείς να ακούς ξανά και ξανά. Δεν σε κουράζει. Μόνο, έτσι απλά, σε μαγεύει. Επικίνδυνα. Στο δίλεπτο κλείσιμο με το "Quandary",έρχεσαι αντιμέτωπος με μια μελαγχολική ήρεμη μελωδική και κρυστάλλινη σύνθεση, που αποτοξινώνει τον ακροατή και παραμερίζει την βία και το αναπάντεχο των προηγούμενων, με μια όμορφη αρμονία.

Απολαυστικός δίσκος, που θα επιστρέψεις πολλές φορές να τον ακούσεις. Είτε γιατί σε μάγεψε εξ αρχής, είτε γιατί θέλεις να βρεις κι άλλα σημεία που δεν έπιασες, που δεν κατάλαβες, που αρχικά πάγωσες από θαυμασμό, γοητευτικές ανεπανόρθωτα από την πορεία ή απλά δεν χόρτασες ν' ακούς. Μια φανταστική metal κυκλοφορία, με όλα όσα χρειάζεται για να την κάνει ξεχωριστή και πρωτότυπη.

dmp666.bandcamp.com/old-sunlight