Σημαντική ηχητική στροφή ετοιμάζουν οι Annihilator
Ο Jeff Waters, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, είπε τη γνώμη του για τους δίσκους που βγαίνουν από τα '90s και μετά
05/04/2015 @ 12:37
Ο Jeff Waters έδωσε συνέντευξη στη ραδιοφωνική εκπομπή "Do You Know Jack?", στην οποία μίλησε για το επερχόμενο άλμπουμ των Annihilator.
«Πριν με πάρεις τηλέφωνο, ή μάλλον ενώ με έπαιρνες τηλέφωνο, ήμουν στη φάση του pre-mixing. Πρόκειται να ηχογραφήσουμε κάποια backing φωνητικά τη Δευτέρα. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα μάτσο τύπους να στέκονται εκεί, να κολλάνε από τον ιδρώτα, να μυρίζει η αναπνοή τους, να φωνάζουν σε ένα μικρόφωνο τις λέξεις «kill, die, hell» και να κάνουν περίεργους άγριους θορύβους. Και αυτό είναι, λοιπόν, που ονομάζουμε backup vocals.»
Όταν ρωτήθηκε για το νέο άλμπουμ απάντησε με περισσή ειλικρίνεια:
«Ο δέκατος-πέμπτος στούντιο δίσκος μας... Φοβερό! Δεκαπέντε! Ναι, αυτός είναι διαφορετικός. Πραγματικά, αυτήν τη φορά. Κάνεις τόσους δίσκους και σχεδόν κάθε συγκρότημα λέει κάθε φορά ότι είναι το καλύτερο που έχει κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια. Οι έξυπνοι λένε «αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που έχουμε βγάλει εδώ και κάποια χρόνια». Και οι χαζοί λένε «αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που έχουμε βγάλει απ' όταν κυκλοφόρησε το...» και ονομάζουν τον κλασικό τους δίσκο. Πλάκα μας κάνετε έτσι; Εγώ προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής σε αυτό.
Όποτε γράφουμε ένα άλμπουμ, στην αρχή νομίζουμε ότι είναι φανταστικό. Μετά, όταν καταλαγιάζει η σκόνη και βλέπουμε την πραγματικότητα, βλέπουμε ότι έχει πέντε δυνατά κομμάτια, τρία καλά και δύο που θα μπορούσαν να είχαν μπει άλλα στη θέση τους. Μετά από λίγους μήνες το βλέπεις πάλι αλλιώς. Λες ότι έχει τρία δυνατά κομμάτια, τρία ok, και τρία χάλια. Αυτή είναι η φύση της σύνθεσης κομματιών. Αν τα συγκροτήματα ήταν ειλικρινή στους εαυτούς τους ή στον τύπο, θα στο έλεγαν αυτό όλοι. Δεν υπάρχει πια πιθανότητα κάποιο συγκρότημα να βγάλει δέκα κλασικά κομμάτια σε ένα δίσκο. Δεν φτιάχνεται πια σχεδόν κανένας τέτοιος δίσκος, από τις αρχές των '90s μέχρι σήμερα.
Όσον, όμως, αφορά το νέο μας άλμπουμ, το μόνο πράγμα που ξέρω σίγουρα είναι πως είναι διαφορετικό. Δεν είναι για κανένα λόγο αυτό που θα περίμενες λογικά από εμάς μετά το "Feast". Και αυτό είναι παράξενο γιατί η δισκογραφική δεν το έχει ακούσει ακόμα και περιμένουν ένα "Feast No. 2" μετά την επιτυχία που έκανε...»
«Πριν με πάρεις τηλέφωνο, ή μάλλον ενώ με έπαιρνες τηλέφωνο, ήμουν στη φάση του pre-mixing. Πρόκειται να ηχογραφήσουμε κάποια backing φωνητικά τη Δευτέρα. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα μάτσο τύπους να στέκονται εκεί, να κολλάνε από τον ιδρώτα, να μυρίζει η αναπνοή τους, να φωνάζουν σε ένα μικρόφωνο τις λέξεις «kill, die, hell» και να κάνουν περίεργους άγριους θορύβους. Και αυτό είναι, λοιπόν, που ονομάζουμε backup vocals.»
Όταν ρωτήθηκε για το νέο άλμπουμ απάντησε με περισσή ειλικρίνεια:
«Ο δέκατος-πέμπτος στούντιο δίσκος μας... Φοβερό! Δεκαπέντε! Ναι, αυτός είναι διαφορετικός. Πραγματικά, αυτήν τη φορά. Κάνεις τόσους δίσκους και σχεδόν κάθε συγκρότημα λέει κάθε φορά ότι είναι το καλύτερο που έχει κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια. Οι έξυπνοι λένε «αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που έχουμε βγάλει εδώ και κάποια χρόνια». Και οι χαζοί λένε «αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος που έχουμε βγάλει απ' όταν κυκλοφόρησε το...» και ονομάζουν τον κλασικό τους δίσκο. Πλάκα μας κάνετε έτσι; Εγώ προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής σε αυτό.
Όποτε γράφουμε ένα άλμπουμ, στην αρχή νομίζουμε ότι είναι φανταστικό. Μετά, όταν καταλαγιάζει η σκόνη και βλέπουμε την πραγματικότητα, βλέπουμε ότι έχει πέντε δυνατά κομμάτια, τρία καλά και δύο που θα μπορούσαν να είχαν μπει άλλα στη θέση τους. Μετά από λίγους μήνες το βλέπεις πάλι αλλιώς. Λες ότι έχει τρία δυνατά κομμάτια, τρία ok, και τρία χάλια. Αυτή είναι η φύση της σύνθεσης κομματιών. Αν τα συγκροτήματα ήταν ειλικρινή στους εαυτούς τους ή στον τύπο, θα στο έλεγαν αυτό όλοι. Δεν υπάρχει πια πιθανότητα κάποιο συγκρότημα να βγάλει δέκα κλασικά κομμάτια σε ένα δίσκο. Δεν φτιάχνεται πια σχεδόν κανένας τέτοιος δίσκος, από τις αρχές των '90s μέχρι σήμερα.
Όσον, όμως, αφορά το νέο μας άλμπουμ, το μόνο πράγμα που ξέρω σίγουρα είναι πως είναι διαφορετικό. Δεν είναι για κανένα λόγο αυτό που θα περίμενες λογικά από εμάς μετά το "Feast". Και αυτό είναι παράξενο γιατί η δισκογραφική δεν το έχει ακούσει ακόμα και περιμένουν ένα "Feast No. 2" μετά την επιτυχία που έκανε...»
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
