Ο κιθαρίστας των Mission σχολιάζει την ελληνική πραγματικότητα (όχι και με τα καλύτερα λόγια)

08/11/2011 @ 12:07
Ο κιθαρίστας των Mission, Simon Hinkler, ανέβασε στο profile του στο Facebook το εξής κείμενο, στο οποίο περιγράφει τις εμπειρίες του επί ελληνικού εδάφους, όπως τις έζησε κατά την τελευταία του επίσκεψη για τη συναυλία του συγκροτήματος στις 4 Νοεμβρίου στο Fuzz Club. Η δυσαρέσκειά του είναι παραπάνω από προφανής.

«Αθήνα. Ακούγεται δελεαστικό, σωστά; Στην πραγματικότητα όμως είναι άλλη μία πόλη που επεκτείνεται συνέχεια. Οι ρυθμοί είναι τρελοί όμως, σχεδόν σα να βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Όλα τα γράμματα είναι τρίγωνα και ζιγκ-ζαγκ. Οδηγώντας μέσα στην πόλη καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει πολύς σεβασμός για τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Όταν οι άνθρωποι θέλουν να προλάβουν το λεωφορείο τρέχουν μαζικά μέσα στη μέση του δρόμου. Οι οδηγοί μοτοσυκλετών αδιαφορούν για όλους τους κανόνες, πηγαίνουν όπου θέλουν. Και υπάρχουν πάρα πολλοί από αυτούς. Η πόλη είναι γεμάτη γκράφιτι και οι ναρκομανείς είναι συχνό θέαμα.

Το ξενοδοχείο μας είναι 50 λεπτά μακριά από το χώρο της συναυλίας. Πηγαίνοντας από το ένα μέρος στο άλλο, οδηγούμε μέσα από στενά και εναλλακτικούς δρόμους, ώστε να αποφύγουμε τις περιοχές όπου γίνονται διαδηλώσεις. Απόψε η Ελλάδα αποφασίζει αν θα ρίξει ή όχι την κυβέρνηση. Είχαμε ήδη αλλάξει την ημερομηνία της συναυλίας για να αποφύγουμε αυτή την αναστάτωση, αλλά υπάρχει η αίσθηση πως τα πράγματα δεν έχουν ηρεμήσει.

Soundcheck. Απόψε όλα γίνονται γρήγορα. Ζήτησα Les Paul κιθάρες. Έρχεται μία μόνο, αλλά δε μου κάνει, οι μαγνήτες δεν είναι όπως τους θέλω. Εύχομαι να είχα τη Zemaitis μου. Η άλλη που μου δίνουν είναι μία μάυρη Gibson SG. Πολύ καλύτερα. Θα χρησιμοποιήσω αυτή. Ο τεχνικός περνάει τις χορδές και μάλιστα τις βάζει με "προδιαγραφές Gibson". Για λίγο με παραπλανά και νομίζω ότι ξέρει τι κάνει.

Μετά το soundcheck μπαίνουμε πάλι στην κίνηση μέχρι το ξενοδοχείο, το οποίο το βρίσκουμε με μεταλλικά παντζούρια γύρω γύρω, ακόμη και στην περιστρεφόμενη πόρτα. Φαίνεται πως έγιναν, αλλά και περιμένουν επεισόδια. Ανοίγω το CNN καθώς προετοιμάζομαι για τη συναυλία. Καμία απόφαση για την κυβέρνηση μέχρι τα μεσάνυχτα. (Ξέρετε, σιχαίνομαι το CNN, είναι προσβολή στη νοημοσύνη μου.)

Πίσω στο χώρο της συναυλίας. Ο διοργανωτής προσπαθεί να αποφύγει να μας πληρώσει. Ο George του λέει πως δε θα συνεχίσουμε μέχρι να δώσει τα χρήματα. Όσο περισσότερο αυτός ο τύπος παίζει μαζί μας, τόσο περισσότερο θα μεθάμε. Έρχεται κάθε φόρα με 200 ευρώ, 300 ευρώ. Ξεκινάμε με 45 λεπτά καθυστέρηση. Ο τεχνικός μού δίνει τη Gibson και ξεκινάμε μόνο για να καταλάβουμε πως ήταν τελείως ξεκούρδιστη και πως η τρίτη χορδή είναι ένα ολόκληρο ημιτόνιο κάτω. Άχρηστε βλάκα. Έτσι, την κούρδισα μόνος μου και κατάφερα να παίξω μόνο στο μισό του "Beyond The Pale". Η δωδεκάχορδη του Wayne είχε παρόμοια προβλήματα και έτσι, όσο το κανόνιζε, ο Craig αρχίζει να τραγουδάει το "Vigilante Man".

Ωραία, μπορούμε να συνεχίσουμε τώρα; Στο μεγαλύτερο μέρος του set ήμασταν πολύ καλοί, αλλά αυτό το ακροατήριο είναι χάλια. Εύκολα το κοινό με τη λιγότερη αντίδραση σε όλη την περιοδεία. Αναρωτιέμαι αν όλοι είναι απορροφημένοι με τον γκρεμό στην άκρη του οποίου βρίσκεται η χώρα τους απόψε.

Όπως και να έχει, το κοινό αντέδρασε αρκετά για να μας φέρει πίσω να πούμε το "Hurricane" και το "Tower" και μέχρι το τέλος τους είχαμε. Με πολύ rock. Ας φορτώσουμε τα τελευταία πράγματα και ας εξαφανιστούμε από εδώ.

Τελευταίο show της περιοδείας. Νιώθω λίγη μελαγχολία, η αλήθεια είναι. Αλλά ναι, θα κάνουμε περισσότερα του χρόνου.

Την επόμενη μέρα έμεινα στο δωμάτιό μου ως τις 4 το απόγευμα. Καμία πληροφορία για την κυβέρνηση στο CNN. Σκέφτηκα να πάω έξω να δω καμία αρχαία ελληνική χαζομάρα, αλλά μετά τη χθεσινή εμπειρία δε θα μπω στον κόπο να υποστώ αυτό το τρελοκομείο για να δω μερικές παλιές πέτρες. Αντ' αυτού θα μείνω μέσα να ξεκουραστώ.

Ευχαριστώ αγαπητοί αναγνώστες για το συνεχές σας ενδιαφέρον αυτές τις παράξενες μέρες.

Ειρήνη και αγάπη.
  • SHARE
  • TWEET