Οι Naxatras στο Defcon Fest 8

Ο μπασίστας / τραγουδιστής του σχήματος, Γιάννης Βαγενάς, απαντά σε κάθε είδους ερώτηση: Στερεοτυπική, τυπική, πρωτότυπη, ακόμη και κάποιες που θα έχει βαρεθεί να απαντάει

29/09/2016 @ 14:27

Δεν πάει πολύς καιρός που οι Θεσσαλονικείς psychedelic rockers Naxatras εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, αλλά η συνεπής και ποιοτική τους παρουσία τόσο στο συναυλιακό, όσο και στο δισκογραφικό κομμάτι τους έχουν -όχι αδίκως- αναδείξει ως ένα από τα σημαντικότερα ανερχόμενα σχήματα του εγχώριου γενικότερου heavy rock στερεώματος. Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία της -δεύτερης σε σειρά- δισκογραφικής τους δουλειάς, υπό τον λακωνικό τίτλο "II", το ψυχεδελικό τρίο από τον Βορρά βρίσκει και πάλι τον δρόμο του προς τα Αθηναϊκά λημέρια, αυτήν τη φορά το Σάββατο 1 Οκτωβρίου, ως headlining act της δεύτερης μέρας της όγδοης edition του Defcon Fest. Λίγες μέρες πριν το An Club σύσσωμο χορέψει στους πολυποίκιλους ψυχεδελικούς ρυθμούς τους, ο μπασίστας / τραγουδιστής του σχήματος Γιάννης Βαγενάς, οξυδερκής, κεφάτος και αναλυτικός στον λόγο του, απαντά σε κάθε είδους ερώτηση: Στερεοτυπική, τυπική, πρωτότυπη, ακόμη και κάποιες που θα έχει βαρεθεί να απαντάει. Στο κείμενο που ακολουθεί μαθαίνουμε τα πάντα για τους Naxatras και... δεν μας χαλάει καθόλου.

Τι σημαίνει Naxatras;

Είναι ο κύκλος της Σελήνης στον Ινδουϊσμό, στην Ινδική αστρονομία. Αυτό σχετίζεται και με τους αστερισμούς από τους οποίους περνάει η Σελήνη και έχει και αστρολογική σημασία, άπτεται της θεωρίας των ζωδίων κλπ.

Έχετε σχέση με αυτό που λέμε space rock ή η ενασχόληση με το διάστημα είναι άλλου χαρακτήρα;

Σίγουρα έχουμε κάποιες επιρροές από μπάντες όπως οι Hawkwind και το δεύτερο άλμπουμ μας έχει μια space rock αισθητική, αλλά δεν θα έλεγα πως μπορείς να μας κατατάξεις αυστηρά σε αυτό το ιδίωμα. Space rock στο δικό μου μυαλό είναι οι Yuri Gagarin λ.χ. που έχουν όλη αυτή την απλοϊκότητα και το χάσιμο που δημιουργούν με την εκτενή χρήση effects. Νομίζω πως εμείς προσεγγίζουμε τη μουσική μας λίγο αλλιώς, αλλά ναι, θα μας ακούσεις να αναφέρουμε κάθε τόσο το space rock ως επιρροή μας.

Έχετε κάποιες διακυμάνσεις στις δυναμικές σας που μου θυμίζουν κάπως τους Pink Floyd.

Οι Floyd είναι μία από τις αγαπημένες μπάντες όλων μας και εμένα προσωπικά μου αρέσουν σε όλα τους τα στάδια, από την εποχή του Syd Barrett μέχρι και τα τελευταία τους. Δεν γίνεται να μην αντλείς επιρροή από μια μπάντα που την θεωρείς την καλύτερη όλων των εποχών! Η αλήθεια είναι πως οι Floyd παρουσιάζουν φοβερές αυξομειώσεις στις δυναμικές και οι συνθέσεις τους είναι πολύ πολυμορφικές, πράγμα που επιχειρούμε κι εμείς στο δικό μας υλικό.

Πιστεύετε πως ανήκετε στον ευρύτερο ψυχεδελικό ήχο λοιπόν;

Έχουμε σχέση με την ψυχεδέλεια, σίγουρα όχι με τη νεοψυχεδέλεια και μπάντες όπως οι Brian Jonestown Massacre, βέβαια, που ρέπουν αρκετά προς τον ήχο των Beatles. Νομίζω πως η ψυχεδελική μουσική χωρίζεται σε δύο «στρατόπεδα»: Αυτό που σου προανέφερα και το δικό μας που είναι λίγο πιο ωμό και rock, με περισσότερα solo και πιο σκληρό ήχο, όπως και πολλές κλασικές rock επιρροές τύπου Led Zeppelin, Jimi Hendrix Experience (που είναι μάλιστα και ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών), Funkadelic κ.α... Εμείς έχουμε επηρεαστεί ακόμη κι από τον John Frusciante ή και από psychedelic trance καλλιτέχνες, όσο κι αν κάτι τέτοιο ακούγεται περίεργο.

Naxatras

Στους Naxatras δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος αυτοσκοπός ως προς το ύφος, αλλά περισσότερο η ανάγκη για τη δημιουργία μιας συγκεκριμένης ατμόσφαιρας λοιπόν;

Όταν παίζουμε live θα δεις άλλον κόσμο να χτυπιέται, άλλον να χορεύει και άλλον να έχει κλειστά τα μάτια και να μην κουνιέται καθόλου. Όλες αυτές οι αντιδράσεις μας ενδιαφέρουν, αρκεί να καταφέρνουμε να αγγίξουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας με αυτό που παίζουμε κι εκείνος με τη σειρά του να κάνει αυτό που του βγαίνει, επηρεασμένος από όλο αυτό που συμβαίνει.

Έχω παρατηρήσει πως κάνετε εκτενή χρήση visuals. Το οπτικό κομμάτι τι ρόλο έχει στη μουσική των Naxatras;

Όπως σου είπα κάποιοι παρακολουθούν συναυλίες με κλειστά τα μάτια (σε αυτούς ανήκω κι εγώ). Εκεί οι εικόνες προκύπτουν μόνες τους μέσα στο κεφάλι σου. Γι' αυτούς, όμως, που θέλουν να τα έχουν ανοιχτά, προσπαθούμε με αυτές τις εικόνες να ερεθίζουμε το οπτικό κέντρο του εγκεφάλου τους. Εξ ου και τα visuals, αλλά και η σημασία που κάποιες φορές δίνουμε στα φώτα. Ωστόσο όλο αυτό είναι δευτερεύον. Πρωτεύουσα σημασία για εμάς έχει ο ήχος, μιας που αυτό που κάνουμε δεν είναι κινηματογράφος. Για την ακρίβεια είναι ακριβώς το αντίθετο. Βέβαια, μας αρέσει ο πειραματισμός και δεν θα ήμασταν σε καμία περίπτωση αρνητικοί στο να μπορέσουμε στο μέλλον να εμπλουτίσουμε τα show μας ακόμη παραπάνω, με κάποιο light show λ.χ., ενώ δεν θα διστάζαμε να χρησιμοποιήσουμε και ακόμη πιο πλούσια μέσα όπως ανθρώπους να χορεύουν με στολές και άλλα τέτοια. Είμαστε πολύ θετικοί στο θέμα του πειραματισμού σε όλα τα επίπεδα.

Τι σημασία δίνετε στο κομμάτι του εξοπλισμού και πόσο σημαντική είναι για εσάς η προσήλωση σε αυτό;

Όσο εξελίσσεται ένα μουσικό σύνολο, τόσο περισσότερο κατανοείς πόσο σημαντικός είναι ο ήχος. Όταν ξεκινήσαμε δεν είχαμε ιδέα τι πάει να πει εξοπλισμός και τι σημασία έχει στη μουσική. Ο sound engineer μας, Jesus, μας βοήθησε πάρα πολύ σε αυτόν τον τομέα, ανοίγοντας ένα τελείως νέο κεφάλαιο στο πώς βλέπουμε τον ήχο. Ένα κεφάλαιο που συμπεριλαμβάνει την αγάπη για αναλογικά μέσα, λαμπάτα και custom μηχανήματα. Ο στόχος είναι μια μέρα να καταλήξουμε με 100% custom εξοπλισμό στη διάθεσή μας και να καταφέρουμε έτσι να ακουστούμε τελείως διαφορετικά από οτιδήποτε υπάρχει εκεί έξω. Εγώ έχω ήδη αποκτήσει έναν custom ενισχυτή μπάσου από την Magnetovolt, εταιρεία κατά το ήμισυ του Ηλία (Jesus), ο οποίος μάλιστα έχει και το Magnetic Fidelity στούντιο στο οποιό ηχογραφούμε. Το πρώτο άλμπουμ μας το ηχογραφήσαμε σε κασέτα και το δεύτερο σε μπομπίνα, όλα παίχτηκαν live και γενικά χρησιμοποιήσαμε 100% αναλογικά μέσα. Όλα αυτά είναι πράγματα που ένα μη έμπειρο αυτί δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί έυκολα στο ψηφιακό μέσο βέβαια. Η πραγματική ακρόαση γίνεται από το βινύλιο ή και κατευθείαν από την μπομπίνα, που φυσικά έχει όλο το fidelity της αγνής ηχογράφησης.

Σε έναν κόσμο και μια εποχή που τα ψηφιακά μέσα όπως το YouTube, το iTunes και το Spotify πρωτοστατούν, υπάρχει θέση για τα αναλογικά μέσα ή είναι κάτι που συμβαίνει απλά στη σφαίρα του ρομαντισμού;

Ο τρόπος που ηχογραφείς, το κάθε μηχάνημα που χρησιμοποιείς έχει τεράστια επίδραση στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ακόμη και αν ακούς την αναλογική ηχογράφηση στο ψηφιακό μέσον, μέρος του ηχοχρώματος διατηρείται. Εμείς αξιοποιούμε όλες αυτές τις πλατφόρμες που αναφέρεις, μιας που κι εμείς είμαστε ακροατές που συχνά-πυκνά επιλέγουν να ακούν μουσική με αυτούς τους τρόπους, μην έχοντας την πολυτέλεια να ακούσουν τα πάντα από βινύλιο, ειδικότερα λόγω ανεπαρκών πόρων για την αγορά πολλών τέτοιων. Η διαδικασία είναι επίσης σημαντική στην αναλογική ηχογράφηση γιατί έχει επίδραση στον ψυχισμό του μουσικού. Όταν νιώθεις πως είσαι απομονωμένος και δεν έχεις γύρω σου ούτε internet, ούτε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ούτε software και φυσικά ούτε το περιθώριο να διορθώσεις κάτι που θα πάει στραβά, είσαι τόσο συγκεντρωμένος σε αυτό που συμβαίνει, και είναι τόσο όμορφο το ότι εκείνη την ώρα γνωρίζεις πως δουλεύεις τη μουσική σου με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι αγαπημένοι σου καλλιτέχνες από τα '70s, που πραγματικά τίποτα δεν είναι ίδιο. Όλο αυτό μπορει να αποβεί πολύ καθοριστικό.

Το ψηφιακό κατέβασμα δίσκων και ειδικότερα το παράνομο πώς το αντιμετωπίζετε; Είναι ευκαιρία ή επιβαρρυντικός παράγοντας για έναν ανερχόμενο καλλιτέχνη;

Έχει ξεκάθαρα να κάνει με την εποχή όλο αυτό. Παλιότερα το πράγμα δούλευε με δίσκους, πιο μετά με CD, τώρα δουλεύει με ψηφιακά αρχεία. Μην κοροϊδευόμαστε. Ποιος από εμάς δεν έχει κατεβάσει από το internet και μάλιστα παράνομα μουσική ή ταινίες; Αυτό που εγώ προσωπικά έχω αρχίσει να κάνω για να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου και την όλη κατάσταση, είναι όταν κάποιος καλλιτέχνης είναι ενεργός και διαπιστώνω πως μου αρέσει η μουσική του και μάλιστα την ακούω ξανά και ξανά, αργά ή γρήγορα να προχωρήσω στην αγορά του φυσικού μέσου για να τον στηρίξω. Όσον αφορά το πόσο όλο αυτό το πλαίσιο μπορεί να επηρεάσει τις πωλήσεις δίσκων ή πόσο τις επηρεάζει στη δική μας περίπτωση, τολμώ να πω πως δεν έχει συμβεί σε μεγάλο βαθμό. Βλέπω κόσμο ακόμη να αγοράζει τα CD μας και να έχει μια ανάγκη να έχει στην κατοχή του κάποιο αντικείμενο δικής μας δημιουργίας ή ακόμη και απλά να στηρίξει. Δεν έχω ιδέα πως λειτουργεί αυτό σε μεγαλύτερη κλίμακα ωστόσο μιας που δεν είμαστε οι Metallica και δεν μιλάμε με εκατομμύρια ευρώ εκ των πραγμάτων.

Πώς και δεν έχετε βγάλει ακόμη βινύλιο, παρά την προσήλωσή σας στα αναλογικά μέσα;

Θέλουμε από την πρώτη στιγμή να κυκλοφορήσουμε βινύλιο, αλλά πλέον σχεδόν κανένας στον κόσμο δεν κάνει αναλογική χάραξη. Όλοι δουλεύουν -ακόμη και στην περίπτωση του βινυλίου- με ψηφιακά αρχεία. Εμείς γράφουμε το υλικό μας σε μπομπίνα και δεν βρίσκουμε πως έχει νόημα αυτό να μεταφερθεί σε ψηφιακή μορφή για να ξαναπεράσει σε αναλογικό μέσον (βινύλιο). Ως εκ τούτου ο Jesus βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό στη διαδικασία δημιουργίας δικού του χαράκτη και μάλιστα σε πολύ τελικό στάδιο. Ευελπιστούμε το πρώτο βινύλιο να είναι στα χέρια μας μέχρι τα Χριστούγεννα. Δεν θα εμπλακεί δισκογραφική εταιρεία σε όλο αυτό, θα το κάνουμε μόνοι μας.

Ποια η γνώμη σου για τις δισκογραφικές εταιρείες; Έχουν θέση στο underground;

Ακούς συνέχεια ιστορίες, από τους Beatles και τους Black Sabbath μέχρι και νεότερους καλλιτέχνες, που έμειναν δυσαρεστημένοι από τις δισκογραφικές τους εταιρείες ως προς τον τρόπο που αυτές διαχειρίζονταν τα οικονομικά τους αλλά και τα πνευματικά δικαιώματα των ηχογραφημάτων τους. Υπό αυτήν την έννοια θεωρώ πως πραγματικά υπάρχουν εταιρείες που δεν έχουν καμία θέση μέσα σε όλο αυτό. Θα ήταν ωστόσο άδικο με αφορμή αυτό να καταδικάσω όλες τις δισκογραφικές, μιας που υπάρχουν κάποιες που κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά. Εμείς σαν συγκρότημα και μετά από πολλές διαπραγματεύσεις και συνομιλίες με διάφορες δισκογραφικές εταιρίες για την κυκλοφορία των δίσκων μας διαπιστώσαμε πως μορφές συνεργασίας όπως αυτές που συνηθίζονται στις μέρες μας από πολλές τέτοιες δεν μας ικανοποιούν. Νομίζουμε πως αυτό που συμβαίνει είναι λίγο περιοριστικό αλλά και αρκετά άδικο.

Έχετε πραγματοποιήσει τρεις δισκογραφικές κυκλοφορίες, από τις οποίες οι δύο είναι full length άλμπουμ, μέσα σε διάστημα ενός μόλις έτους, ταχύτητα ιδιαίτερα μεγάλη, ειδικότερα από μια νεοσύστατη μπάντα. Πώς το καταφέρατε αυτό;

Όταν ολοκληρώσαμε το πρώτο άλμπουμ, το δεύτερο ήταν ήδη έτοιμο, τουλάχιστον ο κεντρικός κορμός του. Οι ιδέες υπήρχαν και απλά έμενε να τελειοποιηθούν. Φαντάσου πως το "Pulsar 4000" που συμπεριλήφθηκε στο δεύτερο άλμπουμ μας ήταν το πρώτο κομμάτι που γράψαμε ποτέ και απλά δεν το συμπεριλάβαμε στο ντεμπούτο, γιατί με τη μορφή που είχε δεν ταίριαζε ηχητικά με τα υπόλοιπα. Κάποια κομμάτια τα παίζουμε ξανά και ξανά στις περιοδείες μέχρι να φτάσουν στην τελική τους μορφή. Μας ενδιαφέρει όταν υπάρχουν κάποιες ιδέες να αποτυπώνονται κάπου και να προχωράμε παρακάτω, εξ ου και η ταχύτητα με την οποία πραγματοποιήθηκαν οι κυκλοφορίες. Πάντα προσπαθούμε να υπακούμε στο υλικό. Αν το υλικό το απαιτούσε, θα παίρναμε τον χρόνο μας και θα αργούσαμε όσο χρειαζόταν.

Πόση σημασία έχει για μια rock μπάντα να είναι συνέχεια στον δρόμο και να περιοδεύει; Παρατηρώ πως παρά το μικρό της ηλικίας σας έχετε ήδη πραγματοποιήσει δύο ευρωπαϊκές περιοδείες.

Το live είναι το σημαντικότερο κομμάτι στη μουσική μας. Εκεί έρχεσαι αντιμέτωπος με το κοινό και κάνεις τη στιγμή να μετράει. Άσε που εκεί δουλεύονται τα κομμάτια και καταλαβαίνεις τι λειτουργεί και τι όχι. Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να μας φανταστώ να είμαστε μια στουντιακή μπάντα. Μας αρέσει υπερβολικά πολύ να παίζουμε ζωντανά, για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Στόχος μας είναι να γυρίσουμε όλον τον κόσμο αν γίνεται. Έχουμε ήδη παίξει σε δεκαπέντε ευρωπαϊκές χώρες και θέλουμε να παίξουμε σε ακόμη περισσότερες εντός και εκτός Ευρώπης αν γίνεται.

Τι διαφορές συναντάτε σε σχέση με την Ελλάδα, όταν πάτε να παίξετε σε μια άλλη χώρα;

Βγαίνοντας έξω πιστεύαμε πως όλα θα ήταν καλύτερα από την Ελλάδα και αυτό είναι κάτι που δεν ισχύει γενικά. Απλά κάποιες χώρες έχουν ιστορία στη μουσική και ειδικότερα στον συγκεκριμένο ήχο, οπότε οι συνθήκες είναι πιο αξιοπρεπείς. Αυτό συμβαίνει περισσότερο όσο πας πιο βόρεια στην Ευρώπη. Η Γερμανία ας πούμε είναι παράδεισος για μπάντες που παίζουν αυτόν τον ήχο. Ξέρεις εκ των προτέρων πως θα έχεις κάποιες βασικές παροχές, χωρίς να χρειαστεί να διαπραγματευτείς για αυτές. Από την άλλη βιώσαμε και ακραίες καταστάσεις τις οποίες δεν περιμέναμε. Δεν έχει ωστόσο να κάνει μόνο με τη χώρα, αλλά και με τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεσαι, το μαγαζί, τον promoter κ.ο.κ.

Συναντήσατε περίεργες συνθήκες ή υψηλή επικινδυνότητα όσο ήσασταν στον δρόμο;

Ήταν όνειρο ζωής για όλους μας να περιοδεύσουμε, από τότε που πηγαίναμε Γυμνάσιο και δεν περιμέναμε να συμβεί. Να, όμως, που δεν είναι και τόσο δύσκολο και είναι στο χέρι σου. Ωστόσο περιλαμβάνει πολλά ρίσκα αυτό κι εμείς δεν είχαμε και κάποιον άνθρωπο να μας συμβουλέψει όταν το πρωτοκάναμε. Φαντάσου το πρώτο tour το έκλεισα μόνος μου και ταξιδέψαμε πέντε άτομα μέσα σε ένα Nissan Micra, χωρίς κάποια γνώση του αντικειμένου ή κάποιο συγκεκριμένο πλάνο. Η διαδικασία έχει πολλή πλάκα και είναι από τις καλύτερες και πιο αστείες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ένας μουσικός, έχει όμως και πολλές δυσκολίες. Οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά και δεν πρέπει να χαλάει η ψυχολογία σου όταν αυτό συμβαίνει. Αν η ομάδα είναι δεμένη και δυνατή ωστόσο, η διαχείριση των προβλημάτων καθίσταται κατά πολύ ευκολότερη.

Τι είναι αυτό το προσωπείο που συναντάμε στο artwork των δύο full άλμπουμ σας;

Θέλαμε από την αρχή να κάνει το artwork ο Χριστόφορος (Chris RW) του οποίου τα έργα είχαμε δει και θαυμάζαμε. Είχαμε την ανάγκη να ξεφύγουμε από τα cliché του ιδιώματος (μωβ / πράσινα χρώματα, αυτοκίνητα, γυναίκες κλπ) και να κάνουμε κάτι χαρακτηριστικό, όπως οι Iron Maiden έχουν τον Eddie λ.χ... Η οδηγία που του δώσαμε ήταν να απεικονίζει ένα εκστατικό πρόσωπο, γραμμικό, με vintage αισθητική και ένα από τα πρώτα προσχέδια που μας έφερε είναι αυτό που βλέπεις. Η αντίδρασή μας φυσικά ήταν ενθουσιώδης, γιατί θεωρήσαμε πως δεν θα μπορούσε να απεικονίσει καλύτερα αυτό που είχαμε στο μυαλό μας. Με κατευθυντήρια γραμμή αυτό, λοιπόν, συνέχισε και έκανε τόσο το artwork του πρώτου όσο και του δεύτερου άλμπουμ.

Τι θα παρουσιάσετε το Σάββατο 1 Οκτωβρίου στο Defcon Fest;

Τα τραγούδια μας. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Naxatras Defcon