Ανασκόπηση 2015: Ελληνόφωνο Τραγούδι
«Κατοικούμε μια γλώσσα παρά μια χώρα» ~ Emil M. Cioran
Το 2015 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η χρονιά των μεγάλων επανενώσεων. Η χρονιά ξεκινά ελπιδοφόρα με την τρομερή είδηση της επιστροφής των Μουσικών Ταξιαρχιών στην σκηνή του Κυττάρου, 30 ακριβώς χρόνια μετά τον τελευταίο δίσκο του σχήματος, που είχε ηχογραφηθεί ζωντανά επίσης στον ίδιο χώρο. Οι τέσσερις συναυλίες -που είχαν προγραμματιστεί αρχικά- έγιναν οκτώ και πλέον τους έχουμε και σε νέο πρόγραμμα, στο Gagarin 205.
Λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση της επί σκηνής επανένωσης του σχήματος, φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 59 ετών, το ιδρυτικό μέλος του και ντράμερ Βαγγέλης Βέκιος, αφού χάνει τη μάχη με την επάρατη νόσο.
Έχει προηγηθεί ο χαμός του σπουδαίου Nτέμη Ρούσου, σε ηλικία 69 ετών.
Κι άλλη δυσάρεστη είδηση για την ελληνόφωνη σκηνή ακολουθεί λίγους μήνες μετά, όταν ο ίδιος ο Θάνος Ανεστόπουλος κάνει γνωστό με μία συγκινητική ανάρτησή του στο διαδίκτυο ότι πάσχει από μεταστατικό καρκίνο των οστών και ακολουθεί θεραπεία.
Και κάπως έτσι, γεννιέται η ιδέα-αφορμή για την δεύτερη τεράστια -επί σκηνής- επανένωση της χρονιάς. Τρεις μήνες μετά την γνωστοποίηση της κατάστασης της υγείας του Ανεστόπουλου, τα Διάφανα Κρίνα ανακοινώνουν την βραχύβια επανένωσή τους στο τέλος του καλοκαιριού, για μια διπλή συναυλία με τίτλο όμοιο με τον τελευταίο δίσκο του σχήματος, "Και Η Αγάπη Πάλι Θα Καλεί". Τον Σεπτέμβρη, τα Κρίνα εμφανίζονται για δύο βραδιές στην κατάμεστη Τεχνόπολη με την αρχική τους σύνθεση, επτά χρόνια μετά την διάλυσή τους. Το παρόν δίνουν ο Γιάννης Αγγελάκας, οι Last Drive και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.
Σε αυτές τις εμφανίσεις, γνωρίζουμε και το καινούριο μουσικό σχήμα-όχημα του Γιάννη Αγγελάκα, που τον προηγούμενο Σεπτέμβρη είχε ανακοινώσει το κλείσιμο του κύκλου για το "Όλα Είναι Δρόμος" (Ντίνος Σαδίκης, Τίτος Καργιωτάκης, Στάθης Αραμπατζής, Χρήστος Χαρμπίλας). Η νεοσύστατη μπάντα συστήνεται στο Αθηναϊκό κοινό με μία τριπλή εμφάνιση στο An Club, στα τέλη του Νοέμβρη.
Τέλος, δύο ελληνόφωνα σχήματα κάνουν μέσα στο έτος την επίσημη πρώτη τους εκτός των τειχών. Τον Μάρτιο, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι μουσικοί του συνοδοιπόροι προσκαλούν "Σε Δείπνο Κυανίου" το κοινό της Ολλανδίας, της Γερμανίας, της Ελβετίας, της Ισπανίας και της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ και οι Villagers Of Ioannina City πραγματοποιούν την πρώτη τους ευρωπαϊκή περιοδεία μέσα στον Οκτώβρη, περνώντας από Ρουμανία, Ουγγαρία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ελβετία και τη γείτονα Ιταλία.
♦ Οι 5 κορυφαίοι ελληνόφωνοι δίσκοι της χρονιάς ♦
1. Λάκης Παπαδόπουλος - "Παιχνίδια Αγάπης":
Ο Λάκης γράφει τα τραγούδια του σε τρία λεπτά κι αυτά ζουν ανάμεσά μας πάνω από τρεις δεκαετίες για να μας κρατούν τρυφερά το χέρι στη βόλτα μέσα στην αστική ζούγκλα, με τον πιο απροσποίητο ρομαντισμό της ελληνικής σκηνής. Μπαλάντες με κοινωνικό σχόλιο, rock ερωτικές εξομολογήσεις, blues με την Μαρινέλλα, πειραγμένα, jazzy και ατόφια λαϊκά κι ό,τι άλλο δύναται να τέρψει τα αυτιά του μέσου Έλληνα, χωρίς καμία έκπτωση στην ποιότητα και το χιούμορ. Η πλέον γνωστή πολυσυλλεκτικότητα του πλέον ακομπλεξάριστου συνθέτη και ερμηνευτή σε έναν δίσκο.
2. Τα Παιδιά Της Παλαιότητας - "Consortium In Amato":
Το δεύτερο δισκογραφικό τέκνο της μετεξέλιξης του κερκυραϊκού φαινόμενου Κόρε. Ύδρο. είναι εδώ, με ένα σπάνια ρομαντικό εγχείρημα. Σε ποίηση και μουσική Π.Ε. Δημητριάδη, τα τραγούδια του νέου δίσκου είναι φτιαγμένα για να παίζονται ζωντανά. Η γενική αίσθηση του "Consortium" είναι ένα σέξι, εμμονικό κυνηγητό ανάμεσα σε ξέφωτα και κατασκότεινες γωνιές ενός δάσους πυκνών εικόνων. Κάπου-κάπου, ακούς ένα S.O.S. να εκπέμπεται μέσα από τον χαλασμένο ασύρματο. Το αιώνιο ζήτημα της ιδιάζουσας αισθητικής (και των ερμηνευτικών δυνατοτήτων) του Π.Ε. Δημητριάδη παύει πλέον να απασχολεί τον ακροατή και όλα είναι ώριμα και (υπο)ταγμένα στο να αποκαλυφθούν όσες περισσότερες πτυχές αυτού του παράξενου κόσμου γίνεται στα δεκατέσσερα αυτά τραγούδια.
3. Παύλος Παυλίδης & B-Movies - "Στον Διπλανό Ουρανό":
Η νέα δουλειά του Παύλου Παυλίδη και των B-Movies ηχεί ως περίληψη παλαιότερων μουσικών σταθμών, κλείνοντας ένα κεφάλαιο, ανοίγοντας ένα άλλο, με μια μπαρόκ θέαση της rock μουσικής. Οι ακόμα πιο αφαιρετικές ενορχηστρώσεις, η χρήση του πιάνου, οι λιγοστές παραμορφώσεις της κιθάρας, αλλά και το mid-tempo πασπαλίζουν οι σύντομες αποχρώσεις ενός εκλεπτυσμένου ακουστικού χαοτισμού και μιας pop αναπνοής, που αποτρέπουν την επανάληψη και την κούραση.
4. Φοίβος Δεληβοριάς - "Καλλιθέα":
Ο ολοκαίνουριος δίσκος του τραγουδοποιού της Αττικής έρχεται τέσσερα χρόνια μετά τον «Αόρατο Άνθρωπο» και φέρει το όνομα της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης μας τον συστήνει: «Η Καλλιθέα είναι για μένα το σημείο από όπου θέλω να ξαναξεκινήσω να μιλάω για όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία πέντε-έξι χρόνια. Μαζεύτηκαν έντεκα τραγούδια και τρία μικρά ορχηστρικά των οποίων το θέμα είναι η Μνήμη. Η Μνήμη από διάφορες πλευρές: ως εφιάλτης, ως παράδεισος, μνήμες των άλλων, των γονιών μου από την δική τους μυθολογία της καθημερινότητας, η μνήμη της παλιάς φιλίας μου με τον καλύτερό μου φίλο, ένας άλλος φίλος που χάθηκε, τα παλιά κορίτσια, οι παλιές σχέσεις και όλα αυτά τελικά σαν να γράφτηκαν για να τα πω στην κόρη μου».
5. Κύριος Κ. - "40 Μέρες":
Ο Θοδωρής Κοντάκος - ή Κύριος Κ.- επιστρέφει με έναν δίσκο πιο πολυσυλλεκτικό από ποτέ. Η τρίτη του δισκογραφική δουλειά είναι ακόμα πιο προσωπική και σε βάζει με το ζόρι στα παπούτσια του. Η φάση «ακούγαμε Κρίνα» έχει περάσει και ο τραγουδοποιός εξερευνεί τα όρια της δικής του φωνής και ερμηνείας, που δεν είναι διόλου αδιάφορες. Οι στίχοι πάντα κοφτεροί και ευφυείς, αποτελούν κύριο λόγο να ακούσεις. Ένας λιγότερο βαρύς μουσικά δίσκος, αλλά πάντα ευρηματικές οι συνθέσεις σε ένα πλουσιότερο άκουσμα.
Check Also: B.D. Foxmoor - "Veterapnos", Norma - "O Tempora, O Mores", Κωμωδία Θανάτου - "Κωμωδία Θανάτου", Sonata Antartika - "#No_Filter".
♦ 5 Στίχοι που θα θυμόμαστε και μετά το 2015... ♦
1. «Γάμησέ μας κι απόψε,
πάρε εσύ ό,τι απέμεινε·
μαδημένα τριφύλλια
στης Ευρώπης το ζεστό καναπέ»
Π.Ε. Δημητριάδη, "Τρέλανέ Μας Κι Απόψε",
από το "Consortium In Amato"
2. «Κάτω απ' την άσφαλτο καίει το παλιό χώμα
Και οι ανοιγμένες στοές
Και μες στο σώμα μου κλαίει το μικρό σώμα
Του ακόμα αγέννητου χθες»
Φοίβου Δεληβοριά, "Ο Μπάσταρδος Γιος",
από την "Καλλιθέα"
3. «Έχω μεγαλώσει σε ένα μπαλκόνι
Που αντί για θέα, είχε άλλο μπαλκόνι
Με την Πατησίων, κάτι με ενώνει
Κάτι με μαγεύει, κάτι με λερώνει»
Σάννυς Μπαλτζή, "Μικρά Μπαλκόνια",
από τα "Παιχνίδια Αγάπης" του Λάκη Παπαδόπουλου
4. «Πες μου πάλι για Μπουκόφσκι
Μιας και έχει πάρει όσκαρ
Για Οδυσσέα Σεφέρη μίλησα
Κι όλοι πέταξαν μπλε οθόνη»
Sonata Antartika, "Το Πλαστικοπάπαρο Του Μπουκόφσκι",
από το "#no_filter"
5. «Κλαίω το Νείλο
Η αγάπη σου με έκανε τόπι στο ξύλο
Αχ, πόσο μου λείπει
Η εποχή όταν δεν άνοιγε ούτε μύτη»
Θοδωρή Κοντάκου, "Κλαίω Το Νείλο",
από τις "40 Μέρες"
♦ Οι 5 ζωντανές εμφανίσεις που δεν έπρεπε να χάσουμε... ♦
1. Τζίμης Πανούσης & Μουσικές Ταξιαρχίες @ Κύτταρο, 04/04/15
«Ήταν απαραίτητο. Ήταν απαραίτητο. Ήταν απαραίτητο να γίνουν αυτές οι βραδιές, οι δύο που πέρασαν και οι δύο που θα έρθουν. Όχι για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι και τέτοιες βλακείες. Για να γιορτάσουμε όλοι τη μουσική, πάνω από όλα, του Τζίμη Πανούση και της εκλεκτής παρέας που συγκέντρωνε δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια. Για να αφήσουμε για λίγο στην άκρη τον Πανούση ως stand up κωμικό ή σατιρικό καλλιτέχνη και να θυμηθούμε ότι υπήρξε τουλάχιστον εξίσου, αν όχι περισσότερο, ακραίος και ανατρεπτικός ως μουσικός και στιχουργός.» - του Κώστα Σακκαλή.
2. Διάφανα Κρίνα, Γιάννης Αγγελάκας, The Last Drive @ Τεχνόπολις, 10-11/09/15
Σε δύο sold-out βραδιές, οι φίλοι του στήριξαν έμπρακτα τον Θάνο Ανεστόπουλο στις δύσκολες στιγμές που περνάει και «αποζημιώθηκαν» στο πολλαπλάσιο, καθώς έζησαν το απόλυτο όνειρο της επανένωσης των Κρίνων. Με έντονα φορτισμένο κλίμα, πολλές φωτοβολίδες και ακόμα περισσότερες αναμνήσεις από παλιότερες εμφανίσεις της ιστορικής μπάντας, οι τυχεροί που βρέθηκαν τα βράδια της Πέμπτης και της Παρασκευής στο παλιό εργοστάσιο γκαζιού, έβαλαν στο δισάκι τους με τις rock εμπειρίες ακόμα ένα πολύτιμο πετραδάκι. Καλή δύναμη στον Θάνο.
3. Villagers Of Ioannina City, Πλειάδες, Vavoura Band @ Τεχνόπολις, 25/09/15
«Έχω δει τους Villagers αρκετές φορές τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτή τη φορά η προσέλευση ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Μιλάμε για πάνω από 6.000 άτομα, έτοιμα να υποδεχθούν τη μπάντα από τα Γιάννενα στην πρωτεύουσα για δεύτερη φορά μέσα σε τρεις μήνες. Τη μπάντα που λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία του πρώτου της full-length, "Riza", έκανε sold-out το Fuzz πέρυσι το φθινόπωρο. Φαίνεται πως το αθηναϊκό κοινό δεν μπορεί να χορτάσει τις αργόσυρτες μελωδίες της Ηπείρου, τις ηλεκτρικά ντυμένες ωδές στην ξενιτειά, στην μέθη, στην αγάπη και στην οργή. Τραγούδια που, ανεξαρτήτου καταγωγής, μας θυμίζουν ποιοι είμαστε.» - του Δημοσθένη Ιωάννου.
4. Μίλτος Πασχαλίδης @ Θέατρο Βράχων, 07/06/15
Ο Μίλτος «Τα Είπε Όλα» στη συναυλία-γιορτή των 20 χρόνων παρουσίας του στο τραγούδι - και είχε μαζί του όλη σχεδόν την «Εθνική Ελλάδος». Πολλές χιλιάδες Αθηναίοι βρέθηκαν στο Θέατρο Βράχων για να τιμήσουν τον τραγουδοποιό για την προσφορά του, αλλά και να γιορτάσουν μαζί του και τα τραγούδια του. Και πανό σηκώσαμε («Ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει - 20 χρόνια Μίλτος») και «πρώτο κόμμα» βγήκαμε και ηχογραφηθήκαμε-βιντεοσκοπηθήκαμε και χαμός στο ίσωμα έγινε, που λένε.
5. Active Member @ Ποδηλατοδρόμιο Ο.Α.Κ.Α., 07/11/15
Η τελευταία συναυλία ενός γκρουπ που σημάδεψε την δισκογραφία και τα μουσικά πράγματα της χώρας από το 1992. Ελπίζουμε να μην κάνουν πράξη όσα είπαν και να ξανακουστούν ζωντανά τα τραγούδια τους. Το low-bap είναι ακόμα εδώ. Φυσάει κόντρα σε ολάκερη γη, τ' άγρια πετούμενα δε βρίσκουν πηγή και δεν αντέχω της βολής τη σιγή. Καλό αντάμωμα!
♦ Οι 5 συνεντεύξεις που τα είπαμε στα Ελληνικά... ♦
1. Τζίμης Πανούσης: «Θεός μου είναι ο λαός» / «Ζούμε τις ίδιες συνθήκες που δημιούργησαν τις Μουσικές Ταξιαρχίες»
Ένας από τους πιο περιζήτητους καλλιτέχνες για συνεντεύξεις από Μέσα μουσικά και μη, ο Τζιμάκος της καρδιάς μας, μιλάει μια πρώτη φορά στν Κώστα Σακκαλή με την αφορμή της επανένωσης των Μουσικών Ταξιαρχιών, και μια δεύτερη, αργότερα, σε συνθήκες «δεύτερης φοράς αριστεράς», όπου εξηγεί και τη σχέση της μαστούρας και του αυνανισμού με τον ελληνισμό.
2. Σπύρος Γραμμένος: «Δεν είμαι Πανούσης»
Συναντήσαμε τον Σπύρο Γραμμένο σε γνωστό καφέ-μπαρ και συζητήσαμε μαζί του πολλά που τον αφορούν -έμμεσα και άμεσα-. Πολλές φορές οι ρόλοι άλλαξαν σ' αυτήν τη συζήτηση, ο ερωτώμενος έθεσε τα δικά του ερωτήματα, που πέραν του πηγαίου χιούμορ, έχουν να δώσουν και πολλά πράγματα να σκεφτείς... μην την πάρεις στην πλάκα!
3. Magic De Spell: «Όσο μιλάμε και όσο στον ύπνο μας ονειρευόμαστε στην ελληνική γλώσσα, το ελληνόφωνο rock θα υπάρχει και θα αξιολογείται ανάλογα με την αναγκαιότητα της κάθε εποχής για άμεσο λόγο στα τραγούδια»
Μετά τον 14ο δίσκο τους "Πρόγονε Πίθηκε Εσύ Τι Λες;", οι Magic De Spell απαντούν -συλλογικά- σε ερωτήσεις και ερωτήματα που γεννώνται για τα όρια του αρχέγονου και του πολιτισμένου, για την θέση της κοινής λογικής σ' ένα μελλοντικό κοινωνικό οικοδόμημα και για πολλά άλλα.
4. Παύλος Παυλίδης: «Ο κόσμος διψάει για οτιδήποτε πιο εξωστρεφές, έντονο, εκτονωτικό»
Ο Παύλος μας συστήνει καλύτερα τον τελευταίο δίσκο, θυμάται τα πρώτα χρόνια της Θεσσαλονίκης, την σημασία του να είσαι «παρών» σε μια συναυλία, σ' έναν αυτοσχεδιασμό, σε μια ακρόαση ενός δίσκου βινυλίου, και ανακοινώνει τον επόμενο δίσκο, που είναι σχεδόν έτοιμος!
5. Φοίβος Δεληβοριάς: «Δεν έχω ανάγκη να δηλώσω rock!»
Ο Φοίβος, στην συνάντησή μας σε ένα άλλο αθηναϊκό προάστιο - όχι στην Καλλιθέα, μας μιλά με ευχάριστη άνεση για τον νέο δίσκο, τον πατέρα του "Μπάσταρδου Γιού", την "Κική", τον Γαρδέλη, τον Χατζιδάκι, το rock και την μνήμη.
Κύριος Κ.: «Ποιές καλές εποχές; Για μένα, η εποχή ήταν πάντα δύσκολη»
