Liars

Στο παρελθόν το πειραματικό rock των Liars, κυρίως στα άλμπουμ "Drums Not Dead" και "Sisterworld", προσωπικά με είχε εντυπωσιάσει. Ο ήχος τους ακουγόταν ευχάριστα στ' αυτιά μου και οι μουσικές τους ταίριαζαν με τα γούστα μου. Η προ τετραετίας δουλειά τους, ακόμα συγκαταλέγεται στα αγαπημένα μου. Αυτό το υποχθόνιο θορυβώδες rock και οι post-punk πινελιές με την πιο ανεξάρτητη ματιά, έβαλαν την μπάντα, τότε, σε μία θέση ψηλά στις προτιμήσεις μου.

Τελικά φέτος, έχω ξαφνιαστεί, όχι και τόσο ευχάριστα. Φαινόταν από το προηγούμενο ότι σιγά-σιγά κιθάρες και τύμπανα αντικαθιστώνται από υπολογιστές, μηχανήματα και synths. Οπότε φέτος έχουμε να κάνουμε με έναν ηλεκτρονικό δίσκο που μετά βίας μέσω των synth πλησιάζει λίγο πιο industrial στυλ και τίποτα παραπάνω. Beats και χορευτικοί ρυθμοί οι οποίοι μπορούν να ακουστούν άνετα σε χορευτικά clubs. Μπορεί στο είδος του, το οποίο δεν μπορώ να πω ότι έχω ιδιαίτερες γνώσεις, να είναι καλό, αλλά λόγω του παρελθόντος του συγκροτήματος, της φύσης μου και των ακουσμάτων μου, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικά ο καλύτερος κριτής.

Τα κομμάτια είναι παρανοϊκά, όπως πάντα συνήθιζε να είναι και η μπάντα. Μερικά ακούσματα είναι πιο techno, μερικές φορές νομίζω ότι ακούω τους Fischerspooner (που τους θυμήθηκα!). Άλλες πάλι προφανώς και μου έρχονται στο μυαλό οι Kraftwerk και οι Depeche Mode. Μέχρι εκεί. Από εκεί και πέρα όλα μου ακούγονται ιδιόμορφα, ρομποτικά και περιέργως υποτονικά. Μερικά κομμάτια καταφέρνουν να σε σκοτεινιάσουν. Άλλα δείχνουν ένα σκληρό και ψυχρό ύφος. Όμως το σύνολο δεν είναι καθόλου φρέσκο. Δεν μπορεί να σε εντυπωσιάσει όπως έκαναν παλιά αυτοί εδώ οι παλαβοί. Κομμάτια σαν το "Can't Hear Well" πραγματικά καλύτερα να μην μπορούσα κι εγώ να ακούσω καλά, για να μην ακούσω αυτό το ρηχό και συνθετικά τιποτένιο κομμάτι. Δεν έχουν να μου δώσουν τίποτα και σίγουρα δεν θα δώσουν τίποτα σε κανέναν οπαδό τους από το παρελθόν. Μπορεί να κερδίσουν νέους, να βρουν νέο κοινό. Με την βοήθεια των κατάλληλων ναρκωτικών όλα γίνονται.

Ηλεκτρονικός δίσκος λοιπόν, πιο dance από ποτέ, με τάσεις όμως να πλησιάσει και να κερδίσει περισσότερο κόσμο από το παρελθόν, με εντελώς διαφορετικά μουσικά γούστα όμως. Βρώμικο, διαβρωτικό και κρύο. Μπάντα που εκτιμούσα αφάνταστα, καταλήγει να με διώχνει πανεύκολα και να με φέρνει στην δύσκολη θέση να μην μπορώ να θαυμάσω το παραμικρό. Οι ψεύτες δεν μου τα είπαν καλά εδώ.