Innosense

Όταν παίρνω στα χέρια μου demos σαν το "Life" των Innosense έχω πραγματικά τη διάθεση να 'θάψω' πολύ κόσμο. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι το demo δεν είναι αξιοπρεπές. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς είναι κάτι παραπάνω από τα αναμενόμενα. Μερικές φορές η δουλειά που παρουσιάζει ένα γκρουπ είναι τόσο προσεγμένη, που σε γεμίζει εκτίμηση για την πίστη που δείχνει στις δυνατότητες του. Οι επόμενες όμως σκέψεις στο μυαλό μου, που αποτελούν φυσικό επακόλουθο, αφορούν το γιατί πολλά γκρουπ είναι της εντελώς αντίθετης φάσης και δεν προσέχουν τις demo κυκλοφορίες τους επειδή έχουν την νοοτροπία «ε, demo είναι, ποιος θα το ακούσει;».

Αν μου έλεγε κανείς ότι υπάρχει ελληνικό γκρουπ που παίζει στα χνάρια των Conception, σίγουρα αρχικά δε θα τον πίστευα. Το θέμα είναι ότι οι πραγματικά αξιόλογες ελληνικές prog μπάντες είναι ελάχιστες, συγκρινόμενες με τα καλά γκρουπ που υπάρχουν στα υπόλοιπα metal φάσματα της ελληνικής σκηνής. Ποτέ δε βγήκαν δυνατά prog ονόματα από την Ελλάδα και μόνο τα τελευταία χρόνια με τους Fragile Vastness και τους Wastefall έχει αρχίσει να γίνεται η προσπάθεια των σχημάτων γνωστή σε ευρύτερο metal κοινό. Υπάρχουν και άλλα σχήματα που όμως δεν είναι τόσο γνωστά, όπως οι Horizons End, Art Of Simplicity, Sound Of Silence (έχω καιρό να ακούσω νέο για αυτούς) και πλέον και οι Innosense, οι οποίοι, κρίνοντας από τα δύο κομμάτια του demo, έχουν μπει δυνατά στον χώρο.

Τα δύο μεγάλα ατού της μπάντας είναι τα φωνητικά και το ότι ακούγονται 'δεμένοι'. Ένα μεγάλο μπράβο στον Βασίλη, του οποίου οι επιρροές από Roy Khan είναι εμφανείς, αλλά όχι σε αρνητικό βαθμό. Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ η ερμηνεία του και το πώς δούλεψε τη φωνή του πάνω στο ύφος των συνθέσεων, καθώς και οι συνθέσεις καθ' αυτές. Και εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο προτέρημα, το ότι δηλαδή δε βιάστηκαν να ηχογραφήσουν τις ιδέες τους, καθώς τα κομμάτια πρώτον είναι γεμάτα 'πιασάρικα' θέματα και δεύτερον ακούγονται δουλεμένα, δίχως να είναι 'παραφορτωμένα'.

Μία μεγάλη παγίδα στην οποία πολλές φορές πέφτουν και ξένα γκρουπ είναι το να 'εμπλουτίζουν' τα κομμάτια είτε με τεχνικό παίξιμο, είτε γράφοντας επιπλέον κιθάρες κ.τ.λ., με αποτέλεσμα ο ήχος ναι μεν να ακούγεται συμπαγής, αλλά η τελική εντύπωση να είναι τις περισσότερες φορές αρνητική. Είναι πολύ σημαντικό τα όργανα στις συνθέσεις να 'αναπνέουν', όχι μόνο επειδή το αποτέλεσμα είναι τις περισσότερες φορές καλύτερο, αλλά και επειδή η τελική εντύπωση που σου δίνει κάτι τέτοιο είναι το ότι η μπάντα ξέρει ποιες είναι οι επιρροές της και τι ύφος θέλει να έχουν οι δουλειές της.

Επίσης, η συσκευασία του demo παίρνει extra points από μένα, καθώς είναι κάτι παραπάνω από προσεγμένη και δείχνει πως τα παιδιά δε λυπήθηκαν να δώσουν 5 φράγκα παραπάνω ώστε να προβληθεί καλύτερα η δουλειά τους. Αυτό το μεταφράζω με μία έννοια: επαγγελματισμός. Τα λέει όλα πιστεύω. Το μόνο πράγμα που δυστυχώς δεν αναδεικνύει τις συνθέσεις όσο θα έπρεπε είναι η παραγωγή, η οποία δεν είναι και το πιο δυνατό χαρτί τους στην προκειμένη περίπτωση. Εύχομαι να ηχογραφήσουν το επόμενο υπό καλύτερες συνθήκες, καθώς από την όλη εικόνα του "Life" δεν πιστεύω πως δεν τους ένοιαζε το θέμα καλή παραγωγή. Είναι γεγονός πως πολλές φορές οι όροι 'Ελλάδα' και 'παραγωγή σε metal κυκλοφορία' δε συμβαδίζουν...

Οι Innosense έκαναν για μένα μεγάλη έκπληξη, καθώς από πολύ νωρίς κέρδισαν την προσοχή μου. Είναι άλλο ένα σημάδι του ότι εμφανίζονται σιγά - σιγά όλο και περισσότερα καλά ελληνικά γκρουπ στον μεταλλικό ήχο και πιστέψτε με... είναι κρίμα η σκηνή να έχει κολλήσει στο underground...