Assassin

Μου είναι αδύνατο να δικαιολογήσω τι ακριβώς θέλουν να επιτύχουν οι Assassin με τους δύο τελευταίους δίσκους τους; Θέλουν να εξαφανίσουν όποιον φουκαρά έτυχε να τους μάθει με τα '80s άλμπουμ τους; Να τεστάρουν τις αντοχές και την προσήλωση τους;

Ας το πιάσουμε από την αρχή. Προσωπικά Assassin χωρίς τον Robert Gonnella πίσω απ’ το μικρόφωνο μου φαίνεται χειρότερο κι από φασολάδα δίχως φέτα και ψωμί. Αλλά αν κάνουμε τα στραβά μάτια, έστω ρε παιδί μου καλοπροαίρετα, ο καινούργιος Ingo Bajonczak απλά δεν παλεύεται. Ή για να είμαι πιο ακριβής δεν κολλάει καθόλου με το πώς είχαμε στο μυαλό μας τους Assassin. Η φωνή του είναι σαν τον Baron των Amebix να θέλει να γίνει ντεθάς και να κάνει παρέα με τον Forrest από τους Voivod. Θα ήταν άψογος για ένα πιο ακραίο σχήμα, κάτι σε πιο μοντέρνα hardcore πράγματα αλλά εδώ, sorry, δεν αντέχεται.

Πες όμως ότι κάνεις πέρα τα φωνητικά. Άντε γιατί το "The Upcoming Terror" είχε στοιχειώσει τόσο πολύ τα εφηβικά σου χρόνια που δακρύζεις και μόνο που το γράφεις. Πως όμως να ξεπεράσεις την παραγωγή; Τι χάλι είναι αυτό ρε γαμώτο; Εν συνεχεία της προηγούμενης πλαστικούρας του "Combat Cathedral" εδώ θα βρούμε κάτι τόσο άκαμπτο που μοιάζει με κονσέρβα Godzilla που έδιναν στο στρατό! Μιλάμε σαν να έχεις αφήσει ένα ογκόλιθο από παστίτσιο σε κατάψυξη και να το βγάλεις μετά από μια χιλιετία. Καμιά δυναμική, σαν ένα άψυχο πράγμα. Μου έκανε τόσο πολύ εντύπωση που επίτηδες πήγα και έβαλα το ντεμπούτο τους, από κόπια βινυλίου η οποία πλέον έχει γίνει λεία και ο ήχος ήταν κλάσεις καλύτερος. Αυτό θέλει θαύμα για να επιτευχθεί! Πως, μα τα χίλια κοράκια, τα solo στο "Fight (To Stop The Tyranny)" εξακολουθούν να παίρνουν scalp και τούτο δω να ακούγεται σαν φτηνιάρικο industrial αστείο μόνο η μεταφυσική μπορεί να εξηγήσει. Ή πως γίνεται το "Bestia Immundis" να είναι τίγκα στη ταχύτητα και από αδρεναλίνη να μοιάζει πιο κοιμισμένο και από funeral doom;

Μπορεί βέβαια κάποιος να αναρωτηθεί, εύλογα ίσως έτσι όπως έχει μετατραπεί μεγάλο μέρος του metal: «ok ρε φίλε, εγώ γουστάρω παραγωγή πιο πλαστική και από ποπό pornstar, με τα τραγούδια τι παίζει; Μήπως κάτι ρολάρει εδώ; Μην ξεχνάς ότι παίζει και ο Frank Blackfire;»

Ε λοιπόν συνθετικά αν εξαιρέσουμε κάτι κοπιαρίσματα από Sodom, ειδικά περιόδου "M-16" υπάρχουν κάποια συμπαθή τραγούδια. Ας πούμε ότι τα "Not Like You!", το μακροσκελές "The Wall" και το "No More Lies" που έχει έντονο The Haunted riffing. Πέρα από αυτά όμως δεν θα βρείτε κάτι παραπάνω από τη μετριότητα. Επίσης ο δίσκος αρχίζει κάπως μουδιασμένα όσον αφορά τα solo. Εννοώ ότι στα πρώτα τραγούδια τα θέματα έχουν ένα γενικό, σχεδόν τεμπέλικο χαρακτήρα. Αυτό από το τέταρτο κομμάτι και μετά θα αλλάξει. Προσευχόμαστε πάντως στους θεούς του thrash μη γίνει καμιά στραβή και έχει ο «μαυροφωτιάς» τέτοια απόδοση στο νέο Sodom διότι θα λέμε Bernemann και θα κλαίμε!

Δεν είναι κάτι νέο για τους μετά 2002 Assassin να πιάνουν τέτοια απόδοση. Μπορεί να γκρινιάζουμε για τα φωνητικά αλλά και με τον Robert έβγαλαν το "The Club" που ήταν σχεδόν αχαρακτήριστο. Όντως το "Breaking The Silence" έδειξε στοιχεία από αυτά που είχαμε λατρέψει όταν το σχήμα θέριζε αλλά πλέον κι αυτό θυμίζει παρελθόν. Το "Bestia Immundis" αν το τοποθετήσεις στο ένα άλλο πλαίσιο, αυτό του generic modern "thrash", μπορεί και να βρει αντίκρισμα. Νομίζω το καλύτερο θα ήταν να έβγαινε με άλλο όνομα, όχι Assassin. Διότι, λυπάμαι πολύ, τα "The Upcoming Terror" και "Interstellar Experience" στέκονται δήμιοι από πάνω του. "Baka" και ξερό ψωμί!