Wintersun

Δώδεκα ολόκληρα χρόνια. Τόσα χρειάστηκαν για να έρθει στο φως το πολυαναμενόμενο δεύτερο μέρος του "Time", ενός άλμπουμ που χρηματοδοτήθηκε με μια μεγάλη καμπάνια crowdfunding από τους ακροατές του σχήματος, καθυστέρησε να γραφτεί, έγινε αστικός μύθος μεταξύ των οπαδών για το πότε και αν θα κυκλοφορήσει τελικά - μέχρι που όντως κυκλοφόρησε. Στο ενδιάμεσο των δύο μερών του, το project του Jari Mäenpää μάς έδωσε το πολύ καλό "The Forest Seasons" και ο ίδιος έκανε μια σημαντική αναβάθμιση στο studio που διαθέτει, αλλά τα τόσα χρόνια αναμονής για ένα άλμπουμ που έχει προαναγγελθεί καταρχάς ως επερχόμενη κυκλοφορία του 2013, σίγουρα δεν τα λες και λίγα.

Το άλμπουμ, ωστόσο, είναι πλέον στα χέρια μας και, ομολογουμένως, αποτελεί μια κορυφαία δουλειά στο χώρο του μελωδικού, extreme power metal. Με πληθώρα ηχητικών διαστρωματώσεων, ασυναγώνιστη κιθαριστική δουλειά, πραγματικά φανταστικές, μελαγχολικές ατμόσφαιρες και ηχητικά ξεσπάσματα που έρχονται ακριβώς τη στιγμή που πρέπει, το "Time II" στέκει ως ένα καλομελετημένο, πολυσυλλεκτικό άλμπουμ. Εκκινώντας με τα εκλεπτυσμένα ανατολίτικα στοιχεία του εναρκτήριου "Fields Of Snow", το άλμπουμ ακολουθεί μια λογική κλιμάκωσης μέχρι και το σιδηροδρομικό, δωδεκάλεπτο "Storm", που αποτελεί και την κορύφωση του δίσκου σε εκτελεστικό κι εντασιακό επίπεδο.

Folk μελωδίες κατά τω δοκούν κάνουν την εμφάνισή τους, εκφρασμένες μέσω των κιθαριστικών θεμάτων των Mäntysaari και Mäenpää, ενώ τα σκανδιναβικά power metal στοιχεία δεν προσπαθούν να κρύψουν αυτό το μελωδικό αίσθημα χαρμολύπης που τα διακατέχει. Ο Mäenpää αποτελεί έναν ικανότατο ερμηνευτή, τόσο στα καθαρά του όσο και στα πιο ακραία φωνητικά του, έχοντας βρει εδώ και χρόνια τη λεπτή γραμμή ερμηνευτικής ισορροπίας που χρειάζεται, ενώ εδώ δίνει αρκετό χώρο σε στιγμές δικής του σιωπής, αφήνοντας τα Instrumental μέρη να δώσουν όσα χρειάζεται.

Ακούγοντας, δε, το άλμπουμ επαναλαμβανόμενες φορές και με όσο το δυνατόν καλύτερο εξοπλισμό, αντιλαμβάνεται κανείς αυτήν την τάση τελειομανίας που διακατέχει τον Mäenpää δημιουργικά κι, εν πολλοίς, τη δικαιολογεί σε μεγάλο βαθμό. Πράγματι, το υλικό του δίσκου είναι δαιδαλώδες, μεγαλεπήβολο και διαθέτει μουσική που δεν γράφεται έτσι απλά. Το δημιουργικό όραμα του Φινλανδού είναι ξεκάθαρο και τον ώθησε εξ αρχής σε σημαντικές (και ριψοκίνδυνες - βλ. αποχώρηση από Ensiferum) αποφάσεις καριέρας, οι οποίες, ωστόσο, μέχρι στιγμής του έχουν βγει στο ακέραιο.

Οπότε κι εδώ, στο σημαντικότερο δημιουργικό του βήμα - μέχρι το επόμενο - διακρίνουμε ακριβώς αυτό: έναν κορυφαίο, συνειδητοποιημένο ως προς το τι θέλει μουσικό, σε ένα ακόμη άλμπουμ καριέρας. Στέκει, λοιπόν, το "Time II" ως το σπουδαιότερο δημιούργημα των Wintersun; Σημειολογικά, σίγουρα, αφού από άποψη αποδοχής, δημοφιλίας αλλά και τεχνικών προδιαγραφών τσεκάρει όλα τα «κουτάκια». Μουσικά - ποιοτικά, τώρα, θα πρέπει να περιμένουμε να αποφανθεί και ο πανδαμάτωρ χρόνος, όσο το ξανακούμε για πολλοστή φορά μέσα στα χρόνια που θα έρθουν.