Wednesday 13

Bloodwork (ep)

DR2 (2009)
08/04/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Κυκλοφόρησε ο Wednesday 13 καινούριο ep; «Σιγά τα αυγά» θα σκεφτείτε χαμηλόφωνα, μέρες που είναι, και δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω μαζί σας. Εντάξει, πρόκειται για μια ιδιάζουσα περίπτωση στο χώρο της «σκληρής» μουσικής, αλλά η grande προσωπικότητά του, σε συνδυασμό με τις προσεγμένες κυκλοφορίες στο είδος τους, κατατάσσει το "Bloodwork" στις αναμενόμενες κυκλοφορίες του horror punk, τουλάχιστον για τους φίλους που ασχολούνται.

Στα περιεχόμενα τώρα, το "Bloodwork" περιέχει δυο ακυκλοφόρητα κομμάτια από την εποχή του "Skeletons", τα "B- Movie Babylon" (ο ήχος θυμίζει λίγο Korn ή μου φαίνεται;) και "Return Of The Living Dead", τα οποία ακούγοντάς τα αμέσως καταλαβαίνει κανείς γιατί δε χώρεσαν εκεί, συν μια ξεσηκωτική διασκευή στο "Runnin' Down A Dream" των Tom Petty And The Heartbreakers, που πραγματικά «τα σπάει» και θα γίνει το νέο must-have των horror parties. Αλλοιωμένος, hard horror ήχος με το χαρακτηριστικό γρύλισμα του κύριου Wednesday και η μπυροποσία μέσα από κανάτες, παπούτσια και λογιών ευφάνταστων δοχείων κρίνεται απαραίτητη. Αν, δε, είδατε πρόσφατα και το "Friday And 13" στους κινηματογράφους, καταλαβαίνετε ακριβώς τι θέλω να πω.

Το "I Love To Say Fuck" αναδεικνύεται περίτρανα ο βασιλιάς του party (και του cd), έστω και σε αυτή την επανεκτέλεση του 2007 ("And I don't care if you're my mother, or my mother-fucking father, I couldn't really give a fuck now, that ain't my mother-fucking problem"), και ο τίτλος του κομματιού γίνεται μεμιάς ο ύμνος κάθε εξαγριωμένου εφήβου, την ώρα που οι ιαχές «fuck, fuck» μας προκαλούν να σηκώσουμε τα μεσαία μας δάχτυλα ψηλά στον αέρα.

Ηρεμία, τα ακουστικά "My Demise" και "Skeletons" παίρνουν τη σκυτάλη και it's time to go home now. Πραγματικά, δεν κατάλαβα τι το διαφορετικό δίνουν αυτές οι εκτελέσεις στο δισκογραφικό γίγνεσθαι του Wednesday 13, αλλά μάλλον εκείνος ξέρει καλύτερα. Ίσως να θέλει να πειραματιστεί (πάλι) με μια ακουστική (ξεκούρδιστη;) κιθάρα, μόνο που φέρνει στο νου recordings αλά Cash, γνώμη μου όμως είναι πως έγινε για να πιάσουμε τα 25 λεπτά στο cd και τίποτε παραπάνω.

Με κολλημένο το ρεφρέν του "I Love to Say Fuck" θα περιμένω το επόμενο εγχείρημα του mother fucker punker. Δε νομίζω να αργήσει και πολύ...

  • SHARE
  • TWEET