Vision Divine

Μάλλον αναμενόμενη αυτή η πενταετής δισκογραφική απουσία για τους Vision Divine, αν αναλογιστούμε πως ο mainman τους, Olaf Thorsen, στέκεται «διπλοθεσίτης» εδώ κι αρκετά χρόνια, όντας παράλληλα και στους Labyrinth. Παρόλα αυτά, οι εδώ Ιταλοί symphonic prog/power metallers μάς είχαν λείψει, αφού οι περισσότερες δουλειές τους βρίθουν ποιότητας - όπως, άλλωστε, κι ετούτη.

Στο "Blood And Angels' Tears" η ιταλική φινέτσα υπάρχει διάχυτη σε ατμόσφαιρα και μελωδίες, καθώς η μπάντα εξιστορεί τη θεματική του concept της δίχως εκπτώσεις. Με περίσσεια άνεση και με τη πομπώδη στόφα του επικού να ξεχειλίζει, οι συνθέσεις διαθέτουν σπουδαίο πλούτο σε ιδέες, εξεζητημένη τεχνική επάρκεια και αυτήν την αύρα του εύληπτου που πρέπει να διαθέτουν.

Ο Ivan Giannini, στο δεύτερο άλμπουμ του με τη μπάντα, παραθέτει υπερβατικές ερμηνείες εντός των power metal πλαισίων, προσεγγίζοντας υψίσυχνες συχνότητες κι έχοντας μεγαλύτερη άνεση στον ρόλο του στην μπάντα - λογικό, αφού έχει συμβάλλει συνθετικά σε παραπάνω από τις μισές συνθέσεις του δίσκου. Μάλιστα, αποτελεί κι έναν ανανεωτικό παράγοντα στο κομμάτι της δημιουργίας, ενισχύοντας το δίπολο Thorsen/Lucatti, το οποίο κι έχει επωμιστεί το συγκεκριμένο βάρος, τα τελευταία σχεδόν 20 χρόνια.

Επιπλέον, θαρρώ πως η συγκεκριμένη προσήλωση στο εν λόγω συνθετικό ύφος, με φυσικό επακόλουθο την έντονη ‘90s ανάμνηση που επιφέρουν διάφορα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα (όπως, επί παραδείγματι, η εκτεταμένη χρήση πλήκτρων σε lead ρόλο) λειτουργεί κατά κύριο λόγο υπέρ τους. Αυτό, βέβαια, συμβαίνει συνδυαστικά, κι επειδή η μπάντα έχει ουσιαστικά δείγματα γραφής, αποφεύγοντας τη στείρα αναπαραγωγή μιας ατμόσφαιρας - πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, αφού οι ίδιοι αποτελούν μέρος εκείνης της ‘90s έξαρσης του power και prog ήχου.

Ακόμη ένα αξιοσημείωτο άλμπουμ, λοιπόν, από τους Vision Divine, με τους οποίους δημιουργείται το εξής, προσωπικό κυρίως, παράδοξο - τη δυσκολία κατάρτισης ενός Buyer's Guide για την περίπτωση τους. Βλέπετε, οι Ιταλοί, εν αντιθέσει με τη φήμη που έχουν τα ομοεθνή τους αυτοκίνητα, παραμένουν η απόλυτη περίπτωση αξιοπιστίας - αφού, ό,τι περιμένουμε από αυτούς, το λαμβάνουμε κάθε φορά και σε περίσσεια. Δίσκος σίγουρα προτεινόμενος, αν και για την πιο συγκεκριμένη κάστα των σκληροπυρηνικών power metal οπαδών.