Trouble

The Distortion Field

FRW (2013)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 11/09/2013
Πώς κράζει το κοράκι; Όχι, πες μου!
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Το κατά πόσον είναι ευτύχημα ή όχι που οι Trouble δεν ηχογράφησαν studio δίσκο με τον Kory Clarke, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Υπάρχει βέβαια μιαν ιδέα, αλλά δεν θα αναλυθεί καθότι στην πορεία προέκυψε ο Kyle Thomas. Η ερμηνεία του στο εξαιρετικό "Open Fire" των Alabama Thunderpussy μαζί με την live προϋπηρεσία του στους Trouble, τον κατέστησαν ως την ιδανική επιλογή την δεδομένη στιγμή.

Eric Wagner είναι ένας και η ιστορία έχει διδάξει πως οι προσπάθειες μίμησης του παλιού από τον νέο δεν έχουν αποτέλεσμα, εκτός αν εξαιρέσεις κυρίως τον Brian Johnson και άντε τον Tim Ripper Owens. Το πρόβλημα όμως δεν είναι τα φωνητικά. Μια χαρά γαϊδουροφωνάρα έχει το παληκάρι και ταιριάζει με τις μελωδίες των Wartell/Franklin στις heavy metal φόρμες του "The Distortion Field", αποτέλεσμα όμως δεν βγαίνει. Τουλάχιστον όχι αυτό που είχες κατά νου.

Το μουσικό περιεχόμενο, συμβαδίζει ευτυχώς με το 1/3 του ανέμπνευστου, τραγικού και πρόχειρου εξωφύλλου. Γιατί όταν σε 13 συνθέσεις συνολικής διάρκειας 57 λεπτών, ευχαριστιέσαι ούτε τις μισές, τότε ναι, θεωρείς τον δίσκο χωρίς έμπνευση. Και πάει στο διάολο˙ αυτά τα λίγα που αρέσουν να είναι και γαμάτα, κάτι γίνεται. Ούτε κι εδώ όμως. Θυμίζουν απλώς κάτι από το περασμένο μεγαλείο χωρίς καν να το αγγίξουν και δεν έχει να κάνει με το μουσικό ύφος η άτυχη, καινούργια δισκογραφική προσπάθεια των Trouble.

Τα πράγματα είναι απλούστερα και του απλού: Δεν γράφουν καλά τραγούδια.  Τόσο ρηχό, μα και τόσο ουσιαστικό. Ρε δεν πάει να το γύρναγαν και σε disco που είναι της μόδας, άπαξ και το πεντάγραμμο ήταν στο σύνολό του γεμάτο από ωραίες μελωδίες θα προσκυνούσαμε. Ωραία, πολλή ωραία αρχή που το μόνο που καταφέρνει είναι να αυξήσει την προσμονή για την υπόλοιπη ακρόαση. Γαμώ...όχι!

Και στην τελική να σου πω και κάτι; Η παρελθοντολαγνεία ξεκινάει από τη στιγμή που η κάθε μπάντα ή ο κάθε μουσικός έχουν τερματίσει την καριέρα τους. Όταν συνεχίζεις να συνθέτεις και να ηχογραφείς, δεν θα αναπολώ τα "Psalm 9" και "Manic Frustration", γιατί απλά δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα εκείνη. Το "The Distortion Field" περίμενα να ακούσω και να με κερδίσει, δεν έκατσε, τι να κάνουμε τώρα. Μόνο που δεν ξέρω αν προλαβαίνουμε για το «Πάμε γι' άλλα τώρα»...
  • SHARE
  • TWEET