The Gathering

Εν αντιθέσει με τους απανταχού φίλους συγκροτημάτων τύπου Anathema και Paradise Lost, ο πυρήνας των σημερινών The Gathering οπαδών αγνοεί πλήρως τις doom / death ρίζες που χρονολογούνται πίσω στα early '90s και μάλιστα δικαιολογημένα, καθώς η στροφή που έκαναν επί εποχής "Mandylion" αποτέλεσε την πιο ραγδαία αλλαγή που παρατηρήθηκε στην εν λόγω σκηνή. Ως αποτέλεσμα, λίγοι πλέον θυμούνται το "Always", ένα ντεμπούτο τόσο άξιο, που σίγουρα στέκεται στο ίδιο πάνθεον με τα "Silent Enigma", "Serenades", "Condemned" και "Gothic", μνημειώδη παραδείγματα μίας εσωστρεφούς τάσης που -καλώς ή κακώς- έμελλε να λήξει νωρίς.

Το "Downfall", λοιπόν, εστιάζει σε αυτήν ακριβώς την περίοδο. Πληροφοριακά, η πρώτη του έκδοση τέθηκε σε κυκλοφορία το 2001 από τη Hammerheart κι απαρτιζόταν από δύο μέρη. Το πρώτο περιείχε σπάνιο υλικό από ένα ακυκλοφόρητο επτάιντσο και τα δύο demos του γκρουπ -κατά κόσμο γνωστά ως "Moonlight Archer" και "An Imaginary Symphony"-, ενώ στο δεύτερο περιελήφθη μία ολόκληρη βιντεοσκοπημένη εμφάνιση εκείνης της εποχής.

Επτά χρόνια αργότερα έμελλε να ακολουθήσει η επαναδουλεμένη εκδοχή αυτής της συλλογής, στην οποία ποικίλα bonus tracks φαίνεται να έχουν πάρει τη θέση του βιντεοσκοπημένου υλικού. Πιο συγκεκριμένα, θα βρείτε αρκετές live ηχογραφήσεις, μια διασκευής στο "Dethroned Emperor" των Celtic Frost καθώς και πέντε ακυκλοφόρητες demo επιλογές που προορίζονταν για το δεύτερο full length με τίτλο "Almost A Dance".

Όπως καταλαβαίνετε, η εν λόγω κυκλοφορία απευθύνεται αποκλειστικά σε οπαδούς εκείνης της περιόδου, ενώ το πρόσθετο υλικό της αποτελεί ισχυρότατο κίνητρο προς αγορά ακόμη και για όσους έχουν προμηθευτεί την πρώτη έκδοση. Φυσικά, αναφέρομαι στις remastered ηχογραφήσεις (εποχής '92), οι οποίες καταφέρνουν να μας δώσουν την απροσδόκητη γεύση του τι επρόκειτο να ακολουθήσει εάν στην τελική εκδοχή των κομματιών είχαν παραμείνει τα φωνητικά του Bart Smits. Θα μπορούσαμε μάλιστα να ισχυριστούμε πως κατά τέτοιο τρόπο, οι εξαιρετικές συνθέσεις του "Almost A Dance" κέρδισαν μια πολυπόθητη δεύτερη ευκαιρία, μιας κι η τελική συμμετοχή του Niels Duffhues στάθηκε παραπάνω από αρκετή για να τις χαντακώσει. Μπορείτε να σκεφτείτε ιδανικότερη αυλαία; Όχι; Τότε ξέρετε ποιο είναι το καθήκον σας. Εαν πάλι δεν έχετε ασχοληθεί με αυτή την περίοδο, καλύτερα να ξεκινήσετε τώρα τη δική σας γνωριμία με το "Always", το οποίο αξίζει την αμέριστη προσοχή σας.