The Blackout

The Best In Town

Epitaph (2009)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 01/09/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Κάποιοι δε θα τους έχετε ξανακούσει και κάποιοι θα τους θυμάστε ως το support των Linkin Park στο πρώτο τους live στην Aθήνα, αλλά ήρθε ο καιρός να μάθουν περισσότεροι τους The Blackout, μιας που και οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται "Best In Town". Δύο χρόνια μετά την πρώτη τους στουντιακή προσπάθεια, οι The Blackout προσπαθούν να καθιερωθούν ως μία από τις μεγάλες δυνάμεις του post-hardcore ήχου και, τουλάχιστον από άποψη προώθησης και ενδιαφέροντος των media, τα καταφέρνουν.

Συγκριτικά με το "We Are The Dynamite!" του 2007, η ουαλική μπάντα έχει προοδεύσει σε όλους τους τομείς. Τα screamo φωνητικά μειώθηκαν εκεί που έπρεπε, γιατί η υπερβολή στο πρώτο άλμπουμ ήταν εμφανής, ενώ οι κιθαριστικές συνθέσεις δείχουν πιο εκλεπτυσμένες, με ριφφάκια καλοδουλεμένα.

Πάντα έβρισκα ευρηματικούς τους τίτλους των τραγουδιών τους, αλλά το εναρκτήριο "ShutTheFuckUppercut" είναι από τα πιο πετυχημένα και πολύ δυναμικό τραγούδι για εισαγωγή δίσκου. Περνώντας στο προσωπικό μου αγαπημένο, "Save Our Selves (The Warning)", βλέπουμε μια κλασσική συνταγή για τραγούδι βεληνεκούς σταδίου, με πιασάρικο refrain και κολλητικά backing vocals. Χαρακτηριστικό κομμάτι του δίσκου είναι το πρώτο single, "Children Of The Night", με τα φωνητικά παιδικής χορωδίας να χρησιμοποιούνται ως εισαγωγή. Κάποια μεινοκτήματα συναντάμε στις προσπάθειες της μπάντας για μπαλαντοειδή κομμάτια, όπου και βλέπουμε δικά της αναμασήματα (βλ. "It's High-Tide Baby!") αλλά και να πατάνε σε χωράφια άλλων (βλ. LostProphets, Hoobastank κλπ.).

Καλό θα ήταν να τονίσω το δέσιμο της μπάντας, με τους δύο frontmen να βρίσκονται σε μεγάλα κέφια και ο συνδυασμός μελωδικών και screamo φωνητικών να είναι άψογος, αλλά θα μπορούσε να είχε δοθεί μεγαλύτερη επιμέλεια στη lead κιθάρα στην παραγωγή.

Στα 34 (ε, λίγο είναι) λεπτά του "Best In Town" θα βρεις απ' όλα. Δυνατά sing-a-long refrain, heavy τραγούδια για αρκετό κοπάνημα, μελώ τραγουδάκια και ψωνίστικους στίχους που έρχονται σε πλήρη αναλογία με τον τίτλο του άλμπουμ. Σε γενικές γραμμές μιλάμε για έναν εύπεπτο ροκ δίσκο, αλλά αναρωτιέμαι αν θα ασχολούμασταν καθόλου μαζί του αν δεν ήταν εκείνο το Kerrang...

Trivia 1: Track 8: "I Love Myself, I Wanna Live" (Nirvana φαν ρίχτε ένα χαχανητό)

Τrivia 2: Κάντε ένα YouTube search στη διασκευή του "The Gentle Art Of Making Enemies" των Faith No More...

  • SHARE
  • TWEET