Tedeschi Trucks Band

Made Up Mind

Sony Masterworks (2013)
Από τον Τάκη Κρεμμυδιώτη, 20/11/2013
Από το blues των Tedeschi Trucks Band γνωρίζαμε τι να περιμένουμε και είχαμε περισσότερες απαιτήσεις
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Φαντάσου τον παρακάτω εφιάλτη: Μετά από μια δύσκολη μέρα, επιτέλους ξεκλέβεις λίγο χρόνο και βάζεις στο ποτήρι σου μια Guinness. Χαμηλώνεις τα φώτα κι αφού κάθεσαι στον καναπέ, βάζεις τα πόδια στο τραπεζάκι, κάνεις υπερέκταση και πατάς το μαγικό κουμπάκι του ΜΚ 2 και οι ήχοι από το πολυπόθητο σινγκλάκι "Can't" του Ben Watt γεμίζουν το σαλόνι. Ούτε καν θυμάσαι πόσα χρόνια το έψαχνες, χαμένος στη φαντασίωση του λαχανί εξώφυλλου με τα ζαράκια κάτω δεξιά. Κλείνεις τα μάτια, αφού έχεις πιει μια γουλιά χωρίς να σου χυθεί στο χαλί λόγω της ανάσκελης στάσης που έχεις πάρει, και χάνεσαι στο όνειρο. Ξαφνικά, μπαίνει η γυναίκα σου από την κουζίνα κι αντί να σου πει να το χαμηλώσεις, γιατί έχει που έχει πονοκέφαλο, έχει και τα χαζοψαγμένα σου ανεξάρτητα της δεκαετίας του '80, σού λέει: «Τι θα γίνει με σένα; Θα βάλεις καμιά φορά κανένα δίσκο της προκοπής; Έχω στο γραφείο το "Make Believe" του 1969 των Wind που είχα παραγγείλει από καιρό σε βινύλιο με το αυθεντικό εξώφυλλο καθρέφτη και ήρθε σήμερα. Δεν το βάζεις, μπας και ακουστεί κάτι καλό εδώ μέσα»;

Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ δεν θα ήθελα να το ζήσω με τίποτα. Κι όμως είναι πιθανό (λέμε τώρα - με άλλους δίσκους, φυσικά) να το έχει ζήσει ο Derek Trucks με τη σύζυγό του, την  Susan Tedeschi (δεν του το εύχομαι...). Μπορεί μεν αυτός να είχε από το 1994 τους Derek Trucks Band και από το 1999 να ήταν μέλος των θρυλικών Allman Brothers (respect), αλλά τα χρόνια από το 2010, που ίδρυσε μαζί της τους Tedeschi Trucks Band, δεν επαρκούν για να διαμορφωθεί η δική της rock περσόνα, τουλάχιστον όπως αυτή βγαίνει προς τα έξω σήμερα. Η κυκλοφορία τους αυτή, που είναι η δεύτερη σε στούντιο μέσα σε τρία χρόνια (έχουν και μία ζωντανά ηχογραφημένη), αν και δεν είναι σε τίποτα κατώτερη από το βραβευμένο με Grammy ως καλύτερο blues άλμπουμ "Revelator", υπολείπεται σε κάτι. Αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των τραγουδιών, αλλά με την απουσία του ...ξαφνιάσματος! Με άλλα λόγια, τώρα γνωρίζαμε τι να περιμένουμε και είχαμε περισσότερες απαιτήσεις.

Επί της ουσίας, στο "Made Up Mind" θα συναντήσετε και πάλι αυθεντικές αναφορές στα blues, τη southern rock, τη folk, το R&B, και τη southern και Memphis soul. Τα χαρισματικά για το είδος φωνητικά της Susan Tedeschi είναι  σχεδόν μονίμως ψηλά και συχνά σε μια διαρκή κορύφωση. Αυτό είναι καταρχάς κατανοητό, λόγω του ύφους πολλών συνθέσεων, αλλά μερικές στιγμές γίνεται υπερβολικό και υποσκάπτει ελαφρά την υπέροχη σκληρή χροιά της. Έχω τη γνώμη ότι η φωνή της απογειώνεται στα πιο ήπια τραγούδια, όπου συμπλέκεται η τραχιά με τη βελούδινη αίσθησή της, δίνοντας έναν απολογητικό τόνο, που περιέργως καταλήγει να ακούγεται πιο αισθησιακός.

Ό,τι και αν πούμε για μεμονωμένα τραγούδια, κάποια θα αδικηθούν. Ο δίσκος λειτουργεί ως σύνολο. Δεν αρνούμαι ότι το εισαγωγικό φερώνυμο είναι το πιο αντιπροσωπευτικό του ήχου τους, κερδίζοντας το "Do I Look Worried" στα σημεία. Ούτε και ότι τα "Misunderstood" με τη funk υπερδοσολογία του και "Whiskey Legs" με την power soul μαγκιά του είναι εξαιρετικά. Αν με ρωτήσετε, όμως, τι μένει ως απόσταγμα μετά από αρκετές ακροάσεις, αυτό είναι η πανέμορφη απλότητα των "It's So Heavy" με τη gospel εξομολόγησή του, το "All That I Need" με την αριστοκρατικότητά του και το "Sweet And Low" με το γεμάτο μπάσο του.

Κάποιος κακόπιστος, λαμβάνοντας υπόψη τις μέχρι τώρα πωλήσεις των δίσκων τους, θα πει απερίφραστα: «Καλά, τι περίμενες από μια τέτοια αμερικανιά;». Στην περίπτωση αυτή δεν θα μπορούσα μεν να του δώσω άδικο, αλλά, θα πρόσθετα μειδιώντας τη φράση «...που επάξια δεν προορίζεται μόνο για εσωτερική κατανάλωση».
  • SHARE
  • TWEET