Star One

Δώδεκα χρόνια έμεινε στο παρασκήνιο το - παράλληλο με τους Ayreon - project του Arjen Lucassen, καθώς η all star σύμπραξη των Star One είχε σταματήσει το διαστημικό της δισκογραφικό ταξίδι στο "Victims Of The Modern Age" του 2010. Φέτος, ο πολυπράγμων Ολλανδός δημιουργός έβγαλε από τον πάγο και τη συγκεκριμένη μαρκίζα, επιστρατεύοντας για ακόμη μια φορά μια σπουδαία ομάδα guest μουσικών για να συμβάλουν στο τελικό αποτέλεσμα του "Revel In Time", του τρίτου άλμπουμ του εν λόγω project.

Για να είμαι ειλικρινής, το πιο πρόσφατο άλμπουμ των Ayreon (βλέπε "Transitus") «ξεφούσκωσε» μέσα μου αρκετά γρήγορα, αφήνοντας μου υπόνοιες πως η έμπνευση του συμπαθέστατου και τόσο δημιουργικού Arjen δεν βρισκόταν σε καλό φεγγάρι αυτήν την περίοδο. Ευτυχώς, ο ερχομός του νέου πονήματος του με διέψευσε πανηγυρικά, καθώς τον βρίσκει απελευθερωμένο και υπερβατικό, να λοξοκοιτάζει με νόημα το σπουδαίο δισκογραφικό παρελθόν του.

Το νέο άλμπουμ των Star One σαφώς θα μπορούσε να κυκλοφορήσει με τη σφραγίδα των Ayreon και να απολαύσει παιάνες για μια επιστροφή στη φόρμα. Άλλωστε, διαθέτει ένα υπέρ του δέοντος πλούσιο roster συμμετεχόντων, εκ των οποίων οι Steve Vai, Michael Romeo, Russell Allen, Tony Martin, Roy Khan, Floor Jansen και Bumblefoot ξεχωρίζουν λίγο περισσότερο, αλλά και τις δυναμικές, την ατμόσφαιρα και την αβίαστη ροή που διαθέτουν μονάχα άλμπουμ που ξεχωρίζουν του σορού.

Αρκετά πιο riff - oriented από τις τελευταίες, πιο ατμοσφαιρικές κυκλοφορίες των Ayreon, και με τον αέρα του άκρατου προοδευτισμού να μην αγκυλώνεται σε στείρες μανιέρες, αλλά να βρίσκεται στην πεμπτουσία του, εκφραζόμενος μέσω ενός απελευθερωμένου songwriting που διασχίζει όλο το μήκος κύματος από το ‘70s prog έως και το power metal, το "Revel In Time" φαντάζει απολαυστικό. Ανά στιγμές, το μεγαλείο των δύο "Universal Migrator" έρχεται στο νου, καθώς το πανέμορφο "28 Days (Till the End of Time)" (με εξαιρετική ερμηνεία από τον Russell Allen) ή το ατμοσφαιρικό "Lost Children Of The Universe" (σε δύο εκδόσεις, στις οποίες βρίσκουμε Roy Khan και Tony Martin στα φωνητικά καθήκοντα, αντίστοιχα) επεκτείνονται σε διάρκειες άνω των εφτά λεπτών και μεταφέρουν τον ακροατή σε μια νοητή διαστρική περιπλάνηση.

Την ίδια στιγμή, η πιο hard rocking προσέγγιση του "Back From The Past" (με τον Jeff Scott Soto να τραγουδά σε μια early ‘80s hard & heavy σύνθεση που φέρνει στο μυαλό τους Whitesnake της περιόδου) και του ομότιτλου τραγουδιού του δίσκου (με Adrian Vandenberg και Brandon Yeagley - των Crobot - να εντείνουν τους προαναφερθέντες συνειρμούς) είναι απόλυτα διασκεδαστική καθώς έρχεται back-to-back στην tracklist - με κερασάκι στην τούρτα τον αειθαλή Joe Lynn Turner που ακολουθεί αμέσως μετά στη ροή.

Ποικιλομορφία, λοιπόν. Αυτό στέκεται ως το υπέρ-ατού του άλμπουμ, καθώς ο Lucassen συνέθεσε πρώτα και κύρια για τη δική του ψυχαγωγία, κάλεσε τρεις δεκάδες πρωτοκλασάτους καλεσμένους οι οποίοι - όλοι τους - προσφέρουν ουσιαστικά στο τελικό αποτέλεσμα (αφού ο Ολλανδός τους έδωσε το χώρο να το κάνουν - εξ ου και τα 2 CDs, το καθένα με ίδια μουσική/συνθέσεις, αλλά διαφορετικούς lead τραγουδιστές) και πέτυχε διάνα το σκοπό του. Με τις μνήμες των "Human Equation" και "Universal Migrator" να ξυπνούν, αλλά και μακριά από τα «πρέπει» του μεγάλου ονόματος των Ayreon, το "Revel In Time" ξεχωρίζει ως ένα απελευθερωμένο και απόλυτα ψυχαγωγικό, ουσιαστικά prog δημιούργημα.