Spider Rockets

Οι αμφιβολίες μου δημιουργήθηκαν τη στιγμή που ξεστόμισα φωναχτά το όνομα της μπάντας: Spider Rockets και κάτι δε μου πήγαινε καλά. Προσπάθησα να το αγνοήσω, αλλά κοιτάζοντας το εξώφυλλο και τη μικρή διάρκεια των τραγουδιών, συν τη διασκευή στο "Helter Skelter" των Beatles, έπεισα τον εαυτό μου να του δώσω μια ευκαιρία που έμελλε να είναι και η τελευταία τους.

Ειδικά δε όταν διάβασα το δελτίο τύπου που ανέφερε πως θα μου θύμιζαν Velvet Revolver και Audioslave, απόφάσισα να τους συναντήσω κρατώντας μικρό καλάθι, που τώρα εύχομαι να ήταν ακόμα πιο μικρό. Το heavy 'n' roll τους με άφησε παγερά αδιάφορο -κάτι που είναι χειρότερο κι από το να μη μου άρεσε καθόλου-, ακόμα κι όταν ο frontman της μπάντας είναι γένους θηλυκού. Γυναικεία φωνητικά που δυστυχώς δεν ακουμπούν καθόλου πάνω στα τραγούδια, παρ' όλη τη γοητεία τους, και που φαίνεται να έχουν ηχογραφηθεί σε διαφορετικό τόπο και χρόνο από τα υπόλοιπα όργανα.

Δε θα σταθώ στο γεγονός ότι η κυρία Helena Cos είναι αντιεμπορική ως φυσιογνωμία, κάτι σαν το θηλυκό Γιαγκούλα με ιρλανδικές ρίζες, αλλά στο ότι η μελωδία της φωνής της δεν κολλάει με την καμία στις συνθέσεις των τραγουδιών και φαντάζει ως ξένο μέλος σε μια ήδη προβληματική παρέα. Η προχειρότητα και η βιασύνη στον τομέα της μίξης και της παραγωγής είναι κάτι παραπάνω από εμφανή -αν και τους συνοδεύει στον τομέα αυτό ο Martin Bisi (Sonic Youth, The Swans)-, με αποκορύφωμα το αποχαιρετιστήριο "Whispers", όπου ο ήχος των βοτσάλων και της θάλασσας αναπαράγεται καθ' οδόν προς το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού!

Αφήνω ως highlight την ερμηνεία της Helena στο "Helter Skelter", η οποία στην καλύτερή της στιγμή χαντακώνεται ανεπανόρθωτα από τα μουσικά τερτίπια του σαξοφώνου και του a la Thin Lizzy solo του κιθαρίστα. Μη με θεωρήσετε κακό, αλλά θα προτιμούσα τη δεδομένη στιγμή τη Vicky Martel των Karmadoza να τραγουδάει στίχους τουλάχιστον πιο «ενήλικες» από τους πρωτόγονους της Ρουκέτας Αράχνης. Εγώ σας προειδοποίησα πάντως...