Solarmonkeys

Φρέσκο σχετικά αίμα, οι Solarmonkeys δημιουργήθηκαν το 2011 όχι εκεί όπου άνθισαν μπάντες όπως οι Soundgarden, οι Pearl Jam και οι Alice In Chains, αλλά αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το Seattle των ΗΠΑ, με σκοπό να «τιμήσουν» με τη μουσική τους την αγαπημένη τους grunge σκηνή. Αλλά πρωτίστως θέλησαν να δημιουργήσουν τον δικό τους ήχο, που να αποτελεί συνέχεια εκείνων των μεγαθηρίων, δυο-τρεις δεκαετίες μετά, σε μια εντελώς διαφορετική εποχή, σε μια εντελώς διαφορετική χώρα.

Φουλ επηρεασμένοι από την grunge σκηνή των '90s -το οποίο διακρίνει κανείς και στην παραγωγή- οι Solarmonkeys έρχονται να χτυπήσουν ευαίσθητες χορδές με το "Payblack". Στιβαρά riff και μπασογραμμές που δένουν άψογα με το λιτό και απέριττο drumming συνθέτουν ένα όμορφο αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα στο οποίο προσδίδει αρκετά και η ιδιαίτερη χροιά του John. Ο frontman της μπάντας σε σημεία φέρνει λίγο στον νου τον Myles Kennedy και το συνολικό αποτέλεσμα αναπόφευκτα σε μια softer εκδοχή των Alter Bridge (βλέπε "Let Them Rest"). Από την άλλη φαίνεται να έχει μελετήσει καλά τον τρόπο χειρισμού της φωνής του Chris Cornell.

Τα νεοτεριστικά στοιχεία του σχήματος δεν σταματούν στις αναφορές σε έναν εκ των κορυφαίων σύγχρονων πρεσβευτών του μοντέρνου ήχου της rock, αλλά η προσθήκη ηλεκτρονικών στοιχείων, με διακριτικό πάντα τρόπο, δίνει αυτό το κάτι παραπάνω στις ήδη πλήρεις συνθέσεις, το κάτι που είναι ικανό να τους ξεχωρίσει.

Με κομμάτια όπως το εναρκτήριο "Don't Bother",το προσωπικά αγαπημένο "Zoey" ή το southernίζον "Momma's Son" οι Solarmonkeys μπορούν να καυχηθούν πως έφτιαξαν κάτι δυνατό και ποιοτικό, με προσωπικό χαρακτήρα, χωρίς να κοπιάρουν τις μπάντες που αποτέλεσαν έμπνευσή τους. To "Payblack" αξίζει την προσοχή σας και το ακούτε ακέραιο εδώ, ενώ τους Solarmonkeys, αν δεν τους προλάβατε ήδη, ατυχήσατε, θα τους ξαναδείτε πάλι μετά τον Ιούλιο.