Russian Circles

Μέσα σε μια μετριότητα που διακατέχει όλα τα μοντέρνα post-κάτι παρακλάδια, μερικές μπάντες καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Μια απ' αυτές είναι αναμφίβολα οι Russian Circles. Έχοντας ήδη τέσσερεις δισκάρες στην πλάτη ("Enter", "Station", "Geneva", "Empros") και με την αδυναμία δημιουργίας κάτι κακού σαν προτέρημα, παρουσιάζουν την πέμπτη ολοκληρωμένη δισκογραφική τους δουλειά με σιγουριά και περηφάνια.

Το Memorial είναι ένας instrumental post-rock δίσκος με μια δόση ατμοσφαιρικού sludge metal, αλά Neurosis και Isis. Έρχεται να ανέβει άλλο ένα σκαλοπάτι, μετά την τελευταία τους κυκλοφορία του 2011. Κάτι συνηθισμένο για το συγκρότημα καθώς συνέχεια σκαρφαλώνει και ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά. Οι Αμερικάνοι προσπαθούν να μπουν μέσα στο μυαλό σου, να σε δελεάσουν με τις μελωδίες τους και να σε χτυπήσουν βαθειά με την σκληράδα των ρυθμών τους. Είναι μια από τις πιο ατμοσφαιρικές μπάντες του είδους και μαζί με τους Pelican κρατάνε και φέτος το Σικάγο ψηλά!

Ο δίσκος έχει βαριά διάθεση, παρά σκληρά riff. Ξεκινάει με το ήσυχο και ακουστικό, εισαγωγικό "Memoriam" για να μας μπάσει στο χαοτικό "Deficit". Καταιγιστικός ρυθμός και μουντή ατμόσφαιρα. Η κιθαριστική δουλειά του Mike Sullivan εδώ είναι εκπληκτική, τεράστιοι ηχητικοί τοίχοι διογκώνονται και κολλάνε σαν κύματα κατά τη δημιουργία ενός τσουνάμι. Στην συνέχεια το "1777" ορίζει το σκληρό post-rock. Ανεβοκατεβάσματα, καθαροί ήχοι εναλλάσσονται με παραμορφώσεις, γαργαλητά στις κιθάρες και άρρυθμα περάσματα στα τύμπανα για να ανέβει σιγά-σιγά, σκαρφαλώνοντας την μπασογραμμή προς μια επική κορύφωση. Το "Cheyenne" είναι μια Explosions In The Sky λεπτοραφή, μια σύνθεση προσεγμένη και ονειρική που παράγει σκέψεις και εικόνες. Νομίζω πως το συγκεκριμένο είναι το πιο γλυκά όμορφο κομμάτι των Russian Circles μέχρι τώρα και σε εισάγει ονειρεμένα στο πιο progressive κομμάτι της κυκλοφορίας, "Burial". Εδω τα αίματα ανάβουν μιας και ο ρυθμός και το χτίσιμο του είναι πωρωτικά. Είναι όσο σκοτεινό μπορεί και τρελαίνει τις αισθήσεις σου για να σε φέρει στο "Ethel", ένα κομμάτι μεθυστικό, μια σύνθεση ιδιαίτερα εμπνευσμένη που σου χαμογελάει γλυκά και σε βάζει σε διαδικασία συγκέντρωσης και περισυλλογής. Η συνέχεια, με το "Lebanon" αρκετά σαφής, metal, και ευθεία. Ουσιαστικά έρχεται σαν μια δυναμική εισαγωγή στο κλείσιμο του δίσκου. Είναι μια καταιγίδα πριν την ηρεμία, μια ηρεμία που έρχεται πρωτότυπα και μαγικά στο "Memorial", με την φωνή της Chelsea Wolfe. Στρώματα φωνής πάνω από μια ειδυλλιακή μελωδία. Ένα shoegaze που δεν έχεις ακούσει ποτέ ξανά από την μπάντα. Ένα στοιχειωμένο κομμάτι που γράφει ιστορία. Είναι ένα απαλό χάδι που σε βγάζει υπέροχα από το χάος του δίσκου. Σε αφήνει να αναπνεύσεις, να απολαύσεις μια αγκαλιά, να δακρύσεις και να ανατριχιάσεις γλυκά. Κλείσε τα μάτια και άσε αυτό το παραμύθι να σε συνεπάρει...

Οι Russian Circles είναι μια μπάντα που ξέρει να γράφει όμορφη μουσική. Ο δίσκος είναι άλλο ένα αριστούργημα στη συλλογή τους. Απόλαυσέ τους.