RPA & The United Nations Of Sound

Οι RPA & The United Nations Of Sound πιθανότατα δε σας λένε κάτι σαν όνομα. Η συγκεκριμένη μπάντα όμως τυχαίνει να είναι το νέο project του Richard Aschroft, γνωστού κυρίως από τους The Verve αλλά και από τη solo καριέρα του. To reunion των The Verve την περασμένη δεκαετία κατόρθωσε και μας προσέφερε ένα album αντάξιο της υπόλοιπης δισκογραφίας της μπάντας, πριν (ξανά)αναλάβει δράση ο «ιός» της φαγωμάρας μεταξύ των μελών των The Verve. «Iός» που έχει μολύνει τις περισσότερες βρετανικές μπάντες που μεγαλούργησαν στα '90s (βλ. Oasis, Blur, The Stone Roses).

O Aschroft, στη διάλυση των The Verve μετά το "Urban Hymns", αποφάσισε να διοχετεύσει τη δημιουργικότητα του στη solo καριέρα του. Τρία albums το αποτέλεσμα, το οποίο, αν και μας άφησε κάποια εθιστικά singles σαν το "A Song For The Lovers", δεν άγγιξε τα μεγαλεία των The Verve. Μετά και την πιο πρόσφατη διάλυση του συγκροτήματος, o Aschroft αποφάσισε να μπει στο μουσικό προσκήνιο εκ νέου, με τους RPA & The United Nations Of Sound αυτή τη φορά.

Το παράγωγο όμως του νέου του project μάλλον πάσχει. Το νόημα του να σχηματίζεις άλλο συγκρότημα ή να ακολουθείς solo καριέρα, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να έχει τα θεμέλιά του στην θέληση του καλλιτέχνη να παρουσιάσει κάτι κάπως διαφορετικό, κάτι φρέσκο και να μην προσπαθεί να αναμασήσει τις επιτυχίες του παρελθόντος. Στους RPA & The United Nations Of Sound ο Aschroft δε μας παρουσιάζει κάτι νέο και συγχρόνως το αναμάσημα που επιχειρεί στερείται μιας συνολικής ποιότητας.

Παρ' όλα αυτά, η πρώτη ακρόαση του album «ξεγελάει» προς στιγμήν, καθώς πρώτο κομμάτι είναι και το πρώτο single του album, το "Are You Ready?", που θυμίζει The Verve της εποχής "Urban Hymns", με ένα ωραίο δίλεπτο solo στο τέλος. Η συνέχεια επίσης πολύ καλή με το χαρούμενο "Born Again" και το "America" που βγάζει κάποιες φρέσκιες ιδέες στη φόρα, όπως κάνει παρομοίως και το "Beatitudes". Από εκεί και πέρα υπάρχει μια μάλλον αποτυχημένη προσπάθεια για ένα blues αποχρώσεως κομμάτι ("How Deep Is Your Man?") και μια σειρά από συνθέσεις που δεν αντικατοπτρίζουν τις συνθετικές δυνατότητες που μας έχει δείξει ο Aschroft στο παρελθόν.

Το αποτέλεσμα είναι το "United Nations Of Sound" να αποτελεί ένα μέτριο σύνολο και για αυτό να ευθύνεται κυρίως ο Aschroft που υπογράφει και την πλειοψηφία της μουσικής και των στίχων και λιγότερο η υπόλοιπη μπάντα, που το κύριο πρόβλημα της δεν είναι ότι δεν παίζει καλά, αλλά το ότι δε διαφέρει από τον τρόπο που έπαιζαν οι The Verve. Όσοι πραγματικά θέλετε να ακούσετε σπουδαία πράγματα από τον κύριο Aschroft, καταφύγετε και στα τέσσερα albums της μπάντας με την οποία ανδρώθηκε μουσικά. Το "United Nations Of Sound" ήδη έχει ξεχαστεί...